eitaa logo
اندیشکده مطالعات یهود
24.7هزار دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
828 ویدیو
213 فایل
🕋 لَتَجِدَنَّ أشَدَّ النّاسِ عَداوَةً لِلّذينَ آمَنوا اليَهود 🕎 کانال تخصصی یهودشناسی 🌐 سایت: 👉 https://jscenter.ir 📧 دریافت پیام‌ها - بدون پاسخ‌گویی: 👉 @jsadmin 💳 شمارهٔ کارت برای حمایت مالی: 👉 6037-9974-7556-6817
مشاهده در ایتا
دانلود
💠💠 غول‌های یهودی چگونه روسیه را به ویرانی کشاندند؟ (2) ✡ خصوصی‌سازی با ووچر (Voucher) 1⃣ مجری برنامه شوروی، یک اصلاح‌طلب جوان به نام بود. 2⃣ طبق طرح او، همه‌ی کارخانه‌ها و مؤسسات اقتصادی دولتی دوران شوروی، در چند صد میلیون برگه موسوم به انتشار یافت و بین همه‌ی شهروندان توزیع شد. جالب است که بدانیم، برنامه در دوران دولت گذشته، یک نوع الگوبرداری از همین برنامه بود. هر شهروند روسی دارای یک دفترچه ووچر شد که ارزش اسمی هر برگ آن 10000 روبل روسی بود. 3⃣ مردم روسیه به این ترتیب، ظاهراً سهامداران اصلی مؤسسات اقتصادی دولتی شدند. اما مسأله این بود که اکثریت قریب به اتفاق مردم، که چند دهه در اقتصادی تماماً متمرکز، تحت مدیریت دولتی زندگی کرده بودند، و به تصمیم‌گیری دولت در تمام وجوه زندگی خود عادت داشتند، نمی‌دانستند که اصولاً باید با این ووچرها چه کرد! 4⃣ این‌جا بود که آن گروه که از دوره پرسترویکای گورباچف سر برآورده بودند و مدیریت بعضی مؤسسات اقتصادی به آنان واگذار شده بود، دست به کار شدند. 5⃣ به این ترتیب که بازار فروش ووچرهای خصوصی‌سازی در سرتاسر روسیه به راه افتاد و کارگزاران این نخبگان، که بیش از هر گروهی در روسیه پول نقد در اختیار داشتند، میلیون‌ها برگه ووچر را به قیمتی نزدیک به مفت از مردم مستأصلی خریدند که بیشترشان در سال‌های ابتدایی پس از سقوط ، محتاج نان شب شده بودند. 6⃣ این‌گونه بود که درصد بزرگی از شرکت‌های عظیم روسیه به‌ویژه در حوزه نفت و گاز و فلزات خام، به دست افرادی چون ، ، ، و… افتاد. 7⃣ نکته‌ی قابل توجه این‌که، تقریباً همه‌ی این افراد ریشه‌های داشته‌اند. 8⃣ برنامه دیگری که به تثبیت و گسترش مالکیت این افراد بر صنایع عظیم روسیه کمک کرد، طرح «سهام در برابر وام» بود. در 1995، در مواجهه با کسری بودجه، و همچنین در پیش بودن هزینه‌های کارزار انتخابات ریاست جمهوری سال 1996، دولت یلتسین به پیشنهاد یکی از این ، ، طرح سهام در برابر وام را به تصویب رساند. صحنه‌گردان این طرح هم، معاون نخست وزیر، یود. 9⃣ بر طبق آن، در برابر وامی که به دولت می‌دادند، به عنوان وثیقه بخش عمده‌ی سهام صنایع بزرگ را که هنوز در دست دولت بود، دریافت می‌کردند. نه آن وام‌ها از سوی دولت باز پس داده شد، و نه آن وثیقه‌ها باز پس گرفته شد. در نتیجه صنایع بزرگ دولت، با قیمتی گاه تا یک بیستم و یک پنجاهم ارزش واقعی به دست الیگارک‌ها افتاد. 🔹 ادامه دارد... ✍ نویسنده: سهیل صفاری ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter هشتگ اصلی:
