💠 حجاب الهی
🔹 سؤال سائل این بود كه عرض كرد «مَا الدَّلِیلُ عَلَى حُدُوثِ الْعَالَم»؟ حضرت فرمود دربارهٴ خودت كه بیندیشی كلّ نظام هم همین طور است؛[1] یعنی آنچه كه در آیات انفسی مطرح است در آیات آفاقی هم مطرح است. قرآن كریم در عین احتجاج به آیات آفاقی و أنفسی می فرماید به اینكه مگر مردم نمی بینند؟! ﴿أَ وَ لَمْ یرَوْا﴾[2] مگر نمی بینند؟! این تشویق است نسبت به افرادی كه راهی این راهند و توبیخ است نسبت به افرادی كه متوقّفند. فرمود مگر نمی بینند، معلوم می شود مطلب دیدنی است!
🔹 همین را هم از امام هشتم (سلام الله علیه) سؤال كردند. در توحید مرحوم صدوق در باب الرّد علی الثنویه و الزنادقه یك حدیث مبسوطی است، حدیث سوم این باب است، وقتی كه حضرت برهان اقامه می كند، شخص عرض می كند «فَمَا الدَّلِیلُ عَلَیه»؟ حضرت می فرماید: «إِنِّی لَمَّا نَظَرْتُ إِلَى جَسَدِی فَلَمْ یمْكِنِّی فِیهِ زِیادَةٌ وَ لَا نُقْصَانٌ فِی الْعَرْضِ وَ الطُّولِ وَ دَفْعِ الْمَكَارِهِ عَنْهُ»، آن گاه «عَلِمْتُ أَنَّ لِهَذَا الْبُنْیانِ بَانِیاً فَأَقْرَرْتُ بِهِ»؛ وقتی خودم را شناسایی كردم دیدم در اختیار خودم نیستم فهمیدم این بنای بدن یك بانی دارد و همچنین سایر آیات، آن گاه این سائل عرض می كند كه «فَلِمَ احْتَجَبَ»؟ اگر خدایی هست و این طور كه شما برهان اقامه می كنید وجود او قطعی و یقینی است پس چرا محجوب است؟ پس چرا ما او را نمی بینیم؟ «فَلِمَ احْتَجَبَ فَقَالَ أَبُو الْحَسَنِ عَلَیهِ السَّلَام إِنَّ الِاحْتِجَابَ عَنِ الْخَلْقِ لِكَثْرَةِ ذُنُوبِهِمْ فَأَمَّا هُوَ فَلَا یخْفَى عَلَیهِ خَافِیةٌ فِی آنَاءِ اللَّیلِ وَ النَّهَارِ»؛ فرمود او مخفی نیست! او محجوب نیست! اگر یك موجودی ﴿نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ﴾[3] شد مخفی می شود؟! فرمود «إِنَّ الِاحْتِجَابَ عَنِ الْخَلْقِ لِكَثْرَةِ ذُنُوبِهِمْ» این گناه حجاب است و گناه نمی گذارد انسان «وجه الله» را ببیند و الا ﴿فَأَینَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ﴾[4] و هیچ لذتی به اندازه لذت زیارت وجه حق نیست، هیچ ممكن نیست كسی لذت دیدار وجه حق را چشیده باشد و به سراغ لذت های دیگر رفته باشد، هیچ ممكن نیست! در دل شب های تار هم می تابد، روشن است، در روز هم روشن است، خود شب هم آیت حق است.
