به نام او که از آیات او بسیار باید گفت خدا زنده است، این را اول اخبار باید گفت خدای انتم الاعلون، وقت نصرت و امداد خدای وعده‌های صادق لایخلف المیعاد خدا از عمر نوح آینه‌ای هم‌قد ایمان ساخت همان نوحی که کشتی را به امرش در بیابان ساخت و ابراهیم در هر امتحان بر او توکل کرد خدا در آتش نمرود بین شعله‌ها گُل کرد خداوندی که از نیل خروشان جاده می‌سازد و اعجاز از عصایی پیش پا افتاده می‌سازد عزیز مصر، روزی یوسف در چاه افتاده ست خدای ما خدای لحظه‌های خارق‌العاده ست به خاک ذلت افتاده ست، پیش او تکبرها خدای بدر، آن پیروزی دور از تصورها به صدها جلوه ما آن روح را در کالبد دیدیم خدای بدر را در عبرت تلخ احد دیدیم خدا در خط به خط وعده‌های راستین پیداست خدا در ضرب شمشیر امیرالمومنین پیداست حسین بن علی در قتلگاه او را تماشا کرد جهان راه خودش را از همان گودال پیدا کرد فراتر از همه تحلیل‌ها، آری خدایی هست تماشاچی مباش ای دل، تو را هم کربلایی هست خدا امروز هم مانند دیروزش خدایی کرد خدا بود آنکه در تشییع سید خودنمایی کرد فقط او مرگ را اینگونه در انظار زیبا کرد خدا در لحظه‌های آخر سنوار غوغا کرد خدای حاج قاسم، آن بزرگ روستازاده همان مردی که با اخلاص دنیا را تکان داده در آن باران و مه تنها خدا تسکین مردم شد شبی که تکه‌ای از قلب ما در ورزقان گم شد خدا حالا رئیسی را به یک حجت بدل کرده ست چه زیبا پیکرش را پرچم ایران بغل کرده ست خدا این اشک‌ها را عصر عاشورا سیاسی کرد یکایک سوگواری‌های ما را هم حماسی کرد خدا با ماست، او اینجاست، هم مقصود، هم راه است همیشه نصرتش در باور ان تنصروا لله است خدا در غزه افشا کرد، راز روزگار این است که معیار شرافت نسبت ما با فلسطین است نمانَد ظلم پابرجا، نمانَد سرخوشی‌هایش مگر فرعون خیری دیده از کودک‌کشی‌هایش به جولان ستم تاریخ هم در حال تکرار است معاویه ست در شام اینچنین سرگرم کشتار است خدا زنده ست و حرمان است در زندان خود ماندن خدا زنده ست و کفران است در بُهت احد ماندن مبادا دست روی دست بگذاریم و بنشینیم اگر حرکت کنیم، آن قله را نزدیک می‌بینیم در این اوضاع وانفسا مباش از بی‌تفاوت‌ها تبر بر دوش باید بود در پیکار با بت‌ها اگرچه سفره‌ها زخمی شد و این زخم کم هم نیست یقین داریم اما خارج از این مرز مرهم نیست نجابت، پایمردی، یک‌دلی، ایمان، امید اینجاست به هر سو رو کنی، جانی جوان، سروی رشید اینجاست ز خاطر بردن این سروها رسم فتوت نیست و ما را جز شهیدان با کسی عقد اخوت نیست نیندازیم کشور را به دام حزب بازی‌ها در این جنگ روایت‌ها در این بن‌بست‌سازی‌ها بدا بر حال آن چشمی که در این روزها خواب است به هر نحوی تماشا می‌کنم، این جنگ احزاب است به اسم صلح، در دستان شیطان نامه ی جنگ است هراسی نیست در دل‌ها، اگر هنگامه ی جنگ است هراسی نیست از شیطان، ز های و هوی طغیانش اگر او می‌کند آغاز، دست ماست پایانش نترسیم و نترسانیم، ترس آهنگ ابلیس است بدان که ناامیدی آخرین نیرنگ ابلیس است تمام زخم‌های ما برای حفظ این خانه ست کسی با گرگ اگر فکر توافق کرد، دیوانه ست بیا ای هم‌وطن فریاد شو ضد فراموشی خیالی خام را دیده، شتر در خواب خرگوشی بگو از دیرباز این مرز وقت رزم چالاک است از این قلدرترش امروز در خروارها خاک است بسوز ای سعی باطل، پرچم ایران نمی‌سوزد نمی‌دانی مگر در شعله‌ها ایمان نمی‌سوزد گمان بردی که این‌بار این حکایت فرق خواهد کرد؟ خدا فرعون را یک بار دیگر غرق خواهد کرد هر آنچه داشتی رو کرده‌ای، این آخرین برگ است سر جان شرط می‌بندم، قمار آخَرت مرگ است ولی ما وعده‌ ی حقیم و از باطل نمی‌ترسیم شهادت آرزوی ماست، از قاتل نمی‌ترسیم به کف پیراهنی خونین، کسی از راه می‌آید خدا زنده ست ای مردم، ولی‌الله می‌آید به استقبال او فریاد شد: انّا علی العهدی کسی که هست عیسی از حواریون او: مهدی #محمد_رسولی #الهیات_مقاومت #نظم_مقاومت @mssadeghi_ir

