‍ 🍂 🔻 گوش گذاشتن های بچه‌ها 👈 در جبهه طلاییه بودیم که برادر عزیزم شهید زندی جهت بازدید از بچه ها آمده بود و از ما عکسی گرفت. نفر جلویی اخوی روزبه هلیسایی (شهید مدافع حرم) نشست. پشت سرش هلیسایی ارکان، سمت چپش رویوران. شهید زندی و کنار شهید زندی، یاراحمدی سمت راستش عباس حاجیان . پشت سر یاراحمدی و شهید زندی شهید محمود رشیدیان و نفر آخر هم برادر سعیدی ایستاد. 👈 موقعی که عکس گرفته شد ارکان فهمید عباس حاجیان پشت سرش گوش گذاشته، مقداری ناراحت شد که با هم جر و بحث هم کردند. وقتی عکس ظاهر شد دیدیم یکی از بچه ها هم برای عباس حاجیان گوش گذاشته . آنروز چقدر خندیدیم به این صحنه و یک عکس بیاد ماندنی شد. @defae_moghadas 🍂

همان عکس در طلاییه @defae_moghadas

🔴 عصر دوستان بخیر بی مقدمه عرض کنم که باز هم آقا رحیم ما بر مرکب قلم نشست و بر کاغذ خیال جولان داد و اثر دیگری در این عید عزیز بجا گذاشت. آزاده عزیز، حاج رحیم قمیشی رو که قبلا هم ازشون خاطره زدیم. بهرحال سعی ما اینه مطلب بلند نزنیم ولی این یکی رو دلمون نیامد. مطالعه بفرمایید و لذت ببرید 👇

🍂 🔻 برای برادرم ابراهیم! رحیم قمیشی به من گفته‌اند کمتر دلگیرانه بنویسم، آن هم در روزهای جشن و سرور! راست می گویند، مردم کم گرفتاری دارند که نوشته‌های من هم غم دیگری شود بر دلشان. به‌ چَشم! لطفا لبخندی بزنید، عید مبارکی بگویید و بعد ادامه دهید... فراموش کنیم قیمت خیلی چیزها چند برابر شده، تحریم خارجی ها شدیم ولی محصولات ایرانی‌مان هم نایاب شدند، فراموش کنیم جوان‌ها بیکارتر شدند، کارخانه‌ها باز دارند بسته می‌شوند! فراموش کنیم... چند کلامی برای حضرت ابراهیم می‌خواهم بنویسم؛ برادر حضرت ابراهیم عزیزم! فکر کردی خدا گفت فرزند عزیزت را قربانی کن! گفتی خدایا قربانت بروم... این هم فرزندم. و خدا گفت فدات عزیزم! برو گوسفندی قربانی کن، تو از آزمایش سربلند آمدی بیرون، قبول شدی! آفرین. و آن‌روز مبارک شد برای همه‌ما، تا امروز می دانی بیشتر از هزار سال است! حالا برادر ابراهیم جانم نگاهم کن! دوستی داشتم اسمش ابراهیم بود؛ "ابراهیم چفقانی"، خیلی دوستش داشتم. مادرش از سادات بود، چقدر پز مادرش را می‌داد، توی همان جبهه و سنگرهای تاریک از عشقش به مادرش می‌گفت، چقدر او را دوست داشت. نمی‌دانی چقدر هم چشم‌های جذابی داشت، نمی‌شد مستقیم توی چشم‌هایش نگاه کرد. بس که پر‌رنگ بودند! می‌دانی چه شد آخرش، ابراهیم؟ با همان لبخندش رفت زیر آتش. بعدا که دیدیمش هنوز لبخند روی لب‌هایش بود. ولی جان شیرینش را داده بود دو دستی به خدا. خیلی هم راضی بود. یک ذره هم تردید نکرد. حتی نگفت خدایا خودت را به من نشان بده! برادرم ابراهیم! یک رفیق دیگر هم داشتم اسمش هم‌اسمت بود. "ابراهیم صمدی" نمی‌دانی چقدر ناز بود. لاغر اندام، موهای قهوه‌ای، صورتی روشن و بور، او هم همیشه می خندید. خیلی دوست‌داشتنی بود. اتفاقا عملیات کربلای چهار پیش هم بودیم. شب تا صبح یک‌ذره نخوابید. وقتی فهمید محاصره شده‌ایم اصلا هم نترسید. می‌دانی! تعداد عراقی‌ها شاید بیست برابر ما بود. ما دویست سیصد نفر بودیم آن‌ها بیشتر از هفت هشت هزار نفر! ابراهیم در محاصره هم با همان لبخندش بود. اصلا وقتی تیر خورد وسط شکم نازنینش و همه لباس‌های اتو کشیده‌اش خونی شد، باز هم هیچ نگفت... اصلا هم شکایت نکرد. گفتم ابراهیم کجا ببرمت، محاصره‌ایم. هیچ نگفت گفتم راهی پیدا کردم برمی گردم می‌برمت. خندید و آرام خوابید! نمی‌دانی چه خواب عمیق و راحتی! هنوز با همان لبخندش خوابیده. ابراهیم! باور کن گریه نمی‌کنم... الکی گاهی اشک‌هایم می‌آیند! می‌دانم ناراحت می‌شوی، شب عیدی. 👇👇👇

