نکته تفسیری صفحه ۵۳۶
چهار نشانه از قدرت خدا:
محتوای اصلی این سوره، معاد و زندگی انسانها در آخرت است؛ حقیقتی که کافران، آن را محال میشمرند، و به فرموده ی آیات 47 و 48 همین سوره، پیوسته با تعجّب میگویند:
«آیا هنگامی که بمیریم و خاک و استخوان هایی پوسیده شویم، دوباره زنده می شویم؟ آیا اجدادمان هم زنده میشوند؟!»
آنها باور نمیکردند کسی قدرت زنده کردن مردگانِ بیجان را داشته باشد. از این رو قرآن بارها یادآوری می کند که زندهکنندهی مردگان در قیامت، همان کسیست که آنان و همه ی مخلوقات جهان را آفریده است. این آیات به چهار نمونه از خلقت و تدبیرِ الهی در آفرینش که همه ی ما بارها آنها را دیده ایم، اشاره میکند و نتیجه می گیرد که چنین خدایی، توانایی زنده کردن مردگان را دارد. این امور اینهاست:
1ـ خلقت انسان(آیات 58 تا 61): طبق آمار، در هر ثانیه، 3 نوزاد متولّد می شود؛ انسانهایی کوچک با قدرت دیدن، شنیدن، بویایی، درک کردن و...؛ امّا باور این واقعیّت سخت است که این موجودات کامل، حدود نه ماه قبل، تنها یک تک سلول بوده اند که به سرعت تکثیر شده و به سلولهای گوناگون بدن تبدیل شده است.
خدایی که یک تک سلول را به نوزاد تبدیل می کند، مرگ را نیز برای او رقم زده، و مقرّر کرده که در زمانی معیّن، دوباره زنده شود.
2ـ به بار نشستن محصولات کشاورزی(آیات 63 تا 67): بدون شک بخش عمده ای از مواد خوراکی ما، از محصولات کشاورزی به دست می آید. گندم، برنج، لوبیا، نخود و...، محصولاتی هستند که هر سال بر روی زمین خاکی کاشته و برداشت می شوند و به چرخه ی زندگی بشر رونق می بخشند. ولی به راستی نقش ما در تبدیل شدن دانه ی گندم به خوشه ی گندم چیست و چقدر است؟ این کیست که از دانه ی سخت، جوانه می رویاند، و آن جوانه ی نرم را از دل خاک بیرون می آورد، و در قالب یک خوشه، دهها دانه ی دیگر به ما تقدیم می کند؟ آیا ما جز پاشیدن بذر و آب دادن به آن، کار دیگری می کنیم؟ آیا ما در گندم شدن دانه ی گندم و برنج شدن دانه ی برنج نقشی داریم؟ این پدیده ی عجیب که به سبب تکرار برای ما عادّی شده، یکی از نشانه های قدرت خداست. آری، همان خدایی که از دانه ی سخت و خشک، گیاه سبز و زنده را پدید میآورد، مردگان را در قیامت زنده خواهد کرد.
3ـ باران(آیات 68 تا70 ): مایع حیات بخشی که زندگی ما و تمام جاندارانِ زمین به آن وابسته است. آیا تا به حال به این اندیشیده ایم که این آب گوارا که به راحت در اختیار ما قرار دارد، سفری بسیار طولانی داشته و از هزاران کیلومتر دورتر به وسیله ی مأموران عظیم الجثه ای به نام «ابرها» به ما رسیده است؟ آیا به این اندیشیده ایم که چطور آبِ شور دریا چنین خالص و شیرین در اختیار ما قرار گرفته است؟ به راستی اگر خدا می خواست، آن را شور قرار میداد و دیگر خبری از آب شیرین نبود؟! آری، چنین خدایی که بخار آب را از اقیانوسها برمی انگیزد و به هزاران کیلومتر دورتر منتقل میکند و شیرین و گوارا به ما می بخشد، توانایی برانگیختن مردگان را از گورهایشان دارد.
4ـ آتش(آیات 71 تا 73): پدیده ی خارق العاده ی جهان طبیعت و نعمت بزرگی که فقط ما انسانها از آن بهره می بریم و برای هزاران مصرف حیاتی، آن را به کار می گیریم. آیا در روند این پدیده اندیشیده ایم: اینکه چگونه از چوبی سبز و تر، زبانه های آتش سر بر می آورد و به ما نور و گرما می بخشد؟ آری، خدایی که میتواند کاری کند که از چوبِ تر، آتش سر بر آورد، میتواند کاری کند که مردگان بیجان، از دل خاک سر بر آورند.
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