#احمدیان، دبیر شورایعالی امنیت ملی در گفت و گوی تلفنی با طحنون بن‌زاید آل‌نهیان مشاور امنیت ملی امارات متحده عربی، ضمن تشکر از مواضع امارات در محکوم نمودن تجاوز رژیم صهیونی به ایران، درباره مهمترین موضوعات منطقه‌ای ... ۱۴۰۴.۴.۲۲ خب این اولین خبر رسانه‌ای از دبیر شورای عالی امنیت ملی از زمان جنگ تاکنون است! فکر می‌کردم شاید مجروح و ناتوان هستند که نمی‌توانند در جنگ حتی یک توئیت بزنند! خب خدا را شکر سلامت هستند و بالاخره بعد از چندین روز از پایان جنگ خبری از ایشان منتشر شد. الحمدلله که دبیر شعام داریم. @mssadeghi_ir

مقاومت، طرح ایجابی پیشرفت1 برخی مقاومت را میدان درگیری حکومتی ایدئولوژیک می‌دانند تا پیمانکار مبارزه با همه انواع ظلم در عالم باشد. این تصویر ذاتا با اداره عقلایی و مبتنی بر وفاق ملی جمع نمی‌شود. برخی بر اساس فهمی از درگیری حق و باطل، مقاومت را جنگ جنگ تا پیروزی می‌فهمند. قواعد این جنگ نیز در دوگانه جهاد دفاعی-ابتدایی و ذیل سنت الهیِ مقاومت آنگاه پیروزی، مشخص می‌گردد. تاملی در تحولات منطقه نشان می‌دهد که نه این است نه آن. نه ما در فاز دفاعی صرف هستیم و نه رژیم. نه طرح ما فقط درگیری نظامی است و نه دشمن. شاید واژه مقاومت رهزنی داشته باشد؛ مقاومت در برابر طرح استکبار در منطقه و خصوصا پادگان اسرائیل، موهم دفاع در برابر هجوم است. اما طبع ارتباطی سیاست بین‌الملل صحنه را از حمله و دفاع به معرکه بسط نفوذ دو طرفه تغییر داده است. همین بدفهمی از بسط نفوذ است که چالش سیاست خارجی نظام در منطقه را شکل داده و محور مقاومت را صرفا تنش‌زایی بی‌انتهای نظامی معرفی می‌کند. در حالیکه ایجاد این محور، صرفا سلبی نبوده و در کلیت خود کاملا ایجابی است. مرور روند گسترش اسلام در دوره رسول الله (ص) به درک بهتر این رویکرد کمک می‌کند. در آن زمان هم میدان نزاع، محصور در دوگان جنگ ابتدایی-دفاعی نبود. از مدینه به بعد، همه جنگ‌ها را باید ذیل طرح انبساطی دید که حضرت (ص) با تلاشی عجیب، در ابعاد مختلف در پی تثبیت آن بودند. چه آنهایی که ابتدا به حمله از سوی پیامبر (ص) بوده چه آنهایی که از سوی کفار، همه در فضایی از کنش و واکنش‌های سیاسی، امنیتی، اقتصادی و تبلیغی بود و در نهایت از سوی اسلام یک طرح ایجابی روی زمین ارائه می‌شد. مسلمین از قبل می‌دانستند که قرآن رسالتی جهانی دارد. عمده آیاتی که مخاطب قرآن را "عالمین" می‌داند در مکه نازل شده بود و فارغ از آن، حتی مشرکین نیز در لایه سیاسی گفتگو با پیامبر (ص) و در میان خودشان می‌دانستند که دین جدید داعیه‌ای فراتر از حجاز و حتی عرب دارد و با روم و فارس به چالش برخواهد خاست. به این‌ها اضافه کنید بهانه به حق مسلمین را که قریش در دوران مکی به مال و جانشان تعرض