نویسنده ای ثروتمند در بلاد ربیعه بنام یوسف بن یعقوب بود. شخصی از او پیش متوکل سخن چینی کرد. متوکل او را طلبید تا جریمه و سیاست کند. یوسف در بین راه که به طرف سامرا می آمد خیلی آشفته خاطر بود نزدیک (سر من رآی) که رسید گفت خود را از خداوند می خرم به صد اشرفی هرگاه از متوکل به من آسیبی نرسید آن صد اشرفی را می دهم به ابن الرضا (امام هادی علیه السلام) که از اولاد علی بن ابیطالب است و خلیفه او را از حجاز به سامرا آورده و خانه نشین کرده و شنیده ام از جهت معیشت به ایشان خیلی سخت می گذرد. همین که به دروازه سامرا رسید با خود گفت خوب است قبل از آنکه پیش متوکل بروم صد دینار را خدمت آن آقا ببرم؛ ولی متوجه شد که منزل آنجناب را بلد نیست، فکر کرد اگر از کسی بپرسد مبادا به متوکل خبر دهند که او از منزل ابن الرضا سراغ می گرفته و خشمش بیشتر شود. در این موقع گفت بر خاطرم گذشت که الاغ را آزاد بگذارم شاید به لطف خداوند بدون پرسش به منزل ایشان برسم. گفت الاغ را آزاد گذاشتم از کوچه و بازارهای زیاد عبور کرد تا اینکه بر در منزلی ایستاد هر چه سعی کردم از آنجا رد نشد. پرسیدم از شخصی اینجا منزل کیست؟ گفت منزل ابن الرضا امام رافض است. گفتم همین قدر در عظمت و شرافت این آقا بس که بدون پرسش مرکب سواری من بر در خانه او ایستاد. در این اندیشه بودم که غلام سیاه پوستی بیرون آمد و گفت یوسف بن یعقوب تو هستی؟ گفتم آری. گفت پیاده شو و مرا به داخل منزل برد و خودش وارد اطاق شد. با خود گفتم این دلیل دوم، غلامی که مرا ندیده چگونه از نامم اطلاع داشت. من که تاکنون به این شهر نیامده ام؟ برای مرتبه دوم غلام آمد و گفت آن صد اشرفی که در آستینت پنهان کرده ای بده. با خود گفتم این هم دلیل سوم. غلام رفت و فورا برگشت. مرا به قسمت داخلی منزل راهنمائی کرد. الاغ را بستم و داخل شدم. دیدم مرد شریفی نشسته فرمود ای یوسف آیا آنقدر دلیل ندیدی که اسلام اختیار کنی؟ گفتم به اندازه کفایت مشاهده کردم. فرمود هیهات تو مسلمان نمی شوی ولی فرزندت اسحق مسلمان خواهد شد و او از شیعیان و دوستان ما است، یوسف! بعضی از مردم خیال می کنند محبت و دوستی شما با ما فایده ای ندارد به خدا چنین نیست هر که با ما محبتی کند بهره اش را می بیند چه از اهل اسلام و چه غیر مسلمان اینک با خاطری آسوده پیش متوکل برو و هیچ تشویش و نگرانی نداشته باش از او بتو آسیبی نمی رسد، وقتی وارد شهر شدی خداوند ملکی را مقرر ساخت راهنمای حیوان سواری تو شد و او را آورد تا در خانه و این حیوان نیز در روز رستاخیز داخل بستانهاخواهد شد. اسحق پسر یعقوب پس از بازگشت پدرش و شنیدن جریان مسلمان شد. حال پدرش را از حضرت پرسیدند فرمود چون بر دین نصاری مرد ناچار وارد جهنم می شود ولی به واسطه دوستی که با ما داشت و مرا کمک کرد آتش او را نمی سوزاند. ✍🏻مجمع النورین، نقل از خرایج و بحار، ج 12 @Asemani_bashim

کلیپ ۶دقیقه مداحی باید دنبال پرچمت تا ابد رفت مهدی رسولی @Asemani_bashim

صوت ۳ دقیقه امتحانات الهی و سربلند شدن حاج آقا عالی @Asemani_bashim

صوت ۱۶ دقیقه عُجب، غرور و خودشیفتگی، از موانع اصلی استجابت دعاست. اینکه تصور کنیم، ما منشاء اثریم، و در موفقیت‌های زندگی‌مان، مستقل از خداوند، اثرگذار بوده‌ایم ... این توهم، راه آسمان را بر ما مسدود می‌کند! محمد شجاعی @Asemani_bashim

صوت ۷دقیقه حاج آقا میرزا محمدی روضه سه ساله @Asemani_bashim

علامه طباطبایی اهل مراقبه بود، یک وقت خدمت آن بزرگوار رسیدیم که دستور العملی به ما بدهد فرمود: مراقبه و محاسبه این حالت را، شخص سالک باید از ابتدای سیر و سلوک تا انتهاء ملتزم باشد. فرمود آخر شب، قبل از خواب اعمالی را که در روز انجام داده اید بررسی کنید. هر یک از اعمالتان که خوب بود خدا را برای آن حمد و سپاس گویید و توفیق انجام بهتر آن را در روز بعد از خداوند مسالت کنید. اگر خدای ناکرده تقصیر و یا خطایی مرتکب شده بودید، فورا توبه کنید و تصمیم بگیرید که دیگر آن را انجام ندهید. اگر دیدید خلاف های شما متعدد است تصمیم بگیرید فردا آن را کم کنید. خلاصه فرمود: مراقبه و محاسبه باید همیشه باشد. حتی در این اواخر که نمی توانست درست حرف بزند یکی از رفقاء از ایشان خواسته بود توصیه هایی بفرمایید باز فرمود: مراقبه، محاسبه ✍🏻جرعه های حیاتبخش، ص 351 - 350 به نقل از مجله حوزه، شماره 55، ص 52 - 51 @Asemani_bashim

