🎥ببینید تانک تایگر_2 آلمان که به عنوان تانک سنگین در پایان جنگ جهانی دوم وارد خدمت شده با 68 تن وزن مجهز به توپ 88 میلیمتری بود که به تعداد محدودی تولید شد بسیاری از تانک های تولید شده به دلیل نبود سوخت زمینگیر شده بودند و قادر به شرکت در نبرد نشدند از مجموع 489 تانک تولید شده بیش از 150 تانک هم اکنون موجود است که نشان از رها شدن بسیاری از آنها دارد با این حال گردان 103 زرهی نیرو های اس اس در میدان نبرد در برابر نابودی 500 دستگاه تانک روسی تنها 45 تانک را از دست داد #Tiger_II #WWII @armyir

▪️بررسی فرایند خروج اضطراری از جنگنده‌ها در جنگ‌جهانی دوم امروزه صندلی های پران و فرایند ایجکت به یکی از الزامات هر جنگنده‌ای تبدیل شده است. سیستم ایجکت هواپیما باید بتواند در هر شرایطی خلبان را به شکلی ایمن از هواپیما خارج کند. چرا که ارزش یک خلبان قطعا از جنگنده‌‌ای که آن را هدایت می‌کند بیشتر است. زیرا یک خلبان با تجربه و کارآزموده را نمی‌توان به راحتی یک هواپیما جایگزین کرد. با این حال در طول جنگ‌جهانی اول، شرایط نه تنها اینگونه نبود بلکه حتی برعکس هم بود! زمانی که در جنگ‌جهانی اول، چترنجات برای اولین بار برای خلبانان قابل دسترس و استفاده شد، بعضی از طرفین جنگ عمدا به خلبانان خود چترنجات نمی‌دادند تا خلبانان همان اول کار و با آسیب های جزئی، از هواپیمای خود بیرون نپرند که کشور مجبور به پرداخت هزینه اضافه برای تولید هواپیمای های بیشتر نشود! در طول جنگ‌جهانی دوم شرایط بهتر بود‌‌. اهمیت یک خلبان با‌تجربه و آموزش دیده و تفاوت بارز او در نبرد در مقایسه با یک خلبان تازه‌کار و عادی به خوبی اثبات شده بود. به همین دلیل خلبانان همگی مجهز به چترنجات و سلاح و تجهیزات ایمنی لازم برای بقا روی زمین بودند و برای خروج اضطراری از هواپیما هم آموزش های ویژه می‌دیدند. با این همه، خروج اضطراری از یک هواپیما در طول جنگ‌جهانی دوم اصلا به آسانی امروز نبود. در نظر داشته باشید که در آن دوران به این عمل "Bail out" یا "بیرون پریدن" گفته می‌شد و نه ایجکت کردن چرا که eject به معنای پرتاب شدن با صندلی پران است که در آن دوران هنوز عملیاتی نشده بود. خلبان باید فرایندی طولانی را طی می‌کرد و بعد از پریدن هم احتمال آسیب ندیدن یا زنده ماندنش کم بود و اتفاقات زیادی از قبیل برخورد با بدنه هواپیما هنگام بیرون پریدن، شلیک پدافند و حتی هواپیما های دشمن به او در هوا حین فرود با چتر (!) و ... در انتظارش بود. فرایند بیرون پریدن در هر جنگنده‌ای متفاوت بود اما به طور کلی شامل این مراحل می‌شد. خلبان ابتدا سعی میکرد که هواپیما را در حالتی پایدار و با سرعتی پایین حفظ کند‌. سپس اتصالات رادیو، ماسک اکسیژن و کمربند ایمنی خود را جدا می‌کرد و بعد نوبت باز کردن کانوپی بود. بعد از باز کردن کانوپی، خلبان باید به شکلی کاملا رو به پایین و با شیرجه زدن از جنگنده خارج می‌شد تا ریسک برخورد با دم هواپیما کاهش یابد. این عمل در جنگنده های خاصی همچون P-38 به دلیل شکل خاص بدنه، سخت‌تر بود و دقت بیشتری می‌طلبید. به همین دلیل خیلی از خلبانان P-38 ترجیح می‌دادند که ابتدا هواپیما را برعکس کرده و بعد خارج شوند. طی این فرایند سخت‌ترین مرحله باز کردن کانوپی بود. به دلیل فشار بالای هوایی که از اطراف هواپیما عبور می‌کرد، باز کردن کانوپی به شکل دستی بسیار مشکل بود و اگر هواپیما در حال چرخش و شیرجه می‌بود، فشار نیروی جی هم اضافه می‌شد. به همین دلیل خیلی از جنگنده‌ها همچون P-51 ،BF-109 و P-47 به سیستمی مجهز بودند که با کشیدن یک اهرم، اتصال کانوپی به بدنه قطع و با فشار هوا به طور کامل از هواپیما جدا می‌شد. جالب است بدانید که در جنگنده FW-190، مهندسین یک گلوله مشقی 20 میلیمتری را زیر کانوپی قرار داده بودند که هنگام بیرون پریدن شلیک می‌شد و کانوپی را از هواپیما جدا‌ می‌کرد! در بمب‌افکن‌ها، فرایند بیرون پریدن معمولا آسان‌تر اما طولانی‌تر بود. خدمه باید خود را به دریچه پرتاب بمب یا دریچه‌ای مخصوص در زیر هواپیما می‌رساندند و از آن بیرون می‌پریدند. رسیدن به موقع به این دریچه‌ها برای تیربارچی‌ های دم و بخش زیر بدنه زمان‌بر تر از بقیه خدمه بود و ممکن بود این افراد نتوانند به موقع از هواپیما خارج شوند. در سال 1943، هواپیمای آلمانی He-219 که یک جنگنده مخصوص حمله به اهداف زمینی و عملیات های شبانه بود، وارد خدمت شد. طراحی He-219 به نحوی بود که ملخ های موتور بسیار نزدیک به کاکپیت و دقیقا کمی عقب‌تر از ورودی کاکپیت قرار داشتند. به همین دلیل خروج اضطراری از هواپیما به شکل بیرون پریدن بسیار خطرناک و تقریبا غیرممکن بود. به همین دلیل برای این هواپیما یک سیستم صندلی پران طراحی شد که با هوای فشرده کار می‌کرد و می‌توانست صندلی را چند متری به هوا پرتاب کند. لذا He-219 تبدیل به اولین هواپیمای عملیاتی مجهز به صندلی پران شد. #Ejection_seat #Bailing_out #Eject #He219 #WWII