کرده بودند. در مقابل هم کفار قریش می‌دانستند که با خروج هسته دعوت از مکه و پناه بردن به شهر کوچک یثرب، تهدید از آنان دفع نشده است. خاصه آنکه از عمر پروژه ایلاف و ارتباطات امنیتی و تجاری مکه با گستره‌ای از یمن تا شام و مصر و عراق، زمان زیادی نگذشته بود و تجار قریش نمی‌خواستند دین جدید آن را خراب کند. به همین دلایل از ابتدا با تحریک و ارتباط گرفتن با یهود، منافقین و بدویان اطراف یثرب، شروع به طراحی و ضربه زدن به امت جدید کردند. در فضایی که طرفین مشغول اقدام علیه دیگری هستند، طبعا نمی‌توان به صرف حمله پیش دستانه یکی، نام هجوم ابتدایی بر آن گذارد. بدر اگرچه با تحرک نظامی مسلمین برای حمله به کاروان تجاری قریش آغاز می‌شود، اما با عبور تجار و پیشروی کاروان نظامی مکه به نزدیکی مدینه، بیشتر به دفاع مسلمین از حریمشان شبیه می‌شود. کما این که احد صرفا هجوم کفار نیست؛ واکنش آنان به افزایش نفوذ اسلام در پیش از آن است که آمیخته‌ای از تحرکات نظامی و تبلیغی و انعقاد پیمان‌های دوجانبه در مثل ودان و بواط و ذوالعشیره بود. این صحنه، صرفا میدان زد و خورد نیست. بلکه میدان افزایش نفوذ و اقتدار است و جنگ، یکی از ابزارها در این میان. نتیجه کار پیامبر (ص) در انتهای حیاتشان، مجموعه‌ای از جنگ‌ها نیست، بلکه اسلام آوردن عمده شبه جزیره است، به گونه‌ای که سنت چند هزار ساله بت پرستی در این منطقه برچیده شد. این با جنگ صرف رخ نداده، کما این که با تبلیغ صرف نیز به دست نیامده است. پیمان‌های امنیتی دوجانبه متعددی منعقد شده و ساختار امنیت تجاری حدودا بازطراحی شده است. حوزه نفوذ اسلام گسترش یافته، کما این که در برابر عرب متشتت و پراکنده آن زمان، یک رویای بسیار بزرگ و فراتر از تصورات تاریخیشان قرار داده است. حضرت (ص) درگیر و زمین‌گیر جنگ با قریش نبوده، آنقدر که در همان اثنای مسئله کفار مکه، در مرزهای شام نیز عرب‌های وابسته روم، قضاعه و غسانیان، از دین جدید احساس خطر می‌کنند و با ایجاد ناامنی برای کاروان‌های مدینه، قصد حمله به آن را دارند. حاصل، غزوه دومه الجندل در سال پنجم و پیش از جنگ احزاب است که سرآغاز کنش و واکنش‌هایی در آن منطقه و در نهایت تسلیم و اسلام آنان است. پس از این ماجرا و باز هم پیش از آنکه تکلیف مکه یکسره شود، در سال ششم، در مرزهای شام و در واکنش به قتل پیک اسلام به رومیان، سریه موته را داریم که منتهی به شهادت جعفر و زید و ابن رواحه و عقب نشینی لشگریان به مدینه شد؛ روندی که در تبوک و لشکر اسامه ادامه یافت. در همه این مدت نیز جریان تبلیغ در پیوستگی با بازوهای نظامی و امنیتی و تجاری به شدت فعال است و از یمن تا مرزهای شام و عراق و از تهامه تا نواحی بحرین را شامل می‌شود. ✍محمد طلایی @mssadeghi_ir

