سلام نمیدونم چی بگم از تهران آواره شدم اومدم یه جای دیگه فردا تولدمه ولی متنفرم و میگم کاش نرسه ۱۵۰۰ کیلومتر از مامان و بابام دورم امروز واقعا دیگه دیدم نمیتونم تحمل کنم و واقعا نا امید شده بودم از زندگی با شدت فقط گریه میکردم و رو به خدا میگفتم کاش تموم شم من دیگه یهو به سرم زد بیام ایتا و کانال شما وقتی دیدم همسن و سالهای من دارن اینجوری به جنگ نگاه میکنن و یه فرصت میدونن تا یک تهدید واقعا حال منو بهتر کرد حضور خدا رو حس کردم دیدم عه منم که خدارو دوست داشتم منم که نماز میخوندم پس چرا اینجوری متوجه خدا نبودم تو این شرایط امید تنها چیزیه که میتونه زنده نگه‌ت داره و من اونو امروز از دست دادم و الان به دستش آوردم #کبوتر #روایت_پنجاه‌وچهارم https://eitaa.com/m_fayaz96