eitaa logo
تجربیات ،زندگی بانوی بهشتی
14.9هزار دنبال‌کننده
8.4هزار عکس
5.3هزار ویدیو
70 فایل
در صورت رضایت صلوات برای #مادر_بنده و همه اموات مومنین بفرستید لطفا @Yaasnabi   @Khandehpak @zendegiitv4 @menoeslami @jazabbb @farzandbano @shiriniyeh @mazehaa @cakekhaneh @farzandbano @T_ASHPAZE @sotikodak @didanii تبلیغات @momenaneHhh
مشاهده در ایتا
دانلود
دریافت سوالات یکشنبه ها راس 21.00: سلام طاعات قبول پسری ۴ ساله دارم که متاسفانه خیلی گریه میکنه برای هرچیزی بجای حرف زدن یا درخواست کردن یا شکایت گریه میکنه دیگه در ضمن اصلا اینطور نبوده که تا گریه کنه چیزی که میخواد بهش بدم یا تسلیم بشم ولی به گریه ش ادامه میده بغلش کردم باهاش حرف زدم حواسشم پرت کردم ولی دوباره شروع میکنه ضمنا خیلی جیغم میزنه کلا بلند صحبت میکنه هرچی میگیم آروم بگو اصلا فایده نداره یه وقتایی مجبور میشیم دعواش کنیم لطفابگید دیگه چیکار میتونم بکنم واقعا خسته شدیم یه وقتایی من و همسرم میزنیم تو سرمون از دستش،اینم بگم که خودم ۴۰ ساله و همسرم ۵۰ سالشونه میدونم که خودمونم حوصلمون کمه ولی حتما یه راهی هست در ضمن خیلی راجع بخدا میپرسه که چقدر بزرگه و چه اندازه ای هست. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر بزرگوار اینکه در برابر گریه کودک کودک تسلیم نمیشوید و به کودک باج نمی دهید، کار بسیار خوبی هست، توجه داشته باشید که این کار باید همیشگی و تحت هر شرایطی انجام بشود،مثلا اگر ۱۰ بار این کار را انجام دهید ولی یکبار در برابر گریه کودک تسلیم شوید، همان یکبار اثر منفی بیشتری خواهد داشت. از طرفی سعی کنید تا جای فضای بازی و آزادی را به کودک خود بدهید، یعنی تا جایی که به کودک آسیب جدی نرسد و برای خود او و دیگران خطرناک نباشد،از کار های او ممانعت نکنید، محیط را برای کودک ایمن سازی کنید و به او آزادی بدهید تا بازی کند ،کشف کند و در محیط پیرامونش کنجکاوی کند، حتی گاهی اوقات کثیف کاری هم میتواند در رشد کودک اثر مثبت داشته باشد،خب این کار ها نیازمند صبر و حوصله والدین هست.میدونم شاید براتون سخت باشه اما اگر اثرات مثبت آن را بدانید، قطعا راحت تر میتوانید این کار را انجام دهید. از طرفی سعی کنید خودتان و پدرشان حتما در طول روز حداقل نیم ساعت با کودک بازی اشتراکی داشته باشید. میدونم که از گریه کردن بیش از حد کودک اذیت میشوید اما نباید از محبت کردن به کودک و رفع نیاز های عاطفی او غفلت کنید،بغل کردن ،بوسیدن، قربان صدقه رفتن ،نگاه محبت آمیز به کودک و ... همگی در کمتر کردن حالت های نابهنجار کودک اثرات مثبت زیادی دارد. از طرفی سعی کنید مهارت های کلامی کودک را با صحبت کردن با او،خواندن شعر و قصه زیاد برای کودک تقویت کنید ، داستان هایی با مضمون درخواست های کودکان از والدین برای کودک خود تعریف کنید تا الگو های مناسبی برای این کار یادبگیرد. از طرفی زمان هایی که او درخواستنش را بدون گریه و با ارامش مطرح میکند هر چند کم باشد، تشویق کنید و دقیق بگویید که این کارت خیلی خوب بود، خیلی قشنگ بود و من خیلی خوشحالم که این طور حرفت را گفتی. اگر مسائل از این طریق حل نشد پیشنهاد میکنم با یک روان شناس کودک متعهد مشورت کنید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
باعرض سلام واحترام وقت بخیر خدمت سروران گرامی بنده دختر ۳سال دارم ک وابستگی شدید ب من دارد حتي درخانه ک هستم بامن میگرده چ کارکنم ک وابستگی کمتر شود ؟ درکانال همسران خوب فایل‌های صوتی بازی کودکان هست ولی دانلود نمی‌شوند خیلی ممنونم ک دوباره این فایلها رادر کانال بگذارید وهمچنین بنده فایل‌های تربیت کودک وهنر زن بودن راگوش دادم ازشما کمال تشکر را دارم ک برای ترويج محبت وآرامش درخانواده این کارها ی خدا پسندانه را انجام می‌دهید اجرتان باصاحب الزمان • 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی الحمدلله که از مجموعه تلاش همکاران و استاد ارجمند رضایت دارید. در این ایام که متعلق به آقا امام حسین علیه السلام هست ما رو از دعای خیر فراموش نکنید. 🙏 ♻️در رابطه با سوال شما در خصوص وابستگی کودکتان دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد که نیاز به بررسی دارد. آیا شاغل هستید یا خانه دار؟ آیا کودک خود را به موقع از شیر گرفته اید یا زود اقدام کردید که در این صورت باید جبران کنید. چرا که کودک نسبت به سینه مادر احساس امنیت می‌کند و اگر این اقدام به موقع و با پروسه صحیح اتفاق نیفتد منجر به وابستگی و برخی کمبودها در کودک می‌شود. برای جبران آن بهتر است کودک خود را در آغوش بگیرید نوازش کنید ببوسید و ادبیات کلامی محبت آمیز به کار ببرید تا در کنارتان احساس امنیت کند. ♻️ یا اینکه ممکن است خود شما باعث وابستگی کودکتان شده اید. به نحوی که وابستگی داشتید و اجازه استقلال و انجام کار را به خودش نداده اید. یا اینکه مرتب بغل کردید و از خودتان اجازه دور شدن ندادید. که این هم باعث وابستگی کودک می‌شود. و باید به مرور این وابستگی را کم کنید. برای کم کردن این وابستگی نکات زیر رو رعایت بفرمایید ان شاء الله که به مرور کمتر می‌شود: ✨هماهنگی و همراهی شما با همسر محترم خیلی مهم است. از هر گونه بحث و تنش با یکدیگر جلوی فرزندتان پرهیز کنید. تا کودک شما احساس امنیت و آرامش خاطر داشته باشد. ✨با صبوری و محبت با کودک رفتار کنید و از ادبیات و لحن تند پرهیز کنید. ✨بازی‌های مشترک در طول روز داشته باشید و گاهی هم به اتفاق پدر در جمع سه نفره بازی کنید. بازی مثل قایم موشک می‌تواند مفید باشد تا در این رفت و آمدها نسبت به عدم حضور شما عادت کند. ✨در این سن کودک گرایش به بازی با همسالان دارد زمینه حضور همبازی که مناسب سن کودک شما باشد را فراهم کنید. ✨گاهی به همراه پدرش بیرون برود از تایم های کوتاه و به مرور تایم را افزایش دهید تا کم کم وابستگی اش کم شود. ✨اگر برای جدا خوابی اقدام نکرده اید حتما طبق آنچه که در مجموعه صوتی استاد اشاره کردند و یا مطالبی که در گروه گذاشته شده سرچ کنید و این پروسه را به نحو صحیح انجام دهید. ✨بهترین فاصله سنی بین فرزندان 3سال و نیم تا 4 سال هست با توجه به نیاز کودکتان به همبازی ان شاء الله برای فرزند دوم نیز می‌توانید اقدام کنید. قطعا به بهبود شرایط فرزندتان کمک خواهد کرد. ♻️در رابطه با فایل صوتی بازی کودکان در کانال فعلا امکانش نیست. برای دانلود فایلهایی که باز نمی‌شود میتوانید به سایت همسران خوب به آدرس: http://www.hamsaranekhoob.ir مراجعه کنید. ان شاء الله فرزندانی صالح و مهدی یاور تربیت کنید. 🌺 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام وقت بخیر 25 ساله هستم 5سال ازدواج کردیم و یه پسر سه ساله دارم هنوز بینمون میخوابه هرکاری کردم نتونستم جداش کنم با تخت خریدن عوض کردن اتاقش و جایزه و تشویق نشد لطفا یه راهکار بدید که جداش کنم رابطه مون داره سرد میشه و من خیلی اذیت میشم از بابت عاطفی از همسرم دور شدم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم از پیام شما این را حس کردم که تمرکز شما روی این است چکار کنم که دیگر فرزندم در کنار من نخوابد و گویا دچار حسی منفی شده اید. یعنی تمرکز بر جنبه منفی باعث شکست در رابطه میشود. باید در وهله اول ذهن تان را آگاه روی جوانب مثبت کنید تا بتوانید در عمل هم موفق باشید. مثلا، چکار کنم که هم خودم و هم فرزندم خواب آرام و بهتری داشته باشیم تا هم رابطه ام با همسرم حفظ شود و هم کودکم دچار آسیب و اختلال نشود. و به این نکنه توجه داشته باشیم که فرزندم از من جدا نیست و من مادامی که بتوانم در وظیفه مادری ام خوب عمل کنم انشاالله در مقام همسری هم موفق خواهم بود و بالعکس. اما در خصوص جداخوابی اول پیشنهاد میکنم این هشتک را در کانال سرچ کنید تا مطالب و نکات کاربردی آن دستتان بیاید. و اینکه باید دید علت عدم موفقیت شنا در جداسازی کودکتان چه بوده است؟ آیا کودک عنوان می کند که میترسد؟ یا مکان خواب والدین را بیشتر می پسندد؟ و ... معمولا از مشکلات شایع کودکان بعد از جداسازی، ترس آنها از تنها خوابیدن است. معتقدیم که کودک از تنها خوابیدن نمی ترسد بلکه در واقع نوعی اضطراب جدایی دارند که نمی توانند تنها بخوابند. یعنی ریشه ترس اضطراب جدایی است. اضطراب جدایی یعنی ترس از دوست داشتنی نبودن و طرد شدن توسط والدین به ویژه مادر. اینکه کودک خود را به مادر می چسباند و نمی تواند از او جدا شود، یعنی من میترسم تو مرا از خودت برانی و تو مرا دوست نداشته باشی. این تصور درکن کودک را پر از اضطراب می کند و نتیجه آن میشود ترس، ناخن جویدن، پرخاشگری، لجبازی ، شب ادراری و .... راهکار: ۱. باید ریشه ایجاد اضطراب در درون کودک را میدا کنیم. در مواردی ممکن است یک عامل ترس آور واقعا باعث ایجاد ترس شده باشد مثل حشرات. ولی در اکثر موارد ترس وجود ندارد. مثلا، امر و نهی شدید، یک عامل ویژه است برای اضطراب. مقایسه کردن، تنبیه بدنی، انتظار بیش از حد داشتن، تحقیر کردن، سرزنش کردن، اسباب کشی، و ... ۲. از بین بردن ریشه اضطراب کودک ۳. اطمینان دادن به کودک که او را دوست داریم و مدام این را برایش تداعی کنیم که دوست داشتنی است و اگر او را از اتاق خود بیرون می کنیم به این دلیل نیست که دوستش نداریم. تذکر، به زور و تهدید و تطمیع کودک را وادار به خوابیدن در اتاقش نکنید بلکه با او همراهی کنید. و اینکه جداسازی نباید به یکباره و بدون گفتگو با کودک صورت بگیرد. باید حداقل یک هفته زمینه سازی شود. انشاالله موفق و سربلند باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام روزتون بخیر خدا قوت،ممنون که گره گشای مشکلات زندگی بقیه هستید،دختری دارم چهار سالو نیمه،از چند ماهگیش از مردا به خصوص غریبه ها میترسید مثلا اگه موقع بازی میدید مردی داره نگاش میکنه سریع میومد پیش من پناه میگرفت و با همین حس بزرگ شد ولی مثلا نسبت به شوهر خاله هاش یکم کم رو هست ولی ترس نداره،الان طوری شده که کلا فراریه از مردایی که آشنا نیست باهاشون مثلا خونه مادربزرگم دو.