eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
12.8هزار دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
1.6هزار ویدیو
5.1هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 جنود الهی 🔹 گرچه خدای سبحان صدر و ساقٴ جهان را هم «عیون» خود می ‌داند و هم جنود خود یعنی چیزی نیست كه در عالم باخبر نباشد و نباشد و چیزی در جهان نیست كه فرمانبردار دستور خدا نباشد. امّا آن عنصر اوّل كه هر چیزی كه در جهان هست جزء نیروهای اطلاعاتی خداست ‌‌‌‌آن است كه خدا به همه درایت داد و هوش داد و هیچ موجودی نیست كه نفهمد؛ اگر زمین است می ‌فهمد، اگر آسمان است می ‌فهمد، اگر سنگ و خاك و گل است می ‌فهمد، اگر دریا و موجودات آبزیانند می‌ فهمند، اگر صحرا موجودات خشكی ‌اند می‌ فهمند. اینكه در قیامت زمین می ‌هد یا مسجد شهادت می ‌دهد یا شكایت می ‌كند كه كدام همسایه آمد كدام همسایه نیامد سرّش این است كه اینها می ‌فهمند! این اصل اوّل. 🔹 اصل دوّم اینكه مأموران نظامی حق هم هستند! گاهی خدا به دریا دستور می‌ دهد با یك عصا یك سد ‌‌‌‌آب درست می ‌شود یك جاده خاكی درست می‌ شود موسی و همراهانشان می‌ روند. وقتی از دریا گذشتند فرمان می ‌‌‌‌رسد وقتی كه فرعون و همراهانشان آمدند وسط این جاده خاكی به هم بیایید اینها را به كام بگیرید ﴿فَغَشِیهُم مِنَ الْیمِّ مَا غَشِیهُمْ﴾،[1] یك وقت به زمین دستور می‌ دهد دهان باز كن قارون را بگیر ﴿فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الْأَرْضَ﴾[2] خب این زمین اگر نشنود و نفهمد آن جا دهان باز نمی ‌كند، این انتظامی خدای سبحان است. 🔹 چیزی در جهان نیست كه مأمور و ستاد فرمانبرداری خدای سبحان نباشد. نزدیكتر از همه و بالاتر از همه اعضاء و جوارح خود ما هستند! اینكه در قرآن دارد دست شهادت می‌ دهد پا شهادت می ‌دهد، تا انسان می ‌رود انكار كند دست می ‌گوید نخیر با همین دست گرفتی گرفتی با من گرفتی دیگر! ﴿یوْمَ تَشْهَدُ عَلَیهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَیدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا یعْمَلُونَ﴾[3] این دهان را مهر می ‌كنند ﴿نَخْتِمُ عَلَی أَفْوَاهِهِمْ﴾[4] وقتی آدم معلوم می شود دارد دروغ می ‌گوید فوراً دهان را در قیامت مهر می ‌كنند كه در سوره مباره «یٰس» است ﴿الْیوْمَ نَخْتِمُ عَلَی أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَیدِیهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُم﴾ همین دست می‌ گوید آقا رومیزی را تو گرفتی! این پا می ‌گوید زیرمیزی را تو گرفتی! ماییم و این از یك سو و عیون الهی از سوی دیگر. 🔹 یك بیان نورانی از وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) هست كه فرمود: «یعْلَمُ عَجِیجَ الْوُحُوشِ فِی الْفَلَوَاتِ وَ مَعَاصِی الْعِبَادِ فِی الْخَلَوَاتِ وَ اخْتِلَافَ النِّینَانِ فِی الْبِحَارِ الْغَامِرَاتِ»[5] فرمود خدای سبحان این رفت و ‌آمد ماهی ها را در دریا می ‌داند، بعد فرمود: «مَعَاصِی الْعِبَادِ فِی الْخَلَوَاتِ» آن خلوت هایی كه انسان یك گناه‌ ها و لغزش دارد خدا می‌ داند، بعد فرمود مواظب باشید «جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ» اعضا و جوارحی كه با آن كار كردید همان ها ، هم شاهدند هم سربازان خدایند؛ نیروی انتظامی خدایند، نیروی مسلح خدایند. این بیان نورانی حضرت امیر غیر از آن قرآنی یك فضیلت دیگری را دارد آن نكته قرآنی آن است كه اینها می ‌فهمند؛ لذا شهادت می‌ دهند، این همان است كه در آیه قرآنی بود. فرمود: «جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ» اعضا و جوارح انسان سربازان خدایند، ستاد فرمانبرداری خدایند. 