💠 دعای مستجاب
🔹 روح عمل چون نیت است، این با ما هست و هر روز می توانیم آن را اصلاح کنیم، همیشه می توانیم آن را اصلاح کنیم، نگوییم گذشته گذشت! این روح عمل با ما هست، منتها در یک صحنه ای حاضر می کنیم، این را فوراً می توانیم ترمیم بکنیم، این راه علاج باز است؛ او هم با یک «یا اَللَّه» می بخشد، این قدر رئوف و مهربان است! این قدر اهل گذشت است!
🔹 یکی از بهترین دستوراتی که ائمه (علیهم السلام) دادند این است که ما در دعا موحّد باشیم، فرمود اگر در دعا موحّد باشید ممکن نیست دعای شما مستجاب نشود.[1] در دعا موحّد باشید یعنی چه؟ یعنی کسی مثلاً سعه رزق و روزی حلال می خواهد، چشم او به این و آن باشد بعد بگوید «اَللَّهُمَّ اَلرِّزْقَنِی» این دعای مشرکانه است؛ فرمود یقین بدان کار از غیر خدا ساخته نیست. اگر کسی بیماری دارد خواست شفا پیدا کند بگوید: « اَللَّهُمَّ اِشْفِ مَرِیضِی»، «اَللَّهُمَّ اِشْفِ مَرْضَانَا» و فلان، چشم او به طبیب و دارو باشد، این دعا، دعای مشرکانه است. خدا و دارو، خدا و طبیب، خدا و بیمارستان، این مشرکانه است. اگر آنها هستند همه را تو دادی، آنها را تو اداره می کنی، وقتی تو بخواهی کل صحنه را بر می گردانی، این دعا دعای موحّدانه است و یقیناً مستجاب است. ممکن نیست دستی به طرف خدا دراز شود و خالی برگردد، هیچ ممکن نیست! منتها شرط دعا این است که موحّدانه باشد. درست است اسباب است اما اسباب را او دارد اداره می کند؛ او آفرید او باید رهبری کند، او باید اداره کند، او باید اثربخش باشد، نه اینکه منهای ذات اقدس الهی، برای ما معجزه بکن! لازم نیست معجزه باشد، معجزه حق است و سرجایش محفوظ است و اما همه اینها تحت فرمان تو هستند، تو «رَبُّ اَلْعَالَمِینَ» هستی؛ این دعای یقیناً مستجاب است.
[1]. الامالی (للمفید)، ص54؛ «... عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ تَبَحَّرُوا قُلُوبَكُمْ فَإِنْ أَنْقَاهَا اللَّهُ مِنْ حَرَكَةِ الْوَاجِسِ لِسَخَطِ شَيْءٍ مِنْ صُنْعِهِ فَإِذَا وَجَدْتُمُوهَا كَذَلِكَ فَاسْأَلُوهُ مَا شِئْتُمْ».
#اصلاح_نیت
#دعای_موحدانه
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس تفسیر سوره مبارکه تکویر ـ جلسه 1
تاریخ: 1398/09/23
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 میثاق الهی
🔹 چند میثاق، خدای سبحان از انسان ها گرفت: یكی میثاق عمومی است كه بعد از تبیین مسئله آدم مطرح است كه فرمود: ﴿وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّیتَهُمْ﴾[1] حالا این نشئه كجاست [مشخص نیست]، ولی بالأخره بعد از تصویر مسئله آدم، ذریه آدم، ظهور آدم و مانند آن مطرح است. اما آن میثاقی كه از انبیا گرفته است موردش مشخص نیست كه آن قبل از جریان آدم، قبل از جریان ظهور و ذریه مطرح باشد فرمود: ﴿وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِیین مِیثَاقَهُمْ﴾ بنابراین آن میثاق، مقطع خاصی است یعنی بعد از تصویر مسئله آدم، مسئله ظهور، مسئله ذریه، میثاق گرفته شد، اما در كدام عالَم روشن نیست که نشئه عقل است، نشئه فطرت است، كدام نشئه است روشن نیست، برای اهلش البته روشن است! اما در جریان میثاقِ انبیا سخن از مسئله آدم و ذریه و اخذ ظهور و اینها نیست، فرمود ما از انبیا(علیهم السلام) میثاق گرفتیم میثاق غلیظ هم گرفتیم! در جریان این میثاق، مسئله وحی مطرح است، مسئله تبلیغ مطرح است، معلوم می‌شود غیر از آن میثاق عمومی كه در آیه ﴿وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ﴾ مطرح است میثاق خاصّی از انبیا گرفته شد.