ماه پیش بودیم پسرداییم اونجا بود،تا موقعی که اونا بودن منو دخترم تو اتاق بودیم و.مدام با گریه بهم میگفت بریم خونه طوری هم میترسه که من نگران میشم حالا چند شب پیش خواستیم بریم اونجا یادش بود که دفعه آخر پسر دایی من اونجا بود همش گریه میکرد خونه مامانبزرگم و با ترس میگفت بریم دیگه ممکنه مهمون بیاد ،یا مثلا پدرو مادرم رفتن شهرستان باهاشون تصویری صحبت نمیکنه چون حدس میزنه جایی هستن که غریبه ها پیششونن،من همچین مواقعی چکار باید انجام بدم به حرفش گوش بدم. و نرم خونه کسی که غریبه هست یا اجبارش کنم تا متوجه بشه کسی براش خطری نداره،مثلا این حس ترسو نسبت به مردایی که مثلا تو سوپری هست و تو.خیابون میبینه نداره ولی وقتی حس کنه مردی میخواد بیاد پیشمون و نزدیک.ما باشه و باهامون صحبت کنه همین باعث ترسش میشه،عدر میخوام که طولانی شد،پیشاپیش ممنون از شما 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم سپاس از اعتماد و همراهی شما بزرگوار در خصوص مسئله پیش آمده، ببینید ممکن است تیپ شخصیتی کودک درون گرا باشد که این عیب نیست، گاهی والدین خودشان به این ترس ها و یا خجالت های بچه ها دامن می زنند. مثلا در هنگام مواجهه با افراد و یا مهمانی ها از کودک بخواهیم و یا اصرار کنیم که برو سلام کن، یا عمو هست یا ترس نداره، یا ببین برات فلان چیز رو آورده و ... در واقع هر طوری هست می خواهیم این ارتباط کودک با آن فرد موردنظر رخ دهد و لذا این مسئله برای کودک تشدید میشود. در صورتیکه کودک باید آزادی عمل داشته باشد و کسی هم بدون اجازه وارد حریم او نشود و یا به زور بوس و بغل و سلام بخواهد. اصلا این را توصیه نمی کنیم. ابتدا سعی کنید، به این مسئله بی تفاوت و عادی برخورد کنید و اگر دوباره در این موقعیت قرار گرفتید بدون حاشیه و یا سرزنش و یا توضیحات اضافه برای کودک که ترس نداره یا ببین بخاطر این کار تو مهمونی ما خراب شد ... و بجای دادن حس منفی و بار گناه، با کودک خود همدلی کنید. در آغوش بگیرید ، بیان کنید می دونم چه حسی داری، احساس ناراحتی و ترس بهت دست داده، اشکال نداره منم هم سن شما بودم این جوری میشدم گاهی وقت ها ولی بعدش که یکم فکر میکردم و با مامانم حرف میزدم آروم میشدم و بعدا که یکم بزرگتر شدم دیگه از این مسئله ناراحت و نگران نمیشدم، شمام که کم کم بزرگ تر بشید ، بهتر و بیشتر میتونید فکر کنید و دیگه بعدا خودت شاید خنده ات هم بگیره که چرا کوچولو که بودی از بعضی چیزا میترسیدی، مثل من... انشاالله با رعایت همین مسئله، مشکل برطرف خواهد شد. و اگر مسئله باقی ماند و یا تشدید شد و با همه رعایت ها دیدیم که ناآرامی و اضطراب بر کودک حادث شده، بهتر است از مشاوری حضوری نیز جهت ریشه یابی و بررسی ابعاد دیگر مسئله بهره مند شوید. موفق باشید. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob
سلام پسر 12 ساله دارم که در انجام کارها تنبلی می کند به گونه ای که لباس خود را وقتی از بیرون می‌آید عوض نمی کند که مثلا 3_4 ساعت دیگه می خواهد بیرون برود،یا اگر غذا بخواهد وبه اوبگوییم برو خودت بکش وبخور، اصلا از خوردن آن منصرف می شود، یاحال انجام تکالیف خود را ندارد،یا برای حمام رفتن هم تنبلی می کند وبه زور 10 روز یکبار می رود، همچنین برای خواندن نماز هم خیلی باید به او بگوییم که به نظرم برای این کار هم تنبلی می کند 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیز 🍀در رابطه با سوال شما باید بررسی شود که سیر تربیتی فرزند شما تاکنون چگونه بوده است؟ آیا از کودکی به ایشان مسئولیت داده اید؟ آیا در قبال انجام کارهای شخصی و یا کمک کردن به شما از جانب شما تشویق و تایید دریافت کرده است؟(البته نه به صورتی که شرطی شده باشد) نحوه برخورد شما با فرزندتان در برابر نقص فعالیت هایش چگونه است؟ و سوالات دیگر که نیاز هست بررسی شود. 🍀گاهی برخی والدین به دلیل روحيه کمال گرایی که دارند انتظار زیادی از فرزندان خود دارند و یا مدام در حال تذکر و امر ونهی کردن هستند و این رفتار زمینه لجبازی و کوتاهی را بیشتر فراهم می‌کند. و یا اینکه مادر از ابتدا تمام مسئولیت های فرزند را بر عهده گرفته است. 🍀آگاهی شما به مسائل تربیتی و به ویژه آگاهی از دوران نوجوانی بسیار مهم است. تا درک خوبی از دنیای نوجوان خود داشته باشید. ان شاء الله در این زمینه پیگیر باشید. ✨با توجه به روحیه حساس نوجوانی حتما با نرمی و مهربانی وآرامش با او رفتار کنید. گاهی نیز مدارا و سازش کنید. ✨رفتار و عملکرد شما با فرزندتان بر حسب قانونی باشد که از قبل در منزل تعریف کرده اید. یعنی در صورت انجام دادن تشویق و درصورت تنبلی و یا کوتاهی از آنچه مورد علاقه اوست محروم شود. 👌به جهت آشنایی بهتر با علل تنبلی و راهکار مقابله با آن شما رو ارجاع میدم به پاسخ کامل همکار خوبم سرکار خانم خسروی عزیز (با کلیک به روی جمله ی ) 🦋پیشنهاد میکنم مجموعه صوتی تربیت فرزند از ده سالگی تا 19سالگی را از کانال تهیه و گوش کنید. بسیار برای شما مفید خواهد بود. موفق و مؤید باشید. 🌺 ‎‎‌‌‎‌‎‌‌࿐჻ᭂ⸙჻⸙🔵👶👧🔴⸙჻⸙჻ᭂ࿐  @farzandbano
