🍂 🔻 #معجزه_انقلاب 2⃣3⃣ خاطرات مهدی طحانیان سروصدا هر لحظه زیادتر می‌شد. بچه ها فریاد می زدند: «بیدار شید، بیدار شید... عراقی ها حمله کردن.» تا این جمله به گوشم رسید سریع بلند شدم. هوا هنوز تاریک بود. لباس های خیس را تنم کردم و زدم بیرون. همه لب خاکریز جمع شده بودند اما هوا تاریک بود و نمی توانستیم بفهمیم چه خبر است. آماده باش ماندیم تا کمی هوا روشن شد که با منظره عجیبی روبه رو شدیم. تا چشم کار می کرد سرتاسر دشت تانک بود اما به گل نشسته بودند. تازه فهمیدیم جریان از چه قرار است. عراقی ها خواسته بودند یک حمله همه جانبه دیگر انجام بدهند و جاده را از تمام محورها پس بگیرند اما باران باعث شده بود تانک ها به گل بنشینند. سروصداهای عجیبی که دیشب می شنیدم، ناشی از این بود که تانک ها به شدت گاز می دادند تا بتوانند زنجیرهایشان را از گل خلاص کنند اما گویی در باتلاق فرو می رفتند. تنها کاری که توانسته بودند بکنند، تانک ها را گذاشته و فرار کرده بودند. اگر باران نباریده بود، این تانکها ما را در تمام محورهای منتهی به جاده، قتل عام کرده و به راحتی جاده را به تصرف خودشان در آورده بودند. باید سجده شکر به جا می آوردیم. فرماندهان داشتند برنامه جمع آوری و غنیمت گرفتن تانک ها را می‌ریختند که هواپیماهای عراقی آمدند و شروع کردند به بمباران تانک‌های خودشان. ترجیح می دادند تانک ها را منهدم کنند اما به دست ما نیفتد. °°°° هر روز صبح، بعد از آزادباش، ورزش صبحگاهی می کردم. خلاف حرف سرگرد محمودی با بچه ها می آمدم بیرون و داخل باش که می‌خورد همراه‌شان می رفتم توی آسایشگاه. از آزادی هایی که سرگرد داده بود استفاده نمی کردم. در همین مدت کوتاه اسارت، شخصیت سرگرد محمودی را شناخته بودم. او علاقه داشت دیگران را آزار بدهد. پنجه بوکس دستش می کرد، چند نفر را از جمع بیرون می کشید و بی دلیل می‌زد. بدون اینکه بگوید گناهشان چیست. هر وقت وارد اردوگاه می‌شد، دستور این بود که هر کس هر جا هست در همان حالت مثل مجسمه بماند و از جایش تکان نخورد تا سرگرد دستور آزادباش بدهد. اگر به کسی می گفتند سرگرد محمودی با تو کار دارد حالتی بهش دست می‌داد که انگار حکم اعدامش را صادر کرده اند. تا این حد فضای خفقان در اردوگاه به وجود آورده بود. 👇👇👇

🍂 وارد اردوگاه که می شد، بلا استثنا به سربازها می گفت: «برید مهدی را پیدا کنید بیارید پیش من. مدام همین را از من می پرسید: «ها مهدی اوضاع خوبه؟ چیزی کم و کسر نداری؟ من هم با سردی جواب می‌دادم: «نه چیزی لازم ندارم. خوبم........ از برخورد با محمودی متنفر بودم. تا می توانستم از او دوری می کردم. از اینکه چنین فرد سفاکی بخواهد برای من دلسوزی کند و مهربان باشد بدم می آمد. از طرفی هم نمی‌خواستم نسبت به من و رفتارهایم حساس بشود. یک روز ساعت آزاد باش توی قاطعی بودم که روبه رویش مقر عراقی ها بود. یک دفعه سوت مخصوص ورود سرگرد محمودی به اردوگاه به صدا در آمد. یعنی هر کس هر جا بود باید به همان حالت بی حرکت می ماند و از جایش تکان نمی خورد. سوت که به صدا درآمد سرگرد را از لای سیم خاردارها دیدم. سگش زودتر از خودش آمد توی محوطه. سرگرد یک سگ تازی بزرگ داشت. لاغر و کشیده بود و روی بدنش خالهای سفید و سیاه داشت. لباس های عجیب و غریبی تن این سگ می کرد. وقتی سگ را با لباس می دیدم خنده ام می گرفت. توی عمرم ندیده بودم تن سگ به این بزرگی لباس بکنند. تا فهمیدم سرگرد می خواهد وارد محوطه شود به خاطر روبه رو نشدن با او سریع به سمت آسایشگاه خودم دویدم. سعی می کردم دیده نشوم. حالا همه سر جاهایشان بی حرکت ایستاده بودند و من بین‌شان می دویدم. معلوم بود عراقی ها متوجه ام شده اند. تا رسیدم توی آسایشگاه چند سرباز عراقی مثل اجل معلق خودشان را به من رساندند و با سونده هایشان افتادند به جانم و کتکم زدند. گفتند چرا فرار کردم، چرا از جایم حرکت کردم. بعد گفتند: «باید برویم پیش سرگرد.» آمدیم، جلوی سرگرد با احترام با من رفتار کردند. لباسم را مرتب کردند. ادامه در قسمت بعد.. @defae_moghadas 🍂

