قرآن ترجمه المیزان سوره 54 سوره مبارکه القمر صفحه 530 وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ ۖ كُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ (28) و به آنان خبر ده که آن آب ميان آنها و ناقه قسمت شده است، که [صاحب] هر نوبت شربى نزد آن حضور يابد. (28) فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ (29) پس صاحبشان را ندا کردند تا [سلاح ]برگرفت و [ناقه را] کشت. (29) فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ (30) حالا [بشنو که] عذاب من و اخطارهايم چگونه بود. (30) إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ (31) همانا ما يک صيحه بر آنان فرستاديم، پس مانند گياه خشکِ خُرد شده گشتند که صاحب آغل [براى دام ]فراهم مى کند. (31) وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (32) و همانا ما قرآن را براى تذکّر آسان کرديم، پس آيا هيچ عبرت گيرنده اى هست؟ (32) كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (33) قوم لوط اخطارهاى او را تکذيب کردند. (33) إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَجَّيْنَاهُمْ بِسَحَرٍ (34) همانا ما طوفانى سنگ افشان بر آنان فرستاديم [که نابودشان کرد] مگر خانواده لوط را که در سحرگاهى نجاتشان داديم. (34) نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ شَكَرَ (35) که نعمتى از نزد ما بود; هر کس شکرگزارى کند اين گونه جزايش مى دهيم. (35) وَلَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ (36) و حقّاً لوط درباره عقوبت سخت ما به آنان اخطار کرد، ولى آنها در مقابل آن اخطارها به جدال پرداختند. (36) وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ (37) و همانا از او خواستند که ميهمانان خود را [براى کامجويى] در اختيار آنان بگذارد، پس چشمانشان را محو کرديم [و گفتيم: ]اکنون بچشيد عذاب مرا و اخطارهاى مرا. (37) وَلَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذَابٌ مُسْتَقِرٌّ (38) و همانا صبحگاهان عذابى جاى گير به سراغشان رفت. (38) فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ (39) پس بچشيد عذاب مرا و اخطارهاى مرا. (39) وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (40) و همانا ما قرآن را براى تذکّر آسان کرديم، پس آيا هيچ عبرت گيرنده اى هست؟ (40) وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ (41) و هر آينه اخطارها به آل فرعون رسيد. (41) كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُقْتَدِرٍ (42) [ولى آنان] همه آيات ما را تکذيب کردند، پس گرفتيمشان گرفتن عزّتمندى مقتدر. (42) أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولَٰئِكُمْ أَمْ لَكُمْ بَرَاءَةٌ فِي الزُّبُرِ (43) آيا کافران شما (اهل مکّه) از اينان [که نابودشان کرديم ]بهتراند، يا براى شما در کتاب هاى آسمانى امانى هست؟ (43) أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُنْتَصِرٌ (44) يا مگر مى گويند: ما مردمى هم دل هستيم که قدرت دفاع و امتناع داريم. (44) سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ (45) به زودى اين جماعت شکست مى خورند و پشت [به جنگ] کرده [مى گريزند]. (45) بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَىٰ وَأَمَرُّ (46) بلکه موعد [عذاب] آنان قيامت است، و قيامت هراسناک تر و تلخ تر است. (46) إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ (47) حقّاً مجرمان در گمراه و جنونى [عميق] هستند. (47) يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (48) روزى که بر چهره هايشان در آتش کشيده مى شوند [گفته مى شود:] تماسّ جهنّم را [با بدن خود] بچشيد. (48) إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ (49) همانا ما هر چيزى را به اندازه اى معيّن آفريديم. (49) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