سلام خانمی هستم بادوتا بچه که ۹ ساله ازدواج کردم.مدتیه متوجه شدم همسرم بایکی از همکارای خانمش پنهانی چت میکنه به طوری که بعضی روزها ساعت هاغرق توگوشی میشه وبه دوروبرش توجه نمیکنه. من چون یه مدته زندگیم یکنواخت شده بود ویکسره غر میزدم وشوهرمو تحقیر میکردم ومتاسفانه رابطه مون زیاد خوب نبود، تصمیم گرفتم تو این مدت رابطه موباهاش صمیمی ترکنم ومحبت کنم بهش.یه مقدارچت کردن هاش کمتر شده ولی هنوزادامه داره،خیلی نگرانم لطفا راهنماییم کنیدچکار بایدبکنم🙏 ✅ پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای سلام علیکم 🔶در خصوص شرایط پیش آمده حق دارید که ناراحت و نگران باشید.این احساس طبیعی است. ←اما، لازم است قبل از هر چیز با حفظ آرامش و کنترل‌احساسات‌منفی و...، از هر گونه اقدام و تصمیم غیرمنطقی خودداری کنید. ⬅️در صورت امکان با گفت‌وگو با مشاوری‌امین در این خصوص، کمی هیجانات و احساسات منفی خود را تخلیه کنید و بعد درحالت آرامش با همسرتان صحبت کنید. ⬅️حال که همسرتان با بهبود رابطه شما با ایشان، تغییر کرده ، به نظر می‌رسد که، تغافل ، گزینه مناسبی است و با گذشت کردن ، از این موضوع عبور و سعی در بازسازی رابطه خود داشته باشید و با تأکید بر نقاط قوت خود، همسر و رابطه، به ایجاد صمیمیت بیشتر بپردازید. چون تمرکز بر این موضوع(رابطه همسر) و دائماً پافشاری برآن، رابطه خودتان را از مسیر اصلی منحرف می‌کند. ⬅️در این گونه مواقع بهتر است ابتدا خانم به خودش رجوع کند که کجا را کم گذاشتم که باعث شد مرد من به غیررجوع کند و بعد در جهت جبران بر آید.چون به هرحال باید زندگی مشترک را حفظ کرد. برای آرامش و محبت در زندگی تلاش کرد. ⬅️گاهی هم ممکن است خانم کمبودی برای آقا نگذاشته باشد اما آقا به واسطه فضای مجازی و یا شغل و... دچار بی‌تقوایی شده باشد که قطعا اینجا هم خانم اثرگذار است و می‌تواند با مهارت‌ زمینه معنویت همسر را تقویت کند. ⬅️در این گونه مواقع مهارت کلامی بسیار مهم است. چون اگر خانم به نحوی متوجه ارتباط شد باید ابتدا غیرمستقیم با ادبیاتی مهربان در فضایی آرام با آقا صحبت کند مثلا اشاره کند که مدتیه احساس میکنم یه مسئله آرامش من رو به هم زده و باعث فاصله بین من و شما شده دلم میخواد بیشتر مراقب ارتباطمون باشیم و برای بهبود کیفیت رابطمون تلاش کنیم. ⬅️با این بیان خانم مستقیم مطلب را باز نکرد اما آقا را متوجه کرد که من بی‌خبر نیستم و انتظارش را مطرح کرد البته حتما باید تلاش کند که خلأ عاطفی و جنسی همسر را جبران کند. ⬅️شما باید نیازهای ایشان را از طریق داشته‌های خودتان پاسخ بدهید، باید طوری رفتار کنید که چشم و دل همسر خود را سیر کنید. ⬅️حُسن ظن داشته باشید، به همسرتان اعتماد کنید و به او بفهمانید که مورد اعتماد شماست. ←سوءظن بلای خانمان سوز زندگی است. ⬅️در قالب یک نامه محبت‌آمیز و صمیمی، به همسرتان بگویید که چقدر دوستش دارید و تکیه گاه زندگی شماست و افتخار می‌کنید که فرزندانتان چنین پدری دارند و خودتان چنین همسری دارید. ⬅️از زحمات شوهرتان و از فداکاری‌های ایشان در طول زندگی تشکر کنید. ⬅️توجهتان به همسرتان بیشتر شود. ⬅️در برابر خواسته‌ها و نظرات شوهرتان موضع گیری نکنید، بلکه او را همراهی کنید. ⬅️محیط خانه باید برای شوهرتان دلچسب و صمیمی باشد و وقت همسرتان را در خانه پر کنید. ⬅️در خانه فضای آرام و بدون تنش و بهانه‌جویی داشته باشید. اگر هم از مسئله‌ای انتقاد دارید در فضای آرام و به دور از خستگی آقا و با ادبیات محبت آمیز مطرح کنید. ⬅️با حفظ اقتدار و احترام همسر در نهایت مهربانی با ایشان رفتارکنید. ⬅️جذابترین پوشش‌ها را در خلوت با همسر خود داشته باشید و در رابطه فعال و گرم باشید. اما درفضای عمومی خانه و جلو فرزندان آراستگی با پوشش مناسب داشته باشید. ⬅️به ارتباطات زناشویی خود تنوع ببخشید، سعی کنید برای همسر محترم جذاب باشید. ⬅️ارتباط کلامی محبت آمیز و صمیمانه با همسر داشته باشید. ⬅️دوستان خانوادگی باتقوا و امین انتخاب کنید و رفت و آمد داشته باشید. به مرور زمان در رفتار همسر شما اثر گذار خواهد بود. ⬅️رنگ و بوی خدا و فضای معنویت را در خانه پررنگ کنید. و از خدا کمک بطلبید. یقیناً بی‌نتیجه نخواهد بود. ⬅️برای حل مشکلات زندگی صبور باشید و با توکل بر خدا و توسل به اهل‌بیت (علیهم السلام) حرکت نمایید، و تلاش کنید با یادگیری مهارت‌ها، بهترین زندگی را در کنار همسر محترم و فرزندان داشته باشید. ⬅️در صورت نیاز، با مشاورین‌امین کانال، به صورت تلفنی ارتباط برقرار کنید👇 @moshaverehhamsaran ✔️پیشنهادمی‌کنم،مجموعه‌صوتی‌ «هنرِ زن بودن» برای‌ِخودتان و«هنرِ مرد بودن» را برایِ‌همسرتان،از کانال تهیه بفرمایید👇 @hamsaranclass 🌷ان شاءالله موفق باشید 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام وقتتون بخیر🌱 ماتوروستاییم و تو کوچمون کلی بچه تو سن5تا12سال بازی میکنن پسرمنم 6سالشه،تمام دغدغمه ک کنترل کنم کمتر عصر بره بیرون امّا بازم زیاد موفق نیستم،بااینکه وقتی می‌ره بیرون همش سرکِشی میکنم پسرم هرچی بیرون بگذره برام تعریف می‌کنه منم دعواش نمیکنم ک یوقت نترسه وازم پنهون نکنه بتازگی گف ک در گذشته ک3سالش بوده پسرای همسایه شلوارشو کشیدن پایین و....