🔰 انسان چگونه خلیفه خدا می شود؟ 💠 اگر خدا خلیفه ای دارد چنین که دارد؛ گاهی انسان طوری است که آینه خدا می شود، نه اینکه خدا غیبت کند و در خَلف و ورای خدا، نائب او کار او را انجام بدهد! گاهی انسان در آینه عکس ذات اقدس اله را می بیند، این آیت را و این مرآت را مشاهده می کند؛ چنین شخصی آیت الهی و #خلیفه_خدا می شود، در حقیقت کار خداست که از این آینه و آیت ظهور کرده است، نه کار نائب خدا، کار خلیفه خدا! هیچ کاری در جهان نیست که خدا از او غائب باشد، معزول باشد و مانند آن! در همه موارد اینچنین است: خواه کسی به انسان احسان بکند، یا کسی احسان انسان را دریافت بکند؛ اگر بیننده ای اهل بصیرت باشد، می داند که مستقیماً با ذات اقدس اله در ارتباط است. اینکه #ائمه (علیهم السّلام) هنگام ایثار و انفاق، مالی را که به مستمند می دادند، همین که دست اینها به دست گیرنده می رسید، بعداً دست خود را می بوئیدند یا می بوسیدند یا بر سر می گذاشتند، یا به صورت می مالیدند؛ و می گفتند دست ما به دست بی دستی خدا رسیده است؛ سرّش همین است! و اگر کسی به انسان احسان بکند، انسان می داند و می یابد که این دست بی دست خداست که از آستین فلان شخص به در آمده! غرض آن است که در جریان خلافت خدا، اینطور نیست که واقعاً اشخاص خلیفه او باشند، در غیاب او کار کنند، در خَلف او کار کنند، در حجاب او کار کنند؛ او اصلاً محجوب نیست، او اصلاً غائب نیست! (غیبت نکرده ای که تمنّا کنم تو را / (یا) پنهان نگشته ای که هویدا کنم تو را / با صد هزار جلوه بُرون آمدی که من / با صد هزار دیده تماشا کنم تو را)*! اگر او غائب نیست، اگر او (هُو الظّاهر) است، اگر او (هُو الشّاهد) است، اگر (علی کلّ شیء شهید)* است، هم شاهد کلّ شیء است، هم مشهود کلّ شیء؛ چنین چیزی غیبت ندارد تا خلیفه او در خَلف او و در غیاب او کار او را انجام بدهد! پس جریان " خلافت " به مظهریت بر می گردد. ------------------------------------------------------ 📌 دیوان اشعار فروغی بسطامی / غزل شماره ۹ 📌 سوره مائده / آیه ۱۱۷ و ... 📋 تفسیر موضوعی قرآن کریم 📆 قم ؛ ۱۳۷۷/۰۲/۰۳ انتخاب شفقنا از کانال آیت الله جوادی آملی 🌎|خبرگزاری بین المللی شفقنا‌ 🆔| @shafaqna_com

🔴  نسل تحوّل ✍ حضرت آیت الله جوادی آملی 💠 نسل فعلی _ واقعاً _ غیر از نسل های قبلی هستند. ما الآن تقریباً در دوران علم و عقل هستیم. نسل، " نسل تحوّل " است؛ چه بخواهیم، چه نخواهیم! ما بنشینیم و گذشتگی فکر بکنیم و حرف های سابق بزنیم، نیست! کاره تازه، فکر تازه، نوع تازه، راهنمایی تازه!! یک بیان نورانی از #حضرت_امیر (سلام الله علیه) است که فرمود: بچه هایتان را مثل خودتان بار نیاورید، اینها مال زمان دیگری اند*! مخصوصاً الآن؛ الآن واقعاً جای خانه تکانی است، نسل خانه تکانی است. امام (سلام الله علیه) در یکی از این بخش ها فرمود به اینکه: فرمایشات ما، گفتار ما #ائمه (علیهم السّلام) عامل پیوند است. همه ما می دانیم، شنیدیم، گفتیم که سنگ روی سنگ بند نمی شود؛ خُب می دانیم. کسی می خواهد یک ساختمان بسازد، اوّل سنگ بگذارد، بند نمی شود! یک سنگ دیگر روی سنگ باشد، سنگ روی سنگ بند نمی شود! فرمود: گفتار ما مَلاتی است که اینها را با هم جمع می کند. خُب وقتی که مَلات باشد، یک ساختمان با عظمت پیدا می شود. این زن با این