❣در محضر شهداء 🔸شهید شیرودی در کنار هیلکوپتر جنگی اش ایستاده بود و خبرنگاران هر کدام به نوبت از او سوال می‌کردند 🔸خبرنگار ژاپنی پرسید: شما تا چه هنگام حاضرید بجنگید؟ شهید شیرودی خندید. سرش را بالا گرفت و گفت: ما برای خاک نمی جنگیم ما برای اسلام می جنگیم. تا هر زمان که اسلام در خطر باشد. این را گفت و به راه افتاد.خبرنگاران حیران ایستادند. شیرودی آستینهایش را بالا زد. چند نفر به زبانهای مختلف از هم پرسیدند: کجا؟خلبان شیرودی کجا می‌رود؟ هنوز مصاحبه تمام نشده،شهید شیرودی همانطور که می رفت برگشت.لبخندی زد و بلند گفت:نماز!صدای اذان می آید وقت نماز است 🔸امروز۸ اردیبهشت ماه سالروز شهادت شهید علی اکبر شیرودی 🔸شادی روح این شهید و همه‌ی شهدا از صدر اسلام تاکنون صلوات @defae_moghadas2 ❣

❣مراقب خوراک‌های فکرت باش! 🎙️شهید #مطهری @defae_moghadas2 ❣

❣ شهدای دو قلوی پرورشگاهی که پدر و مادر نداشتند ولی غیرت داشتند 🔹️ ثاقب و ثابت شهابی نشاط، دوقلوهایی بودند که سال ۱۳۴۳ داخل سبدی در کنار یک شیرخوارگاه رها می‌شوند. ◇ شهیدان «ثاقب و ثابت شهابی نشاط» دوقلوهای پرورشگاهی بهزیستی در دهه چهل، قصه غریبی دارند که حتی در میانه مستندها و کتابهای مطرح زندگینامه شهدا مهجور مانده‌است. ◇ غریب‌تر اینکه نام "ثابت" به واسطه پرورشگاهی بودن و قوانین خاص آن زمان، در پیچ و خم‌های اداری بنیاد شهید این جانباز شیمیایی دفاع مقدس حتی به عنوان شهید دفاع مقدس ثبت نشده است. ◇ سال ۶۲ این دو بردار به عنوان امدادگر به همراه ۱۲ نفر دیگر از جوان هم پرورشگاهی وارد مناطق عملیاتی شدند. ◇ وقتی به آنها گفتند که شما که پدر و مادر ندارید و پرورشگاهی هستید برای چی آمده‌اید جبهه؟ گفتند: ما پدر و مادر نداریم؛ شرف که داریم، غیرت که داریم. ◇ این دو برادر تا روز آخر جنگ حضور داشتند و بارها مجروح شدند و سرانجام ثاقب سال ۱۳۷۷ در اثر استنشاق گازهای شیمیایی شهید شده و ثابت هم به همین شکل در سال ۱۳۸۵ بعد از تحمل رنج‌های بسیار به شهادت رسید. ◇ جالب بود که این دو بعد از جنگ در پرورشگاه هم حضور داشتند و به بچه‌های بی سرپرست خدمت می‌کردند. @defae_moghadas2 ❣

❣توی جبهه اين قدر به خدا می رسی، ميای خونه يه خورده ما رو ببين. شوخی می كردم آخر، هر وقت می آمد، هنوز نرسيده، با همان لباس ها می ايستاد به نماز. ما هم مگر چه قدر پهلوی هم بوديم؟ نصفه شب می رسيد. صبح هم نان و پنير به دست، بندهای پوتينش را نبسته، سوار ماشين می شد كه برود. نگاهم كرد و گفت «...وقتی تو رو می بينم، احساس می كنم بايد دو ركعت نماز شكر بخونم.» #شهید_ابراهیم_همت @defae_moghadas2 ❣

