چرا باید تشکیلاتی باشیم؟ 🔸تشکیلاتی بودن یک ابزار است برای رسیدن به #هدف و حال این ابزار برای پیشبرد سیر تکاملی هدف ، نیازمند یک عامل یا عوامل انسانی است عامل یا عوامل انسانی همان ما هستیم که در یک مجموعه چند نفره در (مسجد) یا چند صد نفره (بسیج محلات) یا سایر مجموعه های فرهنگی و انقلابی ، برای میل و رسیدن به اهداف دور هم جمع شده تا فعالیت تشکیلاتی را با محوریت یک رهبر یا راهبر انجام دهیم. 🔸 در پله اول می بایست این عامل انسانی خود به درجه ای از خودسازی فردی رسیده باشد تا بتواند از ابزار تشکیلات برای رسیدن به اهداف استفاده کند. این #خودسازی را در نگاهی دیگر می توان خودشناسی نیز تعبیر کرد ، اینکه من بدانم خود وجودی ام در محیط پیرامونم به دنبال چه چیزی ست. لیکن این مرحله را می توان مرحله اول دغدغه مند ساختن تعریف کرد . برای مثال یک شخص مسلمان فکر میکند که در محیط زندگی خود با چه مواردی از رذایل اخلاقی روبرو ست ، همین تفکر و یافتن مشکلات و ناهنجاری ها نشان دهنده دغدغه‌ این شخص برای اصلاح جامعه است. و حال این شخص یا اشخاص دارای #دغدغه ، به صورت #جمع ، می بایست از ابزار تشکیلات استفاده کننده تا فعالیت هایشان دارای نتایج مثبت و اثری دائم برای جامعه باشد 🔸 عامل انسانی که در مرحله اول دغدغه مندی ست ، قبل از شروع کار بایستی خود را بسازد زیرا قدم اول در سازندگی ، ساختن خود است اگر انسان خود را نساخته باشد در ساختن دیگران موفق نمی شود ، ما باید و باید در مرحله اول به انچه که می گوییم رسیده باشیم ، مانند پیامبران اللهی که اول خود را ساخته بودند و بعد شروع به سازندگی دیگران می کردند. اگر پیامبر می گوید امین باشید اول خودش امین است و یا اگر می گوید صادق باشید اول خودش صادق است ، البته رهبران فعالیت های تشکیلاتی بایستی بیشتر به این نکته توجه کنند. حال اگر ما به مساله خودسازی توجه نداشته باشیم کارمان فایده لازم را نخواهد داشت چه بسا انرژی و وقت چندین ساله یک مجموعه برای رسیدن به یک هدف ارزشمند صرف شود ولی قدمی به سمت هدف تعریف شده برداشته نشود. این مطلب نه اینکه مختص به مسائل مذهبی باشد ، نه ، در هر کار گروهی و تشکیلاتی عامل انسانی بایستی این مرحله را طی کند یعنی باید خود را برای کار آماده کند ، یعنی عوامل موثر در رسیدن به هدف را در خود ایجاد کند. شرح هدف در کار تشیکلاتی سرفصلی است جداگانه ، که در پست های بعدی توضیح داده خواهد شد. #چهارشنبه_های_تشکیلاتی #تشکیلات مربی محور؛ یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed

جذب یا جمع؟ از آنجا که جریان تربیتی، یک جریان زیربنایی است و با هدف رشد و تعالی انسان‌ها صورت می‌‌پذیرد؛ پس جذب، جذب به معنویت و اخلاق است، جذب به سلوک رفتاری #مربی است و از همه مهم‌‌تر جذب به خوبی‌ها و پاکی‌هاست. جذبی که #جوان و #نوجوان فطرتاً به آن گرایش دارد و از درون تشنه آن است. چنان‌که در دوران دفاع مقدس و در جبهه هم درست همین‌طور بوده است که مثلاً رزمندگان اسلام در فلان محور عملیاتی و یا فلان دسته، گروهان و گردان جذب نماز شب فرمانده‌شان می‌‌شدند و یا تحت تأثیر اخلاق و مرام او قرار می‌‌گرفتند؛ بنابراین و