🍃🌸 💠با اینکه خود از خانواده‌های عرب ولایتمدار خرمشهری بود، از نیت پلید آنها در خصوص #تجزیه‌طلبی خبر داشت و نگذاشت جلوه شهروند عرب خرمشهری در دیدگاه مردم کشور و مسئولان انقلاب خدشه‌دار شود لذا به مقاومت برخاست؛ ⤵

🍃🌸 💠تا اینکه خبردار شد مزدوران بعثی در سرزمین #شلمچه تحرکات و تعرضاتی دارند لذا به صورت داوطلب به طرف شلمچه رفت و بعد از رسیدن به منطقه درگیری با رجز خوانی حماسی روحیه همرزمان خود را تقویت کرد و با تیرباری که در دست داشت، به مقابله با آنها پرداخت. و سرانجام بر اثر اصابت گلوله دشمن به سرش به #لقاءالله پرکشید. #دفاع_مقدس #شهدا @defae_moghadas2

#دلم یڪـــ دنیـا میخـواهد... شبیـہ دنیاے #شـما ... ڪـہ همـہ چیــزش بـوے #خــــدا بدهـد... #اللهم_الرزقنا🙏 @defae_moghadas2

❣ 🔻 من با تو هستم 8⃣ خاطرات همسر سردار شهید سید جمشید صفویان بعداز آن باب صحبت را باز کرد و از گذشته هایش و از خاطرات جبهه برایم تعریف کرد. می گفت: یه شب در قایقی نشسته بودیم و به سمت مواضع عراقی ها حرکت می کردیم. قبل از شروع عملیات، به نزدیکی سنگر دشمن رسیدیم. یه اتاقک بتونی بسیار مجهز بود. نگهبانش پشت تیربار نشسته بود و رادیو گوش میداد. آن قدر به او نزدیک شده بودیم که احساس می کردم صدای نفس کشیدنمون رو هم در آن سکوت مطلق می شنوه. صورتش به طرف ما بود و قاعدتا باید ما رو میدید ولی هیچ عکس العملی نشون نمیداد. اگه انگشتش روی ماشه تیربار می رفت در یه چشم به هم زدن، همه مارو می کشت. وقتی به اون ها حمله کردیم و اونجا رو تصرف کردیم، این آیه قرآن برام تفسير شد که خداوند آن ها را کرو کور می کند و اونجا بود که نصرت الهی رو به چشم دیدم.» بعد برایم تعریف کرد: در مدتی که هنوز دستم داخل گچ بود، یه شب که خوابم نمی اومد بلند شدم تا قدمی بزنم. نزدیک اذان صبح بود. نگاهم به پوتین بچه ها افتاد... به خاطر وضعیت جبهه، همه ی بچه ها با پوتین خوابیده بودن. آروم رفتم بالای سر بچه ها و بند پوتین هاشون رو باز کردم. بند پوتین هرکسی رو به بند پوتین بغل دستی اش گره زدم طوری که تمام اون ها به هم وصل شدن. وقتی با صدای اذان صبح بیدار شدن، همه افتادن روی همدیگه و در اون تاریکی، گیج و منگ مانده بودن که چی شده. وقتی متوجه ماجرا شدن همه دنبال عامل این کار بودن و هر کسی رو متهم می کردن غیر از من که دستم تو گچ بود و اصلا فکرش رو هم نمی کردن که کار من باشه. من هم اون موقع حرفی نزدم ولی بعدا که آبها از آسیاب افتاد به اونها گفتم که کار من بوده!» گفتم: «وقتی جبهه بودی یکی از دوستام پرسید شوهرت چه کاره است، هرچه می گفتم فقط یه پاسدار کمیته است، باور نمی کرد و می گفت من شنیدم که شوهرت گردن کلفته!» قبل از اینکه حرفم را ادامه دهم سریع دستش را گذاشت دور گردنش و گفت: «من گردن کلفتم؟!» بعد دو انگشتش را که اندازه ی دور گردنش را نشان میداد، جلوتر آورد و گفت: «بين!... بهش بگو اصلا گردن کلفت نیست. گردنش یه ذره است.» و بعد هم بحث را عوض کرد. همراه باشید با قسمت بعد 👋 @defae_moghadas2 ❣