❣روایت یک دیدار ادامه👇 ارادت سید به حاج قاسم نیز عجیب بود. نه از این رو که او اینک شهید شاخص جبهه مقاومت است و ابراز احترام به حاج قاسم، احترام می آفریند بلکه او شیفته دقت های ارتباطی مدیریت حاج قاسم و تواضع و اقتدار هماهنگ وی با نیروها بود. در حین صحبت هایی که روی میز ناهار رد و بدل می شد به تناسب، چنین گفتند، وقتی حاج قاسم به سوریه می آمدند، هر موقع شب هم که بود، ساعت دوی نیمه شب هم که بود غذای داخل هواپیما را نمی خوردند به همراهان هم توصیه می کردند که: «این غذاها را رها کنید، سید منتظرمان است. برویم پیش سید رضی از غذای ایشان بخوریم! » من که سر سفره سخاوتمندانه سید رضی نشسته بودم، ایشان هم که به عنوان مسوول لجستیک سپاه، پول دار ترین مدیر بود با دستی باز ؛ مثل هر فرد نقاد دیگری که خارج گود نشسته بلافاصله بخود گفتم: عجب! پس حاج قاسم هم آنگونه که می شنیدیم نبوده، حتی در نیمه شب نیز چند ساعتی گرسنگی را تحمل می کرده تا به سفره فراخ سید رضی برسد. طبیعی است که غذای هواپیما در مقابل این سفره، رنگی ندارد. اما بعد متوجه شدم که نه، اینها بیدارباشان حرکت یک نهضت بزرگ مبارزاتی هستند که در کار خود شب و روز ندارند. حضور حاج قاسم و آمدن او به سوریه نیز از نوع بازدید معمولی یا سرزده یک فرمانده از میدان عمل نیست که نیروی ارشدش بخواهد از ایشان پذیرایی ویژه داشته باشد. سفرهای او نیز راهبردی است و سید رضی بازوی لجستیک و هماهنگ کننده وی در پشتیبانی و هدایت آن حرکت بزرگ است که باید دقیقا همراه با قائد خود، خط نگهداری بیدار و ‌فعال باشد. در فراز و نشیب سهمگین این مبارزه دشوار، البته لازم است که مدیر ارشد، به لحاظ روحی، هم خود را تغذیه کند و هم به انگیزش دیگران بپردازد. بنابراین اهتمام حاج قاسم برای رسیدن به سفره سید رضی نباید از باب سور چرانی و تمتع بهتر باشد که از باب توجه و دقت به احساسات و رفتار یک میدان دار صادق پر تلاش بوده است. گذر از «زهد» نبوده، با انگیزه ای ارتباطی برای ایجاد دلگرمی و انگیزش بیشتر نیروی پیشرفت گرایی که پیشران آن حرکت بزرگ بوده است. هرچند که الزامی نداشته سفره حاج رضی برای قاسم نیز که نیروی خودی محسوب می شده حتماً به قدر این مهمانی پر رنگ باشد اما توجه داشته باشیم که خود نیز در نزد عارفان، بخصوص عارف مجاهدی چون حاج قاسم هیچگاه اصل نیست. «زهد» صرفاً یک راهبرد عبودیتی برای اعتلای نفس است در دریافت مددی و صبری برای معنادار کردن زندگی در/ با رسیدن به اهداف بلند جبهه بزرگ مقاومت. ✍دکتر ابراهیمی @defae_moghadas2 ❣

❣تا وقتی گوش به فرمان رهبر هستید مطمئن باشید چه دشمن خارج از این کشور و چه دشمنِ به ظاهر دوست در داخل هیچ‌ کاری از پیش نخواهد بُرد . #شهید_سید_مجتبی_هاشمی @defae_moghadas2 ❣