🍂 🔶 گفتگو چهار فرمانده ارشد ۱۸ (تاریخ شفاهی) تحلیل کارشناسان از پیروزی‌ها و شکست‌های جنگ حسین علایی: یک بحثی می‌کنند. در سالگرد فتح خرمشهر مقالاتی که از ارتش در روزنامه‌ها منتشر شد من خواندم. جمع‌بندی آنها این است که ما تا عملیات بیت‌المقدس موفق شدیم، چون طبق اصول جنگ می‌جنگیدیم و براساس روش کلاسیک و براساس تفکر نظامی. از عملیات بیت‌المقدس تا انتهای جنگ موفق نشدیم، چون میدان‌دار جبهه‌ها سپاه شد و با تفکر غیرمتکی بر اصول جنگ می‌جنگیدیم؛ بنابراین، تمام عملیات‌ها تقریباً شکست خوردند. امیر معین وزیری هم کتاب‌هایی در نقد عملیات‌ها نوشته که شما آن کتاب‌ها را مطالعه کرده‌اید. حالا من خواندم ایشان هم همه صحبتش همین است. غلامعلی رشید: رعایت اصول جنگ. حسین علایی: می‌گوید هرکجا ما با اصول جنگ عملیات انجام دادیم موفق بودیم و هر کجا عملیات ناموفق بوده دلیل اصلی‌اش این است [که براساس اصول جنگ نبوده است]. تمام عملیات‌های مهم مثل عملیات خیبر و عملیات‌های دیگر را از این زاویه تجزیه‌وتحلیل کرده‌اند و می‌گویند ما شکست خوردیم. محسن رضایی: ما هم اصول جنگ داشتیم، منتها با آنها تفاوت داشت. در بعضی از شاخص‌ها با آنها تفاوت داشت. غلامعلی رشید: درطول ۸ سال جنگ، چه سال اول که فرماندهی و کنترل و مدیریت دست ارتش بود و کلّ سیستم جنگ به‌عهده آنها بود، و یا تا سال ۱۳۶۳ که با ما بودند [و عملیات‌ها مشترک انجام می‌شد] و از آغاز سال ۶۴ که از ما جدا شدند، در سال‌های ۶۴، ‌۶۵، ۶۶، ۶۷ ارتش عملیات مستقل موفق که به‌طور مستقل با نیروهای خودشان فرماندهی، طرح‌ریزی و اجرا کرده باشند، نداشتند. علی شمخانی: اول، اینکه نشان بدهند در طول چهار سال و در طول جنگ یک تپه را گرفتند. دوم، اینکه عراق به خطوط پدافندی ارتش آفند کرده باشد و موفق نشده باشند. سوم، منافقین آفند کرده باشند و موفق نشده باشند. چهارم، یک خط را در خطوط پدافندی مخصوصاً اواخر جنگ نام ببرید که عراق درمقابل ارتش غیر از دژ شهری، نیرو و یگان مانوری گذاشته باشد. عراق اطمینان داشت هرجا که ارتش هست آفند نیست، لذا مقابل آن دژ شهری می‌گذاشت. محسن رضایی: البته این یکی، در اواخر جنگ [اتفاق افتاده] است. ادامه دارد @defae_moghadas 🍂

🍂 🌺 یادواره جذاب و شنیدنی ✨سردار خرمشهر شهید محمد جهان آرا بمناسبت آزادی خرمشهر در عملیات بیت المقدس در کانال دوم حماسه جنوب (شهدا)👇 @defae_moghadas2 🍂