🔹 مطلب دیگر این است كه از انبیای دیگر میثاق گرفته شد كه به وحی وجود مبارك پیامبر كه خاتم آنهاست (علیهم السلام) ایمان بیاورند، از كلّ آنها میثاق گرفته شده كه در تبلیغ دین پایدار باشند، در تحمل شدائد و مصائب پایدار باشند.
🔹 این عقلی كه خدای سبحان به مردم داد، مردم در بخش اندیشه این وهم و خیال را روی عقل ریختند و عقل را دفن كردند، در بخش انگیزه شهوت و غضب را روی عقل ریختند و عقل را دفن كردند ﴿قَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا﴾.[2] انبیا كه معدن شناس هستند آمدند این غرایز و اغراض را كنار ببرند، این معدن را در بیاورند بگویند حقیقت شما این عقل است «وَ یثِیرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ الْعُقُولِ»[3] ثوره یعنی انقلاب، اِثاره كردن یعنی شكوفا كردن و شیار كردن و انقلاب كردن، انبیا برای «انقلاب فرهنگی» آمدند كه این خاك های اغراض و غرایز را كنار ببرند، این شهوت و غضب را كنار ببرند، این وهم و خیال را كنار ببرند، آن عقل ناب اندیشه ای و آن عقل ناب انگیزه ای كه «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ وَ اكْتُسِبَ بِهِ الْجِنَانُ»[4] را نشان بدهند بگویند سرمایه شما این است «وَ یثِیرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ الْعُقُولِ» خب اینها زیرمجموعه میثاق الهی است.
🔹 پس یك میثاق عمومی است كه میثاق فطرت است كه خود انبیا (علیهم السلام) به آن میثاق وفادارند و دیگران را هم متذكّر می كنند كه به آن میثاق وفادار باشند. یك میثاق خاصّ خود انبیاست كه وحی را خوب تلقّی كنند باور كنند، عمل كنند، منتشر كنند و این دو عنصر محوری توحید و وحدت را هم جزء مواصی خود بدانند؛ یعنی توحیدِ اعتقادی كه غیر از ذات اقدس الهی أحدی در جهان خالق و مدیر و مدبّر نیست و وحدت جهان شمولی جهان اسلام كه در سورهٴ مباركهٴ «مؤمنون» به انبیا می فرماید اینها امّت شما هستند ﴿یا أَیهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّیبَاتِ﴾، بعد ﴿وَإِنَّ هذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً﴾؛[5] یعنی ما اگر هفته وحدت داریم كه از دوازده تا هفده ربیع الأول است كه وحدت حوزه اسلامی است، وحدت مذاهب است، یك وحدت ادیانی هم خواهیم داشت كه این وحدت ادیان ثابت می كند كه همه ادیان ابراهیمی یك هدف دارند و یك خدا دارند و یك مبدأ و یك معاد، آنچه در خطبه نهج البلاغه آمده همین است؛ منتها درباره قرآن است بیان نورانی حضرت این است كه «فَالْقُرْآنُ آمِرٌ زَاجِرٌ وَ صَامِتٌ نَاطِقٌ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَی خَلْقِهِ أَخَذَ عَلَیهِ مِیثَاقَهُم»[6] كه از مردم تعهّد گرفته است كه به قرآن عمل كنند، این زیرمجموعه همان فطرت است؛ زیرا قرآن برای شكوفا كردن همان مطالب فطری است. بنابراین این میثاقی كه از انبیا گرفته شده یك میثاق خاص است یك میثاق غلیظ است و این اختصاص ندارد كه ثمره اش در قیامت ظاهر بشود.
[1] . سورهٴ اعراف، آیهٴ 172.
