🔸طواف با ویلچر ⁉️ کسی که همه اشواط (دورهای) طواف را نمی‌تواند انجام دهد ولی تعدادی از آن را می‌تواند؛ آیا جایز است که او را در همه اشواط با ویلچر یا مانند آن طواف دهند یا اینکه باید مقداری که خودش می‌تواند طواف کند و در بقیه او را طواف دهند؟ ✅ هر مقداری که می‌تواند باید خودش انجام دهد و برای بقیه اشواط او را طواف دهند. 🆔 @khamenei_ahkam

📢مرور مسائل شرعی «رساله نماز و روزه» 🔸از مسئله شماره ۱۶۲ تا ۱۷۹ 🖥 رسانه‌ی KHAMENEI.IR مسائل شرعی بیان‌شده در رساله نماز و روزه را به ترتیب خود کتاب مرور می‌کند. در این مطلب، مسائل شرعی درباره «واجبات نماز» مرور شده است. ✏️واجبات نماز: قیام 🔸مسأله ۱۶۲) کسی که خوابیده نماز می خواند، اگر بدون حرج و مشقت یا ضرر بتواند بین نماز بنشیند یا بایستد، باید هر مقداری از نماز را که می تواند نشسته یا ایستاده بخواند. 🔹مسأله ۱۶۳) کسی که به خاطر عذری نمی تواند بایستد ولی احتمال می دهد که در آخر وقت بتواند نماز خود را ایستاده بخواند، بنابر احتیاط واجب باید تا آن هنگام صبر کند ولی اگر اول وقت به خاطر عذری نماز را نشسته خواند و تا آخر وقت عذر او برطرف نشد، نمازی که خوانده، صحیح است و اعاده لازم نیست. 🔸مسأله ۱۶۴) اگر در اول وقت، قدرت بر نماز ایستاده ندارد و یقین دارد که تا آخر وقت هم نمی تواند ایستاده نماز بخواند، می تواند نماز را اول وقت به صورت نشسته بخواند ولی اگر قبل از تمام شدن وقت، توانست ایستاده نماز بخواند، باید نماز را به صورت ایستاده اعاده کند. ✏️واجبات نماز: تکبیرة الاحرام 🔹مسأله ۱۶۵) تکبیرة الاحرام در نماز واجب است و منظور از آن گفتن «اَللهُ اَکْبَرُ» در آغاز نماز است. 🔸مسأله ۱۶۶) نگفتن تکبیرة الاحرام در اول نماز؛ چه عمدی یا سهوی، موجب باطل شدن نماز است. همچنین اگر پس از آنکه آن را در اول نماز به طور صحیح ادا کرد، بار دیگر با فاصله (نه به اندازه ای که موالات به هم بخورد) یا بدون فاصله با همان نیّت «اَللهُ اَکْبَرُ» بگوید، نماز باطل است و فرقی نیست این تکرار از روی عمد باشد یا سهو. 🔹مسأله ۱۶۷) تکبیرة الاحرام را باید به گونه ای ادا کرد که تلفظ به آن حساب شود و نشانه آن این است که اگر فرد دچار سنگینی گوش یا سر و صدای محیط نباشد، بتواند آن را بشنود. 🔸مسأله ۱۶۸) تکبیرة الاحرام را باید به عربی صحیح بیان کرد و اگر ترجمه فارسی آن یا به عربی غلط گفته شود (مثلاً «ه» در الله با فتحه تلفظ شود) صحیح نیست. 🔹مسأله ۱۶۹) هنگام گفتن تکبیرة الاحرام بدن باید آرام و بدون حرکت باشد، بنابراین اگر عمداً و از روی اختیار، تکبیرة الاحرام را در حال حرکت بدن بگوید، نمازش باطل است. 🔸مسأله ۱۷۰) کسی که کیفیت صحیح تلفظ تکبیرة الاحرام را نمی داند، واجب است یاد بگیرد. 🔹مسأله ۱۷۱) اگر شک کند تکبیرة الاحرام را گفته یا نه؟ چنانچه به اذکار و قرائت مشغول نشده است، باید تکبیر را بگوید، اما اگر هنگام خواندن حمد یا حتی هنگام ذکر «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» شک کند، نباید به شک خود اعتناء کند و باید نماز را ادامه دهد. 🔸مسأله ۱۷۲) اگر پس از گفتن تکبیرة الاحرام شک کند آن را صحیح گفته یا نه، نباید به شک خود اعتناء کند. ✏️واجبات نماز: قرائت 🔹مسأله ۱۷۳) در رکعت اول و دوم نمازهای واجب یومیّه، باید ابتدا سورۀ حمد و پس از آن بنابر احتیاط واجب، یک سورۀ کامل خوانده شود. 🔸مسأله ۱۷۴) قرائت، واجب غیر رکنی است؛ یعنی ترک عمدی آن نماز را باطل می کند ولی ترک آن از روی غفلت یا سهو موجب بطلان نماز نمی شود. 🔹مسأله ۱۷۵) اگر وقت نماز تنگ باشد، نباید سوره را خواند. 🔸مسأله ۱۷۶) اگر اشتباهاً سوره را پیش از حمد بخواند و قبل از رفتن به رکوع متوجه شود، باید بعد از حمد دوباره سوره را بخواند و اگر در حال خواندن سوره متوجه شود، باید سوره را رها کند و بعد از خواندن حمد، سوره را از ابتدا بخواند. 