❣روایت یک دیدار ادامه 👇 مقایسه تصاویر و ویدئوهای سید رضی، در زمان شهادت حاج قاسم تا سال بعد آن، که ما در دمشق زیارتشان کردیم واضحاً نشان می داد که سال‌ها پیرتر شده است. از همین رو راز آن گرفتگی و اندوه را نیز در چهره سید می شد تشخیص داد. وابستگی عمیقِ احساسی و عاطفی و نیز مدیریتی سید به حاج‌قاسم، بالاتر از ارادت معمول یک نیرو به فرمانده خود بود. شهادت حاج قاسم باعث تأثر روحی شدید سید، و گرفتاری یشتر وی شده بود.او اینک می باید مسؤولیت‌ قسمتی از خلاء‌های وجودی حاج قاسم را نیز پر کند. پرسیدم آیا در این یک سال بعد از شهادت حاج قاسم، ایشان را نیز در خواب دیده اید؟ فرمودند ۱۱ مرتبه؛ و گفتند که: «در خواب نیز چون بیداری فرمان صادر می کنند و راهکار ارائه می دهند گویا هنوز هم نقش فرمانده جبهه مقاومت را دارند» و بعضی موارد آن را ذکر کردند که یک مورد آن را در کتاب «پشتیبان خورشید» آورده ام. چنین که در یکی از رؤیاها به ایشان می فرمایند که: «سید من تو را اینجا گذاشته‌ام که مشکل مردم را حل کنی، تمام تلاشت را در این راه بکن، اگر لازم بود پول هم خرج کنی حتماً انجام بده؛ فردا فلانی پیشت می آید و از تو تقاضای ...دلار و سه دستگاه تویوتا دارد، در اختیارش قرار بده». جالب است که دقیقاً فردای آن شب نیز، آن فرمانده عملیاتی مورد نظر حاج قاسم با همان تقاضای ذکر شده وارد دفتر ایشان می شود و با پاسخ مثبت و آماده سید رضی نیز روبرو می گردد. ایشان می فرمودند « نکته‌ اصلی که از حاج قاسم یادگرفته‌ام تلاش برای حل مسائل دیگران است» و این تلاش، تلاشی عام و فراگیر بود. برای تمام نیروهای مقاومت و خانواده‌های آنها و نیز برای تمام زائرین. لازمه چنین حالتی نیز داشتن عاطفه‌ای بسیار قوی بود. این توجه احساسی و عاطفی در شارژ روانی نیروهای مقاومت و خانواده‌های آنها بسیار هوشمندانه و مؤثر اعمال می شد. همسر یکی از فرماندهان میدانی مقاومت نقل می کرد که: «روز زن بود، همسر من هم گرفتار در مناطق عملیاتی بود، نه پیامی و نه کلامی ردّ و بدل شده بود. بناگاه شب در زده شد، دیدم هدیه ‌ای بخاطر روز زن از طرف سید رضی ارسال شده که ما را بوجد آورد و حس تنهایی و غربت را از ما گرفت. بعد از شهادت شهید سلیمانی، با رفتن سید، نه تنها گروه‌های مقاومت که تمام خانواده‌های شهدا و مجاهدان مدافع حرم، یکی از تکیه‌گاه‌های اصلی احساسی و عاطفی خود را از دست دادند. این ضایعه برای تمام آنها دردناک بود. امروز، نه تنها اعضای خانواده او که فرزندان شهید عماد مغنیه، شهید سلیمانی و دیگر مجاهدان نیز بطور خاص در فقدان او عذادارند. او با همه گرفتاری‌های پیچیده‌اش، مراقبت از فرزند اوتیسم خود را نیز به‌طور خاص خود بعهده گرفته بود و خود به دهان او غذا می نهاد و... ✍دکتر ابراهیمی @defae_moghadas2 ❣

❣به او گفتم کار درستی نیست دائم زن و بچه ات را از این طرف به آن طرف می کشی ، بیا شهرضا یک خانه برایت بخرم . گفت : نه ، نه ! حرف این چیزها را نزن ، دنیا هیچ ارزش ندارد شما هم غصه مرا نخور ، خانه من عقب ماشینم است ، باور نمی کنی بیا ببین . همراهش رفتم در عقب ماشین را باز کرد : سه تا کاسه ، سه تا بشقاب ، یک سفره پلاستیکی ، دو تا قوطی شیر خشک بچه و یک سری خورده ریز دیگر . گفت : این هم خانه … دنیا را گذاشته ام برای دنیا دارها ، خانه هم باشد برای خانه دارها . #شهید_ابراهیم_همت ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@defae_moghadas2 ❣