[2] . سورهٴ شمس، آیهٴ 10.
[3] . نهج البلاغه، خطبه 1.
[4] . الكافی، ج1، ص11.
[5] . سورهٴ مؤمنون، آیات 51 و 52.
[6] . نهج البلاغه، خطبه 183.
#سالروز_تشكیل_ستاد_انقلاب_فرهنگی_به_فرمان_امام_خمینی
#وحدت_ادیان
#توحید_اعتقادی
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سوره مبارکه احزاب ـ جلسه 6
تاریخ: 1392/01/27
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 تشخیص سود و زیان
🔹 ابی الحسن الماضی، وجود مبارک امام کاظم می فرمایند: «لَیسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یحَاسِبْ نَفْسَهُ فِی كُلِّ یوْمٍ فَإِنْ عَمِلَ حَسَناً اسْتَزَادَ اللَّهَ وَ إِنْ عَمِلَ سَیئاً اسْتَغْفَرَ اللَّهَ مِنْهُ وَ تَابَ إِلَیهِ»؛[1] فرمود کسی شیعه ماست که برای خود یک محاسبه داشته باشد که امروز من چه کردم؟ چه چیزی گیر من آمده؟ من 24 ساعت عمر دادم، وقت دادم، این 24 ساعت دادم، چه چیزی گرفتم؟ همان طوری که برای کالای خود حسابی باز می کند که ضرر کردم یا نفع بردم یا هیچ کدام از اینها نصیب من نشد، عمری که داده است اگر حساب نکند که من امروز چکار کردم؟ چه خدمتی کردم؟ چه عبادتی کردم؟ فرمود این از ما نیست! «لَیسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یحَاسِبْ نَفْسَهُ فِی كُلِّ یوْمٍ». اگر ـ إن شاء الله ـ کار خیر انجام داد، عبادتی انجام داد، خدمتی انجام داد، خدا را شکر بکند و از خدا مزید و افزودن آن را بخواهد و اگر ـ خدای ناکرده ـ لغزشی مرتکب شد، استغفار کند، راه برای او باز است.
🔹 به ما گفتند که «حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا»[2] و «زِنُوا أَنْفُسَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُوزَنُوا»؛[3] ببینید خیلی ها یک ترازویی در خانه دارند خودشان را وزن می کنند که اضافه وزن دارند یا اضافه وزن ندارند؛ کار، کار خوبی است، چون اگر اضافه وزن دارند، معالجه بکنند و اگر ضعف دارند ترمیم بکنند؛ این کار، کار خوبی است، بد نیست؛ اما در این روایت‌ها آمده است که «زِنُوا أَنْفُسَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُوزَنُوا»، قبل از اینکه شما را بکِشند، خودتان را بکِشید و «حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا»؛ قبل از اینکه شما را به محکمه ببرند، زیر میز حساب ببرند، حسابرسی از شما بخواهند، خودتان محاسبه کنید. این جا هم وجود مبارک امام کاظم و سایر ائمه (علیهم السلام) فرمودند، شما بتوانید خودتان را شبانه روز وزن کنید، بسنجید؛ میزان می خواهد، آدم می‌خواهد بسنجد یک ترازو می‌خواهد، ترازو هم قرآن است و کلمات ائمه (علیهم السلام) که چه حق است؟ چه باطل است؟ چه صدق است؟ چه کذب است؟ چه خیر است؟ چه شرّ است؟ چه حسَن است؟ چه قبیح است؟ همه را گفتند؛ یک ترازو می‌خواهد، فرمود ما ترازو را برای شما فرستادیم.
🔹 در سوره مبارکه «اعراف» هم فرمود: ﴿وَ الْوَزْنُ یوْمَئِذٍ الْحَقُّ﴾;[4] نه «و الوزن حق»، نه یک وزن هست، فرمود: در ترازوی قیامت یک کفه آن را ما حقیقت می گذاریم، در کفه دیگر اعمال و عقاید را می سنجیم: ﴿وَ الْوَزْنُ یوْمَئِذٍ الْحَقُّ﴾; یعنی یک طرف را ما حقیقت می گذاریم، بعد نماز را با حقیقت می سنجیم، خدمت را با حقیقت می سنجیم، عقیده را با حقیقت می سنجیم. به ما هم فرمودند این حقیقت را شما درک کنید، این را واحد وزن و سنجش قرار بدهید؛ آن وقت عقاید، اخلاق و اوصافتان را با این قرار بدهید و اگر کسی اهل محاسبه نبود، از ما نیست، چرا؟ برای اینکه سود و زیان خود را تشخیص نمی دهد.