مقاومت، طرح ایجابی پیشرفت 2 همانطور که بسط نفوذ اسلام در سال‌های مدینه، یک پروژه ایجابی بود و نه صرفا مبارزه‌ای سلبی، صدور انقلاب نیز صرفا قیامی دن‌کیشوت‌وار برای درگیری با هرآنچه مظاهر ظلم در جهان است نبوده و نیست. اساس مقاومت در واقع بازسازی اجتماعی جوامع بر اساس ایده پیشرفت مبتنی بر استقلال بوده است، جوامعی که در برابر هیمنه تمدن وحشی، از درون تهی شده بودند با مقاومت صرفا نمی‌خواهند بازی‌خراب‌کن منطقه باشند، بلکه حامل ایده‌ای جدید برای سامان دادن به روابط بین‌الملل در منطقه بوده‌اند. چشم بینا می‌خواهد تا عقلانیت نظام از ابتدای پیروزی انقلاب تاکنون را ببیند، و البته کاستی‌های حرکت را ناظر به همین رویکرد کلان رصد نماید. از ابتدای انقلاب، امام (ره) با تاکید بر استقلال و ساختن کشور، با احتیاط وارد مسئله ارتباط با گروه‌های مقاومت شد. خطوط اصلی راهبردی امام (ره) در صدور انقلاب هنوز هم توسط نظام رعایت می‌شود: - اصالت صدور گفتمان و اشاعه نرم. هرچند پشتیبانی لجستیک و حتی حضور نظامی به صورت جدی دنبال می‌شود، اما اصل بر بیداری ملت‌هاست. حزب‎الله و فلسطینی‌ها و انصارالله و مقاومت عراق خود بالغ اند و برای خود تصمیم می‌گیرند و البته طبعا ایران از مؤلفه‌های تصمیمشان غائب نیست. - اصالت استقلال و پیشرفت درونی کشور و منطقه نه به معنای خودکفایی در همه چیز، بلکه به معنای هویت مستقل و تصمیم‌گیری آزادانه ملت‌ها برای خود. تمرکز بر ساخت و آبادانی کشور هم به شدت در ادبیات امام پررنگ است و هم در گفتمان‌سازی رهبری در حدود 25 سال اخیر اظهر من الشمس است. این پیشرفت مستقل، از یک زاویه خود بخشی از ایده مقاومت است. - اصالت الگو شدن کشور برای سایر مستضعفین و در نتیجه پرهیز از انقلاب کردن ما برای دیگران. الگو شدن از سویی نشان از اولویت ساخت درونی دارد و از سویی وجه نهضتی و مردم‌بنیاد حرکت‌های منطقه‌ای را پررنگ می‌کند، تا جریان واقعی هم‌پیمان انقلاب اسلامی و بلکه خود انقلاب اسلامی ایجاد شود. - پرهیز از درگیر شدن در چالش‌های بی مورد مانند اعزام به سوریه در سال ۶۱، جنگ با آمریکا در سال 69 و درگیری با طالبان در دهه 70. پس از رحلت امام (ره)، ظاهرا ملاحظه حفظ روابط منطقه‌ای بیشتر شد و شاید این به دلیل دیربازده بودن حرکت‌های نهضتی بوده است. هرچند نمی‌توان طبع روابط بین‌الملل در به رسمت شناختن واحدهای رسمی به جای نهضت‌های سیال اجتماعی را نادیده گرفت. مجموع این ملاحظات، نشان‌گر این است که نظام می‌خواهد نظم جدید منطقه‌ای خلق کند نه یک بی‌نظمی گسترده. نقطه مرکزی این نظم همان پیشرفت مبتنی بر استقلال در منطقه است نه یک درگیری بی‌انتها. یک معنا باید در دل جوامع منطقه خلق و تثبیت شود تا بتوانند حرکتی جدید و مستقل از قدرت‌های دنیا بیافرینند. شاید در طرح ایران نقص‌های جدی در پیوست‌های اقتصاد سیاسی بین‌الملل وجود داشته باشد، طبعا ضعف ما در این موارد به مشکلات مزمن تمدنی‌مان برمی‌گردد. اما رویکرد کلی مشخص است؛ اقناع منطقه (اعم از دولت‌ها و ملت‌ها) برای تغییر نظم منطقه و حرکت به سمت پیشرفتی مبتنی بر استقلال. در این فضا: - نظام با کشورهای دخیل در حمله به کشور مدارا می‌کند تا بتواند تنش‌ها را کنترل شده مدیریت کند. - با دستکاری‌های عمده برای به هم ریختن دموگرافی منطقه توسط بیگانه به شدت برخورد می‌کند. (ماجرای عراق و سوریه از 10 سال پیش) - از دامن زدن به تنش با آمریکا در منطقه تا حد امکان پرهیز می‌کند، چون جنگ فراگیر با ایالات متحده در کنار هزینه‌های داخلی، عملا درگیری با کشورهای متعددی در منطقه نیز هست. - با رویکرد جنگ بدون جنگ، از ورود به تنش‌ها به صورت مستقیم می‌پرهیزد. هم در افغانستان، هم در عراق و هم در سوریه تا اواخر این گونه بود. حتی در طوفان الاقصی هم با این که تهدید وجودی برای محور مقاومت بود، نظام از ملاحظه خویش دست نکشید. نگارنده تحلیل خویش را پیش از آن در اینجا آورده است. معرکه وجودی مقاومت _ اسرائیل هم با همین طرح قابل توضیح است. اسرائیل احساس می‌کند مقاومت گام به گام عرصه را بر او تنگ کرده و خواهد کرد. این محاصره صرفا میلیتاریستی نیست، معنای مقاومت در حال خلق اقتدار است. اقتداری که محرک اصلی پیشرفت‌های مستقل جوامع می‌تواند باشد. مقاومت قبل از آنکه بخواهد اسرائیل را پس بزند، باید خود را در جامعه هدفش تثبیت کرده باشد و حامل همان ایده ایجابی باشد. طبعا این که در این معرکه عمدتا ابزار گفتمانی و نظامی-امنیتی کار می‌کند و ما کماکان نتوانسته‌ایم دیپلماسی و اقتصاد را نیز به صورت شایسته‌ای فعال کنیم، آزاردهنده است، اما این نواقص مفهوم مقاومت را قلب ماهیت نمی‌کند. ✍محمد طلایی @nafy_va_esbat @mssadeghi_ir

