💠 روز بیست و هفتم ماه #ذی_القعده 1441 🔹 راهزنان امت #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 راهزنان امت 🔹 یك سنت جاهلی هست كه نزدیك ‌ترین گروه به هر رهبری دیرترین گروه ایمان آورنده به آن رهبرند، برای همه انبیا همین طور بود؛ دیرترین شهر و آخرین شهری كه به پیغمبر ایمان آوردند شهر خود پیغمبر بود یعنی مكه، این بود كه «أقرب» به حسب به مكان «أبعد» بحسب مكانت است. همشهری های غالب افراد این ‌طور است، هم روستایی های غالب افراد این طور است، هم كشوری های غالب افراد این‌ طور است، هم قاره ‌ای های غالب افراد این‌ طور است؛ خب این رقابت است یا حسادت است «أَوْ مَا شِئْتَ فَسَمّه» بود. مردم مدین فرمایش شعیب را نپذیرفتند، مردم منطقه ‌های دورتر حرف های ایشان را قبول كردند كه بیایند و بپذیرفتند، اما اینها نمی‌ گذاشتند! اینها كسانی بودند كه نه قبول می ‌كردند و نه می‌ گذاشتند كسی قبول كند. اصل این جریان در سورهٴ مباركهٴ «انعام» به عنوان یك بحث جامع گذشت كه ﴿وَهُمْ ینْهَوْنَ عَنْهُ وَینْأَوْنَ عَنْهُ﴾ «نائی» یعنی دور كه می‌ گویند حج تمتع برای «نائی» است یعنی برای انسانی كه از مكه و حرم دور است، فرمود اینها هم «نائی»‌اند هم «ناهی»، هم خودشان از حریم دین دور هستند، هم دیگران را به عنوان نهی از معروف نمی‌ گذارند اینها دین را بپذیرند ﴿وَهُمْ ینْهَوْنَ عَنْهُ وَینْأَوْنَ عَنْهُ وَإِنْ یهْلِكُونَ إِلاّ أَنْفُسَهُمْ وَما یشْعُرُونَ﴾.[1] 🔹 این رسم خیلی از افراد تبهكار بود. این «سنت سیئه» در قوم شعیب (سلام الله علیه) هم ظهور كرد، خودشان كه ایمان نیاوردند سر راه مؤمنین را هم می ‌گرفتند، آن‌گاه شعیب (سلام الله علیه) از طرف خدا به آنها فرمود: ﴿وَ لا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِراطٍ﴾[2] شما سر هر راهی می ‌نشینید نمی‌ گذارید یك عده ‌ای بیایند با من مصاحبه كنند و ایمان بیاورند، هم سر راه معنوی می ‌نشینید نمی‌ گذارید تبلیغات من به آنها برسد و آنها از تبلیغات من با خبر بشوند، هم سر راه حسی آنها می‌ نشینید از شهر یا روستای دیگر بخواهد بیاید راهزنی می ‌كنید. 🔹 قرطبی در ذیل این آیه نقل می ‌كند كه در شب اسراء وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) به جبرئیل فرمود من یك چیزی دیدم، دیدم كه در راه یك چوبی است كه هر كه بخواهد برود این چوب یا لباسش را پاره می‌كند یا بدنش را خونی می‌كند، این چیست؟ فرمود این راهزنان امت هستند كه این متمثل شده است برای وجود مقدس پیامبر اكرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) «لیله الاسراء» به یك چوب تیزی كه به لباس آدم بخورد پاره می ‌كند، به بدن آدم بخورد خونی می ‌كند، فرمود اینها راهزن هستند.[3] خب این گروه راهزن هم در راه معنوی می ‌نشستند كه نمی ‌گذاشتند تبلیغات شعیب (سلام الله علیه) به آنها برسد هم روی راه حسی می‌ نشستند نمی ‌گذاشتند آنها از نزدیك بیایند با شعیب (سلام الله علیه) مصاحبه كنند. [1] . سوره انعام، آیه 26. [2] . سوره اعراف، آیه 86. [3] . الجامع لاحکام القرآن، ج7، 249. #سنت_جاهلی #رقابت_و_حسادت #تمثل_در_معراج #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس تفسیر سوره مبارکه اعراف ـ جلسه 107 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز بیست و هشتم ماه #ذی_القعده 1441 🔹 نصرت الهی #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 نصرت الهی 🔹 «نَصر» به عزّت متّصف نمی شود، آن عزّت است که باعث «نَصر» است. عزّت یعنی نفوذناپذیری، انسان نفوذناپذیر را می گویند «عَزیز»، چون نفوذناپذیر است در دیگران نفوذ می کند و می شود غالب، وگرنه عزّت به معنای غلبه نیست! عزّت به معنای نفوذناپذیری است و لازمهٴ نفوذناپذیری هم پیروزی است؛ خدا عزیز است، انبیا عزیز هستند و دین عزیز است یعنی نفوذناپذیر هستند. عزّت باعث نصرت است، نه اینکه «نَصر» متّصف به عزّت بشود، چون دین عزیز است و پیغمبر عزیز است منصور هستند، نه اینکه «نَصر» عزیز باشد؛ منتها گفتند عزّت به معنای «نُدرة الوجود» هم هست. «عزیز الوجود» یعنی «نادر الوجود» و کمیاب، آن گوهرهای کمیاب را می گویند «عزیز الوجود» و «نادر الوجود» هستند. این نصرت های کمیاب و کم نظیر را می گویند «نصرت عزیز». 