ما چون انسان کامل را ندیده‌ایم، تا اندکی خوبی و عبادت می‌کنیم، بادی به غبغب می‌اندازیم که چه کسی توفیقات من را دارد؟! فکر می‌کنیم کامل شده‌ایم و کار تمام است. حالا باید برویم دیگران را هدایت کنیم! چون انسان کامل را نمی‌شناسیم، با دیدن کرامتی در فردی، فریبش را می‌خوریم و به دنبالش می‌رویم.
درحالی‌که عارفان حقیقی هر چه بالاتر می‌روند و کمال بیشتری از آن‌ها ظهور می‌کند، بیشتر از نفسشان می‌ترسند و از ترس فراق از حق ناله سرمی‌دهند؛ چراکه هیچ کمالی را از آن خود نمی‌دانند و همه را تابشی از حق می‌بینند
@nabkotah110 کانال نکته های ناب
