♨️یه سفر ببر کربلا ! 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎙حجت الاسلام #دارستانی

♨️ #کی_میدونه_امام_مجتبی_کیه؟ 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎙حجت الاسلام #انصاریان

🏴ویژه #اربعین حسینی ♨️اربعین حسینی؛ حسینی بودن، حسینی ماندن 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎙حجت الاسلام #علیرضا_پناهیان

✨﷽✨ ✅آيت الله العظمی جوادی آملی: در سوره مباركه «احزاب» خدای سبحان برای بشر شرف قائل شد، تنها برای پيغمبر و اولاد پيغمبر(عليهم الصلاة و عليهم السّلام) نيست؛ منتها آنها در #قلّه هستند و پيروان آنها در دامنه آن هستند. اين صلوات را هم برای او و هم برای مؤمنين فرستاد؛ در يك سوره هم برای پيغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و هم برای پيروان پيغمبر فرستاد؛ اگر اين آيه معروف: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَي النَّبِيّ» در سوره مباركه «احزاب» است، در همان سوره فرمود: «هُوَ الَّذي يُصَلِّی عَلَيْكُمْ وَ مَلائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَي النُّورِ»؛ خدا بر شما صلوات مي‌فرستد و ملائكه بر شما صلوات مي‌فرستند تا شما را نورانی كنند؛ منتها صلواتی كه برای آن ذات مقدس است مرحله #بالاتر است و صلواتی كه برای مؤمنين است، مراحل «وسطیٰ» و «#نازله» است. پس اين شرف هست كه انسان به جايی برسد كه ملائكه آسمان بر او صلوات بفرستند!مرحوم بحرالعلوم نقل مي‌كند وقتی خواجه طوسی نام مبارك سيد مرتضی را در درس مي‌برد، مي‌گفت: «صلوات الله عليه»... 📚درس اخلاق ۹۳/۱۱/۱۶

✨﷽✨ ✍مرحوم ابن بابويه و ديگران از اميرالمؤمنين (سلام الله علیه) نقل كرده اند كه خدای سبحان چند چيز را در چند چيز مخفی كرده است: ۱.قهر خود را در بين معاصي مستور كرد. از اين رو بر انسان لازم است از همه معاصي بپرهيزد و هيچ معصيتی را كوچك نشمرد؛ چون نمی داند خداوند با كدام معصيت انسانِ گنه كار را مي گيرد. شايد مورد مؤاخذه همين گناهی باشد كه او می خواهد مرتكب شود. ۲.مهر خود را در ميان طاعات مخفي كرد؛ يعني معلوم نيست كدام اطاعت را قبول مي كند. از اين رو چيزي از طاعت های او اعم از واجب و مستحب را نبايد حقير شمرد، چه بسا همان موافق قبول و رضايش باشد. ۳.ولیّ خود را در بين انسان ها ناشناس قرار داد؛ يعنی معلوم نيست ولی او كيست. از اين رو كسی حق ندارد ديگری را تحقير كند؛ شايد آن كس ولیّ خدا باشد. ۴.اجابتش را در بين دعاها مخفی كرد. پس نبايد دعايی را كوچك شمرد. شايد همان باشد كه به اجابت می رسد.[۱] [۱]معانی الاخبار ص۱۱۲،بحارالانوار ج۶۸ ص۱۷۶ 📚تسنیم ج۴ ص۲۷۱