❣خاطرات شهید حبیب‌الله جوانمردی {{شهید ۱۶ ساله‌ی انقلاب اسلامی}} 🌷 #شهید_شاخص سال ۱۴۰۳ استان خوزستان 📚 #کتاب_حبیب_خدا 📖 صفحه 17 و 18 🌹✨🌹✨🌹✨🌹✨🌹✨ 🔸یکی از خانم‌های محل دختر به دنیا آورده بود. خودش و شوهرش و بچه‌هایش آدم‌های درست و حسابی نبودند و مقداری غَل و غَش داشتند. خانوادتاً از امام خمینی و روحانیت بیزار بودند و سنگ شاه و رژیمش را به سینه می زدند. با اینکه از دختر خوششان نمی‌آمد، اما نمی‌دانم چطور شد و کی زد پسِ کلّه‌شان که آمدند و تو محل شیرینی پخش کردند. 🔸آن روز خودم و حبیب‌الله توی کوچه ایستاده بودیم. یکی از افراد همان خانه آمد و برای ما شیرینی آورد. تا تعارف کرد به من، سریع دست دراز کردم و یکی برداشتم و گذاشتم توی دهانم. به حبیب‌الله که تعارف کرد چیزی بر نداشت. به نشانه‌یِ میلی ندارم و ممنون، سری تکان داد و بعد هم آن طرف رفت. 🔸او که رفت حبیب‌الله نگاهی بهم انداخت و گفت: رحمان. برا چی شیرینی برداشتی؟! گفتم: مگه مشکلی داره؟ بچه‌شون به دنیا اومده دیگه. انگار ازم انتظار نداشت این حرف را بزنم. گفت: بچه به دنیا اومده که به دنیا اومده. بهش می‌گفتی مبارک باشه. من می‌گم چرا شیرینی برداشتی؟! 🔸ندانستم منظورش چیست. گفت: رحمان. این یارو رو که خودت می‌شناسی. مخالف صد در صدِ امام خمینیه. خیلی هم آدم مشکل‌داریه. احتمال ندادی کسی که اینجوریه، ممکنه حلال و حروم نکنه و اموالش مخلوط به حرام باشه؟! لحظه‌ای فکر کردم و گفتم: چرا. احتمالش هست. گفت: پس از این به بعد دست به مالی که شبهه‌ناکه نزن. مطمئن باش در جان و روح و اعمالت تأثیر می ذاره! 🔸یک بار هم عده‌ای از اهالی محل پول گذاشته بودند روی هم و توی یک دیگ بزرگ، آش شله‌قلم‌کار درست کرده بودند. همه‌یِ همسایه‌ها هم می‌آمدند توی کوچه و کاسه‌شان را پر از آش می‌کردند. 🔸بوی آش، کوچه و محله را حسابی برداشته بود. آدم خودبه‌خود دهانش آب می‌افتاد. من هم تا بو بردم توی محله چه خبر است، کاسه‌ای برداشتم و سریع رفتم که از قافله عقب نمانم. توی کوچه که آمدم حبیب‌الله را دیدم. با خودم گفتم حتماً حبیب‌الله هم حسابی هوس خوردن کرده. 🔸همین‌طور که از کنارش رد شدم گفتم: حبیب‌الله. همین‌جا وایسا. الان برا هر دومون آش میارم که بزنیم تو رگ. رفتم و کاسه‌ام را پر کردم و آمدم سمت حبیب‌الله. نگاهی به من کرد و نگاهی به آنچه توی دستم بود. 🔸چون با هم خیلی پسر خاله بودیم و می‌دانست ظرفیتش را دارم و ناراحت نمی‌شوم، کاسه را از دستم گرفت و رفت آن را توی دیگ بزرگ ریخت. با تعجب نگاهش کردم. آرام گفتم: چرا آش‌ها رو ریختی تو دیگ حبیب‌الله؟ گفت: رحمان. همه‌ی همسایه‌ها روی هم پول گذاشته‌اند برا این آش. یکی و دو تا خونواده نیست که بدونیم کیا هستن. احتمالش هست بعضی از اون‌ها پول‌هاشون مشکل‌دار باشه و حلال و پاک نباشه. اون‌وقت اگه بخوای اون رو بخوری، شکمت می‌شه جای مال حرام. خودت این‌جوری دوست داری؟ 🔸یک لحظه رفتم توی نخِ حرف‌هاش. سبک سنگینش کردم. راست می‌گفت. بعضی از همسایه‌ها، واقعاً توی قید و بند حلال و حرام نبودند و پول‌هایشان شبهه‌ناک بود. حق را به حبیب‌الله دادم. هر دو از خوردن آش صرف نظر کردیم. 🔸حالا که فکر می‌کنم می‌بینم حبیب‌الله مراحل تکاملش در این دنیا را یک‌شبه پشت سر نگذاشت. پله‌به‌پله طی کرد. اولین پله‌اش هم احتیاط کردن در خوردن مالی بود که شبهه‌ناک باشد. ✍رحمان سروری @defae_moghadas2 ❣

❣تصویری از دانش‌آموز شهید حبیب‌الله جوانمردی، شهید 16 ساله‌ی انقلاب اسلامی، اولین شهید شهرستان بهبهان و شهید شاخص سال 1403 استان خوزستان @defae_moghadas2 ❣