💠💠 غول‌های یهودی چگونه روسیه را به ویرانی کشاندند؟ (4) ✡ دو چهره‌ی اصلی در دولت اول یلتسین، مسئول خصوصی‌سازی و آزادسازی اقتصاد روسیه شناخته می‌شوند: ایگور گایدار و آناتولی چوبایس. 🌐 آناتولی چوبایس (Anatoly Chubais) 1⃣ متولد 1955، معاون نخست‌وزیر در دوران ایگور گایدار و ویکتور چرنومردین، مسئول اجرایی طرح خصوصی‌سازی در اوایل دهه 1990، و یکی از افراد کلیدی حلقه موسوم به «خانواده» یلتسین بود. 2⃣ را چهره اصلی در معرفی و اصول مالکیت خصوصی در دوران پسا-شوروی می دانند. چوبایس به واقع چشم و چراغ و کعبه آمال در دهه 1990 به حساب می‌آمد، چرا که او مجری بی کم و کاست خواست‌های آن غول‌های اقتصادی بود. ، بزرگ‌ترین غول اقتصادی-سیاسی دوران یلتسین، بارها در اظهارات و خاطرات خود، چوبایس را منجی معرفی کرده بود. 3⃣ او یکی از پیشتازان اندیشه اقتصاد بازار و در دهه 1980 بود و باشگاهی هم در آنجا راه‌اندازی کرد که بسیاری از مقامات بعدی حکومت یلتسین از درون آن بیرون آمدند. خود او در سال 1991 در کابینه بوریس یلتسین به معاونت نخست‌وزیر رسید و در صدر تشکیلات «کمیته مدیریت اموال دولتی» قرار گرفت. 4⃣ چوبایس در ابتدا مدافع سریع با هدف افزایش درآمدهای دولتی و پرشدن خزانه دولت بود. این برنامه در کنگره نمایندگان مردم روسیه رد شد. سرانجام طبق یک توافق صورت گرفته بین سران نظام جدید روسیه، طرح خصوصی‌سازی با با تصویب شورای عالی روسیه و دستور رییس جمهور اجرایی شد. 5⃣ نتیجه، فاجعه‌بار بود. ظرف چند هفته، بخش اعظم مردم روسیه شغل، درآمد و هستی خود را از دست دادند. همزمان عده‌ای بسیار محدود، به ثروت‌های عظیم افسانه‌ای دست یافتند، که عمدتاً از اقتصاد روسیه خارج و در بانک‌های سوئیس نگهداری می‌شد. این اقلیت فاسد، که مورد خشم شدید عموم مردم روسیه قرار داشتند، برای حفظ خود و دارایی خود، و همچنین از میدان به در کردن رقبا، دارودسته‌های مسلح خود را به راه انداختند. این تشکیلات شبه‌نظامی گنگستری، را شکل دادند. 6⃣ چوبایس از 1994 تا 1996، معاون نخست‌وزیر در سیاست اقتصادی و مالی بود. در ژانویه 1996، مقارن با آغاز کارزار انتخابات ریاست جمهوری، با فشار الیگارک‌ها، او مدیر کمپین شد، و با روش‌ها و فعالیت‌های او، یلتسین که درصد محبوبیتش به 3 درصد رسیده بود، در دور دوم انتخابات 1996، با 53 درصد آرا بر نامزد حزب کمونیست غلبه کرد و دوباره رئیس جمهور شد. از این رو به چوبایس در روسیه لقب «منجی الیگارک‌ها» دادند. از آن پس او مدیر تشکیلات ریاست جمهوری شد که با حضور او نفوذ و قدرت بیشتری پیدا کرد. 7⃣ آناتولی چوبایس یکی از مقتدرترین چهره‌های اقتصادی دنیا و عضو کلوب معروف ماسونی (Buiderburg) و عضو بسیاری مؤسسات متنفذ اقتصادی دیگر است. 🔹 ادامه دارد... ✍ نویسنده: سهیل صفاری ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter هشتگ اصلی:
