📌دیپلمات نه، ترامپ لات است. ترامپ، عصاره‌ی فضولات آمریکاست. دیگر از دست چدنی با روکش مخملی خبری نیست. سیاست مشت آهنین یانکی‌ها، تعارفات و تشریفات دیپلماسی را له و لَوَرده کرده. ترامپ دنیا را شبیه سرِ گردنه می‌بیند: «هی! منابع کشورت رو رد کن بیاد و الّا همتونو لوله می‌کنم!» مردک، حرفش را لای زرورق دیپلماسی نمی‌پیچد. با دنیا لخت و عریان و به زبان چارواداری صحبت می‌کند. گرز استبداد را بلند کرده و در فضای سیاست بین‌الملل می‌چرخاند تا کشورها را تلکه کند. ترامپ، دیپلمات نیست، لات است. کسی هم جرأت نمی‌کند آینه‌ای جلویش بگیرد و بگوید: «پادشاه لخت است». قمارباز، خودشیفتگی را به مرز جنون رسانده. او ولع خدا شدن دارد و برای استیلای مطلق بر ثروت جهان، له‌له می‌زند. لاکردار سیری ندارد و می‌خواهد دنیا را قورت دهد و هر چه در حلقش می‌ریزند، باز می‌گوید: «هَلْ مِنْ مَزِید؟». خدا البته گنده‌تر از او را در نیل غرق کرده، اما ترامپ شبیه یک گوریل زرد با مشت به سینه‌اش می‌کوبد و می‌گوید: «أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلَیٰ»! حق دارد؛ در زیر آسمان خدا، تنها حوثی‌ها اراده کرده‌اند با قوه قهریه جلویش در بیایند و کرک و پرش را بریزند و او را تنظیم باد کنند. الباقی کشورها مسیر دیپلماسی را در پیش گرفته یا تعارفات تعرفه‌ای را روی میز گذاشته‌اند. الحمدللّه امروز از پنج بعلاوه یک دیگر خبری نیست (چند مزاحم کمتر!) و ما رودروایسی را کنار گذاشته و یک‌راست رفته‌ایم سراغ کدخدا. عصای موسی (ع) را شاید وقتی دیگر زمین بزنیم و کودک‌کشان و جهان‌خواران را بترکانیم. امروز اما به چوب جادوی ترامپ دخیل بسته‌ایم تا اقتصادمان را بتکاند. از فردا، «امضای ترامپ تضمین است»، اما فراموش نکنیم که مردک، گردن‌گیرش خراب است و امروز کاغذی را امضا کند، فردا جلوی دوربین‌ها همان را پاره می‌کند و آب از آب تکان نمی‌خورد. وقتی دست توافق می‌دهد، باید انگشتانمان را بشماریم تا کم نشده باشد. بله ترامپ، عصاره‌ی فضولات آمریکاست. #مذاکره ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

سپاس از برادر ارجمند و شاعر گرانقدر آیینی آقای مهدی جهاندار که غزلی مرتبط با یادداشت عیدانه‌ام سرودند. اشعار ایشان را در کانال «هی هات» بخوانید: @mehdi_jahandar 🚩 سال هزار و چارصد و... وَالیل باش، سوره‌ی وَالعصر پیش روست طاقت بیار هرچه کم و کسر پیش روست دل خوش به وعده‌های قفس‌‍مسلکان مکن آن بی‌کرانِ بی‌حد و بی‌حصر پیش روست موسی! سر از حمایت محروم برندار حتی اگر تفرعن یک قصر پیش روست دل را چه جای تازه به دوران رسیده‌ها آغوشِ آن یگانه‌ی هر عصر پیش روست سال هزار و چارصد و غم گذشت و رفت سال هزار و چارصد و نصر پیش روست ✍زهرا محسنی‌فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