🔹مسأله ۱۷۷) اگر حمد و سوره یا یکی از آنها را فراموش کند و بعد از رسیدن به رکوع بفهمد، نمازش صحیح است. 🔸مسأله ۱۷۸) اگر پیش از رفتن به رکوع بفهمد که حمد و سوره یا فقط سوره را نخوانده، باید آن را بخواند و به رکوع رود و اگر بفهمد فقط حمد را نخوانده، باید حمد را و پس از آن دوباره سوره را بخواند و نیز اگر خم شده و پیش از رسیدن به حد رکوع بفهمد که حمد یا سوره یا هر دو را نخوانده، باید بایستد و به همین دستور عمل کند. 🔹مسأله ۱۷۹) در نماز واجب، خواندن سوره هایی که آیه سجده واجب دارند، جایز نیست و اگر عمداً یا سهواً یکی از آن سوره ها را بخواند و به آیه سجده برسد، بنابر احتیاط واجب باید سجده تلاوت را به جا آورد و برخیزد و اگر سوره تمام نشده، آن را تمام کند و نماز را به آخر برساند و سپس نماز را اعاده کند و اگر قبل از رسیدن به آیه سجده متوجه شود، احتیاط واجب آن است که سوره را رها کند و سوره دیگری بخواند و پس از نماز آن را اعاده نماید. #رساله_نماز_و_روزه 🆔 @khamenei_ahkam

🔸نماز عید قربان ⁉️ آیا نماز عید قربان واجب است؟ ✅ در عصر حاضر نماز عید قربان واجب نیست، بلکه مستحب است. 🆔 @khamenei_ahkam

📢مرور مسائل شرعی «رساله نماز و روزه» 🔸از مسئله شماره ۱۸۰ تا ۱۹۴ 🖥 رسانه‌ی KHAMENEI.IR مسائل شرعی بیان‌شده در رساله نماز و روزه را به ترتیب خود کتاب مرور می‌کند. در این مطلب، مسائل شرعی درباره «واجبات نماز» مرور شده است. ✏️واجبات نماز: قرائت 🔸مسأله ۱۸۰) اگر در حال نماز، آیه سجده را گوش کند، نمازش صحیح است و باید پس از شنیدن آیه سجده، به جای سجده کردن، با اشاره سجده کند و سپس نماز را ادامه دهد. 🔹مسأله ۱۸۱) اگر بعد از حمد سوره «قل هو الله احد» یا «قل یا ایها الکافرون» را شروع کند، نمی تواند آن را رها کند و سوره دیگری بخواند ولی در نماز جمعه اگر از روی فراموشی به جای سوره جمعه و منافقین یکی از آن دو سوره را بخواند، می تواند آن را رها کند و سوره جمعه و منافقین را بخواند. 🔸مسأله ۱۸۲) اگر در نماز غیر از سوره «قل هو الله احد» و «قل یا ایها الکافرون» سوره دیگری را بخواند تا وقتی که بیش از نصف سوره را نخوانده است می تواند آن را رها کند و سوره دیگری بخواند. 🔹مسأله ۱۸۳) اگر مقداری از سوره ای را که مشغول خواندن آن است فراموش کند یا به خاطر تنگی وقت یا جهت دیگری به ناچار نتواند آن را تمام کند، باید آن سوره را رها کند و سوره دیگری بخواند و در این صورت فرقی نمی کند که از نصف گذشته باشد یا نه و یا سوره ای که به خواندن آن مشغول است «قل هو الله احد» و «قل یا ایها الکافرون» باشد و یا غیر از آن دو. 🔸مسأله ۱۸۴) در نمازهای مستحبی، خواندن سوره لازم نیست، اگرچه آن نماز به واسطه نذر کردن واجب شده باشد ولی در بعضی نمازهای مستحبی که سوره مخصوص در آن وارد شده، مانند نماز برای والدین، اگر بخواهد به دستور آن نماز رفتار کند، باید همان سوره را بخواند. 🔹مسأله ۱۸۵) در رکعت سوم و چهارم نمازها گفتن یک بار «سبحان الله و الحمدلله و لااله الاالله و الله اکبر» کافی است؛ هرچند احتیاط مستحب آن است که سه مرتبه گفته شود. البته می توان به جای این ذکر (که تسبیحات اربعه نامیده می شود)، سوره حمد خواند. 🔸مسأله ۱۸۶) کسی که می داند تسبیحات اربعه را گفته، ولی تعداد آن را نمی داند، چیزی بر او واجب نیست ولی تا به رکوع نرفته می تواند بنا را بر اقل گذاشته و آن را تکرار کند تا یقین کند که سه مرتبه گفته است. 🔹مسأله ۱۸۷) کسی که عادت دارد در رکعت سوم و چهارم تسبیحات اربعه بگوید، اگر تصمیم گرفت سوره حمد بخواند ولی به خاطر غافل شدن از این تصمیم، بر طبق عادت تسبیحات را خواند، نمازش صحیح است و همچنین است اگر عادت به خواندن حمد دارد و تصمیم بگیرد تسبیحات بخواند، ولی در اثر غفلت حمد را بخواند. 