با این توضیحات؛ کسی که می‌گوید بدون جایزه دادن، بدون شام و ناهار دادن و یا بدون پول خرج کردن، نمی‌‌توان افراد را جذب حلقه‌‌های تربیتی کرد، مسلماً چنین فردی اشتباه می‌کند و در واقع او افراد را #جمع می‌‌کند نه #جذب. در هر حال، نتیجه قرار گرفتن در این سیکل معیوب تربیتی آن است که اگر سرگروه‌ها به اشتباه افراد را به جای جذب کردن، جمع کنند و پس از آن نیز به جای #تثبیت، مدام آنها را #تفریح ببرند تا پراکنده نشوند و به بهانه فوتبال، اردو و امثال آن، حضورشان در حلقه تربیتی ادامه پیدا کند، مسلماً حاصل نهایی این فرایند؛به جای #رشد، #دفع خواهد شد؛ زیرا وقتی در یک مجموعه تربیتی جذب درست و مؤثری صورت نپذیرد، به طور قطع و یقین حضور افراد در آن مجموعه، تثبیت نخواهد شد و در نهایت در پایان کار نیز جوانان و نوجوانان، به جای طی دوره رشد از گروه دفع خواهند شد به گونه‌‌ای که کم‌کم نیازهای کاذب آنان جایگزین نیاز‌‌های واقعی خواهد شد؛ نیازهایی که معمولاً بیشتر در محیط خارج از مسجد و کانون و مجموعه برآورده می‌‌شود. #جذب #آسیب_شناسی #یادداشت مربی محور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://sapp.ir/morabi_mssjed http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

چرا باید تشکیلاتی باشیم؟ 🔸تشکیلاتی بودن یک ابزار است برای رسیدن به #هدف و حال این ابزار برای پیشبرد سیر تکاملی هدف ، نیازمند یک عامل یا عوامل انسانی است عامل یا عوامل انسانی همان ما هستیم که در یک مجموعه چند نفره در (مسجد) یا چند صد نفره (بسیج محلات) یا سایر مجموعه های فرهنگی و انقلابی ، برای میل و رسیدن به اهداف دور هم جمع شده تا فعالیت تشکیلاتی را با محوریت یک رهبر یا راهبر انجام دهیم. 🔸 در پله اول می بایست این عامل انسانی خود به درجه ای از خودسازی فردی رسیده باشد تا بتواند از ابزار تشکیلات برای رسیدن به اهداف استفاده کند. این #خودسازی را در نگاهی دیگر می توان خودشناسی نیز تعبیر کرد ، اینکه من بدانم خود وجودی ام در محیط پیرامونم به دنبال چه چیزی ست. لیکن این مرحله را می توان مرحله اول دغدغه مند ساختن تعریف کرد . برای مثال یک شخص مسلمان فکر میکند که در محیط زندگی خود با چه مواردی از رذایل اخلاقی روبرو ست ، همین تفکر و یافتن مشکلات و ناهنجاری ها نشان دهنده دغدغه‌ این شخص برای اصلاح جامعه است. و حال این شخص یا اشخاص دارای #دغدغه ، به صورت #جمع ، می بایست از ابزار تشکیلات استفاده کننده تا فعالیت هایشان دارای نتایج مثبت و اثری دائم برای جامعه باشد 🔸 عامل انسانی که در مرحله اول دغدغه مندی ست ، قبل از شروع کار بایستی خود را بسازد زیرا قدم اول در سازندگی ، ساختن خود است اگر انسان خود را نساخته باشد در ساختن دیگران موفق نمی شود ، ما باید و باید در مرحله اول به انچه که می گوییم رسیده باشیم ، مانند پیامبران اللهی که اول خود را ساخته بودند و بعد شروع به سازندگی دیگران می کردند. اگر پیامبر می گوید امین باشید اول خودش امین است و یا اگر می گوید صادق باشید اول خودش صادق است ، البته رهبران فعالیت های تشکیلاتی بایستی بیشتر به این نکته توجه کنند. حال اگر ما به مساله خودسازی توجه