🙈منم همیشه اون بچه هارو تو کوچه میبینم متوجه هم شدم ک پسرم ازشون می‌ترسه وقتی اونا رو میبینه مؤذبه، خانم همسایمون میگه خیلی حساسی پسره بزار بره بیرون،روم نشد بگم از بچه های شما چشم میزنم بنظرتون باید درمقابلشون چ کنم؟؟؟؟ خواهش میکنم جوابمو بدین خیلی نگرانم ✅ پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 👇 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار ⬅️ معمولاً بازی کردن بچه در کوچه می‌تواند مشکلات و آسیب‌های رفتاری خود را به همراه داشته باشد. شاید خیلی صلاح نباشد بچه‌ها بدون نظارت والدین در کوچه با هرکسی بازی کنند. اگر ناچار هستید که فرزندتان به کوچه برود، حتما باید مهارت‌ها و آموزشهای ارتباط اجتماعی را به فرزندتان یاد بدهید. ←علاوه بر آموزش‌ مهارت‌های ارتباطی، روش های "نه " گفتن و جرأت‌مندی را به فرزندتان آموزش بدهید،چرا که وقتی بچه وارد کوچه می‌شود و می‌خواهد با بچه‌های دیگر ارتباط اجتماعی بگیرد، زمانی که آسیبهای اجتماعی یا رفتارهای پرخطر از طرف بچه‌های کوچه اعمال می‌شود، بتواند از پس خودش بربیاید. ←بنابراین از این بابت مسئولیت شما بیشتر می‌شود. یعنی هم محافظت از بازی در کوچه و هم مراقبت از فرزندتان که در معرض آسیب‌ها قرار دارد. ←شما می‌توانید نیازهای ارتباطی و اجتماعی یا بازی در کوچه را خودتان پوشش دهید. می‌توانید او را بیرون ببرید و با فرزندتان بازی کنید، رفت و آمد فامیلی داشته باشید و دوستانش را به خانه دعوت کنید، تا بچه آن بخش از تعامل با دیگران را توسط شما تأمین کند. ⬅️کودک ممکن است بترسد به والدین یا اطرافیانش بگوید که چه اتفاقی برایش افتاده است. اگر موارد مشکوکی را در او می‌بینید، مثل شوک، ترس و وحشت، آثار آسیب‌های جسمانی و ... و یا تحریک‌پذیری شدید، با او صحبت کنید و با مهربانی از او بخواهید که توضیح دهد چه اتفاقی برایش افتاده است. او را سرزنش نکنید و عصبانی نشوید، بلکه او را مطمئن کنید که به هیچ عنوان قضاوت بدی در مورد او نخواهید کرد و اتفاقاً قصد دارید از او حمایت کنید. به او اطمینان خاطر بدهید تا با شما صحبت کند و اتفاقاتی که برایش افتاده است را در میان بگذارد. صحبت درمورد این اتفاق ، بسیار مؤثر است چون باید احساساتش را به روش سالم تخلیه کند و بروز دهد. صحبت کردن، یکی از روش‌های سالم برای تخلیه احساسات است. ←نشان دهید که او را درک می‌کنید و برای احساساتش ارزش قائل هستید. می‌توانید بگویید:«من درکت می‌کنم که خیلی روز بدی داشتی، اما با هم درستش می‌کنیم نگران نباش» با حرف‌ها و رفتارهایتان، باعث دلگرمی او شوید. ←اگر او نمی‌خواهد جزئیات را تعریف کند یا برایش سخت است، بیش از حد اصرار نکنید. ⬅️یکی از وظایف پدر و مادر تربیت درست کودکان می‌باشد؛ که از مهم‌ترین آن‌ها تربیت جنسی است. در واقع کودک باید توانایی تشخیص افراد سالم را از افراد ناسالم داشته باشد و ضمن وارد شدن در جامعه بتواند از خود مراقبت کند. 💠 در رابطه با قبلاً هم پاسخ داده شده ، که می‌توانید با سرچ در همین کانال ،توضیحات و اطلاعات بیشتری را کسب کنید. ✅ پیشنهاد‌ می‌کنم ،مجموعه‌ی‌صوتی‌ تربیت جنسی فرزندان ، استادپوراحمد را از کانال تهیه و حتما گوش بفرمایید👇 @hamsaranclass @hamsaranclass ✅ درصورت نیاز ، با مشاورین‌امین کانال، به صورت تلفنی ارتباط برقرار کنید👇 @moshaverehhamsaran 🌷ان شاءالله موفق باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب 💓 eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام وقتتون بخیر...من یه پسر ۸ ساله دارم خیلی بدغذا هست اصلا میل به غذا و خوردن نداره از نظر وزنی و قد از همسن و سالهاش خیلی کمتره دکتر هم خیلی بردم ولی نتیجه نداشت منم خیلی عصبی شدم ✅ پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار ✔️دقت‌ داشته باشید ، تمام مراحل تربیت کودک نیاز به صبر و حوصله دارد؛ مخصوصاً در مورد غذاخوردن، یادتان باشد تحت‌فشار قرار دادن کودک نتیجه عکس دارد. با زور و اجبار، کار پیش نمی‌رود. ممکن است غذا خوردن برای کودک یادآور رفتارهای ناخوشایند شود و او را دلزده‌تر کند. پس صبور باشید، روش‌ها و راهکارهای مختلف را امتحان کنید و ناامید نشوید. ⬅️در ابتدا به دنبال مشکلات پزشکی بگردید. مشکلات شایع و واضحی مانند یبوست و رفلاکس را بررسی کرده و برطرف نمایید ، اگر این احساس را دارید که کودک شما بیمار است اما