❣
🔻 سه دقیقه در قیامت 7⃣1⃣
تجربه ای نزدیک به مرگ
🔅 گره گشايی
بيشتر مردم از کنار موضوع مهم «حل مشکلات مردم» به سادگی عبور میکنند. اگر انسان بتواند حتی قدمی کوچک در حل گرفتاری بندگان خدا بردارد، اثر آن را در اين جهان و در آنسوی هستی بهطور کامل خواهد ديد. در بررسی اعمال خود، مواردی را ديدم که برايم بسيار عجيب بود. مثلاً شخصی از من آدرس میخواست. من او را کامل راهنمايی کردم. او هم دعا کرد و رفت.
من نتيجه دعای او را به خوبی در نامه عملم مشاهده کردم!
يا اينکه وقتی کاری برای رضای خدا و حل مشکل مردم انجام ميدادم، اثر آن در زندگی روزمرهام مشاهده میشد.
اينکه ما در طی روز، حوادثی را از سر میگذرانيم و میگوييم خوب شد اينطور نشد. يا میگوييم: خدا را شکر که از اين بدتر نشد ،به خاطر دعای خير افرادی است که مشکلی از آنها برطرف کرديم .
من هر روز برای رسيدن به محل کار، مسيری را در اتوبان طی میکنم. هميشه ، اگر ببينم کسی منتظر است، حتماً او را سوار میکنم.
يک روز هوا بارانی بود. پيرزنی با يک ساک پر از وسايل زير باران مانده بود. با اينکه خطرناک بود اما ايستادم و او را سوار کردم .
ساک وسايل او گلی شده و صندلی را کثيف کرد، اما چيزی نگفتم. پيرزن تا به مقصد برسد مرتب برای اموات من دعا کرد و صلوات فرستاد. بعد هم خواست کرايه بدهد که نگرفتم وگفتم:
هرچه ميخواهی پول بدهی برای اموات ما صلوات بفرست.
من در آنسوی هستی، بستگان و اموات خودم را ديدم. آنها از من بهخاطر دعاهای آن پيرزن و صلواتهايی که برايشان فرستاد ،حسابی تشکر کردند. اين را هم بگويم که صلوات، واقعاً ذکر و دعای معجزهگری است. آنقدر خيرات و برکات در اين دعا نهفته است که تا از اين جهان خارج نشويم قادر به درکش نيستيم.
٭٭٭
پيامبر اکرم (ص) فرمودند: « گرهگشايی از کار مؤمن از هفتاد بار حج خانه خداوند بالاتر است.» ثمرات اين گرهگشايی آنجا بسيار ملموس بود. بيشتر اين ثمرات در زندگی دنيايی اتفاق میافتد. يعنی وقتی انسان در اين دنيا، خودش را بهخاطر ديگران بهسختی بياندازد ،اثرش را بيشتر در همين دنيا مشاهده خواهد کرد.
يادم میآيد که در دوران دبيرستان، بيشتر شبها در مسجد و بسيج بودم. جلسات قرآن و هيئت که تمام میشد، در واحد بسيج بودم و حتی برخی شبها تا صبح میماندم و صبح به مدرسه میرفتم.
يک نوجوان دبيرستانی در بسيج ثبت نام کرده بود. او چهرهای زيبا داشت و بسيار پسر سادهای بود.
يک شب، پس از اتمام فعاليت بسيج، ساعتم را نگاه کردم. يک ساعت به اذان صبح بود. بقيه دوستان به منزل رفتند. من هم به اتاق دارالقران بسيج رفتم و مشغول نماز شب شدم.
همان نوجوان يکباره وارد اتاق شد و سريع در کنارم نشست!
