تصور کنید یکی از اعضای بدن، خود را مستقل از بقیۀ اعضا ببیند و به آن‌ها تکبر ورزد؛ مثلاً چشم، خود را برتر از گوش بداند و بخواهد به او فخر بفروشد! در چنین وضعیتی، آرامش از تمام بدن سلب می‌شود و هیچ یک از قوا نمی‌توانند وظایف خود را به خوبی انجام دهند.
در جامعه نیز وقتی هریک از افراد، ساز خود را بزنند و خود را برتر از دیگران ببینند، فضا پر از کبر و غرور می‌شود. ثروتمندان، فقرا را تحقیر می‌کنند، اهل علم فقط خود را صاحب درک می‌دانند، مذهبی‌ها بقیه را جهنمی می‌پندارند و خلاصه، هرکس به نحوی خود را ممتاز می‌بیند. آنجاست که جامعه از جریان زیبای همدلی و مساعدت برای پیشرفتِ همه بازمی‌ماند
@nabkotah110 کانال نکته های ناب