🔸مسأله ۱۸۸) اگر در رکعت سوم یا چهارم می خواست «حمد» بخواند تسبیحات به زبانش آمد، یا می خواست تسبیحات بخواند «حمد» به زبانش آمد باید آن را رها کند و دوباره «حمد» یا تسبیحات را بخواند؛ ولی اگر عادتش خواندن چیزی بوده که به زبانش آمده و در خزانه قلبش آن را قصد داشته می تواند همان را تمام کند و نمازش صحیح است. 🔹مسأله ۱۸۹) اگر در حالی که ایستاده است شک کند که حمد یا تسبیحات را خوانده یا نه، باید حمد یا تسبیحات را بخواند ولی اگر هنگام گفتن استغفارِ مستحبِ قبل از رکوع شک کند که تسبیحات را خوانده یا نه، لازم نیست آن را بخواند. 🔸مسأله ۱۹۰) اگر در رکوع رکعت سوم و چهارم شک کند که حمد یا تسبیحات را خوانده یا نه، باید به شک خود اعتنا نکند ولی اگر در هنگام رفتن به رکوع در حالی که هنوز به حدّ رکوع نرسیده است، شک کند، بنابر احتیاط واجب باید برگردد و حمد یا تسبیحات را بخواند. 🔹مسأله ۱۹۱) بر مرد واجب است حمد و سوره دو رکعت اول نمازهای صبح، مغرب و عشاء را بلند بخواند و بر مرد و زن واجب است حمد و سوره نمازهای ظهر و عصر را آهسته بخوانند. 🔸مسأله ۱۹۲) زن می تواند حمد و سوره نمازهای صبح، مغرب و عشاء را بلند یا آهسته بخواند ولی اگر نامحرم صدای او را می شنود، بهتر است آهسته بخواند. 🔹مسأله ۱۹۳) در رکعت سوم و چهارم، باید تسبیحات یا حمد را آهسته بخواند و در صورتی‌ که حمد را می‌خواند، بنابر احتیاط باید «بسم الله» را هم آهسته بگوید. 🔸مسأله ۱۹۴) وجوب آهسته یا بلند خواندن در رکعت اول و دوم نمازها مختص به قرائت حمد و سوره و وجوب آهسته خواندن در رکعت سوم و چهارم مختص قرائت حمد یا تسبیحات است. اما در ذکر رکوع، سجده، تشهد، سلام و دیگر ذکرهای نمازهای پنج گانه، مکلف بین آهسته یا بلند خواندن آنها مخیّر است. #رساله_نماز_و_روزه 🆔 @khamenei_ahkam

🔸روزه قضا در عید قربان ⁉️ من نمی‌دانستم که در روز عید قربان روزه گرفتن جایز نیست؛ به خاطر همین قضای روزه‌ای که داشتم در آن روز گرفتم، تکلیفم چیست؟ ✅ روزه‌ی عید قربان حرام و باطل است و قضای روزه حساب نمی‌شود و باید مجدداً قضای آن را بجا آورید. 🆔 @khamenei_ahkam

📢مرور مسائل شرعی «رساله نماز و روزه» 🔸از مسئله شماره ۱۹۵ تا ۲۰۸ 🖥 رسانه‌ی KHAMENEI.IR مسائل شرعی بیان‌شده در رساله نماز و روزه را به ترتیب خود کتاب مرور می‌کند. در این مطلب، مسائل شرعی درباره «واجبات نماز» مرور شده است. ✏️واجبات نماز: قرائت 🔹مسأله ۱۹۵) در وجوب جهر و اخفات در نمازهای واجب یومیه، فرقی بین نماز ادا و قضا نیست، هرچند نماز قضا، احتیاطی باشد. 🔸مسأله ۱۹۶) ملاک جهر (بلند خواندن) آشکار کردن جوهر صدا و در مقابل اخفات (آهسته خواندن) آشکار نکردن آن است، هر چند کسی که کنار نمازگزار است صدای او را بشنود. 🔹مسأله ۱۹۷) اگر کسی در خواندن حمد و سوره، بیشتر از معمول صدا را بلند کند، مانند اینکه با فریاد بخواند، نمازش باطل است. 🔸مسأله ۱۹۸) اگر در جایی که باید نماز را بلند بخواند، عمداً آهسته بخواند یا در جایی که باید آهسته بخواند، عمداً بلند بخواند، نمازش باطل است ولی اگر از روی فراموشی یا ندانستن مسأله باشد، نمازش صحیح است و چنانچه هنگام خواندن حمد و سوره یا تسبیحات متوجه شود، لازم نیست مقداری را که به اشتباه، بلند یا آهسته خوانده، دوباره بخواند. 🔹مسأله ۱۹۹) در قرائت واجب است کلمات تلفظ شوند به گونه ای که قرائت بر آن صدق کند، از این رو قرائت قلبی؛ یعنی گذراندن کلمات در قلب بدون تلفظ آنها، کافی نیست. نشانه صدق قرائت این است که نمازگزار در صورتی که دچار سنگینی گوش یا سر و صدای محیط نباشد، بتواند آنچه را می خواند و بر زبان جاری می کند، بشنود. 