❣ 🔻شهید رضا ایزدی شاعر و نویسنده ای عارف همکلاسی و هم محله ای بودیم. در کلاس با حضور شهیدان خمیس حزباوی، عبدالحسن باوی، احمدرضا ناصر ، عباس حزبه ، علی مهدیان و رضا ایزدی حال و هوایی داشتیم. کلاس و مدرسه تحت تاثیر بمباران های هر روزه و آژیرهای مکرر حمله ی هوایی، دل و دین ما را هوایی می کرد! بحث هر روزه ی ما رفتن به جبهه بود! آن روزها محدودیت سنی، اصلی ترین مشکل ما شده بود! اولین کسی که با دغل به جبهه اعزام شد، من بودم! در اولین مرخصی، فرصتی دست داد تا به بچه های کلاس هم سری بزنم. عجب حالی کردم! 🔅 در میان بچه ها، " رضا ایزدی " حال و هوای دیگری داشت. اهل سکوت بود! آرامش خاصی داشت. مثل آدمهای میان سال. از شوخی ها و شیطنت های ما هم بدش نمی آمد. دوست ما بود اما بیشتر در خودش بود! آنچنان هم اهل درس نبود. شاید هم مثل ما در آن دوران دِل و دماغ درس نداشت! فقط فارسی و ادبیات‌ش ۲۰ بود. خیبر ... بدر ... ، طلائیه ... ماموریت های پیاپی بین بچه های کلاس جدایی انداخته بود. عمده بچه ها از منطقه کوتعبدالله و خصوصا " خروسیه " و آخراسفالت در گردان کربلا جمع بودیم. من، احمدرضا ناصر ، جواد نواصری، عبدالحسن باوی و ... علی مهدیان ، آن جوانک با کلاس و درسخوان در بدر از همه سبقت گرفت و رفت! شهادت علی مهدیان پیام مهمی برای بروبچه های کلاس داشت و آن اینکه: "شهادت نزدیک نزدیک شده است، کمی هم جدی تر"! 🔅 در مرحله اول کربلای ۵ ، گردان کربلا "زخم خورده از عملیات پیشین"، در حال بازسازی و جذب نیرو بود! در اردوگاه " گروهان پل " (شاید) مینی بوسی، نیروی جدید از اهواز آورده بود. به بجهت کنجکاوی به استقبال آنها رفتم. "رضا ایزدی" هم برای اولین بار جبهه ای شده بود. به گرمی از او استقبال کردم و او را برای گروهان خودمان (نجف اشرف) سوا کردم تا گروه کلاس ما کاملتر شود. احمدرضا ، عبدالحسن باوی و ... همه خوشحال شدیم اما رضا مثل همیشه با آن آرامش ... چادر ما حال و هوای صمیمی تری پیدا کرده بود. بجهت هم محله ای بودن و همکلاسی بودن، آداب و تعارفات معمول بین ما نبود اما "رضا ایزدی" هم چون یک روحانی با وقار ، یا یک استاد دانشگاه، با متانت و ادب خاصی رفتار می کرد! زیر لب غزل های عارفانه و عاشقانه زمزمه می کرد! وقتی دریافتم که سروده های خود اوست تازه دریافتم که او "رضا ایزدی" کلاس نیست! دریافتم که رضا با ما فاصله ها دارد. در سکنات و گفتارش غمی پنهان بود. با ما بود اما جدای ما! ما را به مشاعره و فهم شعر دعوت می کرد. از ابیات خود ترنم می کرد. هر چند که شوخی های " سیدباقر " همیشه حال و هوای او را به لبخند و ما را به قهقهه می کشاند، اما رضا حال و هوای خود را داشت! سید هربار در مشاعره کم می آورد به جاده خاکی می زد! در بیتی " میازار موری که دانه کش است" در بیتی دیگر " نیازار موری ... "! در بیتی دیگر " دِنیازار موری ... "! 😄😄 خنده ها و شوخی ها، مرهمی بود بر داغ هجران عزیزان کربلای ۴ که چند روزی بیشتر از آن" شب و روز " تلخ نگذشته بود! آن روزها گذشت و ساعات سخت پیکار در شلمچه فرارسید! زیر آن باران آتش که از زمین و آسمان فرو می ریخت، باز هم "رضا ایزدی" همان بود. آرام ... کم حرف ... بی هیچ هیجان و ترس! 👇👇👇👇 ادامه 👇👇👇👇 ❣

❣ در آن شبی که پشت جاده‌ی شنی کار گروهان گره خورده بود و تیربارهای عراقی آسفالت جاده را کف تراش می کردند! بلدوزرهایی که قرار بود به احداث خاکریز اقدام کنند، یکی بیشتر نبود و یکی پس از دیگری هر پنج راننده آن یا شهید شدند یا زخمی! "علی بهزادی، فرمانده گروهان" که آخرین دقایق زندگی دنیوی را می گذراند با آن جراحت‌ها و زخم ها، مصلحت را در عقب نشینی از جاده دید! سحر نزدیک می شد و کار احداث خاکریز بجایی نرسیده بود! عراقی ها در تامین باران تیربارهایشان ، نزدیک و نزدیک تر می شدند! زیر نور منورها، در آن خاک و غبار متوجه "رضا" شدم که باز آرام و سلانه سلانه از بچه ها که نیم خیز ، با شتاب و هیجان می رفتند، فاصله گرفته بود! در عالمی دیگر بود! 👇👇👇ادامه 👇👇👇

