🔰گزیده‌ای از صحبت‌های نشست پنجم بخش جنبی جشنواره فیلم فجر - بخش اول 🔺موضوع: سینما و روایت قدس 🔸مقدمه ظهور طوفان الاقصی، آغازگر ایجاد نسبتی نوین بین جهانیان و پدیده‌ها است. در نشست پنجم، از سلسله نشست‌های «تاملاتی در مسائل کنونی سینمای ما»، به نسبت این پدیده با سینما خواهیم پرداخت. بجاست اگر بپرسیم ضرورت پرداختن سینمای داستانی به مسئله قدس چیست؟ اقتضای نگاه امروز سینما به این پدیده چیست و با گذشته چه تفاوت‌هایی دارد؟ 🔸سید مهدی ناظمی پرداختن به مسئله‌ی امروز غزه، از دو جنبه قابل توجه است. نخست از وجه سینما و بعد از آن از منظر انسانیت. امروز در قدس، در حال تجربه یکی از بنیادین‌ترین رویداد‌های سیاسی جهان هستیم. لازم است توجه شود که در این تعبیر، لفظ سیاست، دلالت بر معنای عام و رایج سیاست ندارد بلکه ناظر به عمومیت این پدیده نزد عالمیان است. اساسا سینما، سیاسی‌ترین گونه هنری است که انسان آن را تجربه کرده است. با نگاهی به تاریخ، درمی‌یابیم که عمیق‌ترین تحولات سینمایی جهان، نشات گرفته از تحولات سیاسی بوده است. هر سینمایی که در پی منتزع شدن از سیاست باشد، خود سیاسی است؛ به گونه‌ای متفاوت. در حقیقت این نوع سینما، خود خادم سیاست نئولیبرالیستی است. اساسا برای اینکه سینما در کشور تحقق پیدا کند و از انفعال، سستی و بی‌محتوایی موجود نجات یابد، به مسئله‌ی فلسطین نیازمندیم. این در حالیست که فلسطین هم برای روایت شدن به سینما نیازمند است. باتوجه به سیطره‌ی جهانی امپریالیسم بر رسانه‌های دنیا، تنها سینمایی که می‌تواند رهبری روایت فلسطین را برعهده بگیرد، سینمای ایران است. 🔹جمال احمدی وجه سیاسی سینما، از آن حیث که به عمومی بودن آن دلالت دارد، با گذر زمان کمرنگ‌تر می‌شود. زیرا بشر مدرن که نسبتش با پدیده‌ها تماما ابزاری است، تمایلی به شرکت در مراسم‌های جمعی ندارد. بنابراین دیگر سینما معنای خود را از دست خواهد داد و تولیدات، منحصر به فیلم‌هایی خواهد شد که رویدادی مردمی رقم نخواهد زد. پس از گذشت یک سده از ورود سینما به کشور، هنوز نسبت عمیقی بین مردم و سینما برقرار نشده و محدود به تجربیات ابزاری و سطحی است. سینما در موطن خود، تفریح طبقات فرودست جامعه است حال آنکه ورودش به ایران، یک تفریح درباری و منسوب به اشراف تلقی می‌شود. می‌توان گفت در طول عمر سینمای ایران، تنها جایی سینما به معنای حقیقی خود نزدیک می‌شود که از فاصله‌ی خود با زندگی مردم می‌کاهد. مسئله‌ی فلسطین، منشا وفاق بین مردم است. جایگاه سینما، پاسخ دادن به عطش شدید مردم نسبت به شنیدن روایت غزه‌ است. بنابراین می‌توان گفت سینما برای احیای خود، نیازمند به فلسطین است. مسئله‌ی اصلی هنر، پرداختن به چگونگی است. با نظر به مباحث فوق، می‌توان گفت نسبت سینما در مواجهه با مسئله فلسطین ابزاری نیست و انتظار می‌رود با پرداختن به غزه، یک زبان جدیدی در سینما شکل بگیرد. مدت‌هاست که از مسیر دانش بنیان در سینما می‌گوییم و با تجربه‌های عملی به انتظار تحقق زبان جدید سینما هستیم. پدیده‌ی غزه، همان موعودی است که زمان به سرانجام رسیدن این انتظار است. در حقیقت مسئله‌ی امروز غزه، شب قدر تاریخ است. #جشنواره_فیلم_فجر #سینما_و_راه_دانش_بنیان 🆔 @ghabe_hasht @Jebhe_revayate_Quds🇵🇸

