❣روایت یک دیدار
به یاد سردار شهید سید رضی موسوی، خدمتگزار ارشد جبهه مقاومت
«قسمت سوم»
🌷 دل سیر و نفس غنی او رشک‌برانگیز بود. گویا در قالب ذهنی ایشان سهمی از غوغای درآمدها و برداشت‌های اقتصادی برای آسایش زندگی خود و فرزندانش دیده نمی شد. با وجود تورم افسارگسیخته داخل و زندگی سخت و پرمخاطره آنجا، نه نگران از دست دادن منافعی بود و نه نگران نرسیدن به خواسته‌های شخصی و خانوادگی. نه تنها خود آن زندگی را با انتخاب تحمل می کرد که بعضاً افراد خانواده هم مجبور بودند در آن شرایط دشوار امنیتی، در غربت همراه پدر باشند. یعنی این شخصیت‌ها، در کار خود، نه «خود» را، که زندگی خود را هم تعریف نکرده بودند. در حالیکه در ایران، در غالب موارد، مقام‌های مسؤول، در کار جز «خود» را نمی بینند و کار ما به‌ازای آورده‌ای است که برای آنها دارد. حجم بزرگ مفاسد و رشوه‌ها هم به همین علت است.
این بود که از همان ابتدای آشنایی با این نیروها، با توجه به شرایط پر دردسر کاری آنجا و نیز نبود هیچ گونه موقعیت ارتباطی سرگرم کننده برای زن و بچه های آنها بجز زیارت، این سوال همچنان تا به امروز در ذهن من دور می زد که در آن محیط پر استرس خسته کننده‌ی ناموزون، که نظم درستی بر مدیریت و کار آنجا حاکم نیست، این نیروها با دلگرمی به چه چیزی چنین ثابت قدم، ۲۴ ساعته، ۷ روز هفته را در تلاشند!؟
می دانیم که کشور جنگ‌زده سوریه، دارای انبوهی از مشکلات است. به‌لحاظ امکانات پزشکی و مدیریت درمانِ اورژانس‌ها نیز دارای محدودیت‌های فراوانی است. من از بعضی دوستان همراه، مواردی از مشکلات درمانی را که برای رزمنده‌ها بوجود آمده بود شنیدم که اگر داخل ایران رُخ می داد به راحتی قابل حل نبود بلکه به تجربه عرض می کنم اینجا هم با وجود امکانات غیرقابل مقایسه، کاری غیرممکن بود؛ اما آنجا، به محض تماس با سید و عرض مشکلات و محدودیت‌های پیش‌آمده، آن غیرممکن‌ها، ممکن شده بود. می فرمودند هر موقع شب هم که تماس گرفته می شد پاسخگو بودند و بلافاصله به حل مسأله می پرداختند. فرقی هم نداشت که ساعت دو و سه بعد از ظهر باشد یا دو و نیم شب.
طبیعی است که حجم کار، تنوع نیازهای هر روزه محورمقاومت، سرعت پاسخی که به تناسب رویدادهای نوپدید لازم بوده، و نیز روحیه پیشرفت‌گرای ایشان که در آن شرایط ناهموار و ناهمگون، لازم می دیده برای کسب نتیجه، خودش کارها را تا پایان مدیریت کند، شرایط را چنان رقم می زند که برای ایشان حتی استراحت ضروری هم معنایی نداشته باشد. بی ادعا و بی غرض، تمام ظرفیت 24 ساعته خود را، فعالانه، با بهره‌وری 48 ساعته، در کار حل مسأله بود. او به‌واقع یک نیروی عملیاتی 247 در مدیریت بحران بود.
✍دکتر ابراهیمی
دی ماه ۱۴۰۲
@defae_moghadas2
❣