رسانه، مرزشکن است؛ فرهنگ‌ها را بسان ماست و آبِ مَشک و خیکِ عشایر درهم می‌آمیزد و گویش‌ها را همچون مُشک و سرگین دکان عطاری همنشین می‌کند. واژه‌های بیگانه گاهی بی‌جواز و گذرنامه و با هزار ناز و افاده وارد سرزمین کهنِ زبان مادری‌مان می‌شوند و چونان قشون مخفی استعمار، لابلای گلواژه‌های پارسی، استتار می‌کنند تا موریانه‌کردار ادب و ادبیات ما را بجَوَند. با این مقدمه، شما را دعوت می‌کنم به تماشای میان‌برنامه‌های «شیرین‌بیان» که این روزها از شبکه اول سیما پخش می‌شود. شیرین‌بیان، می‌کوشد واژه‌های بیگانه را شناسایی و انگشت‌نما کند و واژه‌هایی وزین و متین جایشان روی زبان‌ها بنشاند. فرامتنِ این «بگوییم و نگوییم‌‌»ها، تذکر به خویشتن و تمرین پاسبانی از فرهنگ و زبان فارسی است. افتخار همکاری با عوامل سازنده‌ی این برنامه را دارم و جمله‌های کاربردیِ هر واژه را برای درک بهترِ چگونگی بکارگیری آنها می‌سازم. همسنگ فارسی واژه‌های بیگانه در این برنامه، همگی مورد تأیید فرهنگستان زبان و ادب فارسی هستند. در شیرین‌بیان اگر با لفظ قلم جوالدوزی به دیگران می‌زنم، اینجا در «لفظ قلم» باید سوزنی به خود بزنم! امید که همگی فارسی را پاس بداریم. ✍زهرا محسنی‌فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

امروز در برنامه «صبح بخیر ایران»، فرصتی شد تا از مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید محسن شفیعی و کتاب «آقا سید محسن» بگویم. تلاش کردم توصیفی اجمالی از شخصیت والای ایشان برای مخاطب کشوری ارائه دهم. ولی بحر را کجا می‌توان در فنجان ریخت؟! ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

آسمان اهواز آن روزها دل پُری داشت و خودش را های‌های سبک کرده بود. خانه‌ها تا کمر در آب فرو رفته بودند و سیل، میهمان ناخوانده‌ی شهر شده بود. هر که می‌توانست آستین بالا زده بود تا روان‌آب را به سیل‌بند مهار کند. مرد، عبا و عمامه‌ی مشکی‌اش را بقچه‌پیچ کرد و روی تخته‌سنگی گذاشت. نام و نشان، دست‌ و پاگیرش نمی‌شد. بعد، بسم الله گفت و شانه زیر بار کیسه‌های شن داد. گفته بود خوش ندارد کسی عکسش را بیندازد. تئاتر بازی نمی‌کرد. عادتش بود؛ برای همه کار می‌کرد تا فقط «او» ببیند. وقتی رفت، دوباره سیل آمد؛ سیل اشک؛ های‌های. غم، میهمان ناخوانده مردم شد. هرکه می‌توانست آمده بود. این‌بار عمامه‌اش روی تابوت دیده می‌شد. شهر، شانه زیر بار غمش داده بود. صدای چک چک شاتر دوربین‌ها در فضا می‌پیچید. همه آمده بودند تا او را ببینند. آنجا مردی داشت خودش را فقط به خدا نشان می‌داد؛ عادتش بود... 🎥 انتشار برای اولین بار در برنامه روز گذشته «صبح بخیر ایران». برشی از مستند سیل خوزستان و گفتگو با مرحوم آقا سید محسن شفیعی ✍🏼#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