💠💠 غول‌های یهودی چگونه روسیه را به ویرانی کشاندند؟ (6) ✡ الیگارک‌های شاخص / سه یار دبستانی! 🌐 بوریس آبراموویچ برزوفسکی (Boris Abramovich Berezovsky) 1⃣ در سال‌های 1995 و 1996، تحت لوای طرح «وام‌ها در برابر سهام»، برزوفسکی و شریکش در آوتوواز، بدری کاتاپاتسیشویلی، و همین‌طور جوان، توانستند کنترل ششمین غول نفتی روسیه، را در دست بگیرند. 2⃣ به‌علاوه، در همان سال 1995، سهام عمده شرکت هواپیمایی دولتی روسیه، یعنی در دستان او قرار گرفت و او هم دوست نزدیک خود را در رأس آن قرار داد. 3⃣ در آستانه انتخابات ریاست جمهوری 1996، بر اثر عمکرد فاجعه‌بار در دور اول زمامداریش، فساد و آشفتگی را فرا گرفته، و صدای اعتراض مردم از همه‌سو بلند شده بود. کمونیست‌ها دوباره محبوبیت یافته بودند و احتمال انتخاب ، رهبر روسیه، و سرسخت‌ترین منتقد یلتسین بسیار بالا بود. 4⃣ محبوبیت یلتسین به شدت پایین آمده بود و چهره‌ای منفور به حساب می‌آمد. این‌جا بود که ، که ثروت و قدرت خود را تا حد زیادی به یلتسین مدیون بودند و همچنین بازگشت کمونیست‌ها را خطری حیاتی برای منافع خود می‌دیدند، به سردمداری برزوفسکی، برای نجات یلتسین دست به کار شدند. 5⃣ در این مقطع، دو اصلی، یعنی و ، که در رأس دو اصلی روسیه یعنی «او آر تی» و «ان تی وی» قرار داشتند، با وجود دشمنی عمیقی که در رقابت رسانه‌ای و اقتصادی با هم داشتند، دست اتحاد دادند. 6⃣ الیگارک‌ها که در قرارداد داووس را در حمایت از یلتسین با هم منعقد کرده بودند، با یلتسین معامله‌ای کردند که در صورت انتخاب دوباره‌ی او با حمایت همه‌جانبه الیگارک‌ها، آنان سهامدار اصلی حکومت باشند. طبیعی بود که یلتسین با کمال میل این معامله را پذیرفت. از طرف الیگارک‌ها، یک چهره آشنا به یلتسین معرفی شد، تا مدیریت کارزار انتخاباتی او را به عهده بگیرد: . 7⃣ این‌چنین بود که چوبایس، برای اولین بار در تاریخ روسیه، یک کمپین مدل آمریکایی برای یلتسین به راه انداخت. پول الیگارک‌ها از طریق و تبلیغات از طریق شبکه‌های تلویزیونی گوزینسکی و برزوفسکی به کار افتاد تا انواع و اقسام شوها و کارناوال‌های تبلیغاتی برای رئیس جمهور به راه انداخته شود و از چهره‌های معروف سینمایی و ورزشکاران و خواننده‌ها با صرف هزینه‌های هنگفت در این کمپین استفاده شود. حتی خود یلتسین در این راه از رقصیدن و شلنگ تخته اندازی پیش روی دوربین خودداری نکرد. همه این طرح‌ها و هزینه‌ها در نهایت جواب داد و در دور دوم انتخابات، با 53 درصد آرا، زیوگانف را که زیر سلطه سنگین الیگارک‌ها از یک هزارم ابزارهای تبلیغاتی رقیب برخوردار نبود، شکست داد. 🔹 ادامه دارد... ✍ نویسنده: سهیل صفاری 📖 متن کامل مقاله به همراه عكس و منابع: 👉 http://yon.ir/oligarch ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter هشتگ اصلی:
💠💠 غول‌های یهودی چگونه روسیه را به ویرانی کشاندند؟ (7) ✡ الیگارک‌های شاخص / سه یار دبستانی! 1⃣ فردای روز انتخاب دوباره ماه عسل آغاز شد. ذکر یک خاطره از یکی از وزرای یلتسین، در روشن شدن عمق ماجرا کفایت می‌کند: 🔸 ، معاون نخست وزیر و وزیر امور مالی در دور دوم ریاست جمهوری یلتسین، تعریف می‌کند که پس از این پیروزی، حدود 10 نفر از الیگارک‌های بزرگ روسیه، در ساختمان یکی از بانک‌های پایتخت با او جلسه‌ای می‌گذارند و از او گزارش وضعیت می‌خواهند!! 