نداشته باشیم کارمان فایده لازم را نخواهد داشت چه بسا انرژی و وقت چندین ساله یک مجموعه برای رسیدن به یک هدف ارزشمند صرف شود ولی قدمی به سمت هدف تعریف شده برداشته نشود. این مطلب نه اینکه مختص به مسائل مذهبی باشد ، نه ، در هر کار گروهی و تشکیلاتی عامل انسانی بایستی این مرحله را طی کند یعنی باید خود را برای کار آماده کند ، یعنی عوامل موثر در رسیدن به هدف را در خود ایجاد کند. شرح هدف در کار تشیکلاتی سرفصلی است جداگانه ، که در پست های بعدی توضیح داده خواهد شد. #چهارشنبه_های_تشکیلاتی #تشکیلات #مربی #مربی_محور مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

چرا باید تشکیلاتی باشیم؟ 🔸تشکیلاتی بودن یک ابزار است برای رسیدن به #هدف و حال این ابزار برای پیشبرد سیر تکاملی هدف ، نیازمند یک عامل یا عوامل انسانی است عامل یا عوامل انسانی همان ما هستیم که در یک مجموعه چند نفره در (مسجد) یا چند صد نفره (بسیج محلات) یا سایر مجموعه های فرهنگی و انقلابی ، برای میل و رسیدن به اهداف دور هم جمع شده تا فعالیت تشکیلاتی را با محوریت یک رهبر یا راهبر انجام دهیم. 🔸 در پله اول می بایست این عامل انسانی خود به درجه ای از خودسازی فردی رسیده باشد تا بتواند از ابزار تشکیلات برای رسیدن به اهداف استفاده کند. این #خودسازی را در نگاهی دیگر می توان خودشناسی نیز تعبیر کرد ، اینکه من بدانم خود وجودی ام در محیط پیرامونم به دنبال چه چیزی ست. لیکن این مرحله را می توان مرحله اول دغدغه مند ساختن تعریف کرد . برای مثال یک شخص مسلمان فکر میکند که در محیط زندگی خود با چه مواردی از رذایل اخلاقی روبرو ست ، همین تفکر و یافتن مشکلات و ناهنجاری ها نشان دهنده دغدغه‌ این شخص برای اصلاح جامعه است. و حال این شخص یا اشخاص دارای #دغدغه ، به صورت #جمع ، می بایست از ابزار تشکیلات استفاده کننده تا فعالیت هایشان دارای نتایج مثبت و اثری دائم برای جامعه باشد 🔸 عامل انسانی که در مرحله اول دغدغه مندی ست ، قبل از شروع کار بایستی خود را بسازد زیرا قدم اول در سازندگی ، ساختن خود است اگر انسان خود را نساخته باشد در ساختن دیگران موفق نمی شود ، ما باید و باید در مرحله اول به انچه که می گوییم رسیده باشیم ، مانند پیامبران اللهی که اول خود را ساخته بودند و بعد شروع به سازندگی دیگران می کردند. اگر پیامبر می گوید امین باشید اول خودش امین است و یا اگر می گوید صادق باشید اول خودش صادق است ، البته رهبران فعالیت های تشکیلاتی بایستی بیشتر به این نکته توجه کنند. حال اگر ما به مساله خودسازی توجه نداشته باشیم کارمان فایده لازم را نخواهد داشت چه بسا انرژی و وقت چندین ساله یک مجموعه برای رسیدن به یک هدف ارزشمند صرف شود ولی قدمی به سمت هدف تعریف شده برداشته نشود. این مطلب نه اینکه مختص به مسائل مذهبی باشد ، نه ، در هر کار گروهی و تشکیلاتی عامل انسانی بایستی این مرحله را طی کند یعنی باید خود را برای کار آماده کند ، یعنی عوامل موثر در رسیدن به هدف را در خود ایجاد کند. شرح هدف در کار تشیکلاتی سرفصلی است جداگانه ، که در پست های بعدی توضیح داده خواهد شد. #تشکیلات ‌╭━━━⊰◇⊱━━━╮ @javaan_enghelabi🇮🇷 ╰━━━⊰◇⊱━━━╯