🔹 چیزی حجاب نیست مگر گناه! گناه هم حجاب گناه كار است، حجاب عاصی است؛ لذا خدای سبحان تعجّب می كند كه شما چگونه كفر می ورزید؟ گاهی می فرماید ﴿أَ وَ لَمْ یرَوْا﴾؛ لذا حضرت هم می فرماید: «فَأَمَّا هُوَ فَلَا یخْفَى عَلَیهِ خَافِیةٌ فِی آنَاءِ اللَّیلِ وَ النَّهَارِ». آن گاه سائل عرض می كند «فَلِمَ لَا تُدْرِكُهُ حَاسَّةُ الْبَصَرِ»؟ پس چرا با چشم ظاهر نمی بینیم؟ فرمود: «لِلْفَرْقِ بَینَهُ وَ بَینَ خَلْقِهِ الَّذِینَ تُدْرِكُهُمْ حَاسَّةُ الْأَبْصَارِ»؛[5] برای اینكه بین خدا و خلق خدا باید فرق باشد. خلق مادّی است «بصر مادی» آن را می بیند، خدای سبحان مادی نیست مجرّد است «بصر جان» او را می بیند «لا تُدْرِكُهُ الْعُیونُ بِمُشاهَدَةِ الْعِیانِ» بعد «تُدْرِكُهُ الْقُلُوبُ بِحَقائِقِ الْإِیمانِ».[6]
[1]. توحید (صدوق)، ص293؛ «... قَالَ أَنْتَ لَمْ تَكُنْ ثُمَ كُنْتَ وَ قَدْ عَلِمْتَ أَنَّكَ لَمْ تُكَوِّنْ نَفْسَكَ وَ لَا كَوَّنَكَ مَنْ هُوَ مِثْلُكَ».
[2]. سوره رعد, آیه41؛ سوره نحل، آیه48؛ سوره اسراء، آیه99؛ ... .
[3]. سوره نور, آیه35.
[4]. سوره بقره, آیه115.
[5]. توحید (صدوق)، ص252.
[6]. نهج البلاغه (صبحی صالح)، خطبه179.
#تشویق_و_توبیخ
#لذت_زیارت
#بصر_مادی
#بصر_جان
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس تفسیر سوره مبارکه بقره ـ جلسه 87
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 گمنامی
🔹 شهیدها دو قسم اند: بعضی شهید معروف و نامدار هستند که قبرشان معلوم است، بعضی ها هم گمنام هستند؛ عالمان دین هم همین طور هستند. بیان نورانی امام صادق (سلام الله علیه) كه فرمود ـ در بسیاری از جوامع روایی ما آمده مرحوم ابن بابویه قمی (رضوان الله علیه) در كتاب امالی نقل كرده ـ وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود در صحنه قیامت وقتی كه ترازو نصب می كنند، خون شهید را در یك كفّه و مركّب عالم را در كفه دیگر می گذارند، مركّب عالِم سنگین تر از خون شهید است.[1] این شهدای ما بعضی نامدارند, معروف هستند, مزاری دارند و بعضی هم گمنام هستند، عالمان دین هم همین طور هستند بعضی ها معروف هستند بعضی ها هم گمنام هستند، اینها جزء مجاهدان گمنام و جزء شهدای گمنام هستند.
🔹 اثر شهید گمنام كمتر از اثر شهید معروف و مشهور نیست. به این فكر نباشید كه ـ خدای ناكرده ـ لقبی به شما بدهند و بگویند العظمی یا آیت یا حجّة, اینها بازی است و هیچ چیزی در آن نیست ـ خدای ناكرده ـ به این فكرها نباشید. حیف آن عظمتی است كه انسان برای این بازی ها ببازد! حیف آن دهن كه این حرف ها را بزند! حیف این گوش كه این حرف ها را بشنود! بازی است, مبادا ـ خدای ناكرده ـ به این فكر باشیم! اثر شهید گمنام كمتر از اثر شهید معروف نیست, اثر عالمان گمنام كمتر از اثر عالمان معروف نیست.
🔹 دو مكتب را ذات اقدس الهی در قرآن كریم بیان كردند. فرمود یك عدّه چشم دارند كه چیزهای دیگر را ببینند, یك عدّه چشم دارند می بینند كه آیا خدا آنها را می بیند یا نه؟ این دو نگاه است, آن كه به دنبال این حركت می كند كه مقبول جامعه بشود, نگاه او به خلق است. آن كه تلاش و كوشش می كند كه مقبول «الله» بشود, نگاه او به خالق است. فرمود خدا بعضی ها را نگاه می كند و بعضی ها را نگاه نمی كند؛ با بعضی ها حرف می زند و با بعضی ها حرف نمی زند. در جریان قیامت فرمود خدا یك عدّه را نگاه نمی كند و با یك عدّه حرف نمی زند، با اینكه او ﴿بِكُلِّ شَیءٍ بَصیرٌ﴾[2] است! ﴿لا یكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا ینْظُرُ إِلَیهِمْ﴾.[3] پس انسان كه بینا شد یك وقت خلق را می بیند, یك وقت كوشش او این است كه ببیند خدا او را می بیند یا نمی بیند. ما كه اهل مدرسه هستیم سعی كنیم این چنین باشیم كه خدا ما را ببیند، خدا كه ما را دید جامعه قبول می كند و جامعه هم می بیند, چون آنها جنود الهی هستند! مقبولیت نزد مردم را ذات اقدس الهی باید تأمین کند.