[1]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج2، ص453.
[2]. وسائل الشیعه، ج 16، ص99.
[3]. نهج البلاغه, خطبه89.
[4]. سوره اعراف، آیه8.
#امام_کاظم_علیه_السلام
#محاسبه
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سخنرانی دوره ایی در منازل اهالی محل ـ دماوند
تاریخ: شهریور 1397
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 قدم در راه دین
🔹 هر کسی معاویه ای دارد، هر کسی یزیدی دارد. بدترین یزید و معاویه همین هوای نفس است که وجود مبارک پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) فرمود: «أَعْدَی عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِی بَینَ جَنْبَیكَ».[1] دو طلبه، یا دو دانشجو در اتاقی دارند با هم مباحثه می کنند، یکی فهمید حق با اوست، اما می خواهد حرف خودش را اثبات کند! این همان غدّه بدخیم است که بعد یک وقت سر بر می آورد! ما اگر فهمیدیم حق با رفیق ماست در اوّلین فرصت او را تقویت کنیم، ذات اقدس الهی بر اساس ﴿مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها﴾[2] یک مطلب علمی را که ما به حق بپذیریم، ده ها برابر به ما مرحمت می کند. تنها مسئله مال که نیست! مسئله علم هست، شرف هست، عزت هست، آبرو هست.
🔹 اگر کسی یک قدم در راه دین بردارد خدا ده برابر آبروی او را حفظ می کند؛ منتها ﴿مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ﴾! اگر کسی خواست به محکمه الهی برود چه در دنیا چه در آخرت ـ البته در آخرت قوی تر و ظهورش بیشتر است ـ باید با دست پُر برود.
🔹 یک وقت است کسی کار خیر می کند، بعد چندین بار می گوید که این را بی رنگ و رو می کند! در روایات ما هست که اگر کسی کار خیری کرد یک بار گفت، مثل آن است که این برگ گُل را یک بار لمس بکند، دو بار گفت مثل اینکه دو بار؛ این برگ گل خیلی لطیف است، شما چندین بار که دست به آن بزنی پژمرده می شود. فرمود گفتید کار کردید کردید؛ نگویید! بگذارید ذات اقدس الهی آن را شکوفا کند. من این کار را کردم من این کار را کردم، یکی، دو بار، ده بار که آدم بگوید این گل پژمرده می شود؛ این را ائمه فرمودند.[3] کار خیری که کردیم، عبادتی انجام دادیم، زیارتی کردیم، یا کار فردی یا کار جمعی، چه داعی داریم که بگوییم؟
[1]. مجموعة ورام، ج1، ص59.
[2]. سوره انعام، آیه160.
[3]. ر.ک: الکافی (ط ـ الاسلامیه)، ج2، ص296 ـ 297؛ «... عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع أَنَّهُ قَالَ الْإِبْقَاءُ عَلَی الْعَمَلِ أَشَدُّ مِنَ الْعَمَلِ قَالَ وَ مَا الْإِبْقَاءُ عَلَی الْعَمَلِ قَالَ یصِلُ الرَّجُلُ بِصِلَةٍ وَ ینْفِقُ نَفَقَةً لِلَّهِ وَحْدَهُ لَا شَرِیكَ لَهُ فَكُتِبَ لَهُ سِرّاً ثُمَّ یذْكُرُهَا وَ تُمْحَی فَتُكْتَبُ لَهُ عَلَانِیةً ثُمَّ یذْكُرُهَا فَتُمْحَی وَ تُكْتَبُ لَهُ رِیاءً».
#معاویه_و_یزید_درون
#غده_بد_خیم
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1396/10/21
🆔 @a_javadiamoli_esra