وقتی نمازم تمام شد باتعجب گفتم: چيزی شده؟
با رنگ پريده گفت: هيچی، شما الان چه نمازی میخواندی؟
گفتم: نمازشب. قبل اذان صبح مستحب است که اين نماز را بخوانيم. خيلی ثواب دارد. گفت: به من هم ياد میدهی؟
به او ياد دادم و در کنارم مشغول نماز شد. اما میدانستم او از چيزی ترسيده و نگران است. بعد از نماز صبح با هم از مسجد بيرون آمديم.
گفتم: اگر مشکلی هست بگو، من مثل برادرت هستم.
گفت: روبروی مسجد يک جوان هرزه منتظر من بود. او با تهديد می خواست من را به خانهاش ببرد. حتی تا نيمه شب منتظرم مانده بود.
من فرار کردم و پيش شما آمدم.
روز بعد يک برخورد جدی با آن جوان هرزه کردم و حسابی او را تهديد کردم. آن جوان هرزه ديگر سمت بچههای مسجد نيامد. اين نوجوان هم با ما رفيق و مسجدی شد. البته خيلی برای هدايت او وقت گذاشتم. خدا را شکر الان هم از جوانان مؤمن محل ماست.
مدتی بعد، دوستان من که به دنبال استخدام در سپاه بودند، شش ماه يا بيشتر درگير مسائل گزينش شدند. اما کل زمان پيگيری استخدام بنده يک هفته بيشتر طول نکشيد! تمام رفقای من فکر میکردند که من پارتی داشتم اما... آنجا به من گفتند: زحمتی که برای رضای خدا برای آن نوجوان کشيدی، باعث شد که در کار استخدام کمتر اذيت شوی و کار شما زودتر هماهنگ شود. البته اين پاداش دنيايیاش بود.
پاداش آخرتیاش در نامه عمل شما محفوظ است.
حتي به من گفتند: اينکه ازدواج شما به آسانی صورت گرفت و زندگی خوبی داری، نتيجه کارهای خيری است که برای هدايت ديگران انجام دادی .
من شنيدم که مأمور بررسی اعمال گفت: کوچکترين کاری که برای رضای خدا و در راه کمک به بندگان خدا کشيده باشيد، آنقدر در پيشگاه خدا ارزش پيدا میکند که انسان، حسرت کارهای نکرده را میخورد .
همراه باشید با قسمت بعد
کانال حماسه جنوب، شهدا
https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
❣
❣
🔻 "پاداش عاشقی"
شهید حسین حمید
در عملیات رمضان به علت شدت آتش دشمن بعثی بسیاری از عزیزان مجروح یا شهید می شدند بعد از اینکه چند فرمانده مجروح گردید فرماندهی دسته به عهده حسین حمید که بچه رامشیر بود سپرده شد ایشان هم پس از چند ساعت در اثر انفجار خمپاره 60 که در نزدیک منفجر شد از یک طرف بدن مجروح شد که تماما ترکش های ریز بودند حسین به اورژانس منتقل گردید .
حوالی عصر حسین را در خط دیدم با یک وضعیت بسیار خنده آور گفتم حسین این چه وضعیتی است گفت به اورژانس و از آنجا به بیمارستان دراهواز انتقال داده شدم ولی از بیمارستان فرار کردم وبا زحمت خودم را به خط رساندم ایشان با یک جفت دمپائی پاره لنگه به لنگه و با یک زیر پوش خاکی رنگ بسیار گشاد و در حالی که آثار خون مردگی و زخم در بدنش بود مجددا به منطقه و خط آمده بود اما سه سال بعد مزد زخم هایش را که با آنها راز و نیاز می کرد گرفت و به خیل کاروان شهدا ملحق شد.
https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
❣
9.23M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
❣ رزمنده باحال کاشانی
#شهید_احسان_محبوبی
https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
❣
❣
🔻 سه دقیقه در قیامت 8⃣1⃣
تجربه ای نزدیک به مرگ
🔅 گره گشايی
يك روز همسرم به من گفت: دختری را در مدرسه ديدهام كه از لحاظ جسمی خيلی ضعيف است. چندين بار از حال رفته و...