🔸مسأله ۲۰۰) کسی که گنگ و لال است و توانایی بر تکلم ندارد، اگر نماز را با اشاره بخواند، صحیح است. 🔹مسأله ۲۰۱) انسان باید نماز را صحیح و بدون غلط بخواند و کسی که به هیچ وجه نمی تواند صحیح آن را یاد بگیرد، باید به هر صورت که می تواند بخواند و احتیاط مستحب آن است که نماز را به جماعت بخواند. 🔸مسأله ۲۰۲) کسی که حمد و سوره یا چیزهای دیگر نماز را به خوبی نمی داند و می تواند یاد بگیرد، چنانچه وقت نماز وسعت دارد باید یاد بگیرد و اگر وقت تنگ است، در صورت امکان بنابر احتیاط واجب باید نمازش را به جماعت بخواند. 🔹مسأله ۲۰۳) ملاک صحّت قرائت، رعایت حرکات و سکنات حروف و ادای آنها از مخارجشان است به گونه ای که عرب زبانان، آن را ادای آن حرف (نه حرف دیگری) بدانند و رعایت محسّنات تجویدی لازم نیست. 🔸مسأله ۲۰۴) اگر یکی از کلمات حمد و سوره را نداند، یا عمداً آن را نگوید، یا عمداً به جای حرفی حرف دیگر بگوید، مثلاً به جای «ض»، «ز» بگوید، یا زیر و زبر کلمات را تغییر دهد یا تشدید را نگوید، نمازش باطل است. 🔹مسأله ۲۰۵) کسی که قرائت یا ذکرهای نماز را اشتباه تلفظ می کرده؛ مثلاً کلمة «یُولَد» را به جای فتح لام به کسر لام می خوانده، در صورتی که جاهل مقصّر(۱) بوده، بنابر احتیاط واجب نمازش باطل است و اگر جاهل قاصر(۲) بوده و با اعتقاد به صحّت، به صورت مذکور می خوانده است، نمازش صحیح است. 🔸مسأله ۲۰۶) اگر در قرائت نماز آیه‌ ای را به آیه دیگر وصل می کند، لازم نیست حرکت آخر آیه اول را ظاهر کند؛ مثلاً اگر بگوید: «مالِکِ یَوْمِ الدِّین» و نون آخر آیه را ساکن کند و بلافاصله بگوید: «اِیّاکَ نَعْبُدُ وَ اِیّاکَ نَسْتَعینُ» اشکال ندارد. این کار را «وصل به سکون» می‌ نامند. همچنین است در مورد آخر کلماتی که آیه از آنها تشکیل شده است، اگرچه در مورد اخیر احتیاط مستحب آن است که وصل به سکون نکند. 🔹مسأله ۲۰۷) وقف و فاصله انداختن بین عبارات یک آیه، در صورتی‌ که به وحدت جمله ضرر نزند، اشکال ندارد؛ مانند اینکه «وَلاَ الضّالِّیْنَ» با فاصله کمی از «غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ» قرائت شود. 🔸مسأله ۲۰۸) اگر پس از وارد شدن در آیه‌ ای، در صحّت آیه قبل آن شک کند، به شک خود اعتنا نکند. همچنین اگر پس از وارد شدن در جمله بعدی، شک در صحت جمله قبل کند، مانند اینکه هنگام گفتن «اِیّاکَ نَسْتَعِینُ» شک کند که «إِیَّاکَ نَعْبُدُ» را صحیح ادا کرده یا نه، به شک خود اعتنا نکند. البته اگر آنچه را که در صحیح ادا کردن آن شک دارد، احتیاطاً دوباره بخواند، اشکال ندارد. ⁉️ پی نوشت ها: ۱. کسی که متوجه جهل خود بوده و راه‌های رفع جهالت خود را هم می‌ داند ولی در آموختن احکام کوتاهی می‌ کند. ۲. کسی­ که یا اصلاً متوجه جهل خود نیست و یا اگر متوجه است راهی برای برطرف کردن جهل خود ندارد. #رساله_نماز_و_روزه 🆔 @khamenei_ahkam

🔸حکم نماز مسافری که دو راه برای رسیدن به مقصد دارد ‌ ✅ چنانچه برای رسیدن به مقصد دو راه وجود داشته باشد که یکی طولانی و حداقل هشت فرسخ، و دیگری کوتاه و کمتر از هشت فرسخ باشد؛ چند صورت متصور است: ۱. اگر از راه طولانی برود، نماز قصر است؛ خواه قصد بازگشت از همان راه را داشته باشد یا نه. ۲. اگر از راه کوتاه برود و آن راه حداقل چهار فرسخ باشد، نماز قصر است؛ خواه قصد بازگشت از همان راه را داشته باشد یا نه. ۳. اگر راه کوتاه کمتر از چهار فرسخ باشد و بخواهد از آن راه برود و از راه طولانی برگردد، نماز قصر است. ۴. اگر راه کوتاه کمتر از چهار فرسخ باشد و بخواهد از آن راه برود و از همان راه نیز برگردد، نماز تمام است. 🔺 رساله نماز و روزه، مسأله ۴۲۰ 🆔 @khamenei_ahkam