🔴در اصلاح ابروی رسانه ملی، مراقب چشمش باشیم! ▫️سال گذشته، با سه برنامه شبکه یک سیما همکاری داشتم؛ «تیتر ۱»، «شیرین بیان» و «امّت قرآن». در اوّلی با گزینش و ترکیب واژه‌ها، برای وقایع روز تیتر یا عنوان می‌ساختم و در دوّمی برای همسنگِ فارسی واژه‌های بیگانه، جمله‌ی کاربردی. تا ساخته‌هایم روی آنتن برود، سلسله‌مراتبی از مدیران شبکه آن‌ها را محتوایی و شکلی پایش می‌کردند و لبه‌های تیز تیترها و جمله‌ها را سمباده می‌کشیدند تا کسی را زخمی نکنند و قابل پخش باشند. ▫️اگر پشت «تیتر ۱» و «شیرین بیان» دغدغه سیاسی و فرهنگی بود، سازندگان «امّت قرآن» اما دغدغه اعتقادی داشتند؛ اعتقاد به محوریت قرآن برای «وحدت» مسلمانان. «امّت قرآن» به تلاوت روزانه کلام الله در ماه مبارک رمضان می‌پرداخت. برنامه، هر سه روزِ متوالی مخاطبان رسانه‌ی ملی را در سفری معنوی به مساجد یکی از کشورهای اسلامی می‌برد تا میهمان محفل جزء‌خوانی شوند. و من باید برای معرفی ۱۰ کشور اسلامی نوشته‌های ادبی خلق می‌کردم تا در ابتدای برنامه خوانده شود. آنجا به نقاط برجسته فرهنگی و اجتماعی جوامع اسلامی (فارغ از گرایشات مذهبی‌شان) اشاره می‌کردم و در مدح و ستایش روح امّت واحده می‌نوشتم. این متن‌ها هم تا برای پخش مجوز بگیرند، به دفعات دستخوش ویرایش می‌شدند. ▫️این تجربه‌های زیسته را گفتم تا به دو نکته اشاره کنم؛ یکی نظارت‌ها و پیش‌ممیزی‌های سخت‌گیرانه‌ی رسانه ملی که رویه‌ی جاری آن سازمان است و دیگری خط قرمز و بلکه باوری به نام «وحدت مسلمین» که تاکنون به دقت پاسبانی شده. با این توضیحات، آنچه روز چهارشنبه در برنامه‌ی ضبطی «سیمای خانواده» اتفاق افتاد را بیش از آنکه از جنس غفلت یا سهو ببینم، به نفوذ و خرابکاری به قصد تحریک گسل‌های مذهبی شبیه می‌بینم. خط و ربط ماجرا را البته نهادهای مسئول باید مشخص کنند و برای پیشگیری از تکرار این اتفاق، اقدام بایسته‌ای انجام دهند. ▫️ اما همه اینها را گفتم تا دو مرزبندی سیاسی داخلی را در مواجهه با این اتفاق روشن کنم. یکی آنها که استاد بافندگی زمین به زمان هستند و پدیده‌های مشرقی و مغربی را ماهرانه به هم می‌دوزند تا از آن طرفی ببندند. همانها که دیروز شعار روی موشک را عامل ناکامی برجام دانستند و امروز فکاهی کیهان را در پیش‌بینی نحوه‌ی مرگ ترامپ، بر ژئوپلتیک منطقه و توافق با آمریکا مؤثر می‌بینند! همانها که صدا و سیمای جمهوری اسلامی را رسانه میلی می‌نامند تا آن را بی‌مخاطب نشان دهند، اما خود پای ثابت نقد ریز تا درشت برنامه‌های صدا و سیما هستند. همانها که بارها در آتش آشوب‌های داخلی دمیده‌اند و بزرگانشان با جرم‌های امنیتی یکی در میان به قید وثیقه آزادند، اما امروز نگران برهم خوردن آرامش جامعه شده‌اند. ▫️دسته دوم انقلابی‌هایی هستند که هنوز در باد دوقطبی انتخاباتی جلیلی-قالیباف خوابیده‌اند و در این ژانر گیر کرده‌اند و کسی باید آنها را نجات دهد. رسانه‌‌ی ملی را ملک طلق یک سر دوقطبی می‌بینند که باید آزاد شود و شش‌دانگ به نام سر دیگر سند بخورد! و چه بهانه‌ای بهتر از این لغزش‌های مشکوک برای تسویه حساب درون‌گفتمانی! ▫️در این مرزبندی، هر دو طیف اما دارند قیصریه را با هم به آتش می‌کشند تا از رسانه ملی انتقام بگیرند. بله ما هم به صدا و سیما نقدهای جدی داریم، اما برای اینکه ابرویش را درست کنیم، چشمش را کور نمی‌کنیم. به بهانه جراحی، شکمش را پاره نمی‌کنیم. در گرماگرم جنگ ادراکی و شناختی نظام سلطه، هیچ‌کس از نابودی و بی‌اعتباری رسانه ملی، سودی نمی‌برد. ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

ما ملّت مرهمیم... عمود دود صعود کرد و خیمه‌ی آتش، دامن گستراند. داغ بر دل بندر نشست و کمر اسکله شکست. موج انفجار، بارها بارها را در هم کوبید و دریا سراسیمه ساحلش را بغل کرد. کانون حادثه، بارانداز شد و غم بر سر ایران سایه‌انداز. غصه در دلمان تلنبار شد و اندوه در نگاهمان دپو. به سوگ نشستیم اما محکم پشت مصیبت‌زدگان ایستادیم. کور خواند آنکه سیل خون را در رگ همدلی ندید. کور باد آنکه زخم را به ریشخند ریش‌ریش کرد. نامحرمان چه می‌فهمند که ما ملّت مرهمیم! آنکه سهل‌انگار است، باید به او سخت گرفت و خرابکار را باید درستش کرد. حادثه شاید، اما امنیت تصادفی نیست. آنکه برایمان آرامش نخواهد، رام خواهیم کرد... #بندرعباس ✍ زهرا محسنی‌فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