من پيگيری كردم، او يك دختر يتيم و بیسرپرست است. بيا امروز به منزلشان برويم. آدرسشان را بلدم .
باهم راه افتاديم. در حاشيه شهر، وارد يك منزل كوچك شديم كه يك اتاق بيشتر نداشت، هيچگونه امكانات رفاهی در آنجا ديده نمیشد. يك یخچال و يك اجاقگاز در كنار اتاق بود .
مادر و دو دختر در آن خانه زندگی ميكردند. پدر این دخترها در سانحه رانندگی مرحوم شده بود .
به بهانه خوردن آب، سر يخچال رفتم. هيچ چيزی در اين يخچال نبود! سرم داغ شده بود. خدايا چه كنم؟!
خودم شرايط مالی خوبی نداشتم. چطور بايد به آنها كمك میكردم؟ فكری به ذهنم رسيد. به سراغ خالهام رفتم.
او همسر شهيد و انسان مؤمن و دست به خيری بوده و هست. او را به منزل آنها آوردم. شرايط منزلشان را ديد. خودم نيز كمی كمك كردم و همان شب برای آن دو دختر، كاپشن و لباس مناسب خريديم.
خالهام آخر شب با كلی وسايل برگشت و يخچال آنها را پر از مواد غذايی كرد. در ماههای بعد، تا توانست زندگی آنها را تأمين نمود.
وقتی در آن سوی هستی مشغول بررسی اعمال بودم، مشاهده كردم كه شوهر خالهام به سمت من آمد. او از رفقايم بود كه شهيد شد و در كنار ديگر شهدا در بهشت برزخی، عند ربهم يرزقون بود.
به من كه رسيد، در آغوشم گرفت و صورتم را بوسيد. خيلی از من تشكر كرد. وقتی علت را سؤال كردم گفت: توفيق رسيدگی به آن خانواده يتيم را شما به همسر من دادی، نميدانی چه خيرات و بركاتی نصيب شما و همسر من شد. خدا ميداند كه با گرهگشايی از كار مردم، چه مشكلات دنيايی و آخرتی از شما حل ميشود.¹
-------
¹. امام صادق(علیه السلام) فرمودند: هركس يك حاجت برادر مومن خود را برآورده كند ،خداوند در قيامت، صدهزار حاجت او را برآورده كند كه يكی از آنها بهشت است و ديگر آنكه خويشان او را به بهشت بفرستد. اصول كافی جلد2 ص3
همراه باشید با قسمت بعد
کانال حماسه جنوب، شهدا
https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
❣
❣
🔻 سه دقیقه در قیامت 9⃣1⃣
تجربه ای نزدیک به مرگ
🔅 با نامحرم
خيلی مطلب در موضوع ارتباط با نامحرم شنيده بودم. اينكه وقتی يك مرد و زن نامحرم در يك مكان خلوت قرار ميگيرند، نفر سوم آنها شيطان است. يا در جايی ديگر بيان شده كه در اوقات بيكاری، شيطان به سراغ فكر انسان ميرود و ...خيلی از رفقای مذهبی را ديدهام كه به خاطر اختلاط با نامحرم، گرفتار وسوسههای شيطان شده و در زندگی دچار مشكلات شدند.
اين موضوع فقط به مردان اختصاص ندارد. اينجا بود كه كلام حضرت زهرا (سلام الله علیه) را درك کردم كه ميفرمودند: «بهترين )حالت( برای زنان اين است )که بدون ضرورت( مردان نامحرم را نبينند و نامحرمان نيز آنان را نبينند .»
شكر خدا از دوره جوانی اوقات بيكاری نداشتم كه بخواهم به موضوعات اينگونه فكركنم و در همان ابتدای جوانی شرايط ازدواج برای من فراهم شد. اما در كتاب اعمال من، يك موضوع بود كه خدا را شكر به خير گذشت .