❣ 🔻 من با تو هستم 9⃣ خاطرات همسر سردار شهید سید جمشید صفویان احساس می کنم بچه های خودم هستند؟ چند روز بعد پیشنهاد داد که برای ماه عسل برویم مشهد. گفت: «سر راه هم بریم تهران، دکتر دستم رو معاینه کنه.» به یکی از دوستانش که تیر به شکمش خورده بود و تهران بستری بود سپرد که برایش نوبت دکتر بگیرد. آبان ۶۲ بود که رفتیم تهران. ابتدا به ملاقات دوستش رفتیم بعد روانه ی درمانگاه شدیم تا دکتر دستش را معاینه کند. مدت زیادی منتظر ماندیم تا نوبتش شد. منشی دکتر اسمش را خواند و رفت داخل اما طولی نکشید که دوباره در مطب باز شد و سید جمشید در حالی که صورتش به طرف دکتر بود و می خندید بیرون آمد. پرسیدم: «چی شد؟ چرا این قدر زود اومدی؟!» گفت: «اصلا این متخصص ارتوپد نبود... نوبت دکتر رو اشتباه گرفته؛ به جای دکتر یزدانبخش برای دکتر یزدانی نوبت گرفته.» یک راست رفتیم پیش دوستش. تادیدش به او گفت: «این ترکش به جای شکمت باید می خورد توی سرت! مثلا برام نوبت گرفتی..) کلی باهم شوخی کردند و خندیدند و بعد هم کلا معاینه ی دستش را فراموش کرد و گفت: «بریم ملاقات بچه های مجروح» باهم رفتیم بیمارستان فیروزگر. دو نفر از نیروهای گردانشان یا به قول خودش بچه هایش در آن بیمارستان بستری بودند. پیش هر کدام از آنها که میرفتیم کلی باهم خوش و بش و شوخی می کردند. بچه ها با دیدن سید جمشید، عجیب خوشحال و سرحال می شدند. آنها خبر نداشتند که سید جمشید ازدواج کرده. مرا به آنها معرفی می کرد و می گفت: «ببینید چقدر برام عزیز بوده اید که برای عیادت شما خانمم رو همراهم آوردم.» بعد برای ملاقات دوستان دیگرش رفتیم بیمارستان نجمیه و بخش اول ماه عسلمان را با ملاقات بچه های رزمنده گذراندیم که البته بد هم نبود. بعد هم با قطار راهی مشهد شديم. همراه باشید با قسمت بعد 👋 @defae_moghadas ❣

🍂 🔻 چادر من..... ....... چفیه تو آنها چفیه داشتند...... من چادر دارم آنان چفیه را خیس می کردند تا نَفَس هایشان آلوده ی شیمیایی نشود...من چادر می پوشم تا از نفَس های آلوده دور بمانم... آنان چفیه را سجاده می کردند و به خدا می رسیدند ...من با چادرم نماز می خوانم تا به خدا برسم... آنان با چفیه زخم هایشان را می بستند ...من وقتی چادری می بینم یاد زخم پهلوی مادرم می افتم... آنان سرخی خونشان را به سیاهی چادرم امانت داده اند... من چادرسیاهم را محکم می پوشم تا امانتدار خوبی برای آنان باشم... اگر به حجاب معتقد شدی، در دینداری خود ثابت قدم و استوار باش و از تمسخر مخالفان نترس. و در برابرشان بگو : "ان تسخروا منا فانا نسخر منکم کما تسخرون" «امروز شما ما را مسخره میکنید و به زودی ما نیز شما را همینطور مسخره میکنیم » آیه 38 سوره هود @defae_moghadas

🍃🌸🕊 #شهادت زیباست...... همچو آسمان می ماند...... عمیق و بلند ... اما.... آسمان ، قصه ی پرواز قشنگی ست.... و قصه این است چه اندازه کبوتر باشی.. برای #شهادت #اللهم_الرزقنا_شهاده_فی_سبیلک🙏 @defae_moghadas2