[1] . الامالی(للصدوق)، ص521؛ «إِذَا كَانَ یوْمُ الْقِیامَةِ وُزِنَ مِدَادُ الْعُلَمَاءِ بِدِمَاءِ الشُّهَدَاءِ، فَیرَجَّحُ مِدَادُ الْعُلَمَاءِ عَلَى دِمَاءِ الشُّهَدَاءِ».
[2] . سوره ملک، آیه19.
[3] . سوره آل عمران، آیه77.
#روز_سربازان_گمنام
#جنود_الهی
#مقبول_الله
#شهید_گمنام
#عالم_گمنام
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 مراسم آغاز سال تحصیلی حوزه علمیه دماوند
تاریخ: 1393/06/15
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 علم دین
🔹 امروز كه 25 ذیقعده است «دحو الارض» است، از پربركت ترین روزهای ایام سال است و شاید بعضی از شما حوزویان و دانشگاهیان هم صائم باشید كه این روزه برای همه شما ـ انشاء الله ـ پربركت باشد. آنچه در جمع شما عزیزانی كه به رشته های متنوع علوم اشتغال دارید و قابل طرح است این است كه گرچه علوم را گاهی به صورت تجریدی و تجربی از یك سو و تجربی و ریاضی و انسانی و مانند آن از سوی دیگر و به «عِلْمُ الْأَبْدَان» و «عِلْمُ الْأَدْیان» تقسیم كردند از سوی سوم، ولی جامع همه آنها هدفمند بودن علم و عالم است كه همه ما را می تواند در كنار هم جمع بكند؛ یعنی حوزه و دانشگاه را آن هدفمند بودن می تواند جمع بكند.
🔹 توضیح مطلب این است كه حدیث معروفی از وجود مبارك پیامبر اسلام (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) رسیده است كه «الْعِلْمُ عِلْمَانِ عِلْمُ الْأَدْیانِ وَ عِلْمُ الْأَبْدَانِ»؛[1] علم دو قسم است: بعضی از علوم مربوط به بدن انسان هاست؛ نظیر طب و سایر علوم وابسته به آن و برخی از علوم مربوط به دین است، نه بدن؛ نظیر فقه و تفسیر و كلام و امثال اینها. اما بزرگان اهل معرفت همین حدیث را به سبك دیگر معنا می كنند؛ آنها علم را با موضوع ارزیابی نمی كنند، علم را با هدف ارزیابی می كنند. آنها می گویند اینكه حضرت فرمود: «الْعِلْمُ عِلْمَانِ عِلْمُ الْأَدْیانِ وَ عِلْمُ الْأَبْدَانِ» منظور علم بدن طب نیست و منظور علم دین تفسیر و فقه نیست، آن كسی كه فقه و تفسیر می خواند و می نویسد برای اینكه به دنیا برسد، او «عِلْمُ الْأَبْدَان» دارد؛ آن طبیبی كه می كوشد مشكل جامعه را حل كند او «عِلْمُ الْأَدْیان» دارد، این نگاه كجا و آن نگاه كجا؟! همین حدیث است! همین جمله است! یك كسی درس فقه می خواند برای فقه فروشی، تفسیر می خواند برای تفسیر فروشی، این «عِلْمُ الْأَبْدَان» دارد، یك وقت است نه درس علم طب خوانده كه مشكلات جبهه را حل كند، مجروحان جبهه را درمان كند، او «عِلْمُ الْأَدْیان» دارد.
