از خواب بیدار می‌شویم و می‌بینیم خورشید طلوع کرده و نماز صبحمان قضا شده است؛ چه می‌کنیم؟
افسوس می‌خوریم؛ اما این ناراحتی خیلی طول نمی‌کشد! دوباره می‌خوابیم تا بعداً قضایش را بخوانیم!
نه! با افسوس فراوان از جا بلند می‌شویم؛ از اینکه سر قرار عاشقی حاضر نبوده‌ایم، به خود می‌پیچیم! با استغفار و تضرع، سعی می‌کنیم نظر محبوب را به خود جلب کنیم، تا دوباره آرام بگیریم. بلافاصله قرار مجددی با محبوب می‌گذاریم و به او قول می‌دهیم که دیگر خلف وعده نخواهیم کرد.
روز دیگری را در نظر بگیرید که از خواب بیدار می‌شویم و می‌بینیم برخی وسایل خانه، سر جای خود نیستند. کم‌کم می‌فهمیم که خانه را دزد زده. این بار چه می‌کنیم؟
ناراحت می‌شویم؛ اما دوباره می‌خوابیم و سر فرصت، با پلیس تماس می‌گیریم!
نه! بدون لحظه‌ای تعلل، از جا برمی‌خیزیم؛ با آه و فغان، به پلیس، سرقت را گزارش می‌دهیم و تا زمانی که وسایلمان پیدا نشده‌‌اند، آرام و قرار نداریم.
با خود صادق باشیم! به راستی از کدام خسارت‌ها، بیشتر آزرده می‌شویم
مادی یا معنوی؟!
@nabkotah110 کانال نکته های ناب