🔹 اگر خدای سبحان دید انسان چندین بار بیراهه دارد می ‌رود خدا ‌آبروی او را حفظ كرده در را باز كرده چند بار ابروی او را حفظ كرده، دیدی او دیگر نه او دیگر می ‌كند آن‌ وقت با زبان او، او را می ‌گیرد یك جایی چیزی را امضا می‌ كند كه نباید امضاء بكند یك حرف را می‌ زند كه نباید بزند با زبان او، او را می ‌گیرد؛ یعنی خدای سبحان اگر خواست ما را بگیرد ـ معاذ الله ـ از جای دیگر سرباز نمی ‌آورد! یك حرفی می‌زنیم كه آبرویمان برود یك چیزی را می‌گیریم كه آبرویمان برود یك جایی را می ‌‌‌‌رویم كه آبروی ما برود فرمود: «جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ» خب این منطق ما را نمی ‌سازد؟ بله می ‌سازد! این بیان نورانی حضرت امیر است فرمود مواظب باشید او اگر خواست كسی را بگیرد این ‌طور نیست كه از شرق یا غرب لشگركشی بكند، چون زبان ما سرباز خداست یك حرف می‌ زنیم می‌رود یك جایی را امضا می ‌كنیم می‌ رود یك چیزی را می‌ گیریم آبرو می‌رود این‌ طور نیست كه حالا از جای دیگر لشگركشی بكند كه «أَعْضَاؤُكُمْ شُهُودُهُ وَ جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ». [1]. سوره طه، آیه78. [2]. سوره قصص، آیه81. [3]. سوره نور، آیه24. [4]. سوره یس، آیه65. [5]. نهج البلاغة (للصبحی صالح)، خطبه198. 📚 دیدار فرماندهان ارتش با حضرت استاد تاریخ: 1390/09/03 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 زندگی با تقوا 🔸 هر وقت ـ خدای ناکرده ـ ما ماندیم، معلوم می‌ شود که کار ما مشکل دارد. یا بی جا خواستیم یا بی جا رفتیم یا قلب کسی را شکندیم یا راه کسی را بستیم یا خیال می ‌کنیم ـ خدای ناکرده ـ از راه حرام و رشوه و روی میزی و زیرمیزی و امثال آن زندگی تأمین می ‌شود! از خدا راستگوتر کیست؟ فرمود؛ هیچ ممکن نیست کسی بخواهد زندگی کند و بماند؛ البته کم و زیاد دارد زندگی، ولی محفوظ است. محفوظ است و برای حوزه‌ های علمی و دانشگاه‌ ها، گذشته از آن وعده عمومی فرمود: ﴿إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاناً﴾.[1] اگر کسی معرفت از درون او بجوشد، او دیگر مشکلی ندارد، همیشه راحت است، فرمود کار این است، فرمود: ﴿وَ مَنْ یتَّقِ اللَّهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً﴾، آنجا هم فرمود: ﴿إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاناً﴾. 🔸 آنچه که مناسبت روز است، دنیای ما تشنه آن است، وحدت است، این نماز عید قربان و همچنین نماز عید فطر، نُه بار به ما گفتند؛ ائمه دستور دادند؛ بگوییم این روز، است. اگر بیگانه می‌ گذاشت، دشمن می ‌گذاشت، معرفی می ‌شد، آن طوری که اهل بیت معرفی کردند، ما نه سلفی داشتیم، نه تکفیری داشتیم، نه داعشی داشتیم. [1]. سوره انفال، آیه29. 