در سالهای اولی که موبايل آمده بود برای دوستان خودم با گوشی پيامك میفرستادم. بيشتر پيامهای من شوخی و لطيفه و... بود . آن زمان تلگرام و شبكههای اجتماعی نبود. لذا از پيامك بيشتر استفاده میشد. رفقای ما هم در جواب برای ما جُك میفرستادند .
در اين ميان يك نفر با شمارهای ناآشنا برای من لطيفههای عاشقانه میفرستاد. من هم در جواب برای او جُك میفرستادم. نميدانستم اين شخص كيست. يكی دو بار زنگ زدم اما گوشی را جواب نداد.
اما بيشتر مطالب ارسالی او لطيفههای عاشقانه بود. برای همين يكبار از شماره ثابت به او زنگ زدم، به محض اينكه گوشی را برداشت و بدون اينكه حرفی بزنم متوجه شدم يك خانم جوان است!
بلافاصله گوشی را قطع كردم. از آن لحظه به بعد ديگر هيچ پيامی برايش نفرستادم و پيامهايش را جواب ندادم.
يادم هست با جوان پشت ميز خيلی صحبت كردم. بارها در مورد اعمال و رفتار انسانها برای من مثال ميزد. همينطور كه برخی اعمال روزانه مرا نشان ميداد، به من گفت: نگاه حرام و ارتباط با نامحرم خيلی در رشد معنوی انسانها مشكلساز است. مگر نخواندهای كه خداوند در آيه ۳۰ سوره نور ميفرمايد: «به مؤمنان بگو: چشمهای خود را از نگاه به نامحرم فرو گيرند.»
بعد به من گفت: اگر شما تلفن را قطع نميکردی، گناه سنگينی در نامه اعمالت ثبت میشد و تاوان بزرگی در دنيا میدادی.
جوان پشت ميز، وقتی عشق و علاقه من را به شهادت ديد جملهای بيان كرد كه خيلی برايم عجيب بود. او گفت: «اگر علاقمند باشيد و برای شما شهادت نوشته باشند، هر نگاه حرامی كه شما داشته باشيد ، شش ماه شهادت شما را به عقب میاندازد ».
خوب آن ايام را به خاطر دارم. اردوی خواهران برگزار شده بود. به من گفتند: شما بايد پيگير برنامههای تداركاتی اين اردو باشی.
اما مربيان خواهر، كار اردو را پيگيری میكنند، فقط برنامه تغذيه و توزيع غذا با شماست. در ضمن از سربازها استفاده نكن .
من سه وعده در روز با ماشين حامل غذا به محل اردو ميرفتم و غذا را میكشيدم و روی ميز میچيدم و با هيچكس حرفی نميزدم.
شب اول، يكی از دخترانی كه در اردو بود، ديرتر از بقيه آمد و وقتی احساس كرد كه اطرافش خلوت است، خيلی گرم شروع به سلام و احوالپرسی كرد. من سرم پايين بود و فقط جواب سلام را دادم.
روز بعد دوباره با خنده و عشوه به سراغ من آمد و قبل از اينكه با ظروف غذا از محوطه اردوگاه خارج شوم، مطلب ديگری گفت و خنديد و حرف هايی زد که... من هيچ عكسالعملی نشان ندادم .
هربار كه به اين اردوگاه میآمدم، با برخورد شيطانی اين دختر جوان روبرو بودم. اما خدا توفيق داد که واکنشی نشان ندادم.
در بررسی اعمال، وقتی به اين اردو رسيديم، جوان پشت ميز به من گفت: اگر در مكر و حيله آن زن گرفتار میشدی، به جز آبرو، كار و حتی خانوادهات را از دست میدادی!
