🌹🌹🌹🌹🌹 🌷 به ۴ ۱. شيعه اصحاب پيامبر -ص- را كافر نمي‌داند و آن‌ها را مسلمان به حساب مي‌آورد و مي‌گويد بعضي از آن‌ها كه در تاريخ اهل سنت ثبت و ضبط شده است، به دنبال قدرت بوده‌اند. ۲. براي فتح جهان و سرزمين‌ها همان‌طور كه از تاريخ ملل ديگر هم معلوم است، منافع مشترك افراد سبب اتحاد شده و به غارت ملل ديگر اقدام مي‌كردند. ۳. اما ترويج اسلام در زمان پيامبر -ص- به دو نحو بود: نحو اول) بعضي ايمان مي‌آوردند و جانشان را فداي اسلام مي‌كردند و بعضي هم ايمانشان كمتر بود. نحو دوم) بعضي به سبب شكست و عدم قدرت نظامي تسليم پيامبر -ص- شدند؛ مانند مردم شهر مكه. ۴. در زمان فتوحات مسلمانان در جنگ با ايران و روم محال است كه تعداد كم اعراب مي‌توانستند بر جمعيت كثير ايرانيان و سرزمين پهناور آن‌ها غالب شوند (سپاه اسلام ۱۰ تا ۱۲ هزار نفر وارد ايران شدند و جمعيت اين كشور ۲۰۰ ميليون تخمين زده مي‌شود و سرزمين ايران از عراق تا كشمير و تركمنستان امروز بود). دين اسلام كه دين عدالت و برابري در مقابل فرهنگ حكومت ساسانيان كه فرهنگ طبقاتي بود، موجب استقبال ايرانيان و ملل ديگر از اسلام گرديد؛ اما روش غلط صحابه و امتياز دادن نژاد عرب بر نژادهاي ديگر، موجب شورش‌ها در اين سرزمين‌ها شد؛ ولي علاقه به دين اسلام از بين نرفت؛ اما ثروت‌اندوزي بعضي از صحابه و داشتن مقامات در زمان عثمان منجر به قتل عثمان بن‌عفان و جنگ‌هاي داخلي در زمان علي‌بن‌ابي‌طالب -ع- گرديد و تا صدها سال ادامه داشت. بنابراين خوب است به جاي گسترش اسلام از نظر كميت به كيفيت آن نظر كنيم كه خلفا به جز دوران علي‌بن‌ابي‌طالب -ع- كه مردم طعم عدالت اسلامي را چشيدند و شيفته آن شدند چه اسلامي را به دنيا عرضه كردند. 📚برگرفته از کتاب 📌نقد و بررسی شبهات وهابیت آل سعود ✍🏻حامد وفسی 🆔 @bayyenat110