📢مرور مسائل شرعی «رساله نماز و روزه» 🔸از مسئله شماره ۲۰۹ تا ۲۲۳ 🖥 رسانه‌ی KHAMENEI.IR مسائل شرعی بیان‌شده در رساله نماز و روزه را به ترتیب خود کتاب مرور می‌کند. در این مطلب، مسائل شرعی درباره «واجبات نماز» مرور شده است. ✏️واجبات نماز: قرائت 🔹مسأله ۲۰۹) هنگام قرائت حمد و سوره یا تسبیحات، بدن باید آرام و بدون حرکت باشد، و در صورتی که بخواهد کمی جلو یا عقب برود یا بدن را کمی به طرف راست و چپ حرکت دهد، باید ذکری را که به خواندن آن مشغول است در حال این حرکت، قطع کند. 🔸مسأله ۲۱۰) مستحب است در رکعت اول نماز پیش از خواندن حمد بگوید «اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیْم» و در رکعت اول و دوم نماز ظهر و عصر «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم» را بلند بگوید و حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آیه وقف کند یعنی آن را به آیه بعد متصل نکند و در حال خواندن حمد و سوره به معانی آیات توجه داشته باشد و پس از قرائت سوره حمد، چه در جماعت و چه در فرادی و چه امام باشد یا مأموم، بگوید: «اَلحَمْدُ لِلهِ رَبِّ العالَمیْنَ» و پس از سوره «قُلْ هُوَ اللهُ اَحَدٌ» یک یا دو یا سه مرتبه بگوید: «کَذلِکَ اللهُ رَبِّی» و پس از قرائت حمد و نیز بعد از سوره، لحظه ای مکث کند و سپس به ادامه نماز بپردازد. 🔹مسأله ۲۱۱) مستحب است در رکعت سوم و چهارم بعد از تسبیحات، استغفار کند، مثلاً بگوید: «اَسْتَغْفِرُ اللهَ رَبِّی وَ اَتُوْبُ اِلَیْهِ» یا بگوید: «اَللّهُمَّ اغْفِرْلِی». 🔸مسأله ۲۱۲) نخواندن سوره «قُلْ هُوَ اللهُ اَحَدٌ» در هیچ یک از نمازهای شبانه روز مکروه است، همچنین تکرار یک سوره در دو رکعت از یک نماز، مکروه است، مگر سوره «قُلْ هُوَ اللهُ اَحَدٌ». 🔹مسأله ۲۱۳) مستحب است در تمام نمازها در رکعت اول، سوره «انا انزلناه» و در رکعت دوم، سوره «قل هو الله احد» خوانده شود. ✏️واجبات نماز: رکوع 🔸مسأله ۲۱۴) در هر رکعت بعد از قرائت باید رکوع کرد؛ یعنی به اندازه ای خم شد که بتوان دست را بر زانو گذاشت و اگر سر انگشت ها هم به زانو برسد، کافی است. 🔹مسأله ۲۱۵) احتیاط واجب آن است که در حال رکوع، دست ها بر زانو گذاشته شود. 🔸مسأله ۲۱۶) رکوع، از واجبات رکنی است که زیاد و کم شدن عمدی یا سهوی آن، نماز را باطل می کند. بنابراین اگر بعد از رسیدن به حد رکوع و آرام گرفتن بدن، سر بردارد و بار دیگر به قصد رکوع خم شود و یا رکوع را فراموش کند و در سجده دوم یا بعد از آن متوجه شود، نمازش باطل است. 🔹مسأله ۲۱۷) زیاد شدن رکوع به جهت متابعت از امام (با شرایطی که در بحث نماز جماعت خواهد آمد) موجب بطلان نماز نیست. همچنین اگر در نماز مستحبی سهواً رکوع اضافه شود، نماز صحیح است. 🔸مسأله ۲۱۸) خم شدن باید به قصد رکوع باشد، بنابراین اگر به قصد کار دیگری؛ مانند برداشتن چیزی خم شود، نمی تواند آن را رکوع حساب کند، بلکه باید بایستد و دوباره برای رکوع خم شود و به سبب این عمل، رکن زیاد نشده و نماز باطل نمی شود. 🔹مسأله ۲۱۹) کسی که نمی تواند برای رکوع خم شود، اگر بتواند با تکیه بر چیزی خم شود، باید به همین صورت، رکوع کند و اگر با تکیه کردن هم نمی تواند رکوع کند، باید به هر مقداری که می تواند، خم شود و در این دو صورت نباید رکوع را در حال نشسته انجام دهد؛ هر چند که به صورت نشسته بتواند به اندازه رکوع خم شود. اما اگر اصلا نمی تواند از حال ایستاده برای رکوع خم شود، باید رکوع را نشسته انجام دهد و احتیاط آن است که نماز دیگری بخواند و رکوع آن را در حال ایستاده با اشاره انجام دهد و اگر نمی تواند رکوع را حتی به صورت نشسته به جا آورد، باید در حال ایستاده با اشاره سر، رکوع کند و اگر نمی تواند با سر اشاره کند، باید برای رکوع کردن، چشمانش را بسته و برای سر برداشتن از رکوع، آنها را باز کند. 🔸مسأله ۲۲۰) کسی که در حال نشسته رکوع می کند، کافی است به قدری خم شود که صورتش مقابل زانوها برسد و گذاشتن دست بر زانو لازم نیست. 