☆☆☆
کاش چشمانمان را باز کنیم
و ببینیم لطف و مهر و عنایتِ بی‌دلیل و بی‌بدیلشان را ... ؛
که دعوتمان می‌کنند ، اذن می‌دهند دلمان برای حریمشان پر بکشد و هنگامی که رسیدیم ، بر ما خلعتی می‌پوشانند از جنسِ بالاترین مرتبه‌ی بهشت و برترین مقامِ انسانیت ... !
و خدا می‌داند که تا به حال هزاران بار ، ما را به این درجه مفتخر کرده‌اند و ما ، هربار ، با بی‌لیاقتی و بی‌حوصلگی و تنبلیِ خودمان و به بهانه‌ی درس و کسب و کار و زندگی ، خود را محروم کرده‌ایم ... ؛
و من از حسرتِ روزی می‌ترسم که مقصد و جایگاهِ حقیقی‌مان را نشانمان بدهند و بگویند :
ما اینجا را برایت در نظر گرفته‌بودیم ؛ اما خودت نخواستی !
@nabkotah110 کانال نکته های ناب
