🍂 🔻 #طنز_جبهه تنبیه تفحصی وقتی شهید پیدا نمی شد یه رسم خاص داشتیم. یکی از بچه ها رو می گرفتیم و بزور می خوابوندیم تا با بیل مکانیکی رویش خاک بریزن و اونم التماس😭 کنه تا شهدا خودشون رو نشون بدهند تا ولش کنیم ... اون روز هر چه گشتیم شهیدی پیدا نشد، کلافه شده بودیم، دویدیم و عباس صابری رو گرفتیم. خوابوندیمش رو زمین و یکی از بچه ها دوید و بیل مکانیکی رو روشن کرد، تا ناخن های بیل رو به زمین زد که روی عباس خاک بریزه ، استخوانی پیدا شد. دقیقا همونجایی که می خواستیم خاکش رو روی عباس بریزیم ... بچه ها در حالیکه از شادی می خندیدند ، به عباس گفتند: بیچاره شهید! تا دید می خوایم تو رو کنارش خاک کنیم ، خودش رو نشون داد و گفت: دیگه فکه جای من نیست، برم یه جا دیگه برا خودم پیدا کنم. چون تو می خواستی کنارش خاک بشی خودش رو نشون داده ها!!! و کلی خندیدیم ..😂😂 @defae_moghadas 🍂

ایثار ادامه دارد.....

🍂 🔻 #خاکریز_اسارت روایت اسرای مفقود الاثر 💢 قسمت دویست و هفتاد و دوم عدو شود سبب خیر، اگه خدا خواهد می‌گن اگه خدا بخاد عدو سبب خیر می‌شه، یکیش همین حمله عراق به کویت بود. خدا می‌دونه که چقدر این اقدام احمقانۀ صدام برای اسلام و مسلمین خیر و برکت در پی داشت. برکتِ فوریش نصیب ما شد و از زندان دلگیر قلعه خلاص شدیم و برگشتیم اردوگاهِ قبلی‌مون و بین ۶ آسایشگاه تقسیم شدیم. خیر و برکت گسترده‌ترش هم شامل حال دو ملت ایران و عراق شد و منجر به آزادی ۱۱۵ هزار انسان از بند اسارت (حدود ۴۵ هزار اسیر ایرانی و ۷۰ هزار عراقی) شد که این از مهمترین آثار و برکات حماقتِ صدام بود. سال‌ها مذاکره، بی نتیجه موند و حماقت یه دیوونه قدرت طلب، همه کارا رو بسامان کرد. صدام بخاطر این که از ناحیه ایران خیالش راحت باشه و بتونه راحت‌تر لقمه بزرگ کویت رو قورت بده، همه جور امتیازی از پذیرش مجدد قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر تا برگشتن به خطوط مرزی و آزاد کردن اسرا رو پذیرفت. یکی نبود بگه خُب مرد ناحسابی همون دو سال پیش که با ایران آتیش بس کردی می‌رفتی کویت رو می‌گرفتی که ما زودتر آزاد بشیم. آفرین صدام این یه دونه کارِت خوب بود. حالا تا می‌تونی نفت کویت رو نوش جون کن و دست از سرِ کچل ما بردار! یه قشقره‌ای توی قلعه بپا شده بود که نگو و نپرس! آشپزای ما که غذا برای کویتیا بُرده بودن می‌گفتن کویتیای نگون بخت که نمی دونستن وضعیت اسارت چطوره، مقداری شلوغ‌کاری کردن و کولرها رو چپه کرده بودن و بعثیا هم حسابی از خجالتشون دراومده بودن و تا می خوردن با کابل و چوب زده بودن توی سرشون. فقط یه چیز رو نفهمیدم که چه فحشایی به اونا می‌دادن. به ما می گفتن «فرس المجوس» حالا به داداشای عربشون چی می گفتن خدا می‌دونه. ادامه دارد ⏪ @defae_moghadas 🍂

