❣در سی و هشتمین سالروز شهادت برادرعزیزمان، آقا علی، با قلبی از افتخار و احترام،یادو خاطره ایشان را گرامی می‌داریم. آقا علی عزیز، با دلی مملو از عشق و اخلاص و بدنی مقاوم، پس از ده روز مبارزه باجراحات، به اصرار خود از بیمارستان شهیدچمران تهران، مرخص شدی تا بار دیگر با توکل به خدای مهربان، راهی جبهه شوی و کار نیمه‌تمامت را به پایان برسانی. معلم عزیزمان،ای نماد اخلاص و مقاومت، پس از چند روز استراحت درخانه و دیدار با عزیزان رزمنده، با اصرار فراوان خواستی به جبهه بازگردی. هرچند که پزشکان و فرماندهان با اعزامت موافق نبودند، اما روحیه قوی و ایمان به خدا، تو را از پای ننشاند. علی جان، با وجود جراحات شدید که درکربلای۴ بر تو وارد شده بود،با ایمان و اراده‌ات ثابت کردی که به فرمایش شهیدبزرگوار سردار سلیمانی شهیدپیش ازشهادتش،شهید زندگی می‌کند. به جبهه بازگشتی و خداوند توفیق داد تا درعملیات کربلای۵، با رمز یا زهرا سلام‌الله‌علیه،شرکت کنی. آقا علی عزیز، پس از عملیات، با عشق و اخلاص به تشکر از دوستان رزمنده دلیر خود پرداختی. وسپس، به سنگر دیگری آمدی و آخرین نماز صبح خود را با تیمم ادا کردی و به خواب رفتی. در سحرگاه ۱۳۶۵/۱۱/۱، در کنار دیگر شهیدان عزیز، به فیض بزرگ الهی نائل شدی و به شهادت رسیدی. تو که به معنای واقعی کلمه مومن بودی، توانستی کار ناتمام خود را به پایان برسانی و با افتخار به ملاقات پروردگاربروی. علی عزیزم، امیدواریم دردنیا و آخرت،دعاگوی ما باشی و پذیرای دیدار ما در آخرت. عزیز دنیا و آخرت ما، سلام مارابه امام راحل ره،شهدا و پدر و مادر عزیزمان برسان. @defae_moghadas2