تلنگر @nabkotah110 کانال نکته های ناب

بارها گفتیم «اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا غَریبَ الغُرَباء» و ندانستیم غربت شما از چیست! به راستی که بزرگی چون شما، در میان جمعیت کثیری چون ما، قریب است و غریب! آقای من، شما نور خدا بر ظلمات زمینی؛ بر ظلمات هواهای نفسی که آینه وجودمان را تیره و تار کرده است. هواهای نفسی که برخواسته از دنیا‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌خواهی ماست؛ و این دنیا‌‌طلبی ظلمانی را تا پای ضریح نورانی شما می‌کشانیم! آقای من، قرار بود زائرت شویم تا از وجود نورانی‌ات، نور بگیریم؛ با این نور به دیار خود بازگردیم و زندگی‌مان را طبق سیرۀ شما، نورانی کنیم. اما هربار زائرت شدیم، با کوله‌باری از خودی و خود‌بزرگ‌بینی به دیدارت آمدیم. ندانستیم گدای حقیقی، با ادراک فقر خود، به درگاه غنی روی می‌آورد. ندانستیم که در هر زیارت، باید فقرمان را به طبیب عرضه کنیم و درمان یابیم؛ به یقین هر‌که فقیر به بارگاه‌تان آمد، غنی بازگشت! ندانستیم زائر، همنشین مزور است؛ همنشینی که فقط با وجودی خالی از رنگ خودی، می‌تواند نورانیت مزور را بگیرد. ندانستیم در این چند روز سفر، مهمان سفرۀ رئوفی هستیم که به زمین آمده تا دردهای وجودی را درمان کند و جان‌های آشنا با نور را به عالم توحید ببرد. ...و ما چه جاهلانه به سلامی و بوسه‌ای بر ضریح و دو رکعت نماز در حرمت راضی شدیم! و اگر درمانی خواستیم، فقط برای دردهای دنیایمان بود، نه وجودمان! با همین جهلمان بود که امام قریب به جان‌هایمان را غریب‌ کردیم. آقای من، این بار سلامی نو را از ما بپذیر؛ سلامی که از وجودی بامعرفت به بی‌معرفتی خویش، تقدیم شما می‌شود. باشد که این سلام، قلب‌های ما را به پنجره فولادت گره زند و جان‌های ما را زائر حقیقی شما گرداند: «اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا غَریبَ الغُرَباء اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا مُعینَ الضُّعَفاءِ» @nabkotah110 کانال نکته های ناب

بعد از کار با گوشی چشمهایتان را برای یک مدت زمان طولانی ببندید تا لایه اشک دوباره بازسازی و پر شود! 🔹️فقدان اشک باعث قرمزی چشم شده و اگر به اندازه کافی استراحت نکنند دچار دوبینی می شوید! @nabkotah110 کانال نکته های ناب

قسمت اول چرا بعد از این همه شرکت در جلسات معارف اهل‌بیت(عیهم‌السلام)، باز هم نیاز است بیاییم و بشنویم؟ بهترین تعبیر برای بیان ارتباط ما با خداوند، این است که بگوییم: تنها ذات مستقل در هستی، اوست و موجودات، همه ظهور همان ذات‌اند. ما همیشه نیازمند آن ذاتیم، چون ظهورش هستیم. او هم کاملی است که پیوسته با ماست. اما این همراهی، بدان معنی نیست که ما هم روزی کامل می‌شویم و نیازمان از او قطع می‌شود؛ بلکه برعکس، هرچه شدت اتصال او را درک کنیم، شدت فقر خود به او را بیشتر می‌یابیم. وظیفۀ ما این است که آن یگانه را بشناسیم. اما چون نمی‌توانیم بی‌واسطه به معرفت حق برسیم، باید در معرفت ظهورات تامّش یعنی انسان‌های کامل تلاش کنیم؛ که خود فرموده‌اند: «بِنَا عُرِفَ اللَّه‏». تنها راه رسیدن به سعادت، شناخت این انسان‌هاست که در عین کمال، لحظه‌ای از بندگی حق‌تعالی فاصله نگرفته‌اند. این جایگاه هم ویژۀ چهارده معصوم(علیهم‌السلام) است و جز ایشان حتی برترین اوتاد و ابدال و اولیاء الهی، کامل نیستند؛ بلکه تنها می‌توانند مظهر آن چهارده نور کامل شوند. پس ما برای حرکت به سوی کمال، باید انسان‌های کامل را بشناسیم و چون وجود آنان ظهور بی‌نهایتِ حقّ است، رسیدن به معرفت دربارۀ ایشان پایان‌پذیر نیست @nabkotah110 کانال نکته های ناب

