#صبر #امام_زمان #غیبت_امام_زمان
✅واکنش درست ما در برابر غیبت حضرت ولیعصر علیه‌السلام
❓پرسش:
🔻در بحث صبر و شکر، پرسشی مطرح است: آیا غیبت امام زمان«علیه‌السلام» بر اساس اراده و مشیت الهی است که ما باید به آن راضی و خشنود باشیم و از خداوند به سبب این بلا تشکر کنیم یا اینکه باید از غیبت حضرت ناراحت باشیم و برای فرجشان دعا کنیم؟
✍پاسخ:
🔻در پاسخ باید بگوییم که به‌طور کلی بلاهایی که به انسان می رسد، به دو دسته تقسیم می‌شوند:
🔹یک دسته بلاهایی است که به دلیل اشتباهات انسان‌ها گریبان‌گیرشان می‌شود؛
🔹دسته دوم، بلاهایی است که خدای عزّوجل برای انسان مُقدر فرموده است و اگر شخص وظیفۀ خود را به بهترین وجه نیز انجام دهد، بازهم این بلاها به او خواهند رسید؛ مانند بلاهایی که به حضرات معصومان«علیهم‌السلام» می‌رسید.
🔸آنان بیشترین مصیبت‌ها را در زندگی دنیا متحمل شدند، با اینکه هیچ گناهی از آنان صادر نمی‌شد، بلکه عصمت آنها به‌گونه‌ای بود که فکر گناه هم به ذهنشان نمی‌رسید و از هرگونه خطا و سهو و نسیانی مُبرا بودند.
▫️تفاوت دستۀ اول بلاها با دستۀ دوم در این است که اگر انسان در بلایی که به آن دچار شده است، مقصر باشد، باید توبه کند و در فکر جبران آن برآید؛ همچنین از اینکه کاری کرده است که مستحق مجازات خدای مهربان شده است، باید ناراحت و نگران باشد.
👈البته همین شخص باید شکرگزار خداوند سبحان باشد؛ به‌سبب اینکه او را مبتلا کرده است تا گناهانش در همین دنیا پاک شود و مجازات او به آخرت نیفتد.
▫️اما در قِسم دوم، بدون اینکه گناهی از انسان سر زده باشد، فرد دچار بلا و مصیبت می‌شود.
👈در این صورت نیازی نیست جبران کند؛ بلکه باید با اطمینان به لطف پروردگار معتقد باشد که این بلا یقیناً بر اساس مصلحت و حکمت الهی است، مصلحت‌هایی مانند بالارفتن درجۀ او یا امتحان دیگران یا الگوگرفتن دیگران از او.
🔺همچنین باید بداند که خیر او در همین مصیبت و گرفتاری نهفته است و در نهایت، خدای متعال این بلا را برایش جبران خواهد کرد.
@abolhasanmahdavi
#غیبت_امام_زمان #صبر #امام_زمان
✅کوتاهی همگانی
🔻اینکه می‌گوییم ما در غیبت مولایمان مقصریم، به این معنا نیست که شخص من و شما کوتاهی کرده باشیم؛ بلکه منظورمان این است که نوع مردم در انجام‌دادن وظایف خود کوتاهی کرده‌اند.
🔹به‌بیان دیگر، مردم باید امامت را که امانتی الهی است، در جایگاه خودش قرار می‌دادند و اجازۀ غصب آن را به کسی نمی‌دادند.
🔸علاوه بر این، می‌بایست در این راه از جانِ امام خود محافظت می‌کردند؛ به این صورت که در راه حفظ جان اهلبیت«علیهم‌السلام» جان خود را نثار می‌کردند تا خداوند آخرین حجت خود را از بین مردم غایب نسازد؛ زیرا اگر امام دوازدهم«علیه‌السلام» هم در بین مردم می‌ماندند، همچون پدران معصوم خود جانشان را از دست می‌دادند.
👈خداوند هم برای حفظ جان ولی خود ایشان را در پشت پرده غیبت پنهان ساخت.
@abolhasanmahdavi
#امام_زمان #صبر #غیبت_امام_زمان
🔻خداوند متعال دستور داده است: «إِنَّ اللهَ یَأمُرُکُم أَن تُؤَدُّوا الأَماناتِ إِلی أَهلِها»؛ خداوند به شما فرمان می‌دهد که امانت‌ها را به صاحبانش بدهید.
🔹اما بیشتر مردم از زمان امامت امیرالمومنین«علیه‌السلام» با غصب خلافت و کوتاهی در پایبندی به عهد الهی و نیز با خیانت در حفظ امانتی که در اختیارشان بود، پایه‌های انحراف و کژی را بنا نهادند و با آن همراهی کردند.
🔸در مقابل، بهترین بندگان خداوند که «علت غایی» خلقت عالَم بودند، یکی پس از دیگری در راه برپا نگه‌داشتن پرچم دین، جان خود را از دست دادند و به فیض شهادت نائل شدند.
