☆☆☆
ای معبودم
ای خدا
همان خدایی
که یخ‌زدگی را پایان می‌دهد و بساط رویش و نشاط برپا می‌کند؛
همان خدایی
که می‌باراند و زمین مرده را حیات می‌بخشد؛
همان خدایی
که طراوت طبیعت را نمایان می‌سازد؛
خدایی حاکم و هادی که شکوفایی را به همهٔ هستی هدیه کرده و اگر طبیعت را چنین اداره می‌کند، انسان را نیز که برایش برترین است، رها نکرده
خدای بهار
می‌دانم که هستی و هدایتم کرده‌ای،
می‌دانم تنها و بی‌سامان نیستم
و می‌دانم برای من هرلحظه می‌باری و من باید هرلحظه شکوفه دهم.
یاری‌ام کن این خدا‌دانی به خدا‌خواهی تبدیل شود؛ که اگر بخواهمت، آشکاری
آن‌وقت من هم بهاری می‌شوم و نه یک روز و یک ماه و یک فصل، که در همهٔ صحنه‌های زندگی، باران عشقت را می‌یابم و با هر قطره‌اش گل می‌دهم؛ گل‌هایی به رنگ وسعت و شور و نشاط، به رنگ صبر و صداقت و طراوت؛ گل‌هایی به رنگ تو
دلهایمان را به سوی خودت بگردان تا جز تو را نبینیم
شب و روز و زمین و زمان را به تدبیر خودت آرام و ایمن ساز
حال و هوایمان را دیگرگون کن که از بدی‌ها خسته‌ایم
می‌خواهیم در هوای تو نفس بکشیم که بهترین حالی
@nabkotah110 کانال نکته های ناب
