برای اینکه بدانیم ناسپاسی‌های ما مقابل خدایی که همواره با لطف و بخشایش با ما برخورد کرده است، چقدر قبیح می‌باشد، تصور کنیم شخصی با ما همان‌طور رفتار کند که ما با خدا رفتار می‌کنیم. مثلاً فردی را در نظر بگیرید که خطایش را بخشیده‌ایم؛ مشکلاتش را حل کرده‌ایم؛ عیب‌هایش را پوشانده‌ایم؛ به او لطف و محبت بسیاری کرده‌ایم و...؛ اما او نه تنها از ما تشکر نمی‌کند و قدر ما را نمی‌داند، بلکه از ما فرار می‌کند و گاهی پشت سر ما حرف‌هایی می‌زند!
ما در مورد او می‌کنیم؟ آیا او را نمک‌نشناس و ناسپاس نمی‌نامیم؟! این در حالی است که او انسانی مثل خود ماست؛ اما توجه نداریم که خودمان هزاران‌بار بدتر از این‌ها را برابر خدای متعال که معبودمان است، انجام می‌دهیم و اصلاً هم ناراحت نیستیم
@nabkotah110 کانال نکته های ناب