🔹بر همین اساس است که در «دعای ندبه» اشک‌ریزان و ندبه‌کنان، یک‌یک امامان معصوم«علیهم‌السلام» را یاد می‌کنیم و این‌گونه عرضه می‌داریم: «أَینَ الحَسَنُ، أَینَ الحُسَینُ، أَینَ أَبناءُ الحُسَینِ، صالِحٌ بَعدَ صالِح»؛ کجایند امام حسن«علیه‌السلام»؟ کجایند امام حسین«علیه‌السلام»؟ کجایند فرزندان امام حسین«علیه‌السلام»؟
👈گفتنی است که علت غایی عبارت است از هدفی که معلول برای رسیدن به آن هدف، وجود پیدا کرده است. خداوند، عالَم را به‌منظور خلقت چهارده معصوم«علیهم‌السلام» خلق کرده است؛ به طوری که اگر در میان مخلوقات، هیچ‌یک از اهلبیت«علیهم‌السلام» نبودند، پروردگار از خلقت جهان صرف‌نظر می‌کرد.
🔹چنانکه در جمله مشهور «لَولَاکَ لَمَا خَلَقتُ الأَفلاکَ» به این مطلب اشاره شده است. بنابراین، از وجود مقدس اهلبیت«علیهم‌السلام» به "علت غاییِ خلقت عالم» تعبیر شده است.
@abolhasanmahdavi
سیدابوالحسن مهدوی
#عکس_نوشته #صبر #شماره۲۲ @abolhasanmahdavi
#غیبت_امام_زمان #صبر #امام_زمان #امام_حسین
🔻به‌راستی، بی‌وفایی به پیشوایان بزرگ دینی و کوتاهی در انجام‌دادن وظیفه در حدی بود که امام‌ششم شیعیان، حضرت امام جعفرصادق«علیه‌السلام»، به گلّه‌ای اشاره کردند که هفده رأس گوسفند در آن بود و فرمودند: «وَ اللهِ یَا سَدِیرُ، لَوْ کانَ لِی شِیعةٌ بِعَدَدِ هَذِهِ الجِدَاءِ مَا وَسَعَنی القُعُودُ»؛ به خدا قسم، ای سَدیر، اگر من به تعداد گوسفندان این گلّه یاور داشتم، نشستن برای من جایز نبود و قیام می‌کردم!
🔹همین بی‌معرفتی به امامان بود که باعث شد در سال ۶۱ قمری، قافلهٔ سید و ارباب شهیدان حضرت حسین بن علی«علیه‌السلام»، وارد کربلا شود و بهترین انسان‌های روی زمین همراه با مولای خود به قربانگاه بروند.
🔸به راستی، اگر خداوند آخرین حجت خود را که جان عالَمیان به فدای او باد، از بین مردم بیرون نمی‌بُرد، آیا مردم او را به شهادت نمی‌رساندند؟!
👈پس خدای متعال بر طبق حکمت و مصلحت خویش، امام دوازدهم را غایب ساخت تا از گزند نا اهلان محفوظ بمانند تا بالاخره، پرچم دین الهی را که همه انبیا«علیهم‌السلام» و اولیای خدا در انتظار آن هستند، در سراسر جهان بگسترانند.
🔹در واقع، خدای متعال به بندگان ناسپاس خود بسیار مهربان بود که پس از غصب خلافت اولین جانشین رسولش، حجت خود را از میان مردم بر نداشت؛ و الّا می‌توانست همان روز اول که حکومت خلیفةالله را غصب کردند، امیرالمومنین«علیه‌السلام» را از نظرها غایب سازد.
@abolhasanmahdavi
#امام_زمان #صبر #حضرت_یعقوب #حضرت_یوسف
🔻در داستان حضرت یوسف«علیه‌السلام» می‌بینیم که وقتی فرزندان حضرت یعقوب«علیه‌السلام» یوسف را بردند و نیاوردند، پس از گذشت چند سال، از پدر خود تقاضا کردند که به آنها اجازه بدهد برادر یوسف، بنیامین را همراه خود ببرند تا بتوانند از عزیز مصر گندم بگیرند؛ اما حضرت یعقوب«علیه‌السلام» دیگر اجازه نداد.
🔹او اطمینانی به بازگرداندن بنیامین نداشت. فرزندان بر خواستهٔ خود بسیار پافشاری کردند؛ چون عزیز مصر بدون حضور بنیامین حاضر نبود به آنها گندم بدهد.
🔸در نهایت، حضرت یعقوب«علیه‌السلام» در ازای بردن بنیامین، از فرزندان ناخلفِ خود وثیقهٔ سنگینی خواست؛ بدین صورت که آنان می‌بایست با آوردن وثیقه‌ای از جانب خداوند متعال، اطمینان حضرت یعقوب را در حفظ بنیامین و بازگرداندن او جلب می‌کردند.
👈آنان نیز به پدرشان وثیقهٔ محکم دادند تا اینکه حضرت یعقوب«علیه‌السلام» اجازه داد بنیامین را با خود ببرند.
«قالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّى تُؤْتُونِ مَوْثِقاً مِنَ اللَّهِ لَتَأْتُنَّنِي بِهِ إِلاَّ أَنْ يُحاطَ بِكُمْ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قالَ اللَّهُ عَلى ما نَقُولُ وَكيلٌ»(یوسف، ۶۶.) گفت: «من هرگز او را با شما نخواهم فرستاد، تا پیمان مؤکّد الهی بدهید که او را حتماً نزد من خواهید آورد! مگر اینکه قدرت از شما سلب شود.» هنگامی‌که آنها پیمان استوار خود را در اختیار او گذاشتند، گفت: «خداوند به آنچه می‌گوییم ناظر و نگهبان است.»
@abolhasanmahdavi