مرد چه جور با هم جمع بشوند؟! یک چیزی باید باشد، اصولی باید باشد، مبادی باشد، اخلاقی باشد، سنّتی باشد اینها را با هم جمع بکند؛ حضرت فرمود: گفتار ما آن مَلات نرم است که اینها را با هم جمع می کند. جامعه هم همین طور است، جامعه هم بدون مَلات زندگی نمی کند؛ یکی اصولگرا است، یکی اصلاح طلب است، از این حرف هاست دیگر! تا یک ملات نرمِ عقل، عقل، عقل ... . (عقل) را #عقل گفتند برای اینکه عقال می کند. این شتر معمولاً چموشی می کند، این زانوبندی که زانو را محکم می بندد، این ساربان ها آن زانوبند را محکم می بندند، می گویند عقال کرده است! این شتر همانجا می ایستد. آن فهم و درک و ایمان را ذات اقدس اله به ما داده است که از جایمان بیرون نرویم، نه بد بگوئیم، نه بد کسی را بخواهیم؛ مواظب زبان مان باشیم، فکرمان باشیم، قلم مان باشیم، قدم مان باشیم، ادب مان باشیم؛ این جاذبه دارد، فرمود: (عقل) این است! -------------------------------------------- 📌 ر.ک  شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید / جلد ۲۰ / صفحه ۲۶۷ 📋 دیدار با اعضای موسسه ریحانه النّبی 📆 قم ؛ ۱۴۰۳/۰۹/۲۲ @shafaqna_com

🔴 عائله خدائیم 💠 مرحوم کلینی (رضوان الله تعالی علیه) نقل می کند _ این حدیث را شاید بارها شنیدید _ که یکی از #ائمه (علیهم السّلام) نقل می کند که آن امام به یکی از اصحابش، شاگردانش، کسی که در محضرش بود فرمود: من اگر به شما بگویم انجام وظیفه تان را فراموش نکنید، مشغول کارهایتان باشید؛ تامین هزینه تان به عهده من، آیا باز هم نگرانید یا مطمئن؟! عرض کرد: نه، اگر شما به ما بفرمائید مثلاً درست را بخوان، کارت را انجام بده، من هزینه تان را تامین می کنم؛ خُب من یقیناً مطمئن می شوم‌. معصوم، امام، پسر امام، پدر امام؛ البته حرف تان اطمینان بخش است. فرمود: ما هر چه که داریم از خداست، همین وعده را هم که خدا به شما داد؛ خُب چرا مطمئن نیستید؟! مگر او نگفت شما عائله مَنید، مگر نگفت من مُعیلم؛ (ما من دابّه فی الارض الّا علی الله رزقها)*؟! منتها قناعت یک اصلی است، بی اضطرابی فضیلت است؛ همین که کج راهه رفتیم، آن راه راست بسته می شود. این " گناه " دو کار می کند؛ اینچنین نیست که فقط کلید درِ خانه بیگانه باشد، قفل درِ بیگانه را باز کند؛ خیر! #گناه دو کار می کند؛ یکی گشودن درِ غیر است، یکی بستن درِ آشنا! هیچ گناهی یک کاره نیست، تمام گناهها دو کاره است!! اگر کسی بیراهه رفت، یعنی من عمداً از خدا خواستم که راه راست را ببندد. خدا فرمود: (آتاکم من کلّ ما سالتموه)*. یک وقت است که انسان سئوال های مَقال و زبان و امثال ذلک دارد؛ آن گاهی مستجاب می شود، گاهی هم مصلحت نیست؛ (اُدعونی استجب لکم)* شرائطی دارد و مانند آن، این مشروط است؛ گاهی مصلحت است، گاهی مصلحت نیست. آنکه بیراهه می رود، با تمام هویتش به درگاه خدا استغاثه می کند: خدایا! راه درست را به روی من ببند، او هم می بندد! معنای (گناه) این است، معنای اختلاس این است، معنای تعدّی بیت المال این است، معنای سرقت اموال مسلمین این است. خدایا! آن راه حلال را به روی من ببند!! -------------------------------------------------- 📌 سوره هود / آیه ۶ 📌 سوره ابراهیم / آیه ۳۴ 📌 سوره غافر / آیه ۶۰ 📋 مراسم عمامه گذاری جمعی از طلاب حوزه های علمیه 📆 قم ؛ ۱۳۸۳/۱۱/۱۰