🎧 صوت کامل بیانات صبح امروز رهبر انقلاب در دیدار رئیس و مسئولان قوه قضائیه. ۱۴۰۴/۰۴/۲۵ 🎙از طریق یکی از سکوهای زیر بشنوید👇 📥 castbox | shenoto | سایت

🔻 سوریه پُلی به سوی شکست نظم صهیونی ← نقشه تجزیه سوریه و بطور کلی منطقه، آرزوی صهیونیسم جهانی است. وضعیت امروز از هر جهت هوس و عطش آنها را روزافزون کرده! مثل تشنه‌ای که به هر سرابی حمله‌ور میشود، رژیم دیوانه‌وار به دنبال خروج از انزوای ژئوپلتیک و باز کردن منافذ تنفسی است! پیمان ابراهیم نهایتا بتواند وضعیت وسواس امنیتی رژیم را مهار و آرام کند، اما مشکلات سرزمین و محصوربودگی آنها را حل نمیکند! ← آنها مانند امپراتوری‌های تاریخ مصرف گذشته قرون وسطایی، میخواهند کشور گشایی کنند. و خیال می‌کنند می‌توانند با خشونت به اسم طوایف و ملت‌های دست نشانده (ملت‌سازی؛ دَروزی یا کردی یا ...)، به جای دولت‌های دست نشانده بر منطقه حاکم شده و نظم خود را گسترش دهند. ← جالبی روزگار، رژیم در مخمصه افتاده است! بدون اینکه از بیرون کسی به او حمله کرده باشد، هرروز در حال کاشت دشمن و درو طوفان در آینده منطقه است. تعبیر حضرت آقا این بود که هر جا خشونت، استعمار و استکبار اظهار وجود و ظلم کرد، در آن سرزمین مقاومت بومی شکل می‌گیرد. ← آمریکا هر چند در حال بازی نیابتی است، اما برای خودش هیچ جایگاه و پایگاهی در منطقه نخواهد گذاشت. همه پل‌های پشت سرش را خراب می‌کند و دیگر هیچ کس به آمریکا حتی در ظاهر هم نمی‌تواند اعتماد کند. بنظر می‌آید نظم آمریکایی _ صهیونی فراست و ذکاوت راهبردی خودش را از دست داده و امروز بازیچه قدرت روزمره شده. و به بُردهای زودگذر، شُو و نمایش قدرت بیشتر فکر می‌کند، ترامپ و نتانیاهو مردانِ نمایشِ قدرت هستند نه خود قدرت! ← در آینده نزدیک، آمریکا و صهیونیست‌ها امکان زندگی عادی و نظامی در این منطقه نخواهند یافت، اگرچه بتوانند هرج و مرج راه بیاندازند و ملت‌ها را تضعیف و دولت‌ها را از بین ببرند. در اینصورت آنها اولین بازنده این بی‌نظمی خودساخته خواهند بود و امکان ساخت نظم جدید نیز نخواهند یافت، چون دیگر هیچ ملت _ دولتی امکان تکیه، همراهی و هم سرنوشتی با نظم آمریکایی نخواهد داشت. و آنها جز تصویری از پُلی به سوی شکست از خود به یادگار نخواهند گذاشت. ✦ پیوستن به #نظم_مقاومت و رَوندها و قواعد آن، تنها راه و امکان بقاء در منطقه خواهد شد. ✍ م. ص. صاد 🗓 ۲۶ تیر ۱۴۰۴ @mssadeghi_ir

