🔻جهود: جمعِ جُهد (به معنای تلاش): تلاش‌ها 🔻جحود: به معنای «انکار علی‌رغم علم» ﴿وَجَحَدوا بِها وَاستَيقَنَتها أَنفُسُهُم ظُلمًا وَعُلُوًّا فَانظُر كَيفَ كانَ عاقِبَةُ المُفسِدينَ﴾ لذا به کفار (یهود و مسیحیانی) که با وجود علم به حقانیت رسول اکرم (ص) ایشان را انکار کرده و به ایشان ایمان نیاوردند «جاحد»گفته می‌شود. (جمع مکسرش میشه جحود، یعنی جاحدان)

هنر در شرایط جنگی / 15 تنگۀ اُحد! صبح روز اول جنگ، بلافاصله بعد از شنیدن اخباری که همۀ ما را در بُهت و شُک قرار داد، یک وعدۀ حضوری داشتیم با دوستان مجمع طراحان گرافیک انقلاب اسلامی؛ آیه در اصفهان. وعده کردیم که در این اوضاع وظیفۀ خودمان را با همفکری و مشورت پیدا کنیم و بدانیم باید با چه خط محتوایی پدافند ایجاد کنیم. تجربۀ حوادث گذشته نشان می‌داد اگر همه به یک خط محتوایی نرسند همه می‌شویم تک تیراندازهایی که بیشتر شلیک‌هایمان هوایی است و ایذایی! فقط فرصت‌ها را از بین می‌بریم. فضای ذهنی اغلب دوستان در جلسه حول محور واژه‌هایی چون، شهیدالقدس، 7 اکتبر، غزه، فلسطین، قدس، جبهۀ مقاومت و... می‌گشت و پیشنهادها حول همین محورها تاب می‌خورد. اواسط جلسه با نیم‌نگاهی به خط محتوایی جبهۀ مقابل که زودتر از همه آرایش گرفته بودند و از قبل آماده بودند؛ قصۀ جنگ از طرف اسراییل کاملاً مشهود شده بود. اسراییل با یک قصۀ واحد می‌جنگید: جنگ با حاکمیت نه مردم! اگر قرار بود خط محتوایی ما هم بشود یک خط محتوایی ایدئولوژیک که برای قشر خاصی معنا و مفهوم و اهمیت داشت، فی‌الواقع ما هم داشتیم در تحقق این قصه به دشمن کمک می‌کردیم. پس خط محتوایی ما باید جایی کاملا مقابل قصۀ دشمن ایجاد می‌شد. مخاطب ما باید عمومی‌تر می‌شد و قشر خاصی را در برنمی‌گرفت. برای همین تصمیم همۀ جمع بعد از این مباحث براین شد که یک نقطه بگذاریم روی مفاهیم ایدئولوژیک، و قصۀ این جنگ را از وطن خودمان شروع کنیم. مخاطب ما عموم مردم باشد و دال مرکزی قصه و خط محتوایی ما «وطن» باشد. همان‌جا گفته شد اشتباه محض است و بازی در پازل دشمن است به شهدای این جنگ بگوییم شهدای طریق القدس و یا عناوین دیگر، که دشمن هم دنبال همین جداسازی و دوقطبی است! این شهدا شهدای وطن هستند و لاغیر! (بگذریم که بنیاد شهید اصفهان چند روز پیش قطعۀ این شهدا را شهدای طریق القدس نام‌گذاری کرده، از چنین نهادی واقعا انتظار شعور و فکر نداریم!) جنگ، بعد از 12 روز موقتاً متوقف شد و دو طرف شروع کردند به بازیابی. همان روزها فهمیدیم که این‌جایی که ایستاده‌ایم «تنگه»ی مهمی است. به اندازۀ پیروزی موشکی! به قول خیلی‌ها اگر جمهوری اسلامی برای حفظ این تنگه این همه هزینه داده باشد هزینه زیادی نیست! فهمیدیم این تنگه، تنگۀ احد است و نباید اجازه بدهیم دشمن در زمان توقف جنگ، بازیابی کند و از این نقطه وارد بشود و همه را غافلگیر کند. اما جنگ که متوقف شد، خیلی‌ها این تنگه را رها کردند. کارهای زیادی تولید شد که مخاطبشان دیگر عموم مردم نبود و قصه‌شان دیگر وطن نبود! در هماهنگی کامل با شخص نتانیاهو از شکست ایران حرف می‌زدند و از پیروزی اسراییل! از ضعف و ناتوانی ایران گفتند و از قدرت و زرنگی اسراییل و کلاهی که بر سر ما گذاشته! از تنگه آمده بودند بیرون و داشتند دقیقا در زمین دشمن بازی می‌کردند. خودشان را تحلیل‌گر می‌دانستند و آنقدر هوش نداشتند که همراهی خودشان و هماهنگی حرف‌هایشان را با خود نتانیاهو فهم کنند! صحبت‌های رهبری هم نتوانست نادانی و کج‌فهمی این دوستان را اصلاح کند! و جالب است که همان دوستان، دقیقا همان دوستان! به هر بهانه‌ای شروع می‌کنند خراب کردن پدافندی که با زحمت در این تنگه ساخته شده است تا راه را برای دشمن هموار کنند. هر بهانه‌ای! تا دیروز از دیدن توییت فلان سلبریتی که همگرایی مردم را باعث می‌شد خوشحال بودیم و امروز علیه‌اش پوستر می‌‌زنیم و در کاریکاتور هجوش می‌کنیم! و... اما سربازان واقعی به این درک رسیده‌اند که این تنگه، تنگۀ مهمی است و تا عادی شدن شرایط و سپردن این تنگه به حاکمیت برای حفظ و بالندگی آن، این تنگه را خالی نمی‌کنند. تا اطلاع ثانوی هیچ تولیدی ندارند مگر اینکه مخاطبش عموم مردم ایران باشند و دال مرکزی و خط محتوایی‌اش وطن باشد. این سربازان در شرایط جنگی کار هنری می‌کنند و این‌قدر فهم دارند در شرایط جنگی باید سرباز باشی و بالاترین و بهترین تحلیل این است که آتش‌به‌اختیار بودن مال زمان جنگ نیست! تحلیل‌گر بودن و طبق تحلیل شخصی جلو رفتن مال زمان جنگ نیست. شوخی نداریم در شرایط جنگی یک سرباز جاهل و نادان بیشتر از دشمن می‌تواند ضربه بزند. سربازان واقعی شاید از حرف‌های فلان مسئول اخم کنند و خستگی‌شان دوچندان شود و آن را نپسندند، اما آن‌قدر بزرگ‌شده‌اند که بدانند وظیفه‌شان چیست و چه جای مهمی ایستاده‌اند و باید حواس خودشان و دیگران را پرت نکنند. سرباز واقعی حواسش شش‌دانگ به دشمن است و گوشش به فرمانده.