يكی از دوستان همكارم، فرزند شهيد بود. خيلی با هم رفيق بوديم و شوخی میكرديم. يكبار دوست ديگر ما، به شوخی به من گفت: تو بايد بروی با مادر فلانی ازدواج كنی تا با هم فاميل شويد. اگه ازدواج كنيد فلانی هم پسرت ميشود! از آن روز به بعد، سر شوخی ما باز شد. اين رفيق را پسرم صدا میكردم و... هر زمان به منزل دوستم ميرفتيم و مادر اين بنده خدا را میديديم ، ناخودآگاه میخنديديم.
در آن وادی وانفسا، پدر همين رفيق من در مقابلم قرار گرفت.
همان شهيدی كه ما در مورد همسرش شوخی میكرديم.
ايشان با ناراحتی گفت: چه حقی داشتيد در مورد يك زن نامحرم و يك انسان اينطور شوخی كنيد؟
همراه باشید با قسمت بعد
کانال حماسه جنوب، شهدا
https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
❣
❣
🔻 سه دقیقه در قیامت 0⃣2⃣
تجربه ای نزدیک به مرگ
🔅 باغ بهشت
از ديگر اتفاقاتی كه در آن بيابان مشاهده كردم، اين بود كه برخی بستگان و آشنايان كه قبلاً از دنيا رفته بودند را ديدار كردم. يكی از آنها عموی خدا بيامرز من بود. او در بيمارستان هم كنار من بود. او را ديدم كه در يك باغ بزرگ قرار دارد. سؤال كردم: عمو اين باغ زيبا را در نتيجه كار خاصی به شما دادند؟
گفت: من و پدرت در سنين كودكی يتيم شديم. پدر ما يك باغ بزرگ را به عنوان ارث برای ما گذاشت. شخصی آمد و قرار شد در باغ ما كار كند و سود فروش محصولات را به مادر ما بدهد.
اما او با چند نفر ديگر كاری كردند كه باغ از دست ما خارج شد. آنها باغ را بين خودشان تقسيم كردند و فروختند و... البته هيچكدام آنها عاقبت به خير نشدند. در اينجا نيز تمام آنها گرفتارند .
چون با اموال چند يتيم اين كار را كردند. حالا اين باغ را به جای باغی كه در دنيا از دست دادم به من دادهاند تا با ياری خدا در قيامت به باغ اصلی برويم. بعد اشاره به در ديگر باغ كرد و گفت:
اين باغ دو در دارد كه يكی از آنها برای پدر شماست كه به زودی باز ميشود. در نزديكی باغ عمويم، يك باغ بزرگ بود كه سر سبزی آن مثال زدنی بود. اين باغ متعلق به يكی از بستگان ما بود. او بهخاطر يك وقف بزرگ، صاحب اين باغ شده بود.
همينطور كه به باغ او خيره بودم، يكباره تمام باغ سوخت و تبديل به خاكستر شد!
اين فاميل ما، بنده خدا باحسرت به اطرافش نگاه ميكرد. من از اين ماجرا شگفتزده شدم. باتعجب گفتم: چرا باغ شما سوخت؟!
او هم گفت: پسرم، همه اينها از بلايی است كه پسرم بر سر من ميآورد. او نميگذارد ثواب خيرات اين زمين وقف شده به من برسد.
اين بنده خدا با حسرت اين جملات را تكرار ميكرد. بعد پرسيدم:
حالا چه ميشود؟ چه كار بايد بكنيد؟
گفت: مدتی طول ميكشد تا دوباره با ثواب خيرات، باغ من آباد شود، به شرطی كه پسرم نابودش نكند. من در جريان ماجرای او و زمين وقفی و پسرناخلفش بودم، برای همين بحث را ادامه ندادم...
آنجا ميتوانستيم به هركجا كه ميخواهيم سر بزنيم، يعنی همين كه اراده ميكرديم، بدون لحظهای درنگ، به مقصد ميرسيديم!
