✨❧🔆✧﷽✧🔆❧✨
📌🔖 #ترنم_وحی
📖 الَّذِينَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللهِ أَلاَ بِذِكْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»
◽️آنها كسانی هستند كه ايمان آوردهاند و دلهايشان به ياد خدا مطمئن و [آرام] است؛ آگاه باشيد تنها با ياد خدا دلها آرامش میيابد.(رعد ۲۸)
▪️یکی از اثرات ذكر، اطمينان دل و قرار و آرامش جان است؛
◽️ واژۀ قلب از ریشۀ «تَقَلُّب» و بهمعنای واژگونشدن است. جان و #روح آدميان قلب است؛ يعنی وجود ما مدام در حال زيروروشدن است.
✨نبی مکرم اسلام صلیالله علیه وآله وسلم فرمود:
«مَثَلُ الْقَلْبِ مَثَلُ رِيشَةٍ بِأَرْضٍ تُقَلِّبُهَا الرِّيَاحُ».
➖حکایت دل مانند پری بر روی زمین است که بادها آن را جابجا میکنند.
◽️قلب ما حالت همان آبی را دارد كه درون ديگ در حال جوشش و تلاطم است؛ گاه محبت و بغض، گاه شادی و غم و گاه قبض و بسط.
➖تلاش انسانها از ديرباز تاکنون آرامكردن همين #قلب بوده است؛ يعنی بسياری از توجهاتی كه انسانها به پارهای از مسائل زندگانی خود دارند، بهدلیل برطرفکردن تشويشها و زيروروشدنهای وجودشان بوده است؛
➖يكی با اتكا به زر و تمكّنات اقتصادی،
➖یکی با تكيه بر زور و سلطهگری
➖ و ديگری با تکیه بر جمال و وجهۀ ظاهری میخواهد برای خود آرامش ايجاد كند و #اطمينان لازم را بهدست آورد.
◽️حتی میتوان گفت پرداختن به بعضی مُدها و جلوههای ظاهریِ زندگی نیز بهنوعی حاكی از همين تشويش و اضطرابی است كه آدميان دارند و میخواهند دل خود را آرام كنند؛ اما متأسفانه، ره به بیراهه میبرند.
➖اطمينان و بیقراری دل فقط در يكجا قرار میيابد و بس و آن حريم ذكر خداوند و نهانخانۀ یاد الهی است .
◽️واژۀ «اطمينان» بهمعنای آرامش بعد از طوفان است: «السُّكوُنُ بَعدَ الاِنْزِعاج». هنگامیکه كشتی درون دريا در حال تلاطم است، لنگری مستحكم و قوی میافكنند تا بتواند كشتی را در برابر امواج، محکم نگه دارد.
➖به اين حالت در کلام عرب میگويند: «اِطمَئَنَّتِ السَّفينةُ»؛ يعنی كشتی مطمئن شد. وجود ما در طوفان زندگی و اضطرابهای ناشی از آن نيازمند آرامش و اطمينان است و اين حالت پديد نمیآيد، مگر با توجه جدی به ياد الهی:
📖 «أَلاَ بِذِكْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»
آگاه باشيد؛ تنها با ياد خدا دلها آرامش میيابد.
➖این را باید بدانیم که برای قرار و آرامش دل هر چيز ديگری به جز ذكر الهی مرهمی موقت است و سوز دل و زخم جانكاه وجود آدميان را فقط ياد الهی درمان میكند. ازسویديگر، بیقراری انسان ناشی از نشناختن هدف است.
◽️انسانها چون نمیدانند به چه سويی و چه هدفی میروند، بیقرار میشوند.
➖ذكرِ خداوند هدف اصلی را به آدمی نشان میدهد و همچنین موجب خودشناسی او میشود. سرگشتگی بشرِ امروز، از توهّمات و بدبينی به پيرامون خويش است. انسانی كه با ذكر الهی مأنوس است، نمیتواند نگاهی ناروا و ديدگاهی منفی داشته باشد.
◽️او اگر در اسارت و حبس ظاهری هم باشد، باز میگويد: «ما رَأيتُ اِلّا جَميلاً»، (جز زیبایی ندیدم)
➖البته گاهی نیز بیقراری انسان ناشی از دلبستگی افراطی او به چيزهايی است كه خداوند در نهاد آنها به صورت ذاتی آرامش نهاده است؛ مثل همسر، فرزند، #ثروت، جمال یا قدرت. اینها نعمتهایی زودگذرند که جدايی و فراق از آنها، طاقتفرسا و تحملناپذیر است؛ اما دلی كه با ذكر خدا آشناست، نگرش و بينش الهی میيابد و دلبستگی او بدين نعمتها بهحدّی است كه روز فراق و جدايی را نيز میبيند و تحمل و درك آن برايش آسان میشود.
ڪانال زلال مــ💖ــعرفت
@ZolaleMarefat_f
┅═✧❁🔆❁✧═┅