❣ "رضا ایزدی" نغمه سرای ما در مرحله ی دوم ، دوباره به شلمچه برگشت در حالی که پیوسته زمزمه می کرد؛ " خرم آن روز کزین منزل ویران بروم راحت جان طلبم و زپی جانان بروم " "رضا ایزدی" در فوج شهدای کربلای ۵ ، پرکشید در حالی که " کسی او را نشناخت"!! او با سن کم، از بزرگان انجمن شعرای استان خوزستان بود! غزلیات عارفانه و عاشقانه ی او با بزرگان ادبیات معاصر برابری می کند! او بزرگی بود از کوچه پس کوچه های آخرآسفالت! واحسرتا که اگر در بلاد بالا دست بود، اینک نامش در سمینارها و بر در تالارها نقش بسته بود! و نمی دانم چرا آن روزها، پدر در فراقش بسیار بی تابی می کرد و او را " غریب " می خواند؟! " کوشش آن حق گذاران یاد باد" والسلام https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 ❣

❣ از اشعار و دل‌سروده‌های شهید ای اختر فروزان، سیما ز ما مپوشان یا درد ما دوا کن، یا رنج ما مجوشان میخانه رفتگانیم در ظلمت شبانه یارا کرامتی کن بر خیل مست هوشان خون از چه در دل افتد از پرتو نگاهت جان از چه گشته سوزان زان هر دو لعل نوشان دانی که چشم نازت ای سرو ناز خوبان جام شراب ما بود در جمع باده نوشان؟ در حلقه‌گاه ما دوش پیمانه را شکستند کج سیرتان گیتی کز زاده چموشان روزی که صبر مستان لبریز شد ز کاسه خواهند شد خروشان بر جمله می فروشان https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 ❣

❣ 🎤 سلاااااااام و یه بوس جانانه بر دست همه برو بچه های شهدایی که امروز جمعه نشستن پای این گفتگو 👋👋 اونم یه شهید زبر و زرنگ، از بچه های همین کوچه پس کوچه های اطراف و البته خوش‌تیپ و دوست داشتنی 😘 خب، بریم سراغ معرفی ایشون از زبون شیرین خودش بسم الله ناصر جان https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 ❣

❣راستش غافلگیرم کردید و حالا می خواید ببریم تو سال‌های گذشته☺️ از همه شما ممنونم 🙏 که هنوز بچه های اینطرفی رو فراموش نکردید و هنوز تو یاد و خاطراتتون هستیم. کی فکرش 🤔 رو می کرد بعد از چهل سال نسلی بیاد که محکم پرچم ما رو به دست بگیره و بره تو میدونی که روز به روز خطرناکتر و جدی تر میشه...🚩 برم سر معرفی خودم 👇 بنده، شهید ناصر غلامپور هستم از بچه‌های باحال و پیشتاز جنگ به اسم گردان بلالی که از قبل از شروع جنگ تو جبهه ها بودن 🎤 یعنی گردان شما قبل از جنگ به جبهه می رفت؟😄 هههه 😅، بله گردان بلالی سال ۵۸ تو سپاه اهواز درست شد و به جبهه کردستان رفت 😉 بعد هم که جنگ شد اومد جنوب و با شیوه خودش وارد دفاع از شهرهای جنوب شد https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 ❣

سردارشهید ناصرغلامپور متولد 1340/10/25 تاریخ شهادت 1360/6/27 https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1

🎤 دوستات می گفتن خیلی تو جنگ رشادت نشون می دادی، خودت نظرت چیه؟ ❣ راستش، بچه ها خیلی لطف می کنن، ما رو تعریف می کنن، خب یه جورایی باید برای حفظ انقلاب و نظام مایه می‌ذاشتیم. انقلاب مثل فرزند ما بود که باید بخاطرش کم نمی ذاشتیم تا قوی بشه، جون رو در معرض خطر قرار دادن کمترین خدمتی بود که از دستمون بر میومد. ❣

🎤 بریم سراغ انقلاب و انقلابی گری شما؟ ❣ فعلا که شما فرمانده این گفتگو هستید، هر چه امر کنید ما اطاعت می کنیم. 🙌 تو خونواده ما، مثل خیلی های دیگه، همه انقلابی بودن و پابه رکاب انقلاب و مبارزه. من هم پا به پای دیگر اخوی‌هام تو متن کارها قرار می‌گرفتم و تو گروههای انقلابی فعالیت می کردیم که داستان داره و وقت ما و شما کم. خب، بریم سوال بعدی 🎤 جل الخالق!،😳 ظاهرا فرماندهی گفتگو رو خاضعانه پذیرفتید😂 باشه، حالا از درس و مشق‌تون بگید، فکر می کنم از اون آتیش پاره‌ها بودید که انقلاب و جنگ‌ رو بهونه فرار از مدرسه می کردید. ❣ نههههه، اشتباه به عرضتون رسوندن اتفاقا اهل درس و مشق بودم، می‌دونستم کشور همش مبارزه و جنگ نیست و یه روزی که آرامش حاکم میشه باید متخصصین بیان و کشور رو اداره کنن. این رو هم یه جورایی مبارزه‌ و جبهه‌ می دونستم. تو در دوران تحصیل جزو شاگردان زرنگ بودم و اگه ریا نشه قرار بود برای ادامه تحصیل تو رشته پزشکی به آمریکا برم و از سطح علمی اونجا به نفع کشورم استفاده کنم. ولی نشد، چون اول باید کشتی انقلاب رو از موج و تلاطم بادهای مخالف نجات می دادیم. 🎤 ایول 👏👏👏👏👏 روی ما رو کم کردین 😘😘 https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 ❣