مانور مسلحانه نیرو های اعزامی جمهوری اسلامی ایران(قوای محمد رسول الله) در خیابان های دمشق. 28 خرداد ۱۳۶۱ @defae_moghadas 🍂

🍂 💢 #گاوچران_لال (24) ⭕️ عملیات خیبر 💢 غلامعباس براتپور وقتی وارد مقر شدیم، به طرف سنگر رفتم تا وسایلم را بگذارم. همین که پتوی جلوی در را بالا زدم دیدم چراغ خاموش است. شک کردم برنامه ای برایم نریخته باشند! با احتیاط کفشم را در آورده و وارد شدم. هم اینکه خم شدم تا کفشم را در جاکفشی بگذارم پتویی روی سرم افتاد و چند نفر محکم مرا گرفتند و بدون اینکه سروصدایی بکنند شروع به چشن پتوی مفصلی برای من کردند. خیلی تلاش کردم که از دست آنها رها شوم، ولی نمی توانستم. تعجب کرده بودم و در این فکر بودم که این کی هست که این همه قدرت دارد و مرا گرفته! بالاخره خودشان خسته شدند و مرا رها کردند. با روشن شدن چراغ دیدم پاپهن و جاسم پور هستند. جاسم پور مسئول ستاد و معاونت نیرو بود. خیلی مخالفت می کرد که من همراه بچه ها به شناسایی بروم. وقتی این اتفاق افتاد برنامه جشن پتو را به همراه پا پهن برنامه ریزی کرده بودند. بعد از رهایی از چنگال پا پهن، کلی خندیدیم. این برنامه را به خاطر تجدید روحیه برای اکیپ که اتفاقی برای آنها افتاده بود طراحی کرده بودند. اینهم نوعی روحیه دادن از نوع جبهه ای بود و کاریش نمی شد کرد. ادامه دارد ⏪⏪ کانال حماسه جنوب @defae_moghadas 🍂

🍂 رفتن به اولین قسمت گاو چران لال 👆

حالمان با شما بهتر است یا ایهالعزیز یادمان عملیات کربلای ۴ علقمه

🍂 💢 #گاوچران_لال (25) ⭕️ عملیات خیبر 💢 غلامعباس براتپور بعد از اتفاقی که برایمان رخ داده بود کل برنامه های کاری عوض شد. با توجه به نزدیک بودن شروع عملیات مسئولین تصمیم گرفتنند تا اکیپ های شناسایی را بیشتر کنند. کار باجدیت بیشتری پیگیری شد. بر همین اساس مرا همراه یکی از اکیپ های سه نفره به منطقه جهت شناسایی فرستادند. با ورودم به منطقه صفحه دیگری در دفاع مقدس برای من باز شده بود. بار اول کمی احتیاط می کردم که خدای نکرده کاری نکنم که زحمات بچه ها به هدر رود. با ورود به منطقه شناسایی، تمام مسیرهایی که می رفتم، نقاط طبیعی را نشانه گذاری می کردم و سعیم این بود تا ماموریتم را به نحو احسن انجام دهم. منطقه هور حکایت از مردانگی و ایثار نیروهای عمل کننده داشت و هر کس را به خود می گرفت. شب با تراده (بلم های کشیده محلی) و پارو بدون هیچ صدایی وارد هور شدیم. مسافت زیادی طی کردیم تا به دژ کنار هور رسیدیم. قبل از رسیدن به دژ اکیپ ها از هم جدا شدند. من به همراه شهید موسی سیگارنژاد و شهید مرادی و میرزایی یک اکیپ بودیم. ما از سمت دکل پشت دژ وارد شدیم و در همان ابتدا یک نفر بلدی هور نشین به ما ملحق شد. ادامه دارد ⏪⏪ کانال حماسه جنوب @defae_moghadas 🍂

🍂 💢 #گاوچران_لال (26) ⭕️ عملیات خیبر 💢 غلامعباس براتپور ما در قالب ماهی گیران محلی عمل می کردیم و مقداری تور و مقداری ماهی با خود برده بودیم تا مورد شک قرار نگیریم. به سمت الصخره حرکت کردیم. در این روستاها هیچ خبری از نیروهای عراقی نبود. فقط چند پاسگاه آنهم با فاصله دور وجود داشت و بس. کار من علاوه بر حفاظت از بچه ها، ثبت عوارض، معابر، نهرهای آب و کانالها باتلاقی بود و هرآنچه سر راهمان بود را باید ثبت می کردم. دیگر خبری از صبحانه و نهار نبود. نزدیک ظهر در وسظ نیزار و باتلاق، کمی استراحت کردیم تا نماز بخوانیم. بعد از نماز و استراحت، ابوحسن همان راه بلد ما به شکل ماهرانه چند عدد ماهی کباب کرد و با خوردن آنها انرژی خوبی گرفتیم. شب را باید در همان اطراف سپری می کردیم. چند کپر (اتاقک های حصیری) که برای استفاده ماهی گیران درست شده بود را پیدا کردیم و کار بعدازظهر را شروع کردیم. نزدیک غروب به طرف محل اسکان رفتیم. با تاریک شدن هوا و خواندن نماز مغرب، ابوحسن همراه با سیگارنژاد حرکت اصلی خود را شروع کردند و رفتند. آنشب استرس زیادی داشتم و در فکر سیگارنژاد بودم که نکند اتفاقی برایش بیفتد. ذکر می گفتم و قرآن و دعای توسل می خواندم . می خواستم به هر طریقی شده خود را آرام کنم. فضا، فضای رعب آور و عجیبی بود. انبوه نیزار و صدای باد و تاریکی و تنهایی و.... همه شب را به نگهبانی گذرانده بودم و نباید می خوابیدم. نزدیک صبح بود که میرزایی اصرار کرد تا یک ساعت بخوابم. پذیرفتم و یک ساعتی خوابیدم. با آمدن ابوحسن و همراهان بود که بیدار شدم. با روشن شدن هوا و طلوع آفتاب سر و کله آنها پیدا شده بود، در حالی که از پیشرفت کار خیلی خوشحال بودند. ادامه دارد ⏪⏪ کانال حماسه جنوب @defae_moghadas 🍂

بلا که همیشه بد نیست راستی دیدی تو آن بلای قشنگی که آمدی به سرم همسرانه گلزار شهدا @defae_moghadas

🍂 💢 #گاوچران_لال (27) ⭕️ عملیات خیبر 💢 غلامعباس براتپور باید به طرف هور حرکت می کردیم. ما استراحت کرده بودیم ولی سیگارنژاد و ابوحسن هیچ استراحتی نداشتند. وسایل را جمع کرده و به طرف هور حرکت کردیم. باید قبل از ساعت ده صبح به هور می رسیدیم چون طبق تجربه ابوحسن هر روز نزدیک ظهر عراقی ها به منطقه می آیند و ساعت ده به بعد نیروهای گشتی عراق سری به آنجا می زدند. همیشه هور برای مردم آنجا منطقه ای امن محسوب می شد و مجاهدین زیادی از ترس رژیم صدام در هور پنهان بودند و همه هم اسلحه داشتند و از این بابت خیالمان راحت بود. به سرعت خودمان را به هور رساندیم و به سراغ تراده ها رفتیم. وقتی به تراده ها رسیدیم در هر تراده به اندازه چهار نفر گشنه، نان و ماهی کباب شده به همراه ظرفی پر از ماست گذاشته بودند. از ابوحسن سوال کردیم اینها را کی آورده؟ گفت برادرم. خلاصه شکمی از عزا در آوردیم. ادامه دارد ⏪⏪ کانال حماسه جنوب @defae_moghadas 🍂