حضرت صادق (علیه السلام) از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل کرد که ایشان فرمودند: من در روز قیامت چهار دسته را شفاعت می کنم اگر چه گناهانشان به اندازه مردم روی زمین باشد. 1. کسی که کمک کند فرزندان و بازماندگان مرا 2. شخصی که در تنگدستی آنها را دستگیری مالی کند 3. هر کس که با دل و زبان آنها را دوست داشته باشد 4. کسی که در برآوردن احتیاجات فرزندان من کوشش کند هنگامی که از دست ستمگران دور افتاده و فراریند. ✍وسائل الشیعة باب الامر بالمعروف، ص 56 @Asemani_bashim

کلیپ دو دقیقه مداحی یه عالمه گریه به روضه بدهکارم @Asemani_bashim

دعاهابرای رجعت چگونه می شود که هر یک از ما جزو رجعت کنندگان باشیم؟ آیا راهی برای آن وجود دارد. به عبارت دیگر آیا رجعت کنندگان از پیش تعیین شده اند و دیگران نمی توانند رجعتی داشته باشند و یا علاوه بر کسانی که رجعت خواهند کرد مومنان دیگر می توانند جزو رجعت کنندگان باشند؟ از برخی ادعیه استفاده می شود که انسانهای مومن و متقی که دعای عهد را چهل صبح بخوانند اگر پیش ظهور امام عصر، عجل الله تعالی فرجه الشریف، از دنیا بروند جزو رجعت کنندگان خواهد بود. در قسمتی از این دعا چنین می خوانیم: اللهم ان حال بینی و بینه الموت الذی جعلة علی عبادک حتماً فاخرجنی من قبری موتزراً کفنی شاهراً سیفی مجرداً قناتی ملیباً دعوة الداعی فی الحاضر و البادی. خداوند اگر مرگی که بر همه بندگانت مسلم نموده ای میان من و ظهور مولایم جدایی بیندازد با قدرت بی نهایت مرا از قبر بیرون بیاور در حالی که کفنم را به خودم پیچیده شمشیرم را از غلاف در آورده نیزه ام را به دست گرفته ام تا دعوت کننده ای را که در شهر و صحرا بانگ بر می آورد لبیک بگویم. ✍🏻رجعت نویسنده : محمدرضا ضمیری @Asemani_bashim

کلیپ دو دقیقه ما سمیعیم و بصیریم و هشیم با شما نامحرمان ما خامشیم عکس العمل گیاهان...! @Asemani_bashim

صوت ۴ دقیقه یاران خاص و‌ وفادار حاج آقا عالی @Asemani_bashim

ابراهیم کرخی می گوید: روزی به خدمت امام جعفر صادق (علیه السلام) شرفیاب شدم. در حضور حضرت (علیه السلام) نشسته بودم که امام موسی بن جعفر (علیه السلام) وارد شد در حالی که آن روز، جوانی نورس بود، من به احترامش از جای برخاسته وبه استقبالش، ایشان را بوسیده ونشستم. امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمود: ای ابراهیم! بدان که او پیشوای تو، بعد از من است. در مورد امامت او گروهی به هلاکت می رسند، وگروهی هدایت می یابند، خداوند قاتل او را لعنت کند وعذاب روحش را زیاد نماید. از صلب او بهترین اهل زمین به دنیا آمد که همنام جدش (علی (علیه السلام) ووارث علم واحکام وفضایل اوست. معدن امامت وقله حکمت است. ستمگران از اولاد فلان او را بعد از وقوع حوادث عجیب واز روی حسادت به قتل می رساند، ولی اراده حق تعالی به وقوع خواهد پیوست هر چند مشرکان نپسندند. خداوند از صلب او دوازدهمین مهدی را پدید خواهد آورد، وآنها را کرامت خواهد بخشید، وبه واسطه ایشان بارگاه قدس خویش را زینت خواهد نمود. هر که به وجود دوازدهمین امام معتقد باشد، مانند کسی است که شمشسیر برهنه به دست گرفته ودر پیشگاه پیامبر خدا (صلی الله وعلیه وآله وسلم) می جنگد، ودشمنان را از او دفع می کند. در این هنگام شخصی از دوستداران بنی امیه وارد شد، حضرت (علیه السلام) سخن را قطع کرد. پس از آن دوازده بار به حضور حضرت (علیه السلام) مشرف شدم ومنتظر بودم تا حضرت (علیه السلام) سخن آن روز خود را کامل کنند، اما توفیق نمی یافتم، تا این که سال بعد یک روز در خدمت حضرت بودم که فرمود: ای ابراهیم! او اندوه شیعیان خود را پس از این که دچار ضعف شدید و بلای طولانی وبی تابی و ترس شده باشند، برطرف خواهد نمود. خوشا به حال کسی که زمان او را درک کند. هنگامی که سخن امام (علیه السلام) به اینجا رسید رو به من نموده وفرمود: ای ابراهیم! برای تو کافیست. من در حالی بازگشتم که تا آن زمان، از چیزی مانند آنچه مانند آنچه شنیدم خوشحال نشده وچشمم روشن نگردیده بود. ✍کمال الدین، ج ۲ ص ۳۳۴ و۳۳۵؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۴۴ @Asemani_bashim