🍂 🔻 تاریخ شفاهی مصاحبه حجت الاسلام دکتر عبدالله حاجی صادقی قسمت دوازدهم انقلاب ما خیلى سریع پیروز شد. بعد از پیروزى انقلاب هم مردم احساس کردند که به هدف رسیده اند: نظامى را از بین بردند و نظامى را جایگزین کردند. و حال باید بروند به دنبال کار و زندگیشان؛ در حالى که در تفکر اسلامى لازم است براى حفظ یک انقلاب و یک نظام، همواره مردم در صحنه باشند. این حضور و مشارکت مردمى و این انگیزه دخالت مردم در سرنوشت خودشان، در دوران دفاع مقدس شکل گرفت و قوى شد. رکن سوم نظام جمهورى اسلامى، پس از رکن ماهیت دینى و رکن رهبرى الهى انقلاب، حضور و مشارکت مردمى بود. این رکن در دوران دفاع مقدس بسیار قوى و توانمند نشان داده شد. بعد از دفاع مقدس هم هر چه داریم از پرتو همین حضور و همین مشارکت مردم بود. حقیقتاً دفاع مقدس انسانهایى را ساخت که امروز هم موجبات افتخار این کشورند. شاید هم گفتنش سزاوار نباشد، اما خیلى از کسانى که بعد از دفاع مقدس توانستند کارهاى بزرگى را انجام دهند و حتى در همین انرژى هسته اى، در مراکز علمى اش توانسته خلاقیت خود را نشان دهند، همان بسیجیان نوجوان دوران دفاع مقدس بودند. الان اگر مقام معظم رهبرى با افتخار به نیروى خلاق، متفکر و دانشمند جوان کشور ما افتخار مى کند ـ که 14 خرداد همین امسال کنار مرقد امام شاهدش بودیم ـ به برکت همین کسانى است که در دوران دفاع مقدس ساخته شدند. بنابراین یکى از مهم ترین دستاوردهاى جنگ این بود که انقلاب ماند، موانع از بین رفت و پایه هاى انقلاب قوى تر شد. دوم اینکه، جنگ را تحمیل کردند که حداقل از صدور انقلاب جلوگیرى کنند، نگذارند صداى این انقلاب به کشورهاى دیگر برسد، اما جنگ، بهترین رسانه شد تا حدود 5/1 میلیارد مسلمان جهان نداى انقلاب را بشنوند! و روحیه ضد استکبارى پیدا کنند... . در آخرین حمله اى که اسرائیل، به غزه کرد، یا در حمله ناجوانمردانه به لبنان و دفاع جانانه حزب اللّه لبنان اگر توجه کنید، در تمام کشورهاى جهان روحیه ضد استکبارى راه افتاده است چه عاملى سبب شده که در گذشته رئیس جمهور آمریکا به هر کشورى وارد مى شد، آن کشور جشن مى گرفت، مردم آن کشور افتخار مى کردند. الان یک کشور را نام ببرید که آقاى بوش به آنجا سفر کند و تظاهراتى علیه آمریکا، و سردادن شعار مرگ بر آمریکا در آنجا رخ ندهد؟ این شکست دشمن است! همان طور که جنگ، علیرغم میل دشمنان اسلام، مهمترین دریچه صدور انقلاب شد توانست این انقلاب را به خوبى صادر کند، قبل از انقلاب هم اخراج امام(ره) از عراق و قبول نکردن کویت و سرانجام حضور امام در پاریس، موجب تسریع در پیروزى انقلاب و بیان اهداف انقلاب گردید. ادامه دارد @defae_moghadas 🍂

🍂 🔻 #نبرد_دژ 2⃣ روزهای مقاومت خرمشهر راوی: مصطفی اسکندری ⭕️ در مدخل پادگان، آقای شیخ محسن اراکی را دیدیم که با لباس سربازی و عمامه سفید بر سر، اسلحه به دست گرفته و با افرادی محدود در محوطه دم درب پادگان حضور داشتند. با رسیدن ما بلافاصله به صاحب گفت که وضعیت پادگان بسیار وخیم است و نفرات گروهک ها از فرار سربازان با خبر شده و با ماشین های مختلف به پادگان آمده اند و در حال غارت اسلحه خانه ها هستند. ما آقای اراکی را از زمان انقلاب که برای مردم حاضر در راهپیمایی سخنرانی می کرد خوب می شناختیم و متقابلاً او هم ما را می شناخت. به خصوص صاحب را . بعد از انقلاب ایشان شده بود حاکم شرع و دادستان انقلاب. به ما دستور اکید داد که لازم است درب پادگان را کنترل کنید و نگذارید افراد ناشناس این همه اسلحه و مهمات را غارت کنند. ما هم اطاعت امر نموده و محتویات چند ماشین را که اکثراً بیسیم، ماسک و نارنجک و .... بود در اطاق دژبانی درب ورودی تخلیه کردیم و سپس به سپاه منتقل گردید. ⭕️ در تمام این مدت، حملات دشمن به پادگان به شدت ادامه داشت. سربازانی که در حال ترک پادگان بودند می گفتند که دیشب کماندوهای عراقی چند سرباز نگهبان پشت سیل بند را با سیم فولادی نازک سر بریده اند. این خبر توانسته بود حسابی روحیه آنان را خراب کند. نمی دام حضور ما درب پادگان چقدر طول کشید و چرا آنجا را ترک کردیم و به داخل پادگان رفتیم. شاید به خاطر روحیه دادن به نیروهای در حال ترک آنجا بود. ⭕️ کمی جلو تر رفتیم و در محوطه جلو یکی از ساختمان های پادگان، شهید فتح الله افشاری را دیدیم که در اطراف چند جیب حامل تفگ ۱۰۶ میلیمتری دور می زد. با دیدنمان از ما کمک خواست. به طرفش رفتیم. گفت بچه ها بیایید با کمک همدیگر این تفنگ ۱۰۶ را از روی این ماشین باز کنیم و روی آن یکی ببندیم. من که در آن موقع منظورش از این کار را نمی دانستم ولی در هر صورت چند نفری این کار را کردیم و فتح الله خودش نسبت به باز کردن لز روی ماشین و بستن تفنگ ها روی ماشین دیگر وارد بود و فقط کار بلند کردن و جابجا کردن با ما بود. بیاد ندارم چند تفنگ را جابجا کردیم ولی هر کدام آماده می شد می گفت بچه ها کی رانندگی بلده؟ این جیپ را ببره فلان جا. پیگیر باشید ⏪ @defae_moghadas 🍂

🍂 🔻 #معجزه_انقلاب 2⃣7⃣ خاطرات مهدی طحانیان علی رحمتی پنجاه سال داشت و علی اللهی بود و شده بود ارشد آسایشگاه. می گفتن اسرای حزب اللهی روی شخصیت او کار کرده بودند تا از مسلک باطل خود دست کشیده و توبه کرده بود، قدری هم سبیل هایش را کوتاه کرده بود. اما همچنان سبیلش از سبیل عراقی ها کلفت تر بود. از صبح تا شب به تک تک آسایشگاه ها سر میزد و سخنرانی می کرد که: بله آقایان! وظیفه من است از شما مثل بچه هایم مراقبت کنم. دوست دارم این ایام اسارت به شما خیلی سخت نگذرد. اسارت به خودی خود فشار آور است کاری نکنیم که این فشار از طرف دشمن چند برابر شود و بزنند ناقصمان کنند یا آب و غذای حداقلی‌مان را قطع کنند. بیایید حالا که دشمن تا این حد مهربان و منطقی شده که می گوید وقتی خبرنگار آمد فقط کافی است شماها حرف نزنید، به خواسته اش عمل کنیم. عراقی انتظار ندارد در مقابل چشم جهانیان، ضد مملکت و رهبر مان صحبت کنیم. اگر شماها بچه های خوبی باشید، دست من هم باز است تا از عراقی ها برایتان درخواست امکانات بیشتر بکنم. شماها جوان و در سن رشد هستید، این تغذیه برای شما کافی نیست. باید کاری کنم عراقی ها قبول کنند به شما غذای بهتر و باکیفیت تری بدهند.» او مدام روی سلامتی و تغذیه بهتر تأکید می کرد؛ دو موضوعی که اصلا دست ما نبود و همه تلاشمان این بود که به آن کمتر توجه کنیم. او خبر نداشت اگر سرهنگ محمودی - که از بدو ورودم به رمادی متوجه ارتقا درجه اش شده بودم - استراتژی تازه‌ای اتخاذ کرده و مهربان شده و فقط از ما می خواهد حرف نزنیم، به این دلیل است که مبارزه ما را علیه خواسته هایش دیده است و می داند حتی اگر ما را بکشد، علیه رهبر و مملکتمان حرفی نمی زنیم. به همین دلیل من و خیلی از بچه های حزب اللهی با حرف های او موافق نبودیم. در فاصله دو ماه آن قدر روی این موضوع تأکید شد که هنگام آمدن خبرنگارها کسی حرف نزند و اگر چیزی بگوید خونش گردن خودش است و رفتار او باعث می شود کل اردوگاه تنبیه شود، که سایه رعب و وحشت بر همه جا مسلط شد. ارشدها و حتی بچه های حزب اللهی‌ها هم متقاعد شدند و سفت ایستادند که اگر خبرنگارها آمدند هیچ کس حق حرف زدن و پاسخ دادن به سؤالاتشان را ندارد. فضایی در آسایشگاه‌ها به وجود آمده بود که اگر کسی خلاف این عمل می کرد و جلوی خبرنگارها حرف می زد، نه تنها عراقی ها را با خودش طرف می کرد، بلکه از میان دوستان خودش هم تا حدودی دچار مشکل می‌شد... بیشتر بچه هایی که در اردوگاه رمادی بودند، تجربه اسارت نداشتند و نمی دانستند اوضاع چگونه است و عراقی ها چه قصد و نیتی را دنبال می کنند. به همین دلیل عده ای از ما که از عنبر آمده بودیم و حداقل یکسال و نیم سابقه اسارت داشتیم، وظیفه خودمان می دیدیم بچه ها را در جریان آمدن خبرنگارها بگذاریم. بنابراین، با بچه ها حرف زدیم و گفتیم: «بدانید که ما برای حق می جنگیم و عراقی ها برای باطل. آنها از ابتدای اسارت با نادیده گرفتن حداقل امکانات رفاهی و درمانی و تغذیه خواسته اند حواس و درخواست ما را روی مسائل مادی و نظایر آن متمرکز کنند تا با این شیوه، دست و پای ما را ببندند. اما بدانید اگر به این نیازها تن بدهیم و مدام به فکر تأمین معیشت و یا سلامت خودمان باشیم تا مبادا از طرف دشمن صدمه ببینیم، به ورطه‌ای می افتیم که دشمن خواسته است. اگر اسارت واقعی خودمان را به دشمن نشان ندهیم، او به خواسته های مادی ما تن نمی دهد. اینجا هم مثل میدان جنگ باید از جان گذشته باشیم تا بتوانیم مقابل عراقی ها قد راست کنیم.» گفتیم: «شماها نباید اجازه فیلمبرداری و عکس گرفتن به خبرنگارها بدهید. ادامه در قسمت بعد.. @defae_moghadas 🍂