وقتی گره های بزرگ به کارتان افتاد؛ از خانم فاطمهٔ زهرا(س)کمک بخواهید گره های کوچک را هم از شهدا بخواهید برایتان باز کنند...! 🌷 سردارشهیدحسین همدانی @defae_moghadas 🍂

🍂 🔻 #در_قلمرو_خوبان 3⃣7⃣ خاطرات جبهه محمد ابراهیم هنوز بچه ها داشتند گل کوچیک بازی می کردند . خیلی دلم می خواست می رفتم بیرون و به یاد اون روزهایی که با بچه های کادر تیپ حضرت رسول توی چلو کبابی ها و آب هویج بستنی خوری ها چرخ می خوردیم و دلی از عزا در می آوردم. اما فعلا بیرون رفتن ممنوع بود . در ثانی ، کسی نبود که به اتفاق بریم بیرون . از آقا جواد هم خبری نبود . کجا رفته ، خدا میدانه . تو حال و هوای عملیات رمضان سیر می کردم که یک هو صدای آژیر قرمز بلند شد . به ثانیه نرسید که ضد هوایی ها شلیک کردند . بچه ها به آسمان آبی نگاه می کردند تا شاید هواپیمای عراقی ها رو ببینند . اصلا کسی به آژیر توجه نمی کرد . تا چه برسه به اینکه بروند پناه بگیرند. غرش هواپیما ها و صدای ضد هوایی و انفجار ، و از همه خنده دار تر بی خیالی بچه ها . بعد از چند دقیقه آژیر قرمز تبدیل به سفید شد و باز توپ بود و شلوغ کاری بچه بسیجی ها . نزدیک ظهر شد و عرق از سر و کله فوتبالست ها سرازیر بود . با نوای قرأن بازی تمام شد . من زودتر رفتم برای دست نماز . نماز جماعت برقرار نبود چون نماز جمعه اقامه می شد . نماز را فرادا خواندم . نشسته بودم که آقا جواد آمد داخل حسینیه و نماز خواند . نمازش که تمام شد رفتم کنارش نشستم . گفتم قبول باشه . نگاهم نکرد . تعجب کردم . چه اتفاقی افتاده !..... از بی اعتنایی آقا جواد تعجب کردم . سابقه نداشت ! چند دقیقه صبر کردم ، اصلا توجهی به من نداشت . یه بار دیگه گفتم آقا جواد ، برادر گرامی ، آقا مدیر ، فرمانده سلام . من رو میشناسی ! اخم کرده بود . با ناراحتی نگاهم کرد و گفت ، یادته روز های اول به تو و سید گفته بودم حواستون به بچه ها باشه ؟ این طوری می خواستید کمکم کنید ؟ گفتم اتفاقی افتاده ؟ من که تو رفتار بچه ها چیز بدی ندیدم . شوخی می کنند ، اما خارج از محدوده ندیدم کسی کاری بکنه .با غضب نگاهم کرد و گفت هیچ حواستون به سعید بوده تا الان ؟ اگه من دقت نکرده بودم ، چی می شد ؟ رفتم تو فکر . سعید .... آقا جواد راست می گفت . چند وقتی بود که سعید از بچه ها کناره گیری می کرد . گاهی هم غیبش می زد . ای داد و بی داد . به خودم لعنت فرستادم . گفتم گوشه گیر شده . گاهی هم غیبش می زنه . آقا جواد گفت خوب . دیگه چی ؟ گفتم تو نهارخوری تنها میشینه . گفت ، آفرین . پس چرا تا حالا من رو در جریان نگذاشتید ؟ گفتم خوب نبودی پیش پا . از اول أموزش برگشتی تهران . الان که آمدی درست و درمون پیش ما نیستی ! کی باید می گفتم ؟ دیشب بعد از نماز دیدم رفتی بیرون . آقا جواد دید دارم حق می گم . یه کم کوتاه آمد و گفت الان که هستم ! ببین آقا جان ، برو تو نخش ببین دردش چیه ؟ مشکلش کجاست ؟ کسی حرفی زده ؟ حواست باشه که فکر نکنه داریم سین جینش می کنیم . گفتم ، چشم . مواظب هستم . حالا شما بگو دیشب کجا رفتی حاجی آقا ! لبخندی زد و گفت وقتی با داداشت برای عملیات فتح مبین آمده بودیم اهواز ، با چند تا از بچه های اهوازی رفیق شدم . با اون ها رفته بودیم زیارت قبر علی ابن مهزیار . ادامه دارد @defae_moghadas 🍂