☆☆☆
سخن از تنهایی و غربتی است که پس از رسول خدا صل الله علیه و آله آغاز شد ،
به تدریج شدت گرفت ؛
و برای آخرین ذخیره‌ی خدا در زمین ، به اوج خود رسید !
از روزهایی که باید برای ما تلنگری باشند ، تا 《به دنبالِ او بگردیم ...》 ، اما منحصر شده‌اند در |تعطیلِ رسمی| تقویم و شااید چراغانی کردنِ کوچه‌ها !
از به ظاهر منتظِرانی که امامشان ، انتظارشان را می‌کشد تا روزی از لاکِ خودخواهی و توهم و سکون خویش ، در آیند و گامی بردارند ... یا لااقل ، 《واقعا او را بخواهند ...》 ؛ به اندازه‌ی جرعه‌ای آب ، هنگامِ تشنگی !
و از دیندارانی که دوری از حقیقتِ دین ، ذره‌ای آزارشان نمی‌دهد !
خلاصه بگویم ؛ از سید شهیدانِ اهل قلم : برخی مردمان امام گذشته را عاشقند ، نه امام حاضر را ...
زیرا امام گذشته را هرگونه بخواهند ، تفسیر می‌کنند ... اما امام حاضر را باید فرمان برند !
اللهم عجل لولیک الفرج
@nabkotah110 کانال نکته های ناب