نمی‌دانید بیماری او چیست، به پزشک مراجعه کنید. ⬅️هرگز فرزند خود را به غذا خوردن مجبور نکنید و اگر احساس می‌کنید او غذای خاصی را دوست ندارد سعی کنید از غذاهای دیگر که هضم سریعتر یا آسانتری دارند استفاده کنید. زیرا در غیر این صورت عوارض غذا دادن اجباری به کودک را تجربه خواهید کرد. ⬅️در مقابل بدغذایی رفتاری، فرزندتان را تنبیه نکنید و البته با قاطعیت همراه با ارتباط عاطفی قوی ، و با ادبیاتی محبت‌آمیز ، از راه قانون‌گذاری مثلاً اینکه غذایی که سر سفره آورده می‌شود برای همه همین است و غذای دیگری نیست و نمی‌شود بهانه گیری کرد و هر غذایی را خواست. البته در مورد نوع غذا ، حتماً از فرزندتان نظر بخواهید و حتی در آماده کردن غذای مورد علاقه‌اش از او کمک بخواهید. ←با تعیین یک روتین غذایی، به کودک کمک کنید تا برای غذا خوردن مشتاق‌تر شود. ⬅️از تکنیک و روش اقتصاد ژتونی استفاده کنید و در ازای هربار غذا خوردن، او را تشویق کنید.به این ترتیب که در قبال انجام هرکار خوبی ، یک امتیاز مثبت به آن اختصاص دهید و در ازای انجام نشدن امتیاز منفی لحاظ کنید و در نهایت اگر مجموع امتیارات به حد نصابی که با توافق هم مشخص کردید ، رسید تشویق و جایزه در نظر بگیرید. ←از تزیین غذاها غافل نشوید و تا می‌توانید شکل ظاهری غذا را برای فرزندتان جذاب کنید. ←واکنش خود شما نسبت به غذا و غذا خوردن نیز تأثیرگذار است. ←مدام در حال غذا خوردن به او نگاه نکنید، امر و نهی ، مقایسه با دیگران ، سرزنش و... نداشته باشید. 💠 در رابطه با کودک قبلاً هم پاسخ داده شده ، که می‌توانید با سرچ در همین کانال ،توضیحات و اطلاعات بیشتری را کسب کنید. ✔️در تربیت باید با مهارت و مطالعه عمل کرد ، پیشنهاد‌می‌کنم کتب من دیگر ما ، نقش آزادی در تربیت کودک، استاد محسن عباسی ولدی و نیز مجموعه تربیت صحیح فرزند، استاد پور احمد را از کانال تهیه و گوش بفرمایید👇 @hamsaranclass @hamsaranclass ←ان شاءالله با صبر و استمرار ، به مرور این مسئله حل خواهد شد. 🌷ان شاءالله موفق باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب 💓 eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام وقتتون بخیر🌱 ماتوروستاییم و تو کوچمون کلی بچه تو سن5تا12سال بازی میکنن پسرمنم 6سالشه،تمام دغدغمه ک کنترل کنم کمتر عصر بره بیرون امّا بازم زیاد موفق نیستم،بااینکه وقتی می‌ره بیرون همش سرکِشی میکنم پسرم هرچی بیرون بگذره برام تعریف می‌کنه منم دعواش نمیکنم ک یوقت نترسه وازم پنهون نکنه بتازگی گف ک در گذشته ک3سالش بوده پسرای همسایه شلوارشو کشیدن پایین و....🙈منم همیشه اون بچه هارو تو کوچه میبینم متوجه هم شدم ک پسرم ازشون می‌ترسه وقتی اونا رو میبینه مؤذبه، خانم همسایمون میگه خیلی حساسی پسره بزار بره بیرون،روم نشد بگم از بچه های شما چشم میزنم بنظرتون باید درمقابلشون چ کنم؟؟؟؟ خواهش میکنم جوابمو بدین خیلی نگرانم ✅ پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 👇 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار ⬅️ معمولاً بازی کردن بچه در کوچه می‌تواند مشکلات و آسیب‌های رفتاری خود را به همراه داشته باشد. شاید خیلی صلاح نباشد بچه‌ها بدون نظارت والدین در کوچه با هرکسی بازی کنند. اگر ناچار هستید که فرزندتان به کوچه برود، حتما باید مهارت‌ها و آموزشهای ارتباط اجتماعی را به فرزندتان یاد بدهید. ←علاوه بر آموزش‌ مهارت‌های ارتباطی، روش های "نه " گفتن و جرأت‌مندی را به فرزندتان آموزش بدهید،چرا که وقتی بچه وارد کوچه می‌شود و می‌خواهد با بچه‌های دیگر ارتباط اجتماعی بگیرد، زمانی که آسیبهای اجتماعی یا رفتارهای پرخطر از طرف بچه‌های کوچه اعمال می‌شود، بتواند از پس خودش بربیاید. ←بنابراین از این بابت مسئولیت شما بیشتر می‌شود. یعنی هم محافظت از بازی در کوچه و هم مراقبت از فرزندتان که در معرض آسیب‌ها قرار دارد. ←شما می‌توانید نیازهای ارتباطی و اجتماعی یا بازی در کوچه را خودتان پوشش دهید. می‌توانید او را بیرون ببرید و با فرزندتان بازی کنید، رفت و آمد فامیلی داشته باشید و دوستانش را به خانه دعوت کنید، تا بچه آن بخش از تعامل با دیگران را توسط شما تأمین کند. ⬅️کودک ممکن است بترسد به والدین یا اطرافیانش بگوید که چه اتفاقی برایش افتاده است. اگر موارد مشکوکی را در او می‌بینید، مثل شوک، ترس و وحشت، آثار آسیب‌های جسمانی و ... و یا تحریک‌پذیری شدید، با او صحبت کنید و با مهربانی از او بخواهید که توضیح دهد چه اتفاقی برایش افتاده است. او را سرزنش نکنید و عصبانی نشوید، بلکه او را مطمئن کنید که به هیچ عنوان قضاوت بدی در مورد او نخواهید کرد و اتفاقاً قصد دارید از او حمایت کنید. به او اطمینان خاطر بدهید تا با شما صحبت کند و اتفاقاتی که برایش افتاده است را در میان بگذارد. صحبت درمورد این اتفاق ، بسیار مؤثر است چون باید احساساتش را به روش سالم تخلیه کند و بروز دهد. صحبت کردن، یکی از روش‌های سالم برای تخلیه احساسات است. ←نشان دهید که او را درک می‌کنید و برای احساساتش ارزش قائل هستید. می‌توانید بگویید:«من درکت می‌کنم که خیلی روز بدی داشتی، اما با هم درستش می‌کنیم نگران نباش» با حرف‌ها و رفتارهایتان، باعث دلگرمی او شوید. ←اگر او نمی‌خواهد جزئیات را تعریف کند یا برایش سخت است، بیش از حد اصرار نکنید. ⬅️یکی از وظایف پدر و مادر تربیت درست کودکان می‌باشد؛ که از مهم‌ترین آن‌ها تربیت جنسی است. در واقع کودک باید توانایی تشخیص افراد سالم را از افراد ناسالم داشته باشد و ضمن وارد شدن در جامعه بتواند از خود مراقبت کند. 