📚 خطبه های عید قربان تاریخ: 1396/06/10 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 نثار آبرو 🔹 كسی كه خون داد عزیزانه زندگی می ‌كند اما كسی كه مسلوب الحیثیة شد و در این راه داد، بالأخره زندگی او با سلب حیثیت همراه است! كم نبودند كسانی كه برای انقلاب آبرو دادند! در همان جریان كه به منتهی شد، بالأخره امام آبرو داد؛ آن‌طور او را اهانت كردند! یك مرجع را، یك رهبر را، یك عارف را، یك حكیم را آن ‌طور در روزنامه اطلاعات آن روز مسلوب الحیثیه كردند، اول طلبه ‌ها قیام كردند بعد قیام كردند و زمینه فراهم شده است برای حضور همگان و در آن قیام عمومی در قم رخ داد كه شهید دادند، زندانی دادند، مظلوم دادند و مانند آن. 🔹 دادن آبرو كار كمی نیست؛ بسیاری از افراد بودند كه می‌گفتند خب ما آبرویمان را باید حفظ بكنیم. انسان كه آبروی خود را برای خودش می‌ خواهد طرز تفكر او هم فرق می ‌كند؛ این طرز تفكر در خیلی از امور اثر دارد حتی در استخاره‌ ها هم اثر دارد! یك آدم ترسو وقتی می ‌خواهد استخاره كند از آیه، دستور می ‌فهمد! دادن آبرو كار آسانی نیست؛ انسان وقتی ببیند در منطقه وسیعی با حیثیت خوبی دارد زندگی می ‌كند همه اینها را نثار می ‌كند، این از دادن خون دشوارتر است! اگر ذات اقدس الهی فرمود: ﴿مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها﴾ اگر آن‌طور برای آبرو داد خداوند چندین برابر او را «عندالله و عندالناس» وجیه كرده موجّه كرده كرده است. 📚 سوره مبارکه انفال جلسه 70 تاریخ: 1379 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ضامن اخلاق 🔹 گرچه وجود مبارک حضرت برای تتمیم مکارمِ اخلاقی مبعوث شده است: «بُعِثْتُ‏ لِأُتَمِّمَ‏ مَكَارِمَ‏ الْأَخْلَاق‏»، لکن قسمت مهمّ بحث ‌های اخلاقی به وابسته است؛ یعنی اگر معاد نباشد، اخلاق ندارد. کسی که کار بد نمی ‌کند، عادل است و ظالم نیست، این یا برای محبوبیت اجتماعی است یا برای نظم جامعه و مانند آن است؛ اما اگر یک وقت در تنهایی و خلوت باشد، احَدی از کار خلاف او باخبر نیست, به نظم جامعه هم آسیبی نمی ‌رساند, از محبوبیت و شهرت او هم نمی ‌کاهد، چنین انسانی چرا دست به خلاف نزند و از لذت صَرف نظر کند؟! تنها عاملی که جلوی انحراف درونی را می ‌گیرد همان است. هرگز عمل عامل را رها نمی ‌کند؛ فرمود: ﴿لَیسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعی﴾؛ عمل زنده است، یک؛ با عامل رابطه قطعی دارد، دو؛ او را رها نمی ‌کند و در قیامت دامن او را می‌ گیرد، سه؛ این رسوا می شود، چهار. این عقیده آدم را حفظ می ‌کند! حرفی را که زد, کاری را که کرد, مالی را که بُرد، هرگز معدوم نمی‌ شود، این می ‌افتد در ؛ خودش هم ممکن است بعد از مدتی از بین برود; ولی آثارش یکی پس از دیگری همه‌ در خط تولید است! 🔹 قرآن برهان اقامه می ‌کند; اگر کسی حرفی زد، این حرف در همان وقت که موجود است معدوم باشد، اینکه جمع نقیضین است و محال است؛ این حرف را از کلّ دایره هستی بخواهند بیرون بکشند این هم مستلزم آن است که آن را از جای خودش بیرون بکشند، این هم محال است, پس این کار هست. این کار که هست, می ‌افتد در ; مگر می ‌شود چیزی در عالَم موجود باشد و بی ‌اثر باشد؟! می ‌افتد در خط تولید. این عقیده آدم را حفظ می‌ کند و آدم هم با زنده است. اینکه در دعاها به ما آموختند که خدایا! «عَلی رُؤُوسِ‏ الأَشْهادِ» ما را رسوا نکن همین است. این عقیده به معاد است که حرف اوّل را در اخلاق می ‌زند. 📚 سوره مبارکه قاف جلسه 3 تاریخ: 1395/09/14 🆔 @a_javadiamoli_esra