#برای_جامانده_ها ی #زیارت_اربعین در سینه قرار می‌گذارد مادر یک باغِ بهار می‌گذارد مادر سهم پسری را که نیامد حتماً یک گوشه کنار می‌گذارد مادر ✍ #روح_الله_قناعتیان ↳ @dobeity_robaey

#امام_حسین_ع_مدح سرچشمه‌ی خیر و برکات است حسین معراج صلات‌ و صلوات است حسین فرمود نبی: نوشته بر ساقه‌ی عرش مصباح هدی، فُلک نجات است حسین ✍مرحوم #سیدرضا_مؤید ↳ @dobeity_robaey

#حضرت_زینب_س_اربعین اسلام ز سعیِ مسلمین ریشه گرفت وز خون حسین نخلِ دین ریشه گرفت نخلی که حسین روز عاشورا کاشت از اشکِ عزای اربعین ریشه گرفت ✍مرحوم #سیدرضا_مؤید ↳ @dobeity_robaey

#حضرت_زینب_س_اربعین پیغامبران آشنا برگشتند از کوفه و از شام بلا برگشتند با پرچم پیروزی و آزادی و عشق یکبار دگر به کربلا برگشتند ✍ #سیدهاشم_وفایی ↳ @dobeity_robaey

#زیارت_اربعین دلداده و صاف و ساده آمد اینجا افتاده شبیه جاده آمد اینجا در محضر حق سواره محشور شود هر کس دو قدم پیاده آمد اینجا ✍ #علی_مقدم ↳ @dobeity_robaey

#امام_زمان_عج_مناجات_اربعین دل می‌برد از گنبد خضرا شالش آذین شده کربلا به استقبالش از جادۀ اربعین می‌آید یک صبح می‌آید و یک قافله‌دل دنبالش ✍ #حامد_اهور ↳ @dobeity_robaey

#حضرت_زینب_س_اربعین رونمایم از سفر کوه غم است قامتم از کوله‌بار غم خم است از میان این‌همه طفل یتیم دختر شیرین‌زبان تو کم است ✍ #محمدحسن_بیات_لو ↳ @dobeity_robaey

#زیارت_اربعین همیشه آن‌که نرفته‌ست بی‌قرارتر است همیشه آن‌که نرفته‌ست، کم‌سعادت نیست ✍ #مریم_کرباسی ↳ @dobeity_robaey

#پیامبر_اعظم_ص_شهادت از کینه و بغضِ این و آن کشته شده‌ست با طرحِ دسیسه‌ای نهان، کشته شده‌ست چشمش به حسین بود و زهرا و حسن پیغمبر ما دل‌نگران کشته شده‌ست ✍ #میثم_مؤمنی_نژاد ↳ @dobeity_robaey

#پیامبر_اعظم_ص_شهادت هر چند ستاره غرق اشک و آه است خورشید، دلش گرفته‌تر از ماه است گلدستهٔ آفاق، پس از رحلت او سرشارِ «محمداً رسول الله» است ✍ #محمدجواد_غفورزاده ↳ @dobeity_robaey

#پیامبر_اعظم_ص_شهادت درون سینه‌ام غوغاست بابا عزا در صحن دل برپاست بابا دلم می‌خواست همراهت بمیرم ولی دیدم علی تنهاست بابا ✍ #سیدهاشم_وفایی ↳ @dobeity_robaey

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_مناجات از منزلتت فقط خدا آگاه است راهی‌که به‌تو ختم‌نشد، بی‌راهه‌ست در زاویه‌ی عرش خدا با خط نور مکتوب: «مُحَمَّداً رَسول‌الله» است با این که "پیمبری" برازنده‌ی توست از این‌همه شرم، شرم شرمنده‌ی توست ما گرد و غبار خاک پایت هستیم وقتی که یکی مثل علی بنده‌ی توست تا لحظه‌ی آخرت از ایمان گفتی از عترت اهل‌بیت و قرآن گفتی می‌خواستی از فضل علی بنویسی لعنت‌ به‌کسی که‌گفت؛ هذیان گفتی شرمنده نمی‌شوند فردا از تو؟ چون از همه دم زدند، الّا از تو این قوم ستم‌کار مگر نشنیدند «لااَسئَلُکُم عَلَیهِ اَجرا» از تو؟ کامل شده چون رسالت پیغمبر واجب شده پس اجابت پیغمبر اما همه‌ی مصائب اهل‌البیت آغاز شد از شهادت پیغمبر... سرچشمه‌ی فیض ازلی را کشتند آن‌روز که مفهوم «ولی» را کشتند بعد از تو و با داغ تو، روزی صدبار این قوم جفاکار علی را کشتند در شعله گرفتار؛ صدا زد: اَبتا با آه شرربار صدا زد: اَبَتا برخیز رسول حق که ریحانه‌ی تو بین در و دیوار صدا زد: ابتا رفتی و کشیدیم از این داغ چه‌ها خشکید پس از تو باغ‌ها، باغچه‌ها گشتند تمام عترتت خانه‌نشین قرآن تو مانده گوشه‌ی طاقچه‌ها در خیبر و در بدر و در احزاب و حنین شد ورد زبان تو حدیث ثقلین در غربت خانه جان سپرده‌ست، حسن در گوشه‌ی قتلگاه افتاده، حسین روزی شب تیره را سحر می‌آید عمر غم روزگار سر می‌آید رفتی و جهان همیشه کم داشت تورا این‌بار محمدی دگر می‌آید ✍ #مجتبی_خرسندی ↳ @dobeity_robaey