🖥 ویژه 📹 اینجا ایرانه؛ دختراش ستاره می‌سازن... ❤️ در سالروز ولادت حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها و #روز_دختر، نماهنگ ویژه‌ی «نوگلان ایران» را که شامل لحظات ماندگار مراسم جشن تکلیف دختران در حضور رهبر انقلاب در سال ۱۴۰۱ است، ببینید. 📥 دریافت کیفیت پخش تلویزیونی 🖥 @khamenei_reyhaneh

#روز_دختر 📺 برای همه پدر بود حتی برای دختران خوابگاه بریده‌ای از کتاب «آقاسیدمحسن»؛ روایتی از دغدغه‌مندی حجت‌الاسلام سید محسن شفیعی نسبت به دانشجوها که فراتر از مسئولیت اداری‌اش بود. 📱 کانال انتشار آثار حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحسن شفیعی(ره) https://eitaa.com/joinchat/363266068Cdadc80bc4e

فرمول یمنی هنوز هم نسیم قَرَن بوی خدا می‌دهد. آری «زُبَر الحدید»، مردم حدیده‌اند. شجاع‌دلانی چون اویس‌های پیامبر ندیده را چشم تاریخ هرگز به خود ندیده. اینجا خنجر یمنی کار تبر ابراهیمی (ع) می‌کند. «مرگ هزار چاقو»، ضربه‌های پیاپی حوثی‌هاست که هر روز بر پیکر صهیون می‌نشیند و پیوسته عمیق‌تر می‌شود. تو گویی خلیل از دل تاریخ سربرآورده تا بار دیگر ابلیس را رمی جمرات کند. ابرفراصوت‌ها انگار فلاخن داوودند که بی‌خطا پیشانی جالوت را از دور می‌زنند. ابابیل‌وار پیل را از پای خواهند انداخت، نقطه‌زن‌‌های بلندپرواز یمنی. این کار خداست که لُنگ‌پوشان بی‌پاپوش، داعیان ارض موعود را محاصره هوایی و دریایی کرده‌اند. در دنیایی که جهانخواران چشم طمع به خاورمیانه دوخته و شیخ‌نشین‌ها را راحت‌الحلقوم می‌بینند، تو مثل یمن استخوان در گلو و خار در چشم دشمنان باش. بکوش آینه‌ی دِق‌شان باشی، مسأله‌ی لاینحل‌شان بمانی. ایهاالناس! یمن، کارتِ بازی نیست؛ خودش بازیگردان است. کُرک و پر اثر پروانه‌ای فرو می‌ریزد وقتی که موشک یمنی وسط سرزمین‌های اشغالی می‌نشیند و آخ و ناله‌ی غرب‌گرایان ایرانی بلند می‌شود! گوش کن! فرمول یمانی ساده است؛ معامله نه، انصارالله فقط یک معادله می‌شناسد: «إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ». بله #یمن، نیروی نیابتی است؛ نیروی نیابتی خدا... ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

روزی حکیم انوری در بازار بلخ می‌گذشت. هنگامه‌ای دید. پیش رفت و سری در میان کرد. مردی دید که ایستاده و قصاید انوری به نام خود می‌خواند و مردم او را تحسین می‌کردند. انوری پیش رفت و گفت: ای مرد! این اشعار کیست که می‌خوانی؟ گفت: اشعار انوری. گفت: تو انوری را می‌شناسی؟ گفت: چه می‌گویی؟ انوری منم! انوری بخندید و گفت: شعر دزد شنیده بودم، اما شاعر دزد ندیده بودم. این داستان طنز، حکایت وقاحت آنهاست که نام #خلیج_فارس را جعل می‌کنند. جلویِ بی‌چشم و روییِ نوکیسگانِ شیخ‌نشین و خوش‌اشتهاییِ غاصب‌مسلکانِ جهانخوار اگر در نیاییم، فردا جدی‌جدی ایران را هم مصادره می‌کنند. مگر رژیم جعلی، خودش را جای فلسطین کشوری روی نقشه جا نزد؟ مگر فرعون خودش را جای خدای جهان‌آفرین جا نزد؟ مردک زرد کاخ سفید هم رؤیای خام زیاد می‌بافد. اما پنبه‌ی او را اگر نزنی، تار و پودت را صاحب می‌شود. ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

ان‌شاءالله فردا شنبه حوالی ظهر در غرفه انتشارات سوره مهر در نمایشگاه کتاب تهران حضور دارم و آماده‌ام تا با علاقه‌مندان و منتقدان کتاب «آقا سید محسن»، گپ و گفتی داشته باشم. شبستان اصلی مصلی تهران، انتهای راهروی ۲۷ ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648