🔹مسأله ۲۲۱) زیاد و کم کردن عمدی یا سهوی رکوعی که در حال نشسته یا با اشاره انجام می شود، موجب بطلان نماز است. 🔸مسأله ۲۲۲) در رکوع باید ذکر گفته شود. ذکر واجب رکوع یکبار «سُبْحانَ رَبِّیَ الْعَظیْمِ وَ بِحَمْدِهِ» یا سه بار «سُبْحانَ اللهِ» است و اگر به جای آن، ذکر دیگری از قبیل «اَلْحَمْدُ لِلهِ» و «اَللّهُ اَکبَرُ» و مانند آن (غیر از ذکر مخصوص سجده) به همان مقدار گفته شود کافی است. 🔹مسأله ۲۲۳) در تنگی وقت یا حال اضطرار و ناچاری، گفتن یک بار «سُبْحانَ اللهِ» کافی است. #رساله_نماز_و_روزه 🆔 @khamenei_ahkam

🔸حکم نماز کسی که خارج از حد ترخص رانندگی می‌کند ‌ ✅ اگر مسافت هشت فرسخی به صورت دورانی در خارج شهر و بعد از محدوده حد ترخص باشد، چنانچه مقصد خاصی در این مسیر نداشته و فقط حرکت در مسیر، مقصود باشد؛ مانند اینکه برای کنترل وضعیت جاده یا آب بندی کردن خودروی خود، جاده کمربندی خارج شهر را دور می‌زند، در این صورت مسافت امتدادی محسوب شده و نماز قصر است. 🔺 رساله نماز و روزه، مسأله ۴۲۲ 🆔 @khamenei_ahkam

📢مرور مسائل شرعی «رساله نماز و روزه» 🔸از مسئله شماره۲۲۴ تا ۲۴۳ 🖥 رسانه‌ی KHAMENEI.IR مسائل شرعی بیان‌شده در رساله نماز و روزه را به ترتیب خود کتاب مرور می‌کند. در این مطلب، مسائل شرعی درباره «واجبات نماز» مرور شده است. ✏️واجبات نماز: رکوع 🔸مسأله ۲۲۴) در رکوع هنگامی که ذکر واجب را می گوید، باید بدن آرام باشد، بلکه حتی در هنگامی که ذکرهایی را به قصد استحباب آن در رکوع می گوید، مانند تکرار «سُبْحانَ رَبِّیَ الْعَظیمِ وَ بِحَمْدِهِ» و امثال آن، احتیاط واجب آن است که بدن را آرام نگه دارد. 🔹مسأله ۲۲۵) اگر بخواهد کمی جلو یا عقب برود یا بدن را کمی به طرف راست یا چپ حرکت دهد، باید ذکری را که به خواندن آن مشغول است در حال حرکت قطع کند. اما گفتن ذکر به قصد ذکر مطلق، نه به قصد ذکر نماز، در حال حرکت اشکال ندارد. 🔸مسأله ۲۲۶) حرکت اندک بدن یا انگشتان و مانند آن در حال گفتن ذکر رکوع اشکال ندارد. 🔹مسأله ۲۲۷) اگر هنگام گفتن ذکر واجب رکوع، بدن بی اختیار حرکت کند به گونه ای که طمأنینه واجب از بین برود، باید پس از آرام گرفتن بدن، ذکر واجب را تکرار کرد. 🔸مسأله ۲۲۸) کسی که می داند طمأنینه در حال ذکر رکوع واجب است اگر پیش از رسیدن به حدّ رکوع و آرام گرفتن بدن، عمداً ذکر رکوع را شروع کند، نمازش باطل است. 🔹مسأله ۲۲۹) اگر پیش از رسیدن به حدّ رکوع و آرام گرفتن بدن، سهواً ذکر را بگوید باید بعد از رسیدن به حدّ رکوع، مجدداً آن را تکرار کند. 🔸مسأله ۲۳۰) کسی که می داند طمأنینه در حال ذکر رکوع واجب است اگر پیش از تمام شدن ذکر واجب، عمداً سر از رکوع بردارد نمازش باطل است و اگر سهواً این کار را بکند، چنانچه پیش از خارج شدن از حدّ رکوع متوجه شود که ذکر را تمام نکرده، باید در همان حال آرام بگیرد و ذکر رکوع را بگوید و اگر هنگامی متوجه شود که از حال رکوع خارج شده، نمازش صحیح است. 🔹مسأله ۲۳۱) کسی که به خاطر بیماری و مانند آن نمی تواند به اندازه گفتن سه «سُبْحانَ اللهِ» در حال رکوع بماند، کافی است که یک مرتبه «سُبْحانَ اللهِ» بگوید و اگر فقط یک لحظه می تواند در حال رکوع باشد، احتیاط واجب آن است که ذکر را در همان لحظه شروع کند و در حال سر برداشتن تمام کند. 🔸مسأله ۲۳۲) نمازگزار باید بعد از تمام شدن ذکر رکوع بایستد و پس از آرام گرفتن بدن به سجده برود و اگر عمداً پیش از ایستادن، یا پیش از آرام گرفتن بدن به سجده برود، نمازش باطل است. 🔹مسأله ۲۳۳) اگر رکوع را فراموش کند و پیش از آنکه به سجده برسد یادش بیاید، باید بایستد و از حالت ایستاده به رکوع برود و چنانچه به حالت خمیدگی به رکوع برگردد، کافی نیست و اگر به این رکوع اکتفاء کند، نمازش باطل است. 