❣شهید پر شر و شور و پر تب و تاب حاج لطف‌الله جهانتاب خوشرو، خوش برخورد، خنده‌رو، متواضع، فرماندهی با اراده و‌ با صلابت، اما فروتن و‌ متواضع، بطوریکه اگر کسی او را نمی‌شناخت تشخیص نمی‌داد او‌ یک فرمانده بزرگ است. همواره شوخ طبع بود ‌‌و‌ مایه نشاط و‌ انبساط خاطر جمع. اهل سکوت و‌ سکون نبود. شب‌هایی مکرر و‌ طولانی درب مسجد جامع، غوغایی بر پا می‌شد. چون محشر کبرا، جمع پر شور دوستان برقرار و بزم خوش یاران مهیا. حاج لطف‌الله عزیز عضو دائمی آن محفل گرم شبانه بود. اصلا یک جا بند نمی‌شد. ‌ دمی آرام و قرار نداشت. مرتب و مکرر در جنب و‌ جوش بود. از این دوست به آن دوست و از این یار به آن یار در رفت و آمد بود. ‌‌سر به سر همه می‌گذاشت. با همه شوخی و در گوش همه نجوا می‌کرد. تحرک و‌ تکاپو از مؤلفه‌های جدایی ناپذیر او‌ بود. انرژیک بود و برون گرا و انرژی مثبت. متراکم و انباشته در درونش را به خوبی به اطرافیانش منتقل می‌کرد. در کردستان وقتی از وی راجع به عملیات برون مرزی و خطرات و حاشیه های آن پرسیدم گفت: مهم‌تربن مسئله، پولکی بودن برخی اکراد ایرانی و عراقی‌ست. که هر آن ممکن است فریفته پول بیشتر شوند و شما را بفروشند. مصادیقی را هم برشمرد. خدایش او را قرین رحمت بی منتهایش گرداند. و ما را در پناه دعای خیرش عاقبت بخیر و ختم به شهادت فرماید. ✍دکتر ماشاالله مصدر @defae_moghadas2