▪️تصویر زیبای دو #نبردناو آمریکایی آیوا با وزن 45 هزار تن (پایین) و نبردناو آلاباما با وزن 38 هزار تن (بالا) در کنار یکدیگر که نشانگر تاثیر معاهده نبردناو ها بر طراحی ناوهای جنگی قبل از جنگ جهانی دوم و در میانه آن می باشد اولین معاهده پیمان دریایی واشنگتن بود که در سال 1922 امضا شد، پنج قدرت دریایی جهان موافقت کردند که از محدودیت های شدید در ساخت کشتی های جنگی و رزمناوهای جنگی پیروی کنند تا از مسابقه تسلیحاتی گسترده در ساخت تعداد بالای کشتی برای نیروی دریایی مانند آنچه قبل از جنگ جهانی اول رخ داد، جلوگیری کنند. این معاهده تعداد کشتی‌های هر کشور را که در اختیار هر یک از امضاکنندگان بود، و همچنین کل تناژ کشتی‌های جنگی هر نیروی دریایی را محدود کرد. کشتی‌های جدید تنها می‌توانند جایگزین کشتی‌های قبلی شوند که حداقل20 سال در خدمت بوده باشند. علاوه بر این، هر کشتی جدید محدود به توپ هایی حداکثر با کالیبر 406 میلیتری یا 16 اینچ و وزن 35000 تن بود. ساخت نبردناو های موساشی و یاماتو که بر خلاف این توافق نامه بودند به طور کامل در خفا انجام شد #WWII #USNavy #Battleship #USS_Iowa (#Iowa_class) #USS_Alabama @armyir

