❣«مولود کعبه» روز سیزدهم از ماه رجب سال 30 عام الفیل بود، مسجدالحرام همچون روزهای دیگر شلوغ بود و در هر گوشه ای، جمعی به گفتگو مشغول بودند. سی سال از واقعه حمله ابرهه به خانه خدا می گذشت و هنوز تا بعثت پیامبر ده سال، باقی بود فاطمه 9 ماهه باردار بود و به طواف کعبه آمده بود، ذکر می‌گفت و دعا می‌کرد برای سلامتی فرزندش، برای خودش، همسرش و برای مردم، از کنار حجرالاسود و درب خانه خدا و حجر اسماعیل گذشته بود که درد زایمان به سراغش آمد، او دختر اسد فرزند هاشم بود و همسرش ابوطالب حامی حضرت محمد(ص) بود که هر دو از بزرگان مکه بودند. صورتش قرمز شد، خدایا چکنم؟ آخه اینجا! وسط مردم و بزرگان مکه و در حال طواف؟ با خدایش نجوا کرد که پرودگارا خودت می‌دانی که به پیامبران و کتابهای آسمانی ایمان دارم و سخن جدم ابراهیم را تصدیق می‌کنم، پس به حق کسی که این خانه را بنا نهاد و به حق کودکی که در رحم دارم ولادت این کودک را بر من آسان گردان و خودت به فریادم برس! به پشت خانه کعبه رسیده بود که یکباره دیوار شکافته شد؛ به او الهام شد که ای فاطمه وارد خانه شو!! مقام این فرزند و مادر از مقام حضرت عیسی و مادرش مریم بالاتر است که به او فرمان ترک خانه و به این فرمان ورود به خانه داده شد! فاطمه وارد خانه شد و دیوار به حالت اولش برگشت؛؛ همه از این حادثه شگفت زده شده بودند و انگشت به دهان گرفته بودند. آخر مگر می‌شود دیوار خانه کعبه شکافته شود تا زنی به آن داخل شود و زایمان کند!! اما این واقعه اتفاق افتاده بود؛ کلیدار خانه که نگران زایمان فاطمه در خانه خدا و آلودگی‌های زایمان شده بود هراسان به سمت درب رفت و کلید را در قفل درب انداخت تا با بیرون کردن فاطمه از این اتفاق جلوگیری کند اما هرچه کلید انداخت قفل باز نشد؛؛ گویا صاحب خانه اجازه ورود به کسی نمی‌دهد، او مهمانان عزیزی دارد و نامحرم حق ورود ندارد، هرچند خدا زاییده نشده و فرزندی ندارد اما صدای گریه گل پسری از درون خانه‌اش شنیده شد تا به همه بفهماند که قلب خانه خدا و توحید را ولایت و امامت علی (ع) تشکیل می‌دهد. سه روز فاطمه در خانه خدا مهمان بود و فرزندش بدون آلودگی‌های زایمان بدنیا آمده بود و او فرزندش با غذاهای بهشتی پذیرایی شدند. خورشید صبح روز چهارم، که از پس کوههای مشرق سر بر آورد، ناگهان در میان ناباوری مردم، بار دیگر دیوار کعبه شکافته شد و فاطمه بنت اسد در حالی که کودکی را در آغوش می فشرد، بیرون آمد. فاطمه با فرزندش از خانه خدا بیرون آمد و هاتفی ندا داد که ای فاطمه نام فرزندت را علی بگذار که برگرفته از نام خداست، فرزندی که در خانه خدا بدنیا آمده و مهمان خدا بوده کسی جز خدا حق نامگذاری او را ندارد و باید نامش را هم خدا انتخاب کند. به ابوطالب خبر دادند که فاطمه با فرزندش به سمت خانه می‌آید! همه اهل خانه که در پیشاپش آنها حضرت محمد (ص) بود به استقبالش آمدند و پیامبر خدا او را در بغل گرفت و زبان در دهانش گذاشت و در گوشش اذان و اقامه گفت. ابوطالب پدر علی (ع) شترهای زیادی را به عنوان ولیمه قربانی کرد و همه را مهمان خانه خود کرد؛ اما شرط ورود به خانه را هفت دور طواف خانه خدا قرار داد و به همه گفت در هنگام ورود به خانه باید به علی سلام دهند. این شرط هم راز و رمزش این بود که بدانید علی (ع) ولی و رهبر آینده شماست. امروز هم ما شهادت می‌دهیم که علی(ع)ولی خداست. میلاد ولی خدا امیرالمومنین حضرت امام علی علیه السلام و روز پدر و روز مرد برهمه شما عزیزان خصوصاً پدران و مردان ایران‌زمین مبارک باد. حسن تقی‌زاده بهبهانی رجب سال ۱۴۰۲ @defae_moghadas2 ❣