🍂 🔴 عطر وصال عمود 300 / ساعت 20 / چهارم آبان 97 امروز را در مینی بوسی صبح کردیم. صبحی که با گرفتگی آسمان خدا و هوای دم کرده، خبر از آرامش قبل از توفان می داد. بارندگی از دیشب شروع شده بود و در صبح بر شدتش افزوده شد و وضعیتی درست کرد. عجب جمعی در مینی بوس دور هم جمع شده بودند. چند جوان خوش تیپ و مذهبی شیرازی که در نوحه خوانی و قاری قرآن بودن، هر کدام خبره کار بودند و در کنار آن، از شوخی و خنده چیزی کم نگذاشتند. گوشه ای بچه های اهواز و در وسط جوان های بسیار ناب و مذهبی پاکستانی که با صرف هزینه زیادی خود را به مرز شلمچه رسانده بودند. خستگی و طولانی بودن مسیر و گرمای زیاد خودرو باعث شده بود تا با اعتراض به راننده، او را متقاعد کنیم تا پانزده کیلومتری نجف کناری بزند تا با نوشیدن چای جان تازه ای بگیریم. در کنار خوردن چای، دست میزبان در کارتن نان رفت و چند نان صمون به دستم داد. با دیدن نانهای صمون به یاد خاطرات دوستان آزاده افتادم که بارها از کمبود سهمیه غذا و نان های صمون حکایت ها داشتند. کمی به نان ها نگاه کردم و به یاد اسرا طعم آنرا در دهان احساس کردم. وضع ورودی نجف اسفبار بود و تا نبینید باورتان نمی شود که در چه فقر محیطی به سر می برند و شاید خود بر اثر عادت ندانند که دنیا تغییر کرده. البته از حق نگذریم وضع جاده ها و پل های هوایی غیر همسطح و صحن حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیه و پله نقاله با عظمت آن واقعاً تعریفی است و غیر منتظره. شلوغی جمعیت و ترافیک موجود باعث شد تا مسیر را به طرف حرم مولای عشق حضرت امیر علیه السلام پیاده طی کنیم و آماده نماز جماعت شویم. نمازی که بخاطر عدم نظم موجود بسیار آرامش را از انسان می گرفت که جای تدبیر و بهبود اوضاع از آن می رود. جمعیت بیشمار موجود در حرم، و رفت و آمدهای اطراف آن ناگفتنی است و از آن مهمتر حجم بالای پذیرایی از زوار که در صفوف منظم و طولانی غذا را به همه می رساندند و بخوبی توزیع می کنند. هر چند برای ما زدن به دریای بی کران جمعیت پیاده مسیر کربلا جذاب تر از وقت گذاشتن در این صفوف بود و لاجرم از آن گذشتیم و بین راه جبران کردیم.... سوار بر خودرویی سواری شدیم و خود را به عمود 150 رساندیم و اولین قدمها را با سیل عظیم جمعیت شروع کردیم.

🍂 🔴 باورکردنی نیست. خیل عظیم جمعیت از کوچک و بزرگ، کودکان سه چهارساله، پیرزن های ویلچری تا پیرمردهای هشتاد و چند ساله، همه در یک مسیر حرکت می کنند. آنهم نه در یک ستون یا چند ستون. جاده کربلا دارای سه باند بزرگ است. دو باند رفت و جاده کندرو در اختیار زائران و یک باند در اختیار خودروها که آنهم به قسمت رفت و برگشت خودروها تقسیم شده ولی با این حال همچنان ازدحام در راهپیمایان سنگین است و چاره ای جز پشت پا خوردن های مکرر و ایستادن های ناخواسته بخاطر خرابی ویلچرها و چرخ های دستی و کالسکه های کودکان و پذیرایی و.... نیست. چاره ای برای زائران نمانده جز رفتن به حاشیه مسیر خودروها. تصور کنید این حالت، از نجف تا کربلا و در روزها قبل از اربعین آغاز شده و همچنان ادامه دارد. چقدر صفا و چقدر وحدت و چقدر زحمت برای عاشقانه موکب دار که قابل وصف نیست و همچنان با هیجان و روی باز پذیرای مهمانان هستند. در مسیر راهپیمایی آنقدر صحنه های اشکی و سوژه های مختلف وجود دارد که نیازی برای گشتن و جستن آنها نیست. از همه جای دنیا آمده اند و اگر بگویم جاده بین المللی کربلا مملو از عشق و دلدادگی است بیراه نگفته ام. از فرانسه و آذربایجان و نیجریه گرفته تا پاکستان و افغانستان و هند و.... حسین جان با این دلها چه کرده ای که اینچنین عاشقانه بسمت تو می آیند.