🔸مسأله ۲۳۴) اگر در حال سجده اول یا بعد از آن و پیش از وارد شدن در سجده دوم یادش بیاید که رکوع نکرده است، باید برخیزد و پس از ایستادن، رکوع کند و پس از آن دو سجده را به جا آورد و نماز را تمام کند و بعد از نماز بنابر احتیاط مستحب دو سجده سهو برای سجده زیادی انجام دهد. 🔹مسأله ۲۳۵) مستحب است پیش از رفتن به رکوع در حالی که ایستاده است تکبیر بگوید و اگر نمازگزار مرد است هنگام رکوع زانوها را به عقب بدهد و سر را پایین نیندازد و مساوی پشت خود نگهدارد، کف دست را به زانوها تکیه دهد و بین قدم های خود را نگاه کند و پیش از ذکر رکوع یا بعد از آن صلوات بفرستد، ذکر رکوع را تکرار کند، آن را به عدد فرد ختم کند، پس از آنکه از رکوع سربرداشت و ایستاد در حال آرامش بدن بگوید: «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ». 🔸مسأله ۲۳۶) مستحب است زنان در حال رکوع، دست را بالاتر از زانوها بگذارند و زانوها را به عقب ندهند. ✏️واجبات نماز: سجود 🔹مسأله ۲۳۷) باید در هر رکعت از نمازهای واجب و مستحب، بعد از رکوع، دو سجده انجام داد؛ یعنی پیشانی را از روی خضوع در برابر خداوند بر زمین گذاشت. 🔸مسأله ۲۳۸) در سجده باید علاوه بر پیشانی، کف دو دست، سر دو زانو و سر دو انگشت بزرگ پاها نیز بر زمین گذاشته شود. 🔹مسأله ۲۳۹) دو سجده در یک رکعت، با هم «رکن» است، بنابراین اگر عمداً یا از روی فراموشی، هر دو ترک شود یا دو سجدۀ دیگر به آنها اضافه گردد، نماز باطل می شود. 🔸مسأله ۲۴۰) کم یا زیاد کردن عمدی یک سجده، نماز را باطل می کند. 🔹مسأله ۲۴۱) اگر از روی فراموشی یا اشتباه، یک سجده را کم یا زیاد کند، نماز باطل نیست ولی دارای احکامی است که بیان خواهد شد. 🔸مسأله ۲۴۲) اگر پیشانی را عمداً یا سهواً بر زمین نگذارد، سجده محقق نشده است، اگر چه شش عضو دیگر (کف دو دست، سر دو زانو، سر دو انگشت بزرگ پا) را بر زمین گذاشته باشد و اگر پیشانی را بر زمین بگذارد ولی اعضای دیگر را سهواً به زمین نرساند، یا سهواً ذکر نگوید، سجده صحیح است. 🔹مسأله ۲۴۳) جایز است هنگام سجده، علاوه بر سر انگشت بزرگ پاها، سایر انگشتان نیز بر زمین گذاشته شود. #رساله_نماز_و_روزه 🆔 @khamenei_ahkam

🔸راه‌های ثبوت مسافت شرعی ‌ ✅ اگر علم یا اطمینان داشته باشد و یا دو نفر عادل بگویند که سفر او حداقل هشت فرسخ است، باید نماز را قصر بخواند. شیاع (1) بین مردم اگر موجب علم یا اطمینان به تحقق مسافت شرعی شود، می‌توان بر اساس آن عمل کرد و نماز را قصر خواند، در غیر این صورت حتی اگر موجب ظن و گمان هم شود، اعتباری ندارد. ۱) شیوع و شهرت بین مردم. 🔺 رساله نماز و روزه، مسأله ۴۲۳ و ۴۲۴ 🆔 @khamenei_ahkam

📢مرور مسائل شرعی «رساله نماز و روزه» 🔸از مسئله شماره ۲۴۴ تا ۲۶۲ 🖥 رسانه‌ی KHAMENEI.IR مسائل شرعی بیان‌شده در رساله نماز و روزه را به ترتیب خود کتاب مرور می‌کند. در این مطلب، مسائل شرعی درباره «واجبات نماز» مرور شده است. ✏️واجبات نماز: سجود 🔸مسأله ۲۴۴) ذکر واجب در سجده یک بار «سُبْحانَ رَبِّیَ الْاَعْلی وَ بِحَمْدِهِ» یا سه بار «سُبْحانَ اللهِ» است و اگر به جای آن ذکرهای دیگر، مانند «اَلْحَمْدُ لِلّهِ»، «اَللهُ اَکْبَرُ» و مانند آن را (غیر از ذکر مخصوص رکوع) به همان مقدار بگوید، کافی است. 🔹مسأله ۲۴۵) اگر ذکرهای رکوع و سجده را به جای یکدیگر بگوید، در صورتی که سهوی باشد اشکال ندارد، همچنین است اگر عمدی باشد و به قصد مطلق ذکر خداوند «عزوجل» بگوید، ولی ذکر مخصوص آن را نیز باید بگوید. 🔸مسأله ۲۴۶) اگر بعد از رکوع و سجده متوجه شود که ذکر رکوع یا سجده را اشتباه گفته، نمازش صحیح است. 🔹مسأله ۲۴۷) هنگام گفتن ذکر واجب سجده، باید بدن آرام باشد، همچنین بنابر احتیاط واجب هنگامی که ذکری را به قصد استحباب آن در سجود می گوید، مانند تکرار «سُبْحانَ رَبِّیَ الاَعْلی وَ بِحَمْدِهِ» و مانند آن، باید بدن آرام باشد. 