💠 در رابطه با قبلاً هم پاسخ داده شده ، که می‌توانید با سرچ در همین کانال ،توضیحات و اطلاعات بیشتری را کسب کنید. ✅ پیشنهاد‌ می‌کنم ،مجموعه‌ی‌صوتی‌ تربیت جنسی فرزندان ، استادپوراحمد را از کانال تهیه و حتما گوش بفرمایید👇 @hamsaranclass @hamsaranclass ✅ درصورت نیاز ، با مشاورین‌امین کانال، به صورت تلفنی ارتباط برقرار کنید👇 @moshaverehhamsaran 🌷ان شاءالله موفق باشید. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب 💓 eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
با سلام و خدا قوت خدمت شما. من ی پسر۶ساله دارم که امسال باید بره اول ابتدایی اما بی نهایت از مدرسه رفتن و جداشدن ازمن میترسه.پارسال هم دو ماه خودم همراش رفتم پیش دبستانی امابعدش حاضر نشدتنها بره منم دیگه نبردمش.وهیچ علاقه ای به مباحث مدرسه نداره خیلی کم طاقت و بی حوصلست.الان هم دوره تکمیلی قبل از کلاس اول برگزار میشه نمیتونم راضیش کنم تا بره. امروز خواستم ببرمش طوری گریه کرد که همسایه ها ریختن بیرون😔😔 حالا نمیدونم چکار کنم ببرم بذارمش بیام که مدرسه رو سرش میذاره از بس گریه میکنه توروخدا ی راه حل گره گشا بدید. ✅ پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب آقای زاده👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 🙏عرض سلام و ادب و احترام خدمت شما خواهر گرامی. ✍در پاسخ به سوال شما باید عرض شود که این مسأله تنها مخصوص شما نیست و والدین دیگری هم هستند که چنین مشکلی رو در رابطه با مدرسه رفتن فرزندشون دارند . لذا آرامش خودتون رو حفظ کنید .انجام راهکارهایی که در ادامه اشاره خواهد شد کمک خواهد کرد تا این مشکل برطرف شود. بهتر این بود که بردن کودکتون به پیش دبستانی رو دنبال می‌کردید تا امسال برای رفتن فرزندتون به مدرسه با این چالش روبرو نمی‌شدید. با این حال شما نباید ناامید شوید بلکه باید از این فرصت باقیمانده تا بازگشایی مدارس استفاده نمایید و سعی کنید مشکل کودکتون رو مرتفع و به حداقل برسونید. برای حل این مسئله ابتدا باید علل آن را جستجو کرد که چه علتی موجب آن شده که فرزند تمایلی به حضور در مدرسه نداشته باشه ؟. ابتدا علل عدم تمایل کودک به مدرسه رفتن خدمت شما عرض میشه و راهکارهایی رو در نهایت به شما پیشنهاد می‌کنیم. ‼️علل ترس کودک از مدرسه یا محیط غریب و ناآشنا ✅ترس جدا شدن از والدین ✅عدم رابطه دوستانه با همسالان ✅ترس از محیط جدید 1⃣ترس جدا شدن از والدین : در فاصله بین ۳ تا ۶ سالگی، کودکان ممکن است نسبت به دوری از والدین حساس‌تر شوند. این ترس ناشی از آشنایی کودک با محیط پیرامون خود ، دلبستگی‌های عاطفی به والدین ، تجربه تلخ کودک به واسطه جدایی از والدین به خصوص مادر و همچنین تهدید والدین به ترک کردن کودک است. در این مورد پیشنهاد می‌شود که : 🔻آگاهی کودکتان را نسبت به محیط پیرامونی خود تغییر دهید .محیط و افراد را برای کودک عادی و مهربان جلوه دهید. آشنا کردن کودک با افراد غریبه مثلاً فامیل به گونه‌ای که کودک با آنها تعامل برقرار کند. این را می‌توانید با قصه و بازی انجام دهید. 🔻عدم ترساندن کودک از محیط (حیوانات ، حشرات و...) 🔻عدم بیان جمله‌هایی که مضمون آن تهدید کودک به از دست دادن والدین یا تنها گذاشتن او است. مثلاً اینکه مادر به کودک بگوید اگر این بار اذیت کردی دیگه از پیش تو میرم. 2⃣عدم رابطه دوستانه با همسالان : گاهی کودک به واسطه عدم ارتباط با همسالان از بودن در جمع آنها احساس ناراحتی می کند. لذا باید تدبیری اندیشه شود تا کودک در تعامل با همسالان خود قرار گیرد. محیط‌هایی چون مسجد ، مهد کودک و حتی بازی کردن با فرزندان همسایگان و آشنایان برای حل این مسئله گره گشا خواهد بود. 3⃣ترس از محیط جدید : گاهی ترس کودک از محیط‌های جدیدی است که تاکنون در آنها قرار نگرفته است و این مسئله هم زمانی عادی خواهد شد که والدین مدتی در کنار کودک قرار گیرند تا با محیط انس بگیرد. با مسئولین مدرسه و معلم کودک فرصتی را فراهم کنید که مدتی به همراه کودکتان در مدرسه حضور داشته باشید و به مرور فاصله خودتان را با کودک زیاد نمایید به حدی که کودک بتواند محیط مدرسه را به عنوان محیط جدید بپذیرد. نکته : 🔻شما می‌توانید با قصه ،بازی ،نمایش عروسکی، شعر و ...فضای مدرسه را برای کودک لذت بخش به تصویر بکشید. 🔻اصل تدریج را هم نیز فراموش نکنید و بدانید مدتی طول خواهد کشید که این فرایند پذیرش مدرسه صورت گیرد. لذا تا آمادگی کودک با محیط جدید باید صبورانه کودک خود را همراهی نمایید . 🔻در صورت انجام موارد فوق و عدم نتیجه‌گیری لازم با یک مشاور حوزه کودک مشورت نمایید. 🔻پیشنهاد می کنیم کلاس تربیت فرزند استاد پوراحمد را استفاده فرمایید👇 @hamsaranclass @hamsaranclass 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب 💓 eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام خسته نباشید،دختر ۱۴ساله من عاشق پسر۲۹ساله شده،نمیدونم چجوری متوجه اشتباهش کنم،هرچقدر باهاش صحبت میکنم،فایده نداره،دخترم پرخاشگره واز هیچ کس ترسی نداره،من روستازندگی میکنم. لطفا بگید من چجوری با دخترم صحبت کنم ک متوجه اشتباهش کنم. ممنون. ✅ پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و عرض ادب نگرانی شما مادر محترم قابل درک هست. ابتدا نیاز به بررسی این مسئله هست. ▫️مدت آشنایی به چه صورت و چه مدت است؟ ▫️ آیا اقدام جدی در زمینه خواستگاری صورت گرفته و یا صرفا یک ارتباط دوستی است؟ ▫️ همسر محترم شما آیا در جریان این مسئله است؟ ▫️ ارتباط پدر و یا برادر با دخترتان چگونه است؟ برای بررسی دقیق تر حتما با یکی از مشاوران امین کانال صحبت کنید. 🔷با توجه به اینکه دخترتان در سن حساس بلوغ و نوجوانی قرار دارند رفتارهای هیجانی و پرخاشگرانه ایشان بی تاثیر از شرایط سنی اش نیست. سعی کنید از هر گونه مشاجره و بحث بی نتیجه پرهیز کنید. بلکه در آرامش و صبوری برخورد کنید. و یک گفتگوی منطقی و همدلانه داشته باشید. اگر فرد مطمئن و اثرگذار که دخترتان از او حرف شنوی داشته باشد در خانواده و یا در اقوام دارید بخواهید که با او ارتباط بگیرید. در صورتی که متقاعد نشدند ایشان را با یک مشاور امین مرتبط کنید به بهانه اینکه بیشتر شناخت پیدا کنند. تا مشاور ایشان را متوجه این انتخاب و آسیب های احتمالی کند. در کل سعی کنید ارتباط بهتری با دخترتان داشته باشید؛ مخصوصا از جانب پدر و یا برادر... مبادا خلا عاطفی منجر به برقرای چنین ارتباط هایی شود. 👌مجموعه صوتی انتخاب همسر را از کانال تهیه و به دخترتان دهید تا گوش کند👇 @hamsaranclass @hamsaranclass موفق و موید باشید. 🌺 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب 💓 eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6
سلام خسته نباشید من خانم ۱۸ ساله ای هستم و همسرم ۲۲ سالشونه ... من خیلی زود همه چیز بهم بر میخوره و سریع ناراحت میشم ، سعی میکنم شرایط همسرم رو درک کنم و از حرفی ک توی شرایط خستگیشون بهم زدن ناراحت نشم و قهر نکنم ولی هرشب قهرای من هر دومون رو کلافه میکنه دنبال اینم یا یه راهی پیدا کنم برای کمتر قهر کردن یا دلیل زودرنج بودنمو پیدا کنم و راهی برای از بین بردنش... ممنون ✅ پاسخ کانال تربیتی همسران خوب،سرکار خانم 🌾بسم الله الرحمن الرحیم🌾 سلام و عرض ادب خدمت شما خواهر گرامی اول از هرچیزی به شما تبریک میگویم که با مشاوره گرفتن قدم اول را برداشته اید. هیچ انسانی بی عیب نیست و شما هم از این قاعده جدا نیستید. قدم دوم فکر کردن به آثار و تبعات این زودرنجی ها و قهر کردن ها در زندگی مشترک است. همین که هردوکلافه شده اید شروع ماجراست و اگر خدای نکرده این وضعیت ادامه پیدا کند کم کم ممکن است نوع رفتار همسرتان هم تغییر کند،یا مثل شما قهر کند و یا قهر کردن شما برایش عادی شود و هیچ اهمیتی ندهد و یا... بعد باید برای جبران مسیر گذشته انرژی زیادی بگذارید تا شاید همه چیز مثل سابق شود. در صورتی که الان با یک دهم آن انرژی میتوانید این مشکل را حل کنید. پیشنهادم به شما این است که اول سعی کنید تعداد دفعات قهر کردن را برای خود کم کنید و زمان آن را کوتاه تر کنید و حتی آن را برای خود ممنوع کنید و در عوض زمانی که دلخوری یا ناراحتی برایتان پیش آمد با استفاده از کلمات آن را ابراز کنید.میدانم که در ابتدا انجام این کار ممکن است سخت باشد اما کم کم راحت تر میشود.حتی میتوانید از نامه نوشتن کمک بگیرید اما قهر نکنید. سعی کنید برای آموزش دیدن خود زمان بگذارید و مهارت های لازم برای زندگی زناشویی را یاد بگیرید.برای این هدف دوره ی هنر زن بودن یک و دو و دوره ی هنر کنترل خشم و هیجانات از استاد پوراحمد خمینی شامل نکات نابی است که میتوانید مورد استفاده قرار دهید👇👇 @hamsaranclass @hamsaranclass حتما راجع به احساساتتان با همسرتان صحبت کنید. سعی کنید صمیمیت بین خودتان را افزایش دهید. معنویت را فراموش نکنید که باعث میشود دل شما قرص و محکم تر و رنجش شما کمتر شود. به عوامل رنجش خود دقت کنید و سعی کنید زمینه ها را از بین ببرید. در صورت نیاز میتوانید از مشاوران امین کانال همسران خوب بصورت تلفنی هم مشاوره بگیرید. برای شما خواهر گرامی آرزوی موفقیت دارم. 🌸🍃 کانال تربیتی همسران خوب 💓 eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6