2⃣ آنها به صراحت به او می‌گویند که ما یلتسین را آورده‌ایم و متعلق به ماست!! آنها فهرستی از درخواست‌های خود را به وزیر دادند که شامل مشورت در همه تصمیم‌های مهم اقتصادی! تعیین کارکنان وزارت مالیه! و امثال اینها بود. لیفشیچ وقتی پرسید که اگر این درخواست‌ها را انجام ندهد، چه پیش خواهد آمد، جواب شنید که: دیگر وزیر نخواهد ماند! 3⃣ قهرمان این پیروزی بود و به همه‌کاره دولت یلتسین تبدیل شد. او و متحد استراتژیکش، ، در گام اول دو رقیب گردن کلفت خود در دستگاه یلتسین، یعنی ژنرال ، فرمانده جنگ چچن و مؤتلف تاکتیکی یلتسین در ریزش آرای زیوگانف، و ، ژنرال کا. گ. ب و محرم اسرار یلتسین (همان کسی که برزوفسکی را وارد حلقه رئیس جمهور کرد)، را با دوختن پاپوش‌های مختلف، از صحنه بیرون راندند! 4⃣ پس از برکناری ژنرال لبد از ریاست شورای امنیت روسیه، برزوفسکی به عنوان معاون این شورا انتخاب شد. او نقش اصلی را در مذاکرات صلح بین کرملین و ، رهبر نظامی چچن بر عهده داشت. بعدها اسنادی مبنی بر ارتباطات او با جنگ‌سالاران و رهبران گروه‌های تروریستی چچن هم منتشر شد! 5⃣ جالب این‌که اتحاد راهبردی بعد از گذشت یکسال، شکاف برداشت و آنها بر سر تقسیم منافع مالی به جان هم افتادند. یکی از قربانیان این جنگ منافع، خود آناتولی چوبایس بود، که می‌خواست چهره جدیدی از خود به نمایش بگذارد و نظمی به روسیه بدهد. او تحت فشار شدید برزوفسکی و و سرویس‌های امنیتی تحت نفوذ آنها، عاقبت از کار کناره گرفت تا دست برزوفسکی در سیاست و اقتصاد روسیه بازتر از پیش شود. 6⃣ با سقوط قیمت نفت از اواسط سال 1998 و کسری بودجه و تورم شدید، و همچنین رقابت دار و دسته‌های مافیایی بر سر لاشه روسیه ورشکسته، انواع نخست‌وزیرها از جانب الیگارک‌ها، و در رأس آنها برزوفسکی، به یلتسین بیمار و دائم‌الخمر معرفی می‌شدند و هرکدام پس از یکی دو ماه، بدون از پیش بردن کاری، صندلی به دیگری می‌سپردند. تا آن‌که نوبت به مدیر سابق کا گ ب، سیاستمدار کارکشته، رسید. 7⃣ او با تجربه و توان مدیریتی خود، موفق شد سر و سامانی به اقتصاد ورشکسته روسیه بدهد و تورم را کنترل کند. این‌جا بود که ائتلاف مخالفان برزوفسکی، با حمایت نخست‌وزیر به جریان افتاد تا نفوذ او را در سیاست و اقتصاد روسیه کنترل کنند. ، دادستان کل روسیه، تحقیقات همه‌جانبه‌ای را روی فعالیت‌های برزوفسکی آغاز کرد. 8⃣ شدت این فشارها به حدی شد که برزوفسکی فرار را بر قرار ترجیح داد و به پاریس گریخت. اما او استاد بازی‌های سیاسی و جنگ روانی بود و بیکار ننشست. اندکی پس از خروج او، نوار ویدیویی از دوربین یک هتل، از شبکه تلویزیونی متعلق به او پخش شد که فردی شبیه اسکوراتف را در حال عیاشی نشان می‌داد. این ویدیو مثل بمب ترکید و منجر به برکناری دادستان شد. یک بار دیگر، برزوفسکی مکار، ظفرمندانه به روسیه بازگشت، اما این‌بار خوش اقبالی او چندان به طول نینجامید. 🔹 ادامه دارد... ✍ نویسنده: سهیل صفاری 📖 متن کامل مقاله به همراه عكس و منابع: 👉 http://yon.ir/oligarch ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter هشتگ اصلی: