ذبح هوس
در باب حج کتاب مصباح‌الشريعة، امام صادق(علیه‌السلام) درباره سرّ قربانی کردن می‌فرمايند:
"وَ اذْبَحْ حَنْجَرَةَ الْهَوَي وَ الطَّمَعِ عَنْكَ عِنْدَ الذَّبِيحَةِ..."
و هنگام قربانی، حنجره و رگ‌های هوس و طمع را قطع كن
امام(علیه‌السلام) برای طمع و هوای نفس، تعبير گلو و حنجره را به کار برده‌اند! گويا هنگام قربانی بايد گلوی طمع و هوای نفس را بُرید و سر از بدنشان جدا کرد و آن دو را از بيخ و بن بركند.
مؤمن بايد هوای نفس و گرايش به بُعد حيوانی را کاملاً در باطن خود بکُشد، تا جهت الهی بگيرد؛ نه اينکه تنها رتبه‌ای از هوای نفس را بکشد و بقيه را نگه دارد! منظور از ذبح حيوانيت، اين نيست که انسان خود را بکُشد و يا حتی حد ضروری از دنيا برای سلامت جسم را کنار بگذارد؛ بلکه باید به اميال حيوانی خود، جهت خدایی دهد؛ تنوع‌طلبی را از خود دور کند و فقط آن را ببيند و بشنود که خدا می‌پسندد و آن گونه بخورد و بخوابد، که خدا می‌خواهد
@nabkotah110 کانال نکته های ناب