پسر عمهام در دوران دفاع مقدس شهيد شده بود. يك لحظه دوست داشتم جايگاهش را ببينم. بلافاصله وارد باغ بسيار زيبايی شدم . مشكلی كه در بيان مطالب آنجاست، عدم وجود مشابه در اين دنياست. يعنی نميدانيم زيباييهای آنجا را چگونه توصيف كنيم؟!
كسی كه تا كنون شمال ايران و دريا و سرسبزی جنگلها را نديده و هيچ تصوير و فيلمی از آنجا مشاهده نكرده، هرچه برايش بگوييم ، نميتواند تصور درستی در ذهن خود ايجاد كند.
حكايت ما با بقيه مردم همينگونه است. اما بايد طوری بگويم كه بتواند به ذهن نزديك باشد.
من وارد باغ بزرگی شدم كه انتهاي آن مشخص نبود. از روی چمنهايی عبور ميكردم كه بسيار نرم و زيبا بودند. بوی عطر گلهای مختلف مشام انسان را نوازش ميداد. درختان آنجا، همه نوع ميوهایی را درخودداشتند. ميوههايی زيبا و درخشان.
من بر روی چمنها دراز كشيدم. گويی يك تخت نرم و راحت شبيه پر قو بود. بوی عطر همه جا را گرفته بود. نغمه پرندگان و صدای شرشر آب رودخانه به گوش ميرسيد. اصلاً نميشود آنجا را توصيف كرد. به بالای سرم نگاه كردم. درختان ميوه و يك درخت نخل پر از خرما را ديدم. با خودم گفتم: خرمای اينجا چه مزهای دارد؟
يكباره ديدم درخت نخل به سمت من خم شد. من دستم را بلند كردم و يكی از خرماها را چيدم و داخل دهان گذاشتم. نميتوانم شيرينی آن خرما را با چيزی در اين دنيا مثال بزنم.
در اينجا اگر چيزی خيلی شيرين باشد، باعث دلزدگی ميشود. اما آن خرما نميدانيد چقدر خوشمزه بود. از جا بلند شدم. ديدم چمنها به حالت قبل برگشت. به سمت رودخانه رفتم. در دنيا كنار رودخانهها ،زمين گلآلود است و بايد مراقب باشيم تا پای ما كثيف نشود.
اما همين كه به كنار رودخانه رسيدم، ديدم اطراف رودخانه مانند بلور زيباست! به آب نگاه كردم ،آنقدر زلال بود كه تا انتهای رود مشخص بود. دوست داشتم داخل آب بپرم.
اما با خودم گفتم: بهتر است سريعتر به سمت قصر پسر عمهام بروم.
ناگفته نماند. آن طرف رود، يك قصر زيبای سفيد و بزرگ نمايان بود. با تمام قصرهای دنيا متفاوت بود .
چيزی شبيه قصرهای يخی كه در كارتونهای بچگی ميديديم ،تمام ديوارهای قصر نورانی بود. متوجه شدم، اگر بخواهم ميتوانم از روی آب عبور كنم! از روی آب گذشتم و مبهوت قصر زيبای پسر عمهام شدم.
وقتی با او صحبت ميكردم، ميگفت: ما در اينجا در همسايگی اهل بيت علیم السلام هستيم. ما ميتوانيم به ملاقات امامان برويم و اين يكی از نعمتهای بزرگ بهشت برزخی است. حتی ميتوانيم به ملاقات دوستان شهيد و شهدای محل و دوستان و بستگان خود برويم.
همراه باشید
https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
❣
❣
🔻 سه دقیقه در قیامت 1⃣2⃣
تجربه ای نزدیک به مرگ
🔅 جانبازی در ركاب مولا
سال ۱۳۸۸ توفيق شد كه در ماه رجب و ماه شعبان، زائر مكه و مدينه باشم. ما مُحرِم شديم و وارد مسجدالحرام شديم. بعد از اتمام اعمال ،به محل قرار آمدم. روحانی كاروان به من گفت: سه تا از خواهران الان آمدند، شما زحمت بكشيد و اين سه نفر را برای طواف ببريد.