✦ نا-ملّت‌ها و زمین سوخته ←«زمین سوخته»: راهبرد نظم صهیونیستی در منطقه یکی‌از مهم‌ترین پرسش‌های امروز جامعهٔ ما، شناخت طرح دشمن صهیونیستی است. دشمن ما چگونه می‌اندیشد، چه طرحی در سر دارد و با چه برنامه‌ها و بازیگرانی اهداف خود را دنبال می‌کند؟ نخستین نکته‌ای که باید در مورد رژیم صهیونیستی به‌درستی درک کرد، عجلهٔ بسیار آن است! این رژیم، فرصت زمانی کنونی را پنجره‌ای می‌داند که ممکن است به‌سرعت بسته شود؛ ازاین‌رو، با اقدامات شتاب‌زده و عجولانه می‌کوشد این فرصت را مدیریت کرده و در جهت اهداف خود به‌کار گیرد. اما به‌خاطر سرعت و تحولات بزرگی که از سوی دیگر بازیگران در برابر او نیز چیده می‌شود، عقل و فراست راهبردی‌اش را از دست داده و نقشه‌هایش نیمه‌تمام می‌ماند. بنابراین، رژیم در بلندمدت بازندهٔ این وقایع خواهد شد، حتی اگر بتواند گروه‌های نیابتی تشکیل دهد و منطقه را تجزیه و تخریب کند. اما هیچ‌یک از این اقدامات، منجر به بقای نظم صهیونیستی نخواهد شد، چه‌رسد به توسعهٔ آن! به‌نظر می‌رسد در محاسبات رژیم، راهبرد، تبدیل «کل منطقه به زمین سوخته» است تا هیچ بازیگر قدرتمندی در برابر آن باقی نماند، تا بر اساس وسواس‌های امنیتی رژیم، تهدیدهای بالقوه و بالفعل، زمینهٔ بروز نیابند. در چنین فضایی، نه‌تنها قدرت نظامی و امنیتیِ برتر از رژیم در منطقه نباید باشد، بل‌که کشورهای دارای دولت و توسعه نیز در زنجیرهٔ قدرت و امنیت، فرمان‌بردار آن خواهند بود. هدف حداکثریِ نظم صهیونیستی، استیلای مطلق بر منطقه و تملک همه دارایی‌های ژئوپلتیکی و اقتصادی است و دست‌کم، بی‌قدرت‌ساختن ملت‌ها و سلب هرگونه امکان رشد خارج از نظم موردنظرشان است. می‌توان این‌گونه تصور کرد که در این طرح، نظم جهانی آمریکایی با سپردن کنترل منطقهٔ جنوب‌غرب آسیا (برای مهار ایران و روسیه) به رژیم صهیونیستی، توان و انرژی خود را بر روی چین متمرکز می‌کند. این راهبرد در هر بخش از منطقه، متناسب با شرایط آن اجرا می‌شود که در ادامه به چند نمونه اشاره می‌شود: ترکیه ترکیه، عضو ناتو است و ناتو طبق قواعدش، ملزم به حمایت و دفاع از ترکیه است؛ هرچند اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها چندان قابل‌اعتماد نیستند. بنابراین، حملهٔ اسرائیل به ترکیه بسیار بعید و حتی در محاسبات صهیونیست‌ها، نوعی دیوانگی است. اگر قرار باشد ترکیه دستخوش تغییر شود، این تغییر باید درونی باشد، نه از طریق جنگی که آن‌ها را متحدتر خواهد کرد. سوریه سوریه باید آن‌چنان آشفته شود که هیچ حکومت مرکزی قدرتمندی در همسایگی رژیم صهیونیستی شکل نگیرد. تجزیهٔ سوریه، بازی‌ای است که ادامه خواهد یافت و این موضوع عمدتاً به «نا-ملّت»بودن جامعهٔ آن بازمی‌گردد؛ جامعه‌ای که نتوانست از یکی بودن خود در برابر نقشهٔ خارجی (ترکیه و آمریکا) دفاع کند، در برابر نقشه‌های صهیونیستی نیز توان مقاومت نخواهد داشت. با این‌حال، تشکیل هسته‌های مقاومت در آینده در سوریه محتمل است. عراق عراق نیز در دومینوی «سرزمین سوخته» در اولویت قرار دارد؛ هم به‌دلیل همسایگی با محیط اسرائیل و اثرگذاری بر ترکیه و ایران و هم به‌دلیل «نا-ملّت»بودن. عراق هنوز براساس توافق طوایف اداره می‌شود و مفهوم «دولت_ملت» در آن، معادل عینی و واقعی ندارد. قانون اساسی این کشور نیز با ساختارهای عِرقی_مذهبی حفظ و تاکید می‌گردد. همین امر، زمینه‌ساز ظهور بازیگران مقاومت و ضدمقاومت (بیرون از دولت) در عراق شده است. در منطق رژیم، عراق مانع و سدی است برای مهار ایران اگرچه با اشغالگری آمریکایی‌ها آسمان‌ش اتوبان هواپیماهای اسرائیلی است. از این‌رو، تبدیل عراق به سرزمین سوخته‌ای که نه توان نظامی جدی برای مقابله داشته باشد و نه انسجام درونی برای مقاومت، مهم‌ترین برنامهٔ نظم صهیونیستی است. یمن یمن، مزاحم‌ترین بازیگر دور، اما موثر در به‌هم‌زدن نظم صهیونی_امریکایی است. رژیم، با تلاش‌های اطلاعاتی-تجسسی، به‌دنبال واردآوردن ضربه به رأس هرم قدرت است، تا جامعهٔ یمنی را بی‌سر کند. برخلاف دیگر کشورهای یادشده، یمن شمالی (جامعهٔ هوادار انصارالله) یک «ملت» است. هرچند یمن، یکی از قبیله‌ای‌ترین کشورهای منطقه است، اما «امر ملّی یمنی» در میان هواداران انصارالله شکل گرفته و هر روز قوام بیش‌تری می‌یابد. مردم یمن، پس‌از دوره‌ای طولانی از تحقیر و نادیده‌گرفته‌شدن از سوی جامعه عربی، امروز توانسته‌ است با انگیزه‌های الهی و متاثر از تفکر انقلاب اسلامی، هویت خود را بازتعریف کنند(بی‌شک بخشی از جامعهٔ یمن با ایدهٔ مقاومت مخالف‌اند). جامعهٔ یمنی امروز از مواهب مادی و معنوی اتخاذ موضع و مدیریت انقلابی بهره‌مند است. کسانی‌که هیچ‌گاه دیده نمی‌شدند، امروز به سرخط خبرها و به یکی از بازیگران اصلی منطقه تبدیل شده‌اند و طعم دستاوردهای مادی و معنوی مقاومت خود را ذره‌ذره و توأم با سختی می‌چشند. ✍ م.ص.صاد 🗓 ۲۹ تیر ۱۴۰۴ #ملت_ایران #ملت‌_غزه @mssadeghi_ir