▪️طراحی باکسر شنی دار آمریکایی کمی شبیه تانک آلمانی #Panzer_VIII موسوم به #Maus شده است این تانک المانی 188 تن وزن داشت و مجهز به یک توپ 128 میلیمتری بود #WWII @armyir

🎥ببینید کشتی نیروی دریایی بریتانیا #HMS_Rodney در حال آتش باری با توپ های 406 میلیمتری خود بر روی جزیره Alderney که در اختیار ارتش آلمان بود این جزیره در سواحل فرانسه قرار داشت در این عملیات 72 گلوله 406 میلیمتری از فاصله 40 کیلومتری به سمت این جزیره شلیک شد که در فاصله چند صد متری اهداف به زمین برخورد کردند فیلم رنگی شده است #HMS_Rodney #WWII @armyir۵

🎥ببینید گربه و ماشه در کانال های خط مقدم نبرد در جنگ جهانی دوم #جالب #WWII @armyir

🎥ببینید جنگنده #He_112 یکی از رقبای جنگنده مسراشمیت BF_109 برای نیروی هوایی آلمان #Luftwaffe بود یکی از نمونه های ساخته شده #He_112R برای افزایش سرعت مجهز به موتور راکتی شده بود که تاثیری خاصی هم نداشت در مجموع نزدیک 100 فروند از آن ساخته شد و به صورت محدود در جنگ به کار رفت #WWII #Heinkel #He_112 @armyir

🎥ببینید تانک سبک ژاپنی مدل Type 95 Ha-Go که در جنگ های میان روسیه و ژاپن و جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت این تانک در برابر نیروهای پیاده نظام کارامد بود ولی قابلیت جنگیدن در برابر تانک های دیگر را نداشت حدود 2300 دستگاه از آن ساخته شد که بیشترین تعداد تانک ساخته شده توسط ژاپن در جنگ جهانی دوم می باشد وزن 7.4 تن خدمه 3 نفر توپ 37 میلیمتری تیربار 7.7 میلیمتری حداکثر سرعت در جاده 45 کیلومتر #WWII #light_tank #Type_95 #Ha_Go #Ke_Go @armyir

🎥 ببینید فیلمی از چرخ انفجاری Panjandrum که نشان دهنده حرکت آن از لندینگ کرافت به سمت خطوط دفاعی دشمن فرضی است این چرخ راکتی می توانست تا 2 تن مواد منفجره را به سمت سنگرهای آلمانی ها حرکت دهد ولی به دلیل مشکل در کنترل و امکان حرکت به سمت کشتی ها و نیروهای خودی کنار گذاشته شد #WWII @armyir

▪️تصویر بالا مربوط به #Task_force_38 در زمان جنگ جهانی دوم می باشد که به نیروی عملیاتی هواپیمابر سریع معروف بود فلیت ادمیرال هالسلی فرماندهی این ناوگروه دستور مانور سریع داد و این عکس گرفته شد در اینجا 20 ناو هواپیمابر، 9 فروند نبردناو، 25 فروند رزمناو و 79 فروند ناوشکن با هم و به یکباره مانور سریع داد #WWII @armyir

▪️اژدر افکن رزمناو #Prinz_Eugen آلمان که دارای اتاقک زاویه یابی و هدفگیری بر روی #اژدر ها بود و در نوع خود پیشرفته محسوب می شد اژدر های مورد استفاده نیروی دریایی آلمان در زمان جنگ جهانی دوم عمدتا از سری #G7e که در مطلب ریپلای شده مشخصات آنها آمده است #WWII #Kriegsmarine @armyir

▪️ابتکار آلمانیها برای از بین بردن ریل در جنگ دوم جهانی آلمانی دست به ابتکار عجیب و جالبی زدند و با اختراع این بیل عجیب و کار گذاشتن آن روی یک واگن دستگاه ریل خراب کن را ساختند. این وسیله از آن جهت به درد آلمانیها میخورد که در هنگام عقب نشینی میتوانستند ریل را به طور کامل نابود کنند و خودشان آخرین استفاده کننده از آن باشند. #جالب #WWII @armyir