🔸مسأله ۲۴۸) کسی که می داند آرام بودن بدن در حال ذکر سجود واجب است، اگر پیش از رسیدن پیشانی به زمین و آرام گرفتن بدن، عمداً ذکر را بگوید، یا پیش از تمام شدن ذکر، عمداً سر از سجده بردارد، نمازش باطل است. 🔹مسأله ۲۴۹) اگر پیش از رسیدن پیشانی به زمین و آرام گرفتن بدن، سهواً ذکر سجده را بگوید و در حال سجده متوجه شود، باید دوباره در حال آرامش بدن، ذکر را بگوید. 🔸مسأله ۲۵۰) اگر بعد از اینکه سر از سجده برداشت متوجه شود که پیش از رسیدن به سجده یا پیش از آرام گرفتن بدن، ذکر را گفته یا پیش از تمام شدن ذکر، سر از سجده برداشته، نمازش صحیح است. 🔹مسأله ۲۵۱) اگر سجده بر روی تشک و مانند آن (که ابتدا بدن حرکت دارد و سپس آرام می گیرد) انجام شود، چنانچه در هنگام آرامش بدن، ذکر گفته شود، نماز صحیح است. 🔸مسأله ۲۵۲) اگر در حال گفتن ذکر سجده، یکی از هفت عضو را عمداً از روی زمین بردارد، نمازش باطل میشود ولی هنگامی که مشغول ذکر گفتن نیست، اگر غیر از پیشانی اعضای دیگر را از زمین بردارد و دوباره بگذارد، اشکال ندارد. 🔹مسأله ۲۵۳) اگر پیش از تمام شدن ذکر سجده، پیشانی را سهواً از زمین بردارد، نمی تواند دوباره به زمین بگذارد و باید آن را یک سجده حساب کند ولی اگر سایر اعضا را سهواً از زمین بردارد، باید دوباره بر زمین بگذارد و ذکر را بگوید. 🔸مسأله ۲۵۴) اگر هنگام سجده، پیشانی به محل سجده برخورد کند و بی اختیار از زمین بلند شود، باید دوباره پیشانی را بر زمین بگذارد و ذکر سجده را بگوید و روی هم یک سجده به حساب می آید. 🔹مسأله ۲۵۵) در سجده، باید دو کف دست را بر زمین بگذارد؛ ولی در حال ناچاری، گذاشتن پشت دست هم مانعی ندارد و اگر پشت دست هم ممکن نباشد، باید مچ دست را بگذارد و اگر آن را هم نمی تواند، باید تا آرنج، هر قسمت را که بتواند بر زمین بگذارد و اگر آن هم ممکن نیست، گذاشتن بازو کافی است. 🔸مسأله ۲۵۶) بعد از تمام شدن ذکر سجده اول، باید بنشیند تا بدنش آرام گیرد و دوباره به سجده رود. 🔹مسأله ۲۵۷) کسی که به خاطر بیماری و مانند آن نمی تواند به اندازه گفتن سه «سُبْحانَ اللهِ» در سجده بماند، کافی است که یک مرتبه «سُبْحانَ اللهِ» بگوید و اگر فقط یک لحظه می تواند در سجده باشد، احتیاط واجب آن است که ذکر را در همان لحظه شروع کند و در حال سر برداشتن تمام کند. 🔸مسأله ۲۵۸) کسی که نمی تواند پیشانی را به زمین برساند باید به قدری که می تواند خم شود و مهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است، روی چیز بلندی گذاشته و طوری پیشانی را بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است ولی کف دست ها، زانوها و سر انگشتان بزرگ پاها را اگر ممکن است باید به طور معمول بر زمین بگذارد و اگر چیزی که مهر را روی آن بگذارد وجود ندارد، باید آن را با دست بلند کند و پیشانی را بر آن بگذارد و اگر اصلاً نمی تواند خم شود، باید به جای سجده کردن، با سر اشاره کند و اگر به این صورت هم نمی تواند، با چشم اشاره کند. 🔹مسأله ۲۵۹) در حال سجده باید جای پیشانی از جای زانوها و سرانگشتان پا، بالاتر یا پایین تر از چهار انگشت بسته نباشد. 🔸مسأله ۲۶۰) مُهر یا چیز دیگری که بر آن سجده می کند، باید پاک باشد ولی قرار دادن مُهر روی فرش نجس چنانچه نجاست به بدن و لباس سرایت نکند یا نجس بودن یک طرف مُهر در حالی که پیشانی را بر طرف پاک آن می گذارد، اشکال ندارد. 🔹مسأله ۲۶۱) باید میان پیشانی و آنچه بر آن سجده می کند، چیزی مانند موی سر یا کلاه و غیر آن حائل نشود. 🔸مسأله ۲۶۲) اگر چیزی بین پیشانی و مُهر حائل شود، نماز باطل است ولی اگر فقط رنگ مهر تغییر کرده باشد، اشکال ندارد. #رساله_نماز_و_روزه 🆔 @khamenei_ahkam