🔰گزیده‌ای از صحبت‌های نشست پنجم بخش جنبی جشنواره فیلم فجر - بخش دوم 🔺موضوع: سینما و روایت قدس 🔸سید مهدی ناظمی قاطبه فضای رسانه‌ای جهان در پرداختن به مسئله فلسطین، در دست رسانه‌های ترک زبان یا عربی است و از این نظر ایران فعالیت قابل توجه‌ای ندارد اما باید توجه شود که رسانه‌ها تنها به گزارش آمار شهدا و خسارات می‌پردازند. وجهی که در رسانه‌ها به آن پرداخته نمی‌شود، مربوط به تروریسم فرهنگی در غزه است. بطن تمدن فرهنگ غرب در خاورمیانه، در پی محو کردن فرهنگ غزه از جهان و بی‌تاریخ کردن فسلطینیان است. اهمیت پرداختن سینما به مسئله‌ی فسلطین، در بیان وجوه مکنون این رویداد است. سینما می‌تواند ارتباط مسئله غزه با مردم را به درستی روشن ساخته و فهمی از تاریخ ارائه دهد. 🔹جمال احمدی مواجهه انسان با جهان، از زمان یونان باستان معطوف به ذهنیات خود شده و از شناخت حقیقت فاصله می‌گیرد. می‌توان گفت دوگانه جست‌وجوی حقیقت و زبان قدرت، از ابتدای خلقت وجود داشته است. اما تاریخ نشان می‌دهد تروریسم فرهنگی که ماحصل زبان قدرت است، موفق به محو حقیقت نشده است. اساسا پدیده استعمار بر اساس نگاه قدرت محوری است که بی‌توجه به مناطق مختلف جهان و ساکنانش، در پی حذف موانع و تمتع بی‌وقفه است. سینما مولود این نگاه معطوف به قدرت است و ساده‌انگارانه است اگر بیندیشیم که به راحتی می‌توان از ادبیات قدرت حاکم بر آن رهایی یافت. از بین تمام شاخه‌های هنری، سینما قرابت بیشتری با ادبیات قدرت حاکم بر جهان مدرن دارد و سایر حوزه‌های هنری را به خدمت خود می‌گیرد. باید توجه داشت که تمام پدیده‎‌های برخاسته از ادبیات قدرت، در دایره این ادبیات باقی نمی‌مانند. برای مثال سینما بعضا در ارتباط با مردم به جلوه‌گری شاعرانه حقیقت پرداخته و نشان داده است که می‌تواند پا از این دایره بیرون بگذارد. قابل توجه است که نام آثاری در ردیف شاخص‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما می‌درخشد که در آیینگی حقیقت موفق‌تر بوده و نسبت حقیقی‌تری با مردم برقرار کرده‌اند. در شب قدر تاریخ، فرصتی مهیا شده است که تکنیک بر اساس ادبیات حقیقت‌جویانه ره صد ساله را یک شبه طی کرده و زبان جدید سینما را محقق سازد. #جشنواره_فیلم_فجر #سینما_و_راه_دانش_بنیان 🆔 @ghabe_hasht @Jebhe_revayate_Quds🇵🇸

ما امیدواریم؛ امید ما به لطف الهی و به نصرت الهی تمام نمی‌شود. در همین آیه‌ی شریفه فرمود: وَ اِنَّ اللَهَ عَلیٰ نَصرِهِم لَقَدیر؛ در آیه‌ی دیگری فرمود: وَ لَیَنصُرَنَّ اللَهُ مَن یَنصُرُه؛(۲۰) این تأکیدِ الهی است. نصرت الهی ان‌شاءالله شامل حال مردم فلسطین خواهد بود و دنیای اسلام، به لطف الهی، نابودی غدّه‌ی سرطانی صهیونیستی را به چشم مشاهده خواهد کرد. ما منتظر آن روزیم؛ آن روز ان‌شاءالله خواهد آمد، آن روز حتماً خواهد آمد و این وظیفه‌ی همه‌ی ما را، بخصوص وظیفه‌ی سران کشورهای اسلامی را سنگین میکند؛ بایستی همه تلاش کنند. امروز مهم‌ترین کار این است که پشتیبانی‌ها از رژیم غاصب و صهیونیست قطع بشود و مردم غزّه، مردم فلسطین، مقاومت فلسطین، به هر نحو ممکن پشتیبانی بشوند و کمک بشوند. امیدواریم ان‌شاءالله خدای متعال همه‌ی ما را در این راه موفّق کند. والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته بیانات رهبری در دیدار شرکت‌کنندگان در مسابقات بین‌المللی قرآن ۱۴۰۲/۱۲/۰۳ @Jebhe_revayate_Quds🇵🇸

تو قهرمان زمان و مکان خودی! بارها با خودم مرور کردم که آیا خودسوزی تو یک گناه بود؟ تو صدایت را از فرسنگ ها دورتر، از مکانی که هرسال بر فرمانروایانش مرگ می‌فرستیم، به اینجا رساندی و با خونت این نامه سرگشاده را امضا کردی. آنجا که روبروی سفارت اسرائیل محکم ایستادی و بهای آنچه از ظلم، نادانسته به ملت بی‌گناه فلسطین تحمیل کرده بودی با جانت پرداختی، و آنجا که درد می‌کشیدی و می‌سوختی، یک قدم به عقب برنداشتی تا همه ببینند، که در تمام آن لحظه های سخت حتی لحظه‌ای از تصمیمت برنگشته‌ای. و آنجا زمانی که درمیان آتش و دود فریاد میزدی فلسطینِ آزاد، مضطرانه کفاره آنچه از ظلم به دوش میکشیدی پرداختی. و نشان دادی که با تمام وجود خواهان حق و عدالت هستی و هیچ پیوندی میان تو با آنان که به ناحق در زمین خونریزی میکنند نیست. عجب شبیه به حری، ای خلبان نیروی هوایی خودسوزی تو ابدا خودکشی نبود، چرا که ما آنجا، مقابل سفارت اسرائیل، مردی را دیدیم همچون حسین فهمیده، که جانش را فدای راه بندان دشمن کرد، تا به شهرش نتازند، آری اگر حسین در دفاع مقدس باید زیر تانک خود را منفجر می کرد، اینجا هم تو باید با رسانه ای کردن اعتراضت، حجت را تمام می کردی و نمی‌گذاشتی که رسانه های کفر یکصدا شراکتشان درکشتار مردم بی گناه فلسطین را تکذیب کنند ای آرون به راستی که تو از اهالی حق بودی‌ پس ما نام تو را بلند می کنیم.. و به یاد تو اشک می ریزیم.. و به تو توسل می کنیم.. چرا که تو آزاده‌ترین سربازِ سپاه دشمنی و من به امید آن روزم که تو را در محشر در کنار حسین علیه السلام به تماشا بنشینم. شهادتت مبارک آرون بوشنله @Jebhe_revayate_Quds🇵🇸

🖋به قلم: کیمیا سادات رضازاده @Jebhe_revayate_Quds🇵🇸

#روایان_قدس عبد الحی مسلم او هنرمندی طبیعی است که خاطرات مکان فلسطین را در تمام ابعاد اساطیری و تاریخی آن، تداعی کننده آداب و سنن، شخصیت‌های افسانه‌ای و فولکلور شفاهی و غیرکلامی بیان می‌کند و از حافظه‌ای غنی از جزئیات دوران کودکی در روستای فلسطینی بهره می‌برد. و از شعر و حماسه عامه پسند و سمر و نغمه های عروسی همه اینها را به زبانی هنری زیبا ثبت کرده است. پس از کشتار صبرا و شتیلا ، او و سی و سه هنرمند ژاپنی نمایشگاهی را در توکیو با موضوع کشتاری که در سال 1982 در لبنان رخ داد برگزار کردند . شهید آوینی: عبدالحی مسلم ، نقاش فلسطینی ، این گونه یادگارهای گمشده اش را از فراموشی حفظ می کند... نقاش، مراسمی چون جشن های ازدواج فلسطینیان و تشریفات آغاز مراسم روزه داری آنها را بر تابلوهای بزرگ به تصویر کشیده است. موضوع کار هنرمندان فلسطینی غربت است، مثل کبوترانی که آنان را از لانه هایشان رانده‌اند. او چگونه می‌تواند جز به وطن خویش بیندیشد؟ روح گذشته او را تسخیر کرده است و اجازه نمی‌دهد که به موضوع دیگری بیندیشد‌. آوارگی دردناک است و این زخم التیام نخواهد یافت. 📖 کتاب نسیم حیات، گفتار متن انقلاب سنگ، قسمت سوم @Jebhe_revayate_Quds🇵🇸