ما الآن تمام آرزوهايمان اين است که دستمان به ضريح مطهّر سيد الشهداء(ع) برسد، اين نهايت آرزوی ماست! اگر خود حسين بن علی(ع)بيايد به بالين ما چه مي‌شود؟ از اين بهتر! مرحوم کلينی نقل مي‌کند وقتی #مؤمن در حال احتضار شد، چند نفر بالای سر او حاضرند؛ اينکه نمي‌شناسد نديده بود معرفی مي‌کنند مي‌گويند اين‌که پيشاپيش همه است وجود مبارک پيغمبر(ص) است، آن‌که کنارش ايستاده است علي بن ابيطالب(ع) است؛ اين يکی حسن بن علی(ع) است، آن يکی حسين بن علی (ع) است! لذّتی از اين بهتر! مرحوم کلينی از امام نقل مي‌کند که هيچ لذّتی در تمام مدت عمر برای انسان به اندازه لذّت احتضار نيست؛ راست هم هست! چرا ما اين مقام را از دست بدهيم؟ ما که آروزی ما اين است که قبر حضرت را زيارت بکنيم، خود حضرت به بالين ما بيايد آن وقت چه مي‌شود؟! حيف نيست که آدم اين مقام‌ها را از دست بدهد؟  "آیت الله العظمی جوادی آملی" https://eitaa.com/joinchat/2823880772C12f5945027