🔹 در جریان فتح مکّه که وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فاتحانه وارد مکه شد، اباسفیان ملعون قدم می زد متحیرانه می گفت: «لَیتَ شِعْرِی بِأَی شَیءٍ غَلَبْتنِی»[1] این جمله را تکرار می کرد، چگونه شد که اینها پیروز شدند؟! جمعیت ما بیشتر بود، سربازان ما سواره بودند و آنها پیاده، ما به سربازمان خود شمشیر دادیم و آنها چوب دادند، چگونه شد که آنها پیروز شدند و ما شکست خوردیم؟! وجود مبارک حضرت از پشت سر رسید و دست بر دو کتف اباسفیان گذاشت و فرمود: «بِاَللهِ غَلَبْتُك یا أَبَا سُفْیانَ»! کلّ نظام سپاهیان و مأموران الهی هستند، تنها آن عنکبوت نیست که تارش در غار کمک کرده و حضرت را نیافتند، آنچه در جهان امکان هست سپاه و ستاد خداست! گاهی به زمین می گوید بگیر: ﴿فَخَسَفْنَا بِهِ وَ بِدَارِهِ الأرْضَ﴾،[2] گاهی به دریا می گوید بگیر: ﴿فَغَشِیهُم مِنَ الْیمِّ مَا غَشِیهُمْ﴾،[3] گاهی به باد می گوید بگیر: ﴿سَخَّرَهَا عَلَیهِمْ سَبْعَ لَیالٍ وَ ثَمَانِیةَ أَیامٍ﴾[4] به هر چه دستور داد گرفتند! تنها «شَقُّ القَمَر» که نبود! «شَقُّ الحَجَر» بود، «شَقُّ الأرض» بود، «شَقُّ الماء» بود، «شَقُّ الشَّجَر» بود، این ﴿لِلّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الأرْضِ﴾[5] هست! ﴿لِلَّهِ جُنُودُ السَّماوَاتِ﴾! اینها سپاه و ستاد الهی هستند که گاهی می گیرند. 🔹 این «نَصر»، یک نصرت «عزیزُ الوجود» و گوهر کمیابی است که پیش بینی نمی شد. در سوره مبارکهٴ «حَشر» فرمود ما کاری کردیم که نه دوست خیال می کرد نه دشمن! خودشان در مدینه کوخ نشین هستند! اینها فقرایی بودند که زیر بار وام های ربوی یهودی ها بودند! در اوّل سوره مبارکهٴ «حشر» فرمود شما یادتان است، نه دوستان خیال می کردند و نه دشمن ها! دوستان می گفتند که وضع ما این است ما چگونه پیروز می شویم؟! دشمنان هم که خودشان مقتدرانه زندگی می کردند، ﴿مَا ظَنَنتُمْ أَن یخْرُجُوا وَ ظَنُّوا أَنَّهُم مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِنَ اللَّهِ﴾؛[6] دشمنان می گفتند ما در حِصن و قلعه هستیم و آنها دسترسی به ما ندارند! شما هم می گفتید ما پابرهنه ایم! ما کاری کردیم که نه دوست خیال می کرد و نه دشمن! انقلاب اسلامی هم همین‌طور بود! نه دشمن خیال می کرد ـ یعنی استکبار و صهیونیست ـ و نه خیلی از دوستان؛ فرمود: ﴿مَا ظَنَنتُمْ أَن یخْرُجُوا وَ ظَنُّوا أَنَّهُم مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِنَ اللَّهِ﴾، آغاز آیه هم این است: ﴿هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن دِیارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ﴾؛ اولین بار ما این کارها را کردیم! ما کاری کردیم که به ذهن هیچ‌ کس نیامده! الآن هم همان کار را می تواند بکند، این‌طور نیست که فرق بکند! الآن هم همین‌ طور می ‌کند، ما نباید عوض بشویم! ما اگر برابر همان آیه سوره «حشر» و همین آیات را عمل بکنیم، فیض الهی همیشه هست، این‌ طور نیست که حالا ـ معاذالله ـ آن وقت [سنت الهی] عوض شده باشد! فرمود ما کاری کردیم که هیچ‌کس فکر نمی کرد، الآن هم همین است! [1]. السیرة الحلبیة، ج3 ص55؛ الروض الانف الوكیل، ج7، ص135. [2] . سوره قصص، آیه81. [3] . سوره طه، آیه78. [4] . سوره حاقّه، آیه7. [5] . سوره بقره، آیه284. [6] . سوره حشر، آیه2. #صلح_حدیبیه #گوهر_کمیاب #سنت_الهی #انقلاب_اسلامی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس تفسیر سوره مبارکه فتح ـ جلسه 1 تاریخ: 1395/03/01 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز بیست و نهم ماه #ذی_القعده 1441 ▪️ محبّت مستقر #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز بیست و نهم ماه #ذی_القعده 1441 ▪️ محبّت مستقر #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 محبّت مستقر ▪️ «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا و أُجُورَكُم بِمُصَابِنَا بِالْسَیدنا وَ مَولانَا جَوادُ الْأُمَةِ وَ الْأَئِمَّة عَلَیهِ وَ عَلی‏ آبَائِهِ الأطْیبِینَ وَ أَبْنَائِه الأَنْجَبین آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء» این سوگ و ماتم را به پیشگاه ولیعصر و عموم علاقمندان قرآن و عترت و شما علمای بزرگوار و برادران و خواهران ایمانی تسلیت عرض می‌کنیم! ما در برابر اینها چندین مسئولیت داریم. اولین مسئولیت ما محبت است که دوست اینها باشیم. وقتی دوست، دوستش را از دست می ‌دهد، عزادار است. عزاداری مربوط به سعه و ضیق خود آن دوستی است، تا ما چه اندازه با این خاندان ارتباط داشته باشیم. مستحضر هستید که دوستی اینها اجر رسالت است، معلوم می‌شود مهم ‌ترین ذخیره است که ﴿قُل لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً﴾. این آیه ﴿قُل لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلاّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی﴾[1] چه می‌ خواهد بگوید؟ این کلمه ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ مفعول واسطه برای مودّت نیست، این می ‌شود ظرف لغو؛ این [مودّت] را کلیمی هم دارد، مسیحی هم دارد، مگر اینکه کسی امیرمؤمنان را یا اهل‌بیت را نشناسد! این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ مفعول واسطه برای مودت نیست، این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ مفعول واسطه است برای آن «المستقرّة»، «إلا المودة المستقرة فی القربی»، این فرق ما مسلمان‌ ها با دیگران است. اگر این ظرف، ظرف مستقر شد نه ظرف لغو و اگر این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ متعلق به محذوف است نه به مودّت، یعنی تمام حیثیت دوستی ما برای اینهاست. ▪️ این بیان نورانی که در سوره مبارکه «توبه» است: ﴿قُل‏ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَ أَبْنَاؤُكُمْ .... أَحَبَّ إِلَیكُم مِنَ اللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُوا﴾[2] یعنی همین، آن وقت کل حیثیت علاقه ما برای اینها می ‌شود. آن وقت اگر ما به خودمان یا به فرزندانمان یا به شغلمان علاقمندیم، برای اینکه به اینها وابسته است. آن وقت این می‌ شود شیعه خالص! این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ مفعول واسطه برای مودّت نیست، این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ ظرف مستقر است متعلق است به «المستقرّة»؛ یعنی تمام محبّت ما مستقر در دودمان شماست. ▪️ امروز روز جواد الأئمه (سلام الله علیه) است و ما داغداریم. همین امام جواد (سلام الله علیه) فرمود به اینکه «مَنْ أَصْغی إِلی ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ وَ إِنْ كانَ النّاطِقُ ینْطِقُ عَنْ لِسانِ إِبْلیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلیسَ».[3] بارها به عرضتان رسید که ما در فضای مجازی نیستیم، ما در فضای حقیقی هستیم. این سیم حقیقت نیست تا بی ‌سیم بشود مجاز. این چهره و شیشه تلویزیون حقیقت نیست تا بی‌ شیشه بشود مجاز. همین دستگاه موبایل و غیر موبایل که اندیشه را نقل و انتقال می‌ دهد، فضا، فضای حقیقی است، سخن از مجاز نیست. عزیزان ما این جوان‌ های ما باید بدانند، امام جواد (سلام الله علیه) فرمایش ایشان این است که اگر کسی گوشی ‌اش را باز کرد و دارد حرف کسی را گوش می ‌دهد، سخنرانی کسی را گوش می ‌دهد، این شخص دارد او را عبادت می ‌کند! اگر او حرف خدا و پیغمبر و اینها را زد، عبادت است. این بیان نورانی امام جواد است: «مَنْ أَصْغی إِلی ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ وَ إِنْ كانَ النّاطِقُ ینْطِقُ عَنْ لِسانِ إِبْلیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلیسَ»، این یک ساعت این را باز کرده، دارد شیطان را می ‌پرستد! [1]. سوره شوری، آیه23. [2]. سوره توبه، آیه24. [3]. تحف العقول، ص456. #شیعه_خالص #فضای_حقیقی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی در روز شهادت امام جواد علیه السلام تاریخ: 1397/05/21 🆔 @a_javadiamoli_esra

از سری تولیدات رسانه ای بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء: «سخنرانی حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی»؛ ویژه سالروز شهادت امام جواد علیه السلام 🔹پخش از شبکه قرآن و معارف سیما 🔹سه شنبه ۳۱ تیر ماه (مصادف با 29 ذیقعده) 🔹ساعت 12:30 دقیقه منبع: news.esra.ir @a_javadiamoli_esra

ویژه سالروز ازدواج حضرت علی و حضرت زهرا سلام الله علیها؛ ✳️اساس زندگی مشترک را دوستی عاقلانه و گذشت عطوفانه حفظ می‌كند پایگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی بیان می دارند: اساس زندگی انسان بر پایۀ رهنمود كسی است كه ما را آفرید و آن خدای كریم است... لذا ذات اقدس الهی این مطلب را كاملاً تحلیل كرد كه وقتی[برای امر ازدواج] اقدام می‌كنید به نام خدا شروع بكنید و از خدا فرزند صالح طلب بكنید. ✅وظیفه مشترک بین زن و مرد! 🔹زندگی مشترك زن و شوهر یك سلسله وظایف مشترك دارد یك سلسله وظایف خاص را خدای سبحان در قرآ‌ن كریم بیان كرد...فرمود به فكر فرزند صالح باشید این وظیفه مشترك بین زن و شوهر است ✅ همسر شما، کارگر منزل نیست! 🔹درباره وظیفه مخصوص مردها كه مسئول تأمین زندگی هستند فرمود: با همسرتان راهی كه عقل و دین می‌پسندد رفتار كنید؛ او كارگر منزل نیست، او كارگزار منزل نیست بلکه او رفیق و دوست و همسر و هم‌سنگ و هم‌ وزن شماست یعنی طرزی مرد باید در زندگی داخلی با زن رفتار كند كه نزد دین معرفه باشد.مرد باید طرزی در منزل زندگی كند كه این روش، روش عقلانی باشد كه نزد خدا معروف باشد لذا در قرآن كریم فرمود: ﴿وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ﴾ ✅زن وظیفه سکینت و آرامش در خانه را دارد 🔹درست است كه مرد مسكن تهیه می‌كند هزینه تهیه می‌كند لباس تهیه می‌كند غذا تهیه می‌كند اما سَكینت به عهده مرد نیست نه آن قدرت را دارد نه آن وظیفه را، بلکه این وظیفه مخصوص زن است و ایجاد سكینت و آرامش از زن برمی‌آید و هم به عهده زن است چرا که فرمود: ﴿خَلَقَ لَكُم مِنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْكُنُوا إِلَیهَا﴾ ✅اساس زندگی؛ دوستی عاقلانه و گذشت عطوفانه از لغزش‌های یکدیگر 🔹بالأخره این دو عنصر اگر بخواهند با هم هماهنگ باشند هم جهیزیه می‌خواهد هم مهریه، اما هم جهیزیه باید ساده باشد و هم مهریه چون زندگی پر تلاش و كوشش و پر تجمّل جز دشواری چیز دیگر نیست. فرمود: ﴿وَجَعَلَ بَینَكُم مَوَدَّةً وَرَحْمَةً﴾ این دو چیز است كه اساس زندگی مشترک را حفظ می‌كند یكی #دوستی_عاقلانه نسبت به یكدیگر و دیگری مهربانی و #گذشت_عطوفانه از لغزش‌های یكدیگر. ✅زن و شوهر محرم اسرار هم باشند 🔹 زن و شوهر آبروی یكدیگر را باید حفظ بكنند و محرم یكدیگر باید باشند، اسرار یكدیگر را برای پدر و مادرشان هم نقل نكنند همان طوری كه لباس آبروی آدم را حفظ می‌كند و انسان را از سرد و گرم زمانی و زمینی حفظ می‌كند زن و شوهر باید یكدیگر را از سرد و گرم حوادث روزگار حفظ بكنند ﴿هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ﴾ https://b2n.ir/471884 منبع: news.esra.ir @a_javadiamoli_esra