🍂 🔻 #کتاب " مسیح کردستان" نویسنده: نصرت‌الله محمودزاده نوبت چاپ: دوم، 1391 کتاب "مسیح کردستان"، زندگی‌نامه داستانی سردار شهید محمد بروجردی به قلم نصرت‌الله محمودزاده، با طرح جلد و ویرایش جدید توسط انتشارات ملک اعظم بازنشر می‌شود. شهید محمد بروجردی از فرماندهان سپاه پاسداران است. کتاب "مسیح کردستان" زندگی‌نامه داستانی وی را تا تاریخ 24 بهمن سال 1357 شامل می‌شود. شهید بروجردی مسوولیت حفاظت از امام‌خمینی‌(ره) در بهمن سال 1357 و روز بازگشت ایشان را برعهده داشته است.  بخش قابل توجه و جذاب زندگی اغلب فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مانند شهید محمد بروجردی به حوادث قبل از پیروزی انقلاب مرتبط است و کمتر در آثار مکتوب انعکاس داده شده‌اند. بر همین اساس کتاب "مسیح کردستان" فقط این بخش از زندگی شهید بروجردی را دربر می‌گیرد. کتاب "مسیح کردستان" برای اولین‌بار در سال 1376 توسط ک‍ن‍گ‍ره‌ ب‍زرگ‍داش‍ت‌ س‍رداران‌ ش‍ه‍ی‍د س‍پ‍اه‌ و س‍ی‌‌وش‍ش‌ ه‍زار ش‍ه‍ی‍د اس‍ت‍ان‌ ت‍ه‍ران‌، منتشر و تاکنون به 3 چاپ رسیده است. انتشارات ملک اعظم این اثر را با ویرایش محمد خسروی‌راد و با طرح جلد نو، بازنشر می‌کند @defae_moghadas 🍂

🍂 🔻 بخشی از کتاب از هفت سالگی محمد بروجردی آغاز می کنیم برشی از زندگی این شهید بزرگوار و سردار کردستان را... آن‌ روزها برای دفاع از کیان کشور به کردستان رفت. اصولاً دل‌سوزی محمد برای مردم کردستان حد و مرز نداشت. به آنها از صمیم قلب احترام می‌گذاشت. جالب اینکه مردم کردستان نیز به او علاقمند شده بودند و بردارانه دوستش داشتند.  جاذبه‌ی محبت‌آمیز «بروجردی» آن‌قدر نیرومند بود که اطفال معصوم کُرد، به محض دیدن او، به سویش می‌دویدند، با او بازی می‌کردند و «محمد» شاد و خندان، دست نوازش بر سرشان می‌کشید. بروجردی جزو نخبه‌ترین فرمانده‌های یگان‌های رزمی سپاه، چه در کردستان، و چه در دیگر جبهه‌ های هشت سال دفاع مقدس بود @defae_moghadas 🍂

🍂 🔻 معاینه پزشکی یادش بخیر، صمیمیت های بچه‌های جبهه كسی جرأت داشت بگوید من مریضم، همه ماشاءلله دكتر بودند. آن هم از آن فوق تخصص هایش می ریختند سرش. یكی فشار خونش را می گرفت، البته با دندان، دیگری نبضش را بررسی می كرد، البته با نیشگون،‌ همه بدنش رو می كندند، قیمه قرمه اش می كردند. بعد هم اظهار نظر می شد كه مثلا فشار خونش بالاست یا چربی خون دارد، آنوقت بود كه نسخه می پیچیدند. پتو را بیاورید. بیاندازید سرش، با مشت و لگد هر چه محكمتر، بهتر! مشب و مالش می دادند، بعد آب سرد میوردن، یقه پیراهنش را باز ی کردند، بلایی به سرش می آوردند كه اگر رو به قبله هم بود صدایش را در نیاید! @defae_moghadas 🍂