🍂 حضرت ابراهیم برادرم! "ابراهیم فرجوانی" نوجوان را نگفتم. بقیه ابراهیم‌ها را نگفتم که ده‌تا و صد‌تا نبودند، هزارها بودند... اصلا هم به خدا نگفتند مستقیم باهاشان حرف بزند. جبرئیل را هم ندیدند، صدایش را هم نشنیدند. پیامبر هم نشدند... ولی رفتند وسط آتش و باز خندیدند. نمی‌خواهم مقایسه‌شان کنم با تو! اما بگویم ما هم خیلی ابراهیم داشتیم. برادر ابراهیم جانم! معلوم است خدا خیلی دوستت داشته که هزارها سال است عید قربان را برای تو گرفته. رویم نشد به خدا بگویم، تو خودت به خدا بگو... بگو خدایا، اینها هم این همه ابراهیم داشته اند. کمی از عیدها و خوشی‌ها را هم به ما بدهد. می‌خواهیم بخندیم. می‌خواهیم جشن بگیریم. می‌خواهیم ما هم بگوییم ببینید خدا رفیق‌مان است. می‌خواهیم بگوییم ببینید ما هم پارتی داریم! ابراهیم! بگو خدایا حواست هست این‌ها از غصه دق نکنند؟ بگو خدایا این ها خیلی منتظر اخبار خوش‌اند! بگو خدایا دلشان می خواهد بارانت را هم ببینند. بگو این‌ها هم رفیق‌های تو هستند... ناگهان ما را میان آتش، سرد و سلامت کند! ناگهان بگوید سختی تمام... ناگهان بگوید عید شد. عیدی که تمام نمی‌شود! آنقدر بخندیم که دل‌درد بگیریم! آنقدر که یادمان برود شکایتی هم داشتیم! آنقدر عاشقش شویم که هی خوابش را ببینیم، هی با او حرف بزنیم، سیر نشویم! آنقدر که دیگران حسرت زندگیِ ما و خوشی‌های ما را بخورند! یعنی برای خدا کاری دارد؟... @ghomeishi3 @defae_moghadas 🍂

🍂 نشانم ده صراط روشنم را خودم را، باورم را، بودنم را خداوندا من از نسل خلیلم به قربانگاه می‌آرم "منم" را   اسماعیلهای وطنم را ، ایرانم را ای عشق میآرم همه هستی یم را @defae_moghadas 🍂

@defae_moghadas ‌سلامي تقـدیم به ساحت قدســے قطب عالــم امکان حضـــرت صاحـــب الـــزمان(عج) السَّلامُ علیکَ یا بقیَّةَ اللهِ 🌺یا اباصالحَ المهدی 🌺 🌺یا خلیفةَالرَّحمن🌺 🌺و یا شریکَ القران 🌺 🌺ایُّها الاِمامَ الاِنسُ و الجّانّ🌺 🌺سیِّدی و مَولای🌺 ْ الاَمان الاَمان ☀️دعاي صبگاه☀️ ⚡️پروردگارا دردنیاوآخرت ⚡️به مانیکی واحسان فرما ⚡️وماراازعذاب آتش دوزخ ⚡️مصون بدار. ✨دعاي ايه٢٠١بقره✨ 🕊✨اللهم عجل لولیک الفرج✨🕊 ✨ 💎 ✨💕✨

🍂 🔻 خاطرات طنز جبهه روبوسی😘 🕊 شب عملیات، و خداحافظی آن، طبیعتاً باید با سایر جدایی‌ هاتفاوت می‌داشت. کسی چه می‌دانست، شاید آن لحظه، همه‌ی دنیا و عمر باقی مانده‌ی خودش یا دوست عزیزش بود و از آن پس واقعاً دیدارها به قیامت می‌افتاد.🤔 چیزی بیش از بوسیدن😘، ‌بوییدن و حس کردن بود. به هم پناه می‌بردند. بعضی‌ها برای این‌که این‌جو را به ‌هم بزنند و ستون را حرکت بدهند، می‌گفتند: «📣پیشانی، برادران فقط پیشانی را ببوسید، بقیه حق‌النسا است، 😅 حوری‌ها را بیش از این منتظر نگذارید»😄 حماسه جنوب @defae_moghadas 🍂

@defae_moghadas

فیلم آموزش غواصی در پلاژ اندیمشک آذر ماه۱۳۶۵ (گردان حمزه سیدالشهدا لشکر ۷ ولیعصر) @defae_moghadas

@defae_moghadas