جنگ هنوز ادامه دارد؛ جهاد ادامه دارد می‌گویند حرف را بنداز وسط صاحب‌اش پیدا می‌شود! بگذریم؛ بعضی از جوانان سرزمین‌مان بدون اینکه مانند برخی شروع کنند با تحلیل‌های غلط شخصی‌شان در زمانۀ جنگ جلو بروند و کارشان از صبح تا شب تفرقه و اختلاف باشد و جدا کردن مردم از حاکمیت و در خط دشمن کار کنند و آنقدر هم تعصب داشته باشند که از هر انتقادی آشفته می‌شوند و شروع می‌کنند به آشفته‌گویی و ... جنگ برایشان ادامه دارد و مشغول خدمت به مردم هستند، به مردم مهر و محبت می کنند و با همین کار به کشور خدمت می کنند و به دشمن ضربه میزنند. این ویدئو یک مورد از هزاران مورد است، هزاران موردی که حول محور ایران وحدت دارند، به مردم ایران خدمت می کنند، هویت ایرانی را تقویت می کنند و برای ایران قدرت نرم خلق می کنند. گروه‌های جهادی که در استوری‌های آقاسید هادی قادری قصه‌شان را دیده‌ایم. دال مرکزی‌شان «وطن» است و مخاطب‌شان عموم مردم. تنگه را رها نکرده‌اند و هنوز دارند می‌جنگند.

سلام. به دلیل درخواست‌های فراوان دوستان مدرسۀ کتابخوانه قول دادند برای دوستانی که تلگرام نیستند شرایطی فراهم کنند تا در این دوره ثبت نام کنند. به این آیدی در ایتا پیام بدهید: @ketabkhonehschool

رهبر انقلاب: تبیین و رفع مغالطات لازم است اما به میان کشیدن ایرادهای غیر لازم و بحث درباره آنها و جنجال بر روی مسائل کوچک مضرّ است و حتی ابطال مغالطه باید به بهترین شکل انجام شود که مشکلی برای کشور ایجاد نشود رهبر انقلاب: نباید اختلاف‌نظرهای موجود و این جناح و آن جناح کردن را که کاری مضرّ است غلیظ کرد رهبر انقلاب ایشان با اشاره به امکان اعتراض یک نفر به یک مسئول در قضیه‌ای نظامی یا دیپلماسی: نمی‌گوییم اعتراض خود را مطرح نکنند اما اعتراض و انتقاد باید با لحن قابل قبول و پس از تحقیق و اطلاع‌یابی انجام شود چرا که گاهی برخی اظهارات و اعتراض‌هایی که در رسانه‌ها منعکس می‌شود، ناشی از بی‌اطلاعی است. رهبر انقلاب : شور و هیجان عمومی مردم بخصوص جوانان امری لازم و خوب است اما بی‌صبری و پا به زمین کوبیدن و اعتراض به اینکه چرا فلان کار انجام نشد، مضرّ است.