🍂 🔻 #در_قلمرو_خوبان 8⃣3⃣ خاطرات جبهه محمد ابراهیم برادر هیکلی جلوی صف ما ایستاد و گفت، آهایتو.... آره تو بیا جلو ببینم. .. توی این جور موقعیت ها هم همیشه طرف مخاطب خودش رو به او کوچه می زنه که مثلا یکی دیگه باید بره جلو .... هی همدیگه رو نگاه می کردیم .... یعنی با تو کار داره نه با من .... که یک دفعه داد زد مگه با تو نیستم جناب زیر شلوار پوش... آزادی یا همون داداش با دو دلی و لکنت زبان گفت ، مَ ن ن ن ؟ بله خودِ خودت رو می گم بیا اینجا. یه نگاه کن به این آدم ها ببین کجاشون به یه رزمنده می خوره! داداش سرش رو آورده بود پایین و از خجالت صداش در نمی آمد. یکی از همان مربی ها برگشت گفت حسن آقا شما این دفعه گذشت کن. نمی دونستن این‌جا منطقه جنگیه. حواسشون نبود . شما این دفعه رو ببخشید . من از طرف بچه ها قول می دم دیگه تکرار نشه ... بعد هم گفت ببینید من برای شما ریش گرو گذاشتم‌ها. ما تا به حال نیروی آموزشی این طوری نداشتیم . قول می ید که بارِ آخرتون باشه؟ همه با صدای آرام و سرهای پایین گفتیم ، قول . دیگه تکرار نمی شه..... . بعد هم همان آقا هیکلیه یا حسن آقا یه نگاهی به ما کرد و گفت برگردید توی اتاق ها . امشب خدا به شما رحم کرد و با وساطت برادر طارق از گناهتون گذشتم و گر نه همین فردا برمی گردوندمتون به خانه تان. حالا هم زود برگردید توی اتاق ها. بی سر و صدا راهی اتاق ها شدیم. توی تاریکی و کور مال کور مال پوتینم رو پیدا کردم و گذاشتم کنارم . همه بچه ها همین کار رو کردند . کسی حال حرف زدن نداشت . اون هایی که زیر شلوار پاشون بود شلوار خاکی پوشیدند و ...... دیگه گوشی دست بچه ها آمده بود. هیچ کس فکر نمی کرد همون شب اول حالمون رو جا بیارند. دراز کشیدم و پتو رو کشیدم روم. اَه لاکردار .....حالا موقع دستشویی گرفتن بود .... بلند شدم دوباره پوتین به پا کردم و رفتم سمت دستشویی . راحت که شدم ، برگشتم سمت اتاق که دیدم توی تاریکی مربی‌ها دارند با هم صحبت می کنند . پا سست کردم ببینم در مورد چی حرف می زنند که یک دفعه دیدم همشون دارند می روند سمت نماز خانه. شصتم خبر دار شد که باز یه نقشه ای توی سرشونه. تند تند برگشتم سمت اتاقمون و با صدای نه چندان بلند ، جوری که همه بشنوند گفتم بچه ها کسی نخوابه. باز دارند نقشه می کشند دوباره حالمون رو بگیرند . بیایید پوتین ها تون رو بپوشید و آماده بخوابید . محمود که تازه با هم رفیق شده بودیم برگشت گفت وُلِک بیخیال . سید جواد گفت بیکاری تو؟ گفتم از من گفتن، از شما نشنیدن . خود دانید. پوتینم رو از پا در نیاوردم و همونجوری رفتم زیر پتو. عادت نداشتم این ریختی بخوابم. کلافه بودم. نمی دونم چقدر گذشت که خوابم برد. با صدای اذان صبح که از بلند گو پخش می شد بیدار شدم . بلند شدم نشستم . هنوز پوتین به پا داشتم . چراغ ها را روشن کردند و بچه ها با دیدنِ پوتینی که به پا داشتم به من خندیدند. خودم هم خندیدم . اولین شب گذشت. حالا صبح شده و روزی نو شروع شده بود . ادامه @defae_moghadas 🍂

🍂 🔴 نواهای ماندگار 💢 حاج صادق آهنگران 🔰 نوحه زیبا و دلنشین شیرمردان خدا کرب و بلا در انتظار است وقت دیدار شهیدان با حسین در این دیار است حجم : 312 کیلوبایت مدت آهنگ: 7:43 دقیقه تقدیم به شما 🔅🔆🔅🔆❣🔆🔅🔆🔅 🔴 به ما بپیوندید ⏪ در کانال حماسه جنوب @defae_moghadas 🍂