مفهوم و حقیقت دعا «دعا» یعنی درخواست دانی از عالی، یعنی درخواست عبد از ربّ. اما اگر ربّ از عبد چیزی بخواهد به آن «امر» می گویند. و اگر دو نفر در یک جایگاه باشند و یکی از دیگری چیزی بخواهد به آن «سؤال» می گویند. دعا از حیث خود یعنی اظهار نیاز کردن نسبت به یک عالی. هیچم و هیچ که در هیچ نظر بنمایی  پس کسانی که دعا می کنند ضمن این که خواسته خود را از خدا طلب می کنند، اظهار هم می کنند که خداوندا من دعا و طلب عاجزانه می کنم و می دانم که من فقیرم و تو غنی هستی! @ostad_maleki

🔴بردبارى هنگام خشم #نهج_البلاغه 🔅و اكظم الغيظ و تجاوز عند المقدُره، و احلم عند الغضب، 💠خشم را فرو خور و به هنگام توانايى، گذشت كن و در هنگام عصبانيت، بردبار باش 📚 #نامه ۶۹ @ostad_maleki

شب، مایه آرامش یا شب زنده داری در قرآن آمده خدا شب را مایه آرامش قرار داده است. پس چرا توصیه به شب زنده داری شده است؟ @ostad_maleki

در قرآن آمده خدا شب را مایه آرامش قرار داده است. پس چرا توصیه به شب زنده داری شده است؟ @ostad_maleki

🔴خوشا به حال آنها #نهج_البلاغه 💥وَطَابَ کَسْبُهُ 💠و خوشا به حال کسى که کسب و کار او پاک و حلال باشد» 📚#حکمت ۱۲۳ @ostad_maleki

#کلیپ_تصویری بخشی مهم از صحبت های رهبری در‌مورد فضای مجازی. @ostad_maleki

نمونه ای از دعای رسمی و ویژه این دعای رسمی و ویژه از زبان حضرت ابراهیم علیه السلام شبیه آیات سوره آل عمران است که اولوالالباب درمورد خداوند می اندیشند و با تفکر در خلقت آسمان ها و زمین به وجود خالق بی همتا پی می برند. حضرت در ابتدا خداوند را معرفی می کند: الَّذي خَلَقَني‏ فَهُوَ يَهْدينِ ، خدای سبحان آن خدایی است که مرا خلق کرده و سپس هدایتم کرده است. یعنی خدای سبحان دو نعمت بسیار بزرگ به من عطا نموده و دو منت بر من گذاشته است: 1. از عالم عدم مرا به وجود آورد و در بین موجودات هم مرا بهترین موجود یعنی انسان قرار داد. 2.در بین انسان ها هم دست مرا گرفته و هدایت کرده و اهل حق قرار داده است نه اهل شرک و بت پرستی. وَ الَّذي هُوَ يُطْعِمُني‏ وَ يَسْقينِ ، خدایا تو کسی هستی که مرا طعام می دهی و سیرابم می کنی، این آب و غذا از توست. وَ إِذا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفينِ ، و هنگامی که من مریض می شوم تویی که مرا شفا می دهی. اینجا حضرت ابراهیم، مریضی را به خودش نسبت می دهد نه به خدا. در نگاه کلی، همه چیزهایی که در عالم هستی اتفاق می افتد از هدایت ها تا شقاوت ها همگی منسوب به خداوند است اما این ادب حضرت ابراهیم علیه السلام است که مریضی را به خودش نسبت می دهد و شفا را به طبیب. او به ما آموزش می دهد که آن کسی که ما را از مریضی های سهو العلاج و صعب العلاج نجات می دهد خداوند است. حضرت ابراهیم با این اعتقادات توحیدی دعا می کند: وَ الَّذي يُميتُني‏ ثُمَّ يُحْيينِ ، حیات و ممات من همگی به دست اوست(عظمت توحید در نگاه حضرت ابراهیم) ادامه دارد..... @ostad_maleki