🇵🇸گزارش فعالیت‌های اخیر در غزه 🥘 طبخ و توزیع وعده ی غذایی بین مردم 🔸اطعام (غذای گرم)، توزیع آب سالم، بسته سبزیجات و نان توسط بنیاد خیریه ام‌الیتامی خدیجة الکبری علیها‌السلام، در غزه در حال انجام است. 📌قابل توجه پويش‌ها، تشكل‌ها، خيريه‌ها، هيئات، مساجد، شركت‌هاى توليدى و…! بنیاد خیریه ام‌الیتامی خدیجة الکبری علیها‌السلام آمادگى دارد كمک‌هاى شما را با نام و هويت بصرى خودتان به يتيمان و مظلومان غزه برساند. منتظر كمک‌هاى شما هستيم …. لینک پرداخت آسان: http://khadijakubra.com/pay 💳🇵🇸 شماره کارت‌های خیریه (کمک به مردم غزه): بانک پاسارگاد:

5022291329674046

بانک ملت:

6104338926896834

بانک ملی:

6037997599838944

راه هاى ارتباطى ⬇️ تلفن: ۰۲۱۹۱۰۹۰۰۴۴ ارتباط با ادمین: @gomnami68 🔻بنیاد خیریه ام‌الیتامی خدیجة الکبری (س) واسطه کمک‌های شما به مظلومان غزه 🆔 @bonyadkhadijah جهت مشاهده گزارش‌ها روی لینک‌های زیر ضربه بزنید سایت | بله | ایتا | روبیکا