🔹پس همین حدیث همین جمله وقتی به دست یك انسان سطحی نگر بدهید می گوید این علم به لحاظ موضوع تقسیم میشود، موضوع یا بدن است یا دین؛ وقتی به دست یك اهل حقیقت دادید می گوید این حدیث را برابر هدف باید تقسیم كرد نه برابر موضوع، اگر هدف «نشر معارف الهی» باشد و «خدمت به جامعه» باشد علم دین است، اگر هدف تأمین معیشت خودش باشد و كیف و جیب خودش باشد علم بدن است. پس «الْعِلْمُ عِلْمَانِ عِلْمُ الْأَدْیانِ وَ عِلْمُ الْأَبْدَانِ» اگر منظور علم ادیان هدفمند بودن است این می تواند همه ما را جمع بكند؛ یعنی موضوع و محمول معیار نیست، هدفمند بودن است! ممكن است كسی ادبیات بخواند و غرضش این باشد كه قرآن را بهتر بفهمد و بهتر معنا كند، یك وقت است طب می خواند یا داروسازی می خواند كه به جامعه انسانی و اسلامی خدمت بكند، یك وقت است فقه و اصول می خواند كه به جامعه اسلامی و الهی خدمت بكند همه اینها دارای «عِلْمُ الْأَدْیان» است و این می تواند حوزه و دانشگاه را با هم جمع بكند. وحدت حوزه و دانشگاه به «وحدت هدف» است، اگر همه ما به یك جا می رسیم پس متحدیم.
[1]. کنزالفوائد، ج2، ص107.
#روز_دحو_الارض
#وحدت_هدف
#نشر_معارف
#خدمت_به_مردم
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1386/09/15
🆔 @a_javadiamoli_esra
ذلیل ترین عبد.mp3
1.54M
💠 روز بیست و ششم ماه #ذی_القعده 1441
🔹 ذلیل ترین عبد
#آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی
🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ذلیل ترین عبد
🔹 ما اگر بخواهیم فکر آزاد داشته باشیم باید جان ما آزاد باشد، برای اینکه جان بسته فکر آزاد ندارد، این شدنی نیست! مطلب عمیق علمی این است که کدام جان بسته است؟ چه کسی آزاد است و چه کسی برده است؟ آن را در خطبه نورانی وجود مبارک رسول خدا (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) مشخص کرد. فرمود آدم گناهکار برده است، هر گناهکاری! یک انسان معصوم یا عادل او آزاد است: «عَبْدُ الشَّهْوَةِ أَذَلُّ مِنْ عَبْدِ الرِّق»؛[1] آن کسی که میگوید هر چه دلم میخواهد میگویم و میکنم، آن کسی که هر چه را دید میطلبد، هر چه را شنید میطلبد، این کسی که تواند کنترل و رام کردن چشم و گوش خود را ندارد، او «عَبْدُ الشَّهْوَةِ» است که «أَذَلُّ مِنْ عَبْدِ الرِّق»، این کسی که از رومیزی و زیرمیزی نمیگذرد، این کسی که از چهارتا لقب نمیگذرد، این کسی که با دنبال بازی هست، این کسی که اگر چهارتا احترام کردند او هم تحویل میگیرد، این برده است; برده شهوت است یا برده غضب است یا برده مقام است، به نحو موجبه کلیه هر گناهکاری برده است، چرا؟ چون انسان وقتی گناه می کند در برابر قانون خدا می ایستد.