استجابت دعا ..... امام صادق (علیه السلام) از امیرالمومنان نقل میفرمایند درهاى آسمان در پنج هنگام باز میشود. : هنگام آمدن باران، هنگام جهاد با دشمنان، هنگام گفتن اذان، موقع خواندن قرآن، اول ظهر، هنگام دمیدن سپیده بامدادان. شیخ صدوق، الخصال، ج 1، ص 303 @nabkotah110 کانال نکته های ناب

فسمت دوم از سوی دیگر، ما انسانیم و انسان تا زمانی که در دنیاست، در معرض خطر نفس امّاره و شیطان است و برای مبارزه با این خطر، باید مدام حرکت معرفتی و عملی داشته باشد. پس هیچ زمانی نمی‌تواند بگوید کامل شده و دیگر نیازی به معارف ندارد. زیرا این دیدگاه که ریشه در خودبینی دارد، آغاز بیراهه‌ای خطرناک است که او را با شتابی تصورناشدنی، از مسیر بندگی حق، منحرف می‌کند. آری؛ آنجا که فقر به حق، فخر مولای ماست، ما چه جایگاهی برای عرض اندام داریم؟ وقتی ولیّ خدا می‌گوید: «مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِك‏»، ما چگونه می‌توانیم ادعای کمال کنیم؟ وقتی انسانی در جایگاه امام خمینی(رحمةالله‌علیه) بعد از سال‌ها مجاهده و تلاش خالصانه در راه دین، بگوید: «من شهادت می‌دهم که خودم تاکنون دو رکعت نماز برای خدا نخوانده‌ام؛ هرچه بوده برای نفس بوده»، ما چطور می‌توانیم به عبادات و مجاهده‌های پر از نقص خودمان بنازیم؟ اینجاست که با تمام وجودمان می‌یابیم در زمان غیبت، بیش از تمام دوران‌ها، نیازمند و فقیر درگاه حقّیم و فخر ما، تنها می‌تواند زانوزدن در مکتب معارف اهل‌بیت(علیهم‌السلام) و توسل همیشگی به آستان پُرمهر ایشان باشد؛ که آنان همیشه مربّی‌اند و ما همیشه نیازمند تربیت دلسوزانه‌شان: «مَوْلایَ یا مَوْلایَ، اَنْتَ الرَّبُّ و انَا الْمَرْبُوبُ؛ وَ هَلْ یَرْحَمُ الْمَرْبُوبَ اِلا الرَّبُّ؟!» @nabkotah110 کانال نکته های ناب

یادت هست! همان روزی که خالیِ خالی،بر در خانه ات فرود آمدم! وجذبه نگاهت وجود آشفته مرا،به اقیانوسی آرام، تبدیل کرد؟ آنجا بودکه فهمیدم آهوها، چاره ای جز صید شدن در دام نگاهت راندارند @nabkotah110

💠حرم لبریز زائرها مسافرها مجاورها گروهی آذری ها و گروهی از شمالی ها یکی از پای قالی و یکی از بین شالی ها و حالا هرکدام آرام زبان واکرده در این ازدحام، آرام: ببین این دست پینه بسته را آقا ببین این شانه های خسته را آقا به بیخوابی دوچشم خویش را مجبور کردم من به زحمت پول مشهد آمدن را جوور کردم من نشستم تا بگیرم دامن ایوان طلایی را به سمتت باز کردم دست خالی گدایی را یکی درد دلش را با امام مهربان می گفت یکی بالای گلدسته اذان میگفت صدا پیچید در صحن و حرم گویا در و دیوار با انصاریان میگفت: “اللهم صل علی علی بن موسی الرضا المرتضی…” یکی بغض میان آه را میگفت یکی هم خستگی راه را میگفت جوان زائری در گریه هایش “آمدم ای شاااه” را میگفت خلاصه عده ای اینجا و خیلی ها ز راه دور دلگیر حرم هستند همانهایی که جا ماندند و حالا پای تصویر حرم هستند. ...... @nabkotah110

ما را ببخش ! در غمتان کم گذاشتیم... دو ماه عزاداریتون قبول باشه نوکریتون مستدام 🌹 @EhsanStudio

و محمد خود او بود و نفهمید کسی! 🌒لیلة المبیت : شب اول ربیع الاول @EhsanStudio | سایز استوری