ابوعبیده "ما برای ثبت در تاریخ و در برابر چشم همه فرزندان امت‌مان می‌گوییم: ای سران امت اسلامی و عربی، ای نخبگان و احزاب بزرگ آن و ای علمای آن، شما در پیشگاه خدای عزوجل، خصم و طرف دعوای ما هستید، شما طرف شکایت ما در پیشگاه خدا هستید، گردن‌های شما سنگین از خون ده‌ها هزار بی‌گناهی است که با سکوت شما قربانی شدند، آیا امتی بزرگ، عظیم و پرافتخار، توان آن را ندارد که اندکی غذا، آب و دارو به مردمان گرسنه و در محاصره در نوار غزه برساند، و جوی خون آنان را که به قصد ارعاب امت‌مان و برای درهم‌شکستن آن ریخته می‌شود، متوقف کند؟ #غزه 😭 https://eitaa.com/mssadeghi_ir

برای غزه چه کنیم؟ از معیار انسانیت تا معیار امت رسول ص این یک سوال و مسئله نیست! این درد جانکاهی است که روح و روان‌مان را می‌خورد، مثل خوره به جانمان افتاده و افسرده و غم‌زده مان کرده است! ای خواهر و برادر عزیز برای غزه چه کنیم؟ آیا می‌توانیم حصار غزه را بشکنیم و نان و آبی به کودک غزه برسانیم؟ نه! آیا می‌توانیم به پشت مرزهایش برسیم؟ نه! آیا می‌توانیم با پول، قحطی را جبران کنیم؟ نه! اصلا در برخی مناطق کالایی نیست! و در برخی مناطق قیمت کالا ما فوق تصور است! و سوال‌های دیگری که احتمالا با پاسخ منفی و نه! جواب می‌گیرد ... پس چه باید کرد؟ تا کی تماشاچی باشیم؟ سنت‌های الهی کجا هستند؟ ای خواهر و برادر عزیز چه می‌کنیم تا منتظر اجرا و تنفیذ سنت الهی باشیم؟ تقریبا هیچ! آیا کارهایی هست که می‌شود مایه برکت و گشایش و فرج باشد؟ بنظرم می‌شود: می‌شود با نامه نوشتن به زبان‌های دنیا از همدردی‌مان و شگفتی اهل غزه گفت. می‌شود پول جمع کرد و اعلام و ثابت کرد که ما اهل مواسات با امت رسول الله ص هستیم ... می‌شود اربعین‌مان را با غزه و مظلومیت آنها گره بزنیم ... می‌شود هر موکب، #صندوق_غزه داشته باشد و اَبالمُوکب و زائر‌ها سهمی در آن داشته باشند و خیل عاشقان سیدالشهدا ع آزادگی و دینداری خویش را به رخ جهان بکشانند ... می‌شود نشان داد که در هر تصویر و حال‌ ما حاضرند و از یادشان غافل نیستیم و هزاران می‌شودهای دیگر ... ای خواهر و برادر عزیز مهم آنست که ساکت نباشیم مهم آنست که حرکت کنیم و تماشاچی نباشیم، منفعل نباشیم و منزوی نشویم، انسانِ مقاومِ غزه بیش از هر زمان دیگر نیازمند دیدن تصویر خود در وزان اسطوره‌ها در قامت و تصویر انسان‌های مقاوم دیگرست ... گریه و سوگواری نمی‌خواهند، حماسه‌سرا و مشارکت می‌خواهند ... نگذاریم فراموش شوند نگذاریم که فراموش شویم! دستت را دراز کن تا غزه دستانت را بگیرد و از مردابِ دنیا به دنیای حقیقت بکشاندتْ ... ای خواهر و برادر عزیز بگو چه ایده‌های دیگری برای حماسه‌سرایی و مشارکت هست ... چه کار کنیم که به چشم‌ خدای جهانیان آید و دل گرمی کودک غزه شود ... ای ملت اربعین، ای ملت امام حسین ع، ساکت نَنِشینم ... پ.ن: اینکه مسئله غزه حصار است و پول و کالا نمی‌رسد، مسئله دیگریست! مهم مائیم که تماشاچی نمانیم. مناطق مختلف غزه وضعیت‌های متفاوتی دارند. برخی قحطی است و‌ برخی کالا کم و گران است. ✍ م.ص.صاد 🗓 ۳۱ تیر ۱۴۰۴ #ملت‌_غزه #ملت_اربعین @mssadeghi_ir