🔹اگر كسي [عالِم به زمان باشد و حوادث بر او مشتبه نشود]، نه از تبعيد شدن و شهيد دادن هراسي دارد، نه از تهمت و اهانت شنيدن رنج مي برد، بلكه همة‌ اين مسايل براي او با لذّت دروني همراه است. اينكه مي بينيد ما در برابر چند تهمت مي رنجيم، و در مقابل رنج، صحنه را رها مي كنيم، براي آن است كه اوّلاً از بيرون رنج مي بريم، و ثانياً از درون لذّت نمي بريم؛ لذا صحنه را ترك مي نماييم. ولي عالمان راستين، اوّلاً از درون لذّت مي برند، و ثانياً رنج بيرون را احساس نمي كنند؛ لذا تا آخرين لحظه ايستاده اند. (1) 🔹شهید بهشتی تمام قد مدیر بود...من می دیدم در درس خصوصی مرحوم علامه، او تنها می تواند جوابگو باشد، باهوش! بافهم! باادب!... جای #شهید_بهشتی به واقع خالی است، سر تا پا ادب بود، سر تا پا محبت بود، مدیریت او هم ممتاز بود ... (2) #در_محضر_استاد #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی پ. نوشت: ـــــــ 1. کتاب بنیان مرصوص، ص198 2. درس خارج فقه،1396/11/15 🆔 @a_javadiamoli_esra