#مقام_معظم_رهبری من #مادران_شهدایی را زیارت کرده ام که به جِد و با صِدق دل می گفتند : اگر ما ده تا فرزند دیگر هم داشتیم، حاضر بودیم در راه خدا بدهیم @defae_moghadas

زندگي روزمره بي آلايش رزمندگان گردان كربلا در منطقه -شهيد ابراهيم چفقاني در حال اصلاح موي فرمانده شهيد عبدا... محمديان @defae_moghadas

#سَحر خونِ غـزل ریزم بسوی #عشــق بگریزم بسیــطِ آبـــیِ شب را چو با #یادت بر انگیزم... #سلام_صبحتون_متبرک_به_نگاه_شهدا🌹 دوستان تازه وارد خوش امدید

#سرادر شهید اسماعیل فرجوانی فرمانده گردان کربلا ، نور اهواز

🍃💠🍃💠🍃💠🍃💠🍃💠🍃 « حاجی اسماعیل » وقتی به گذشته فکر می کنیم، تک تک بچه های گردان کربلا در ذهنم مجسم می شوند. هرکدامشان تندیسی از معرفت بودند و از عجایب روزگار. نمود بارز آن حاج اسماعیل فرجوانی بود که بین همه یک استثناء به شمار می رفت. از نظر معنوی و انس و دوستی به بقیه سرآمد دیگران بود. گردانی عجیبی ساخته بود، هم از نظر فرماندهی و هم از نظر تامین نیرو. حاجی حالات خاصی داشت که توانسته بود تمام نیروها را جذب خود کند. جذابیت و گیرایی او به رزمندگان، همنفس بودن با آنها و پیش قراولی در عملیات ها، از او فرماندهی ساخته بود که هرکس دوست داشت در عملیات ها در کنار او باشد. هر کار سختی را ابتدا خود انجام می داد، در تمرینات غواصی اول خودش پیش قدم می شد و آنگاه آن را از نیروهایش می خواست. در عملیاتها چابکی و سرعت عمل خاصی داشت و وقتی او را در نماز آنقدر با خشوع و خضوع می دیدم، نمی توانستم باور کنم که این فرمانده، همان حاجی معروف گردان کربلاست که همپایی با او در عملیاتها دل شیر می خواست. برای تمام عملیاتها از برادر رئوفی فرمانده لشکر اجازه می گرفت که با نیروهایش در شکستن خط شریک باشد و آخر هم در عملیات کربلای 4 نفر اولی بود که به خط دشمن زد و به شهادت رسید و نیروهایش از روی جنازه او گذشتند و به خط دشمن زدند. حبیب میاحی گردان کربلا حماسه جنوب - خاطرات @defae_moghadas 🍃💠🍃💠🍃💠🍃💠🍃💠🍃

❣❁﷽❁❣ چه می‌بینند در #چشم_تو چشمانم نمیدانم شرار آن چشمهاڪی ریخت درجانمـ❤️ نمیدانم تو رفتی برسر پیمان وما ماندیم #جامانده بگو سر می‌شود یڪ روز پیمانم⁉️ نمی‌دانم #شهید_مصطفی_بختیاری گردان کربلا @defae_moghadas

📞🌾📞🌾📞🌾📞🌾📞 🌾@defae_moghadas 📞 😢درد سرهای بیسیم چی مسعود عباباف گردان جعفر طیار 🔻🔻🔻قسمت اول🔻🔻🔻 در منطقه پدافندی عملیات بدر بودیم و بچه ها به جزیره مجنون شمالی یا همان هورالعظیم اعزام شده بودند . اما من و حسنعلی هادیزاده شوشتري همراه آنها نرفتیم . در پادگان کرخه یک دوره ای به همت مسئولین مخابرات برگزار شده بود که ما دو نفر با موافقت فرمانده گردان در آن دوره شرکت کرده بودیم. یک هفته ای از آموزش گذشته بود که به ما اطلاع دادند باید به بچه ها بپیوندیم. خوشحال، وسایل خود را جمع کردیم و به منطقه رفتیم . سنگر فرماندهی و مخابرات گردان در کنار هور مستقر بود. همین که وارد سنگر شدم چشمم به دوست و یاور همیشگی ام #احمد رضا مهتدي افتاد . او بچه ای مخلص بود و به فضای جبهه عشق می ورزید . با اینکه دانشجوی دانشگاه تبریز بود اما درس و دانشگاه را پیچانده و از آنجا برای آمدن به جبهه جیم فنگ شده بود . دقایقی از آمدنمان نگذشته بود که برادر حاج اصغر و نصاري و یوسف الهی و چند نفر دیگر هم به جمع ما اضافه شدند . ناهار را در سنگر فرماندهی خوردیم . بعد از ناهار با قایق های موتوری که توسط برادران ( کریم اهوازی ، مجدم و حميد بنادری ) هدايت می شد برای سرکشی به سمت پاسگاه های شناور منطقه رفتیم . ادامه دارد ⏪⏪ حماسه جنوب -خاطرات 🌾 📞@defae_moghadas 🌾📞🌾📞🌾📞🌾📞🌾📞