🔹 فرمود: ﴿مَا یؤْمِنُ أَکثَرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَ هُم مُشْرِکونَ﴾[2] بسیاری از مردم دارای شرک رقیق هستند; منتها حالا خدا ﴿أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ﴾[3] است و میبخشد. فرمود مردم دو قسم هستند «اکثری و اقلّی»، اکثری که مشرک هستند حساب دیگری دارند، این مؤمنین دو قسم هستند اکثر مؤمنین مشرک هستند ﴿وَ مَا یؤْمِنُ أَکثَرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَ هُم مُشْرِکونَ﴾، چرا اکثر مؤمنین مشرک هستند؟ از امام (سلام الله علیه) سؤال کردند چطور میشود مؤمن مشرک باشد؟ فرمود همین که بگویند: «لَوْ لَا فُلَانٌ لَهَلَکت»[4] اگر فلان کس نبود اوّل خدا دوَم فلان کس. «لَوْ لَا فُلَانٌ لَهَلَکت» یعنی چه؟ ذات أقدس الهی مدیر کل است ﴿رَبُّ الْعالَمینَ﴾[5] است «ربّ الارباب» است، همه را دارد اداره میکند صدر و ساقه عالم سپاه و ستاد اوست ﴿مَا یعْلَمُ جُنُودَ رَبِّک إِلَّا هُوَ﴾[6] یک، ﴿لِلَّهِ جُنُودُ السَّماوَاتِ وَ الْأَرْضِ﴾[7] دو، بر اساس توحید افعالی هر فیضی که میرسد ﴿مَا بِکم مِّن نِّعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ﴾،[8] خدا را شکر که به وسیله فلان شخص کار ما حل شد، نه اوّل خدا دوّم فلان شخص! خدا اوّلی نیست که دوّمی داشته باشد، نه «لَوْ لَا فُلَانٌ لَهَلَکت»! وقتی از امام سؤال کردند که چگونه میشود مؤمن مشرک باشد فرمود اینطور میشود، این کسی که مواظب زبان خود نیست، میگوید اوّل خدا دوّم فلان شخص یا «لَوْ لَا فُلَانٌ لَهَلَکت».
🔹 «فتحصل» اینکه میبینید خیلیها میگویند ما هر چه میخواهیم نماز شب بخوانیم نمیشود; راست میگویند چون بسته هستند، هر چه میخواهیم جلوی زبانمان را بگیریم یا جلوی چشمان را بگیریم نمیتوانیم راست میگویند چون بسته هستند، باز که نیستند، آزاد نیستند. یک انسانی که در گرو است و بسته است این فکر آزاد ندارد، یک انسان بسته، بسته فکر میکند.
[1]. عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة، ج1، ص273.
[2]. سوره یوسف، آیه106.
[3]. سوره اعراف، آیه151.
[4]. تفسیر العیاشی، ج2، ص200; الإحتجاج علی أهل اللجاج (للطبرسی)، ج2، ص285; عدة الداعی و نجاح الساعی، ص99.
[5]. سوره اعراف، آیه54; سوره قصص، آیه30; سوره غافر، آیه64.
[6]. سوره مدثر، آیه31.
[7]. سوره فتح، آیات4 و 7.
[8]. سوره نحل، آیه53.
#جان_آزاد
#عبد_شهوت
#مؤمن_مشرک
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1390/04/30
🆔 @a_javadiamoli_esra
حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی:
فضای مجازی، فرصتی برای بیان حقایق دین از راه حکمت و برهان/منابر الکترونیکی؛ فرصتی برای خردورزی بیشتر
پایگاه اطلاع رسانی اسراء: امروز باید فعالیتهای دینی به لحاظ اینکه خدمات اجتماعی، از منظر دینی عمل شود، تعاریف خاص خودش را پیدا کند و حتماً هم لازم نیست که در قالبهای سنتی شکل بگیرد. چون عمل به ارکان یعنی مظاهر دینی، به وسیله اعضاء و جوارح انجام میشود و این میتواند مظاهر مختلفی داشته باشد و کرونا نمیتواند محدودیت چندانی ایجاد کند. بله، بحثهایی نظیر اجتناب از کنار یکدیگر بودن، رعایت فواصل اجتماعی و توجه به پروتکلهایی که از نظر نظام بهداشت و سلامت ابلاغ و اعلام میشود، لازم است، اما مانع از این نیست که تظاهرات دینی و مظاهر دینی سرد و کمرنگ شوند و این قابلیت وجود دارد که تظاهرات دینی بتواند به صورتهای دیگری اظهار شود.
متن کامل مصاحبه👇👇👇
news.esra.ir
https://b2n.ir/631845
🆔 @a_javadiamoli_esra