خسته بودم، اما قبول كردم. سه تا از خانمهای جوان كاروان به سمت من آمدند. تا نگاهم به آنها افتاد، سرم را پايين انداختم .
يك حوله اضافه داشتم. يك سر حوله را دست خودم گرفتم و سر ديگرش را در اختيار آنها قرار دادم. گفتم: من در طی طواف نبايد برگردم. حرم الهی هم بهخاطر ماه رجب شلوغ است. شما سر اين حوله را بگيريد و دنبال من بياييد .
يكی دو ساعت بعد، با خستگی فراوان به محل قرار كاروان برگشتم. در كل اين مدت ، اصلاً به آنها نگاه نكردم و حرفی نزدم .
وظيفهای برای انجام طواف آنها نداشتم، اما فقط برای رضای خدا اين كار را انجام دادم. در روزهايی كه در مكه مستقر بوديم، خيليها مرتب به بازار میرفتند و... اما من به جای اينگونه كارها، چندين بار برای طواف اقدام كردم. ابتدا به نيت رهبر معظم انقلاب و سپس به نيابت شهدا، مشغول شدم و از فرصتها برای كسب معنويات استفاده كردم .در آن لحظاتی كه اعمال من محاسبه میشد، جوان پشت ميز به اين موارد اشاره كرد و گفت: بهخاطر طواف خالصانهای كه همراه آن خانمها انجام دادی، ثواب حج واجب در نامه اعمالت ثبت شد!
بعد گفت: ثواب طوافهايی كه به نيابت از ديگران انجام دادی، دو برابر در نامه اعمال خودت ثبت ميشود...
اوايل ماه شعبان بود كه راهی مدينه شديم. يك روز صبح در حالی كه مشغول زيارت بقيع بودم، متوجه شدم که مأمور وهابی دوربين يک پسر بچه را که ميخواست از بقيع عکس بگيرد را گرفته، جلو رفتم و به سرعت دوربين را از دست او گرفتم و به پسر بچه تحويل دادم.
بعد به انتهای قبرستان رفتم. من در حال خواندن زيارت عاشورا بودم كه به مقابل قبر عثمان رسيدم. همان مأمور وهابی دنبال من آمد و چپچپ به من نگاه ميكرد. يكباره كنار من آمد و دستم را گرفت و به فارسی و با صدای بلند گفت: چی گفتی!؟ لعن میكنی؟
گفتم: نهخير. دستم رو ول كن. اما او همينطور داد ميزد و با سر و صدا، بقيه مأمورين را دور خودش جمع كرد. در همين حال يكدفعه به من نگاه كرد و حرف زشتی را به مولا اميرالمؤمنين علیه السلام زد.
من ديگر سكوت را جايز ندانستم. تا اين حرف زشت از دهان او خارج شد و بقيه زائران شنيدند، ديگر سكوت را جايز ندانستم. يكباره كشيده محكمی به صورت او زدم. بلافاصله چهار مأمور به سر من ريختند و شروع به زدن كردند. يكی از مأمورين ضربه محکمی به كتف من زد كه درد آن تا ماهها اذيتم میكرد. چند نفر از زائرين جلو آمدند و مرا از زير دست آنها خارج كردند و سريع فرار كردم.
اما در لحظات بررسی اعمال، ماجرای درگيری در قبرستان بقيع را به من نشان دادند و گفتند: شما خالصانه و فقط به عشق مولا علی علیه السلام با آن مأمور درگير شديد و كتف شما آسيب ديد. برای همين ثواب جانبازی در ركاب مولا علی علیه السلام در نامه عمل شما ثبت شده است!¹
_______
1. البته اين ماجرا نبايد دستاويزی برای برخورد با مأمورين دولت سعودی گردد.
همراه باشید
https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
❣