💠
بر محور زهد و نصیحت
▫️ دعاها واقعاً نورانی هستند؛ گاهی انسان دعا را فقط برای ثواب می‌خواند، اما که از فقه و اصول سنگین‌تر است. اصرار دعاها این است که آدم را آبرومند پرورش دهد تا در صحنه مبارزه با ابلیس پیروز شود. 👈 امام عسکری (علیه‌السلام) فرمود: «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ» یعنی یك چیزی كه پایانش بی ‎آبرویی است، هوسِ آن كار را نداشته باشید؛ سخن از جهنم و اینها بعد است❗️ ▪️ در دعای ندبه، سفارش‌ها فقط برای ثواب نیست؛ علم واقعی است. اقتدا به ائمه (علیهم السلام) یعنی پیروی از دعای نورانی: 📖 «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هذِهِ الدُّنْیا» ✅ شرط اول مقام، زهد و بی‌رغبت بودن است. ▪️ امام زمان (ارواحنا فداه) در دعای «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ» می‌رساند: ✨ «عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ النَّصِیحَةِ» علم واقعی با حفظ آبرو به دست می‌آید و تجربه، بحث های فلسفی یا کلامی به تنهایی کافی نیست. 📌 اینها فهمیده‌اند که میدان جنگ کجاست و اصرار دعاها این است که در پی چیزی که آبروریزی دارد نرویم؛ اگر هوس بی ‎جاست «مسلوب الحیثیة» بودن به ‎جا را به همراه دارد. 🔻 مسئله، فقط رعایت حقوق و جهاد نیست؛ بلکه وظیفه محوری زهد و نصیحت است که در دعای ندبه و امثال آن آمده و انسان را در مسیر آبرومندی و موفقیت هدایت می‌کند. / 📚 درس خارج فقه